“Rechten Nu tour”, lokale platforms roeren zich!

Eind februari ging de Rechten Nu tour het land in. Om lokale politici en burgers warm te maken voor goede wetgeving voor gelijke rechten.

Als Voorzitter van de CG Raad zou ik de komende weken vele lokale gemeenten afreizen met onze eigen stadsbus. Beschikbaar gesteld door de Gemeente Amsterdam. Veel lokale gehandicapten platforms waren zeer enthousiast en zij verzorgde de bijeenkomsten. Agnes van Wijnen Studie secretaris CG Raad en Bea mink van het organisatiebureau hebben de tocht geregeld en vol goede moed zouden we onze tour starten op 18 februari.

Maandag 18 februari. Dronten

Na enige technische problemen (lege accu) vertrokken we met de bus naar Dronten. Een goed begin is het halve werk niet waar. Ondanks dat we een half uur te laat zijn worden we vriendelijk ontvangen door de Platform voorzitter van de Vlekkert en de wethouder welzijn. Het bezoek aan Dronten laat zien dat ook zo’n moderne gemeente hier en daar in gebreke blijft op het gebied van toegankelijkheid. Het eigentijdse gezondheidscentrum lijkt op het eerste gezicht toegankelijker dan het is…… Het zwembad in Dronten is wel toegankelijk maar het haar drogen na een verfrissende duik is alleen mogelijk voor zeer lange mensen. De discussie in de goed toegankelijke Raadszaal volgt met een boeiende discussie met raadsleden, lokale belangenbehartigers en we worden over en weer voorstellen gedaan voor verbeteringen. De horecagelegenheid waar we na afloop een drankje nuttigen had helaas geen toegankelijk toilet. Jammer dan maar weer met een volle blaas de bus in en hopen dat we geen file hebben?

Dinsdag 19 februari Utrecht en Woerden.

Vandaag een thuiswedstrijd want de tour gaat naar het centrum van Utrecht. De lokale belangenorganisatie SOLGU laat ons het warm kloppend hart van de stad het winkelcentrum Hoog  Catharijne zien. Rondom het aanpalende station Utrecht Centraal is het verre van pluis. De kaartautomaten van de NS zijn niet bruikbaar voor mensen met een beneden gemiddelde lengte. Samen met mijn medebestuurslid Chelle Mertens zitten we 10 minuten vast in de lift.

Het alarmsysteem werkte niet.

Gelukkig merkt Agnes van Wijnen onze beleidsmedewerker anti-discriminatie dat het niet helemaal goed gaat en weet van buitenaf de deur open te krijgen. Het enige voordeel is dat deze lift relatief schoon is en niet zoals de lift naar het Jaarbeursplein waar een onvrijwillige gevangenschap bijna dodelijk is. De ammoniakgassen in deze lift, welke vaak wordt gebruikt als toilet zijn een aanslag op je leven als je daar in vast zit. Veel winkels in Hoog Catharijne zijn goed toegankelijk. De pashokjes in twee kledingzaken zijn bruikbaar voor rolstoelgebruikers, ouders met kinderwagens en leden van de Obesitasvereniging.

Woerden

Na ons bezoek aan Utrecht reizen we door naar Woerden waar we ook weer geconfronteerd worden met veel toegankelijkheids problemen. Hier worden we ook weer begeleid door het centrum door de pers, het lokale platform en VVD prominent Hans Dijkstal (woonde in Woerden helaas inmiddels overleden)

Samen met Hans Dijkstal bekijken we de pinautomaten bij de verschillende banken.

Donderdag 21 februari Best en Eindhoven.

Vandaag staan de Gemeente Best en Eindhoven op het programma. We worden met Brabantse gastvrijheid ontvangen met koffie in het Gemeentehuis van Best. Gaan we met het stadsbestuur,ambtenaren, platform Best en de CG Raad vertegenwoordigers een rondtocht door Best maken. Platform-voorzitter Marijke Smits en groep acht van een plaatselijke basisschool zorgen voor de juiste stemming.

In Best is niet alles zo goed toegankelijk als het Gemeentehuis. Marijke laat ons zien hoe gevaarlijk het soms is door in haar hand bewogen rolstoel enige stunts op de op en afritten van Best uit te voeren. Ik doe het haar maar niet na want mijn breekbare botten moet ik wat ontzien. Anders zou het voorlopig mijn laatste bezoek zijn aan een gemeente. Vandaag houdt de politie het verkeer tegen zodat Marijke niet onder een van de vele vrachtwagens terecht komt. D at is natuurlijk niet altijd zo goed geregeld! Hierna vertrekken we met de bus richting Eindhoven waar inmiddels groepjes geformeerd zijn die in kleine groepjes boodschappen gaan doen. Ons groepje gaat Baklava kopen in de Turkse supermarkt. De opschriften blijken voor slechtziende leden van onze groep onleesbaar. Maar deze supermarkt heeft ook voordelen want een rolstoelgebruiker kan gewoon zijn groente afwegen. De pinautomaat staat los en is dus ook goed bedienbaar. De prijzen in deze supermarkt zijn zo laag dat we zelfs nog geld overhouden voor een bak koffie. Niet iedereen heeft plezierig gewinkeld. Leden van een van de andere groepjes zijn ronduit onbeschoft behandeld door de filiaalmanager van Blokker. dat is helaas mogelijk zolang Nederland op het gebied van toegankelijkheid een apartheidsbeleid blijft voeren.

Vrijdag 22 februari Maastricht

In de mooie Limburgse hoofdstad Maastricht wil de Gemeente fietsers zoveel mogelijk weren. Dit heeft tot gevolg dat ook rolstoelgebruikers zich niet kunnen verplaatsen in de fietsvrije zones. Wie de oplossing heeft voor dit probleem mag me bellen. 

De Focuswoningen in Maastricht liggen centraal en vlak bij het Vrijthof. Ik weet dat, omdat ik al bijna 25 jaar Carnaval vier in Maastricht bij mij oud internaats vriendje Jos Werker. Iets wat door mij en de Focusbewoners zeer gewaardeerd wordt en niet alleen met de carnaval. Alleen jammer dat Maastricht geplaveid is met kinderkopjes waardoor het wel lijkt of rolstoelgebruikers, dames met hoge hakken en stoklopers minder welkom zijn in deze prachtige stad. Het monumentale Stadhuis is goed toegankelijk zeker door de mooie glazen lift. De opkomst voor het debat met lokale politici en belangenbehartigers is groot. De vlaaien smaken heerlijk en de borrel achteraf is weer heel gezellig. Ja Limburg is een zeer gastvrije provincie met een Bourgondische uitstraling Na het gehobbel op de kinderkopjes maakt dit weer veel goed.

Zaterdag 23 februari Voorst en Arnhem

In Voorst neemt het platform een goede positie in. Door de volhardende inzet van het Platform zijn veel winkels toegankelijk. De Raadszaal is goed bereikbaar en de discussie levendig. In Voorst is men al ver gevorderd met de bewustwording. Toegankelijkheid wordt hier zowel door het platform als de gemeente gezien als een kwaliteitseis voor een samenleving voor iedereen. Middags rijden we door naar Arnhem. De Gehandicapten Raad Arnhem heeft een moeizaam verleden gekend. Niet omdat ze geen geweldige resultaten hebben behaald maar bezuinigingen werden ze bijna het slachtoffer van. De organisatie was bijna opgeheven. Maar tijden veranderen en zo vind er een levendig debat plaats over het politieke en maatschappelijke belang van het gehandicapten en  chronische zieken beleid ook in Arnhem. In deze tijd van verkiezingen zijn de voornemens altijd goed. Nu kijken hoe het in de praktijk verder gaat.

Maandag 25 februari Assen.

Het Gehandicapten Platform Assen wacht ons op en na een korte inleiding over het doel van onze actie in een plaatselijk lokaal zalencentrum. Op het Koopmans plein worden we opgewacht door vijftien glimmende en (aangepaste) motoren. Assenaar Henk de Wit is  landelijk bekend geworden door zijn actie om in plaats van een scootmobiel een aangepaste gele (aangepaste) trike aan te vragen bij de gemeente.

Deze motor voldeed meer aan zijn vervoersbehoefte. Na een uitzending van  Kassa en een beroepszaak is de motor toegewezen. Ik kan kan zonder problemen met mijn rolstoel in de zijspan plaats nemen en daarna rijden we door motor stad  Assen onder politiebegeleiding. Aan kijkers geen gebrek . Hierna is het tijd voor nog serieuzere zaken. Het debat met de lokale politici,  het platform heeft het debat goed voorbereid. In inhoud en de aangekaarte thema’s zijn de moeite waard om mee te nemen.

Dinsdag 26 februari Uithuizen.

De provincie Groningen is bij nader inzien toch minder gastvrij dan sommige dachten. De lokale politici zijn verbaasd over de toegankelijkheid van de horeca en de supermarkt. De prijs voor de meest ontoegankelijke betaalautomaat gaar naar de lokale ABN bank. Het platform heeft met het rondje Uithuizen de plaatselijke politici verrijkt met nieuwe inzichten. Drie Burgemeester geven acte de présence! Een opsteker voor de actieve lokale platforms in de regio. Er is wel degelijk politieke interesse voor het lokale gehandicapten en chronisch zieken beleid.

Woensdag 27 februari Boasterhiem.

In Boasterhiem (Friesland ) worden we vroeg opgewacht door leden van het plaatselijk platform. het zalencentrum is verre van toegankelijk. maar met enige inspanning komt iedereen binnen. Ik verontschuldig mij omdat ik de taal van het Friese land niet machtig ben. Maar presenteer de aanwezige een leuke uitdaging. Ik heb natuurlijk al meteen gezien dat er geen aangepast toilet is. ik stel voor dat alle aanwezigen pas van het toilet gebruik ogen maken al ik dat ook kan. Niemand sputtert tegen maar men wordt er wel onrustig van en ik zie dat sommige toch  de koffie maar laten staan. Het enigste aangepast toilet is in de jeugdherberg. De rondwandeling door Boarsterhiem laat nog meer oneffenheden zien in de lokale infrastructuur. Maar weinig winkels zijn toegankelijk. De haven heeft wel pluspunten.

Zo is er een steiger bij de kanoverhuur, waar ook mensen met een handicap gebruik van kunnen maken. Een tillift om mensen in de kano te helpen ontbreekt maar dit geven we ze als suggestie mee. En zo sluiten we deze rechten nu tour af met een pittoreske locatie maar niet voor iedereen toegankelijk. Onze tentoonstelling met foto s van onze reis naar Amerika waar de ADA a(anti discriminatiewetgeving al veel langer van kracht is) wordt voor de zoveelste keer weer afgebroken. We kijken terug op een zinvolle tour waar ook landelijke politici zoals Wim Pastoors VVD, Bas van de Vlies (SGP), Kars Veling (SGP) aanwezig waren.

Vaak stuiten we op barrières. Maar daarmee toon je dan meteen aan dat het nog allemaal nog niet zo geweldig is geregeld in Nederland met onze rechten. Voor de rol en de inzet van de vele platform heb ik veel respect.

 

 

 

 

 

 

 

Het enthousiasme van de vele Kamerleden die onze actie ondersteunde door persoonlijk aanwezig te zijn, geeft moed. De Tour is niet tevergeefs geweest gelijke berechting leeft overal, nu de praktijk nog!

Uiteindelijk zou het nog tot 2016 duren dat de Wet Gelijke Behandeling gehandicapten en Chronisch zieken uitgebreid zou worden met goederen en diensten. Ook pas in 2016 is het VN Verdrag inzake rechten van personen met een handicap geratificeerd.