Maandelijks archief: mei 2015

Speech uit 2004, nu in Nederland bruikbaar!

Curaçao bezoek Santha Martha

Curaçao bezoek Santha Martha 2004

Speech ter gelegenheid van de aanbieding van het rapport “Gehandicaptenbeleid gaat iedereen aan”, 30 november 2004

In Nederland kun je als burger met een chronische ziekte of handicap actief worden in een belangenorganisatie. Samen bereik je meer, of hoop je veel te bereiken. Het is hard nodig dat mensen zich organiseren, want Nederland is nog steeds een ontoegankelijk land, waar burgers met een handicap of chronische ziekte gemiddeld minder mee kunnen doen dan andere burgers.

Het Instituut voor Revalidatievraagstukken (IRV) heeft onderzoek gedaan naar de situatie van gehandicapten en chronisch zieken op de Nederlandse Antillen. Het Nationaal Revalidatie Fonds (NRF) zorgde voor de benodigde gelden. De resultaten van dit onderzoek bieden wij vandaag aan u – leden van de kamercommissie voor Nederlandse Antillen en Arubaanse Zaken aan. De Antillen: een gewoon stukje Nederland, maar wel wat ver weg. Het verbaast mij helemaal niet dat Antilliaanse gehandicapten en chronisch zieken ook achterblijven bij anderen als het gaat om participatie. Hun positie ten opzichte van niet-gehandicapte of chronisch zieke medeburgers is beroerder dan die van in Nederland wonende mensen met makke.

Vooral hun deelname aan de arbeidsmarkt is weinig florissant te noemen. Het onderzoeksrapport geeft veel inzicht in cijfers, mogelijke oorzaken en omvang van de ongelijkheid. Dergelijke zaken zijn immers meetbaar. Achter alle cijfers en grafieken schuilen honderden mensenlevens. Om precies te zijn de levens van Nederlandse burgers, die wonen op de Antillen en Aruba.

Mensen die duidelijk in het nadeel zijn ten opzichte van andere Antilliaanse ingezetenen. Maar ook: mensen met talenten, wilskracht en vernieuwende ideeën. Die positieve krachten kunnen ook op de Antillen bijdragen aan belangrijke verbeteringen en uiteindelijk emancipatie van mensen met chronische ziekten en handicaps. Er is een initiatief voor een Antilliaanse collega-organisatie van de Chronisch zieken en Gehandicapten Raad. Verbreding en versterking juist vanuit de Antilliaanse burgers met handicaps en chronische ziekte is nodig. Inzet van de mensen zelf is een belangrijke voorwaarde voor een effectieve beïnvloeding van beleid.
Zodat ook in dat deel van Nederland straks vorm gegeven wordt aan gelijke behandeling, gelijkberechtiging, empowerment, goede beeldvorming en niet te vergeten een in alle opzichten toegankelijke samenleving. U, als leden van de Kamercommissie voor Antilliaanse en Arubaanse Zaken kunt daar een voorname bijdrage aan leveren. Ondersteun en stimuleer het werk van de Antilliaanse collega-organisatie van de CG-Raad! Verdiep u eens in de Wet Gelijke behandeling gehandicapten en chronisch zieken, zoals we die in Nederland op een aantal aandachtsterreinen al hanteren. En blaas de werkingssfeer van die wet ook leven in leven op die eilandengroep die ook deel uitmaakt van Nederland. Daar is beleid voor nodig en geld. Zet de Antilliaanse burger met een handicap of chronische ziekte eens op de politieke agenda. Niet in het vergeethoekje, maar in de rubriek: ‘met spoed behandelen’. Die spoed is geboden, zo blijkt uit het onderzoek. Vooral op de aandachtsterreinen arbeid en zorg. Dus presenteert u eens wat concrete voorstellen; bijvoorbeeld door het uitvoeren van pilots met gelijke behandeling van chronisch zieke en gehandicapte Antillianen op de arbeidsmarkt. Investeert u als vertegenwoordigers van de verantwoordelijke Nederlandse overheid wat gelden in verbeteringen en professionalisering van de zorg. Betere zorg en voorzieningen vormen de voorwaarden voor maatschappelijke functioneren, meedoen in alle geledingen van de Antilliaanse samenleving. Kortom: investeert u in de toekomst van een niet onaanzienlijke groep overzeese medelanders, niet alleen voor hen maar vooral met hen.

Jan Troost

Voorzitter Chronisch zieken en Gehandicapten Raad Nederland

(Geplaatst: 30 november 2004)

jan en tine in de amigo

Mantelzorg: Sorry geen tijd!

In 1988 ben ik getrouwd samen met mijn vrouw. We beloofde elkaar trouw en zorg voor elkaar in goede en slechte tijden.

In goede en slechte tijden

In goede en slechte tijden

Mantelzorg

Dat was nog voor dat de term ‘mantelzorg’ werd gebruikt door de overheid. De term is in 1971 uitgevonden  door mevrouw. Hattinga Verschure  “ De zorg die men binnen zo’n groep aan elkaar verleent is  voor elk lid van de groep als een mantel, die verwarmt, beschut en beveiligt,” schreef ze.

In die tijd was het gezin de hoeksteen van de samenleving was. De AAW, de Algemene Arbeidsongeschiktheidswet, moest door de Europese rechtspraak gewijzigd worden. Hier werden voorzieningen zoals de rolstoel, woningaanpassing en een aangepaste auto uit bekostigd. Omdat er sprake was van leeftijdsdiscriminatie (tot 65 jaar). Begon het Kabinet Lubbers 1985 het woord ‘mantelzorg’ te introduceren bij zorg aan personen met vrij ernstige lichamelijk, verstandelijke of psychische beperkingen. De (bereidheid tot) wederkerigheid, zoals Hattinga Verschure het bedoelde is inmiddels uit het woordenboek verdwenen.

Kabinet Rutte 1

Onder Kabinet Rutte 1 is het woord ‘mantelzorg’ als oplossing aangegrepen om de enorme bezuiniging en afbraak van de verzorgingsstaat te vergoelijken. “We gaan weer voor elkaar zorgen net als vroeger”. Wat ze er bij vergeten te vertellen is dat de situatie vóór 1970 enorm anders was. De man werkte buitenshuis en de vrouw zorgde voor het huishouden en de kinderen.

De gemantelden

Als goedmakertje werd ‘het mantelzorg compliment’ in het voor uitzicht gesteld in 2007: 250 euro, die de mantelzorg cadeau kreeg als dank voor alle vrijwillige zorg. Niet veel later is deze 250 euro al gezakt naar 200 euro en nu mogen de Gemeenten het zelf beslissen. De mantelzorgers hebben zich sinds 2004 verenigd, om voor hun belangen op te komen . Veel minder aandacht is er voor hoe de gemantelden zich zelf voelen of over deze hele kwestie nadenken. Sommige Gemeente zien de mantelzorger nu als perfect middel om te bezuinigingen. Waarom een elektrische rolstoel als je een rolstoelduwer naast je in bed hebt liggen!

In bed

In bed

Hoe moet ik nu straks  een keer goed ruzie maken als ik steeds meer afhankelijk wordt van mijn vrouw, dochter of zoon. Waar blijft de wederkerigheid in onze relatie?

Sorry, we hebben het druk

Met Makkers Unlimited hebben we tijdens landelijke politieke bijeenkomsten actie gevoerd. cohenOnze mantelzorger zaten geketend: met een ketting vast aan ons, vast aan de gemantelde. Toen ze vroegen aan de politici om hun taak even 10 minuten over te nemen. was het meest gehoorde antwoord: “Sorry, we hebben het druk”en “even geen tijd!”

Column Jan Troost

Hoe gebruiken we termen als ‘participatie’ en ‘zelfredzaamheid’ voor de communicatie met en over mensen met een beperking, of misbruiken we zulke woorden! Vader Jan en dochter Jeske Troost behandelen ieder editie van Support Magazine een buzz woord. Dit keer:  de ‘mantelzorger’.

Mantelzorgers zijn dus mensen die langdurig en onbetaald zorgen voor een chronisch zieke, gehandicapte of hulpbehoevende persoon uit hun omgeving. Dit kan een partner, ouder of kind zijn, maar ook een ander familielid, vriend of kennis.

Eerder verschenen in Support Magazine nr 2 april 2015

 

Mag ik het doen!

Dit lied gaat over levensvragen, over hoe we aankijken tegen erfelijkheid en de moeilijke keuze waar ouders nu en in de toekomst voor staan.

 

Cabaret de Gemeentereiniging in samenwerking met  Jan Troost (aaibaarheidsfactor 10) vonden in 2010 dat er te weinig liedjes zijn waarin je met en om mensen met een handicap kunt lachen en ontroerd kunt raken. Waarin gevoeligheden over handicaps bezongen worden. Ik heb lang getwijfeld of ik dit filmpje zou plaatsen, het is persoonlijk maar soms moet je je nek uitsteken. Zeker in een tijd waarin gedacht wordt dat de wereld maakbaar is!

Tekst en muziek Tom Stobbelaar,  Gast “zanger” Jan Troost

Van de cd Alle13Goed

Martin, gratis kost en inwoning!

Geachte heer van Rijn, beste Martin,

Al vele jaren kennen we elkaar en je weet dat ik je als mens waardeer. Als woordvoerder van de actiegroep ‘Terug naar de bossen’ komen we elkaar wel eens tegen. In het verleden, als voorzitter van de CG Raad, hebben we de degens mogen kruizen.

dankbaar

Ontmoeting!

We zijn zelfs partijgenoten, ondanks dat ik de laatste jaren mezelf meerdere malen heb afgevraagd waarom ik nog steeds lid ben van de PvdA.  De reden is dat ik er nog steeds geloof is de PvdA in Wijchen, omdat ik mijn geloof in deze mensen nog niet verloren ben!

 

Uitnodiging

Martin, ik stel je het volgende voor:  kom 14 dagen bij ons in huis wonen. Dan krijg je gratis kost en inwoning, maar verwacht ik wel dat je de zorg over mijn dochter Jeske, haar hulphond en de activiteiten die ik als persoon met een handicap niet zelf kan verrichten overneemt. Zodat mijn vrouw naast haar werk in de zorg niet alles in haar eentje hoeft te doen. Voorbeeld: ondanks dat ik heel veel zelf kan zijn er blijven activiteiten als stofzuigen, was ophangen of andere zware klussen, iets wat ik met mijn broze botten niet kan. Als je dan ook mijn administratie voor de PGB voor mijn dochter en de aanvraag voor hulpmiddelen wil doen? En de belasting invullen en er achter komen dat ondanks dat ik altijd geld terug kreeg, ik nu 2000 euro mag terug betalen dankzij jullie beleid! Misschien kun je dan ook meteen mijn eigen bijdrage zorg van dit jaar, 330 euro per maand,  overmaken. En daarnaast nog de VGZ ziektekosten verzekering van 507,65 per maand. Kun je ook nog onze jaarlijkse verplichte bijdrage van 1125 euro overmaken? Ik geef je met plezier mijn pincode. 

Mijn aanbod

 
Ik werkte als ambassadeur van programma VCP, maar ook ik ben door Kabinet Rutte 1 wegbezuinigd.  Na drie jaar WW en veel solliciteren ben ik toe aan een nieuwe uitdaging.

kerst dec 2010

Kook met plezier voor je!

Als ik nu voor je kook de komende 14 dagen, in mijn aangepaste keuken uit de tijd dat ik als man nog het recht had op de keuken (wel rechtszaak voor moeten hebben voeren), wil ik je het volgende voorstel doen. Ik ben graag bereid om voor de inspectie te gaan werken. Met mijn ervaring en kennis zie ik het als een win win situatie om als kwaliteitsmedewerker binnen de inspectie aan de slag te gaan. 

Onder het eten kunnen we het over het salaris hebben!

Belediging!

Sinds de komst van Fortuyn is het recht op vrije meningsuiting weer volop in de belangstelling. Ik ben hier ook zeker voor dat éénieder zijn/haar mening kan uiten. Dit is een groot recht. Het debat opzoeken is  altijd mijn hobby geweest. Mijn samenwerking met het Nederlands Debat Instituut om het debat aan te gaan over de positie van mensen met een handicap is daar een goed voorbeeld van.

Debat

Debat

Kunnen zeggen wat je vind echter het beledigen van mensen of groepen mensen maakt me steeds vaker boos. Wilders is daar een goed voorbeeld van hoe je alle moslims over één kam kunt scheren. In de jaren zestig droegen veel vrouwen een hoofddoek als ze naar buiten gingen. De Zusters in de Katholieke kerk droegen hun habijt. Nu dragen veel moslima ’s een hoofddoek wat maakt het uit.

De Koning

Op dit moment vinden een aantal mensen dat de Koning beledigd mag worden en dat dit uit de wet gehaald moet worden. Als dit niet in de pers was gekomen had het OM niet ingegrepen maar nu in onze afreken samenleving hup een boete. Inmiddels is de keutel al weer ingetrokken. Natuurlijk zullen er weer politieke partijen zijn die het artikel willen schrappen. Zelf ben ik er tegen aangelopen dat er een groep niet genoemd was in het strafrecht.

Sonja Barend in debat met o.a. cultuurfilosoof Rietdijk en Jan Troost

Programma Sonja Barend over uitspraken van Rietdijk “wel of niet geboren mogen worden”. 

Aangifte

Toen ik In 1999  als voorzitter van de Gehandicaptenraad naar het politiebureau ging om aangifte te doen tegen cultuurfilosoof Wim Rietdijk die in het boek ”De holle diamant” had gesteld dat abortus of euthanasie moet kunnen worden gepleegd op mensen die geestelijk of lichamelijk „onvolwaardig” zijn. De uitspraken waren gedaan in de context van een discussie over waarden en normen en dat maakt het volgens het OM extra moeilijk om ze te vervolgen. „Binnen een dergelijke discussie bestaat ruimte voor standpunten die niet voor eenieder even aangenaam zijn. Hoe kwetsend of onaangenaam een en ander ook moge zijn.”

De kern van het probleem waardoor het OM niet tot vervolging kon overgaan, is dat het bekende discriminatieartikel, artikel 137c van het Wetboek van Strafrecht, het maken van onderscheid op grond van een geestelijke of lichamelijke handicap niet noemde. Wel veroordeelt het artikel discriminatie en belediging op grond van ras, godsdienst of levensovertuiging en hetero- of homoseksuele gerichtheid. Uiteindelijk is het na onze lobby toch in het strafrecht gekomen. Inmiddels is godsdienst er al uit.

Grenzen

In onze snel verhardende samenleving is het van belang om grenzen vast te stellen. Maar nog belangrijker is dat we weer luisteren naar elkaar. Begrip hebben voor elkanders visie, mening en overtuiging. Op houden met mensen als groep neer te zetten, voorbeelden zijn: Moslims zijn gevaarlijk, Antilianen zijn lui, gehandicapten zijn zielig, homo’s zijn verwijfd, Limburgers zijn dom.

 

Den Haag

Persoonlijk maak ik me zorgen over de wijze waarop het debat in Den Haag plaatsvind de verharding en soms buitengewoon schofferende wijze van debat voeren lijkt me geen goed voorbeeld voor onze jongeren.De Haagse werkelijkheid Als vrije meningsuiting betekend mensen beledigen en schofferen van groepen of mensen   vind ik dat Den Haag niet te snel groepen/personen uit het strafrecht moet halen. Vroeg of laat heb je het echt nodig! Respect en vrije meningsuiting kan goed samengaan.