Toen ik in 1976 bij de Sint Maartenskliniek op de Monnikskap (MAVO) onderwijs genoot,  werden we uitgedaagd om een opstel te schrijven over hoe de wereld er uit zou zien in het jaar 2000. Nu anno 2017 heb ik, zeker gezien de nieuw te vormen Kabinet- formatie  van VVD, CDA,D66 en Christen Unie de behoefte om dit oude opstel met jullie te delen.

Opstel 1976  de Monnikskap Nijmegen,overigens een 7 voor gekregen 😉 Zelfs de taalfouten zijn origineel.

Het leven in het jaar 2000.

Letterlijk het bewaarde opstel van toen:

In het jaar 1976 heb ik samen met mijn vriend Joop een tijdmachine gemaakt. We hadden hem in een schuurtje naast onze school de Monnikskap gebouwd en vertrokken op 13 februari 1976.

De Tijdmachine

Het was alleen al een vreemde gewaarwording om de tijd voorbij te zien flitsen. We zetten het toestel in 1980 even stil. Van onze houten school was niet veel meer over dan een paar planken. De Maartensschool was er niet meer, de flat was alleen nog maar een ruïne.

We zagen ook geen mensen meer. Ik zei tegen Joop! Laten we even kijken in de oude school misschien vinden we er nog iets? We moesten er natuurlijk goed uitkijken dat eventuele aanwezigen, ons niet zagen, want anders kon het er voor ons niet zo rooskleurig uitzien. We wilden net weg gaan naar de oude school, toen we een geluid hoorde van onze tijdmachine, dat we weer in moesten stappen om verder te gaan naar het jaar 2000.

Het jaar 2000

Na enige minuten waren we er aan gekomen. Joop en ik stapte uit en keken om ons heen. Het was eg mooi geworden. Er groeide de mooiste bloemen. Een eindje verder zag ik een mooi groot rond gebouw. Er liepen mensen in en uit in zilverachtige gewaden en ze hadden allemaal een antenne op hun hoofd. Joop en ik reden naar het gebouw toe en zagen dat er op stond: musea rondleiding begint! We gingen er naar binnen en hoorde dat de museumgids met de rondleiding begon. De gids vertelde dat er 20 jaar geleden mensen waren die niet zelf konden lopen.

Enkele van deze exemplaren waren opgezet. Nu in 2000 kwam dat niet meer voor. Want zo gauw als de selectiemachine iets bemerkte wat niet helemaal klopte met de normale doorsnee mens  werd er een spuitje gegeven. 

Even later vertelde de gids dat men vroeger op de scholen boeken en schriften gebruikten. Nu natuurlijk niet meer. Zakvideoapparaatjes  gebruikte men en computertjes. Een eindje verder zat in een kooi de laatste maagd van Gelderland. Gevangen tussen Arnhem en Nijmegen. Men dacht er aan om haar een pijnloze dood te laten sterven om haar dan ook op te kunnen zetten.

De kinderen werden nu aan de lopende band gemaakt in de fabriek. De ouders konden ze zelf in elkaar zetten of bestellen hoe ze hun kind wilde hebben. Eens per jaar kwam er een catalogus uit met de allernieuwste modellen. Joop en ik gingen weer verder en zagen toen voor ons een erg mooie auto wel verroest en beschadigd.

Maar toen zag ik op eens het gele nummerbord : het was de Peugeot van Meneer Dechesne onze oude directeur van de school. Wie had kunnen denken dan zijn auto nog zoveel geschiedenis zou maken.

Nu in deze tijd hadden we geen auto’s meer maar kleine straalmotortjes in de laarzen. Wel gemakkelijk! Opeens riep Joop mij: Moet je eens kijken! Wat had hij gezien? Een oude rode lamp met de initialen ML er in. Die is van Maarten Lebon dat moet wel, wat voor licht hebben ze hier nu? Ik zal het eens vragen zei Joop. Hij kwam even later terug en vertelde me dat er licht werd gemaakt door een kunst zon. Ook sneeuw en regen kan nu geregeld worden via een druk op de knop. Dieren waren er niet meer, die hadden de vorige generaties al kapot gemaakt. Bestuiving van planten wordt ook alleen nog maar kunstmatig gedaan. Het voedsel bestaat uit pillen en de mensen gaan met ruimtetaxi’s op vakantie naar Venus en Mars. Op de maan is een groot kuuroord gemaakt voor mensen die te veel radioactief afval binnen hebben gekregen.

Nonnen

Als we even verder lopen zien we één van de laatste nonnen met haar bezem in een hokje zitten. Er stond een bordje bij, niet voeren! 

Nu jongens en meisjes, jullie begrijpen hoe ik me voelde  en toen het sein ging om terug in de tijd te gaan, was ik al lang blij. Joop en ik hebben veel gezien. Maar als jullie meer willen weten kom gerust langs.

In 1992 is dit opstel de inspiratie geweest voor onze eerste theatervoorstelling van theatergroep Aaibaarheidsfactor10 in 1992. WE ZIJN NOG STEEDS TE BOEKEN.