Tag archieven: Rutte
Sprookjes uit het Torentje!
In Nederland vertelt Minister President Rutte en het Kabinet het Nederlandse volk sprookjes.
Na de banken crisis was het moment rijp om rigoureus te bezuinigen op de verzorgingsstaat. Met mooie woorden als eigen verantwoordelijkheid, mantelzorg en voor elkaar werd het mes gezet in onze bejubelde verzorgingsstaat. De reden was de vergrijzing en de angst van het Kabinet dat de zorg onbetaalbaar zou worden. Al in 2010 had staatssecretaris Ross (CDA)
het keukentafelgesprek geïntroduceerd:
“ Het keukentafelgesprek staat voor zorgvuldig onderzoek naar de problemen van iemand op het gebied van zijn zelfredzaamheid en maatschappelijke participatie en naar het samen zoeken van een oplossing daarvoor”.
Een gesprek aan de keukentafel betekent ook een huisbezoek thuis. Werd vaak niet gedaan tot dat de gemeenten werden terug gefloten door de rechter.
Rechten verdwijnen
Als je wil bezuinigingen zorg je er natuurlijk eerst voor dat de rechten die er bestonden verdwijnen, en dat combineer je met decentralisatie naar de Gemeenten. Met een leuk sausje er over heen dat de Gemeente dichter bij de burger staat. In dit keukentafel gesprek wordt er eerst gekeken wat je zelf kan, eventueel met hulp van familie buren en vrienden. Als dat allemaal niet kan wordt er gekeken of het met vrijwilligers uit de wijk kan worden opgelost. Pas daarna wordt besloten of er hulp van een zorgorganisatie, hulpmiddel of PGB (PAB in Vlaanderen) noodzakelijk is. Iedere gemeente kan zelf haar beleid vast stellen. In de ene gemeente krijg je wel een traplift in de andere niet of er wordt gezegd dat je maar moet verhuizen. Maar waar naar toe? In het zuinige Nederland zijn er altijd kippenhokken gebouwd waardoor er maar heel weinig huizen toegankelijk zijn voor mensen met een handicap!
Eigen schuld dikke bult
In de tijd dat voorzieningen nog een verzekerd recht was in Nederland is door Europese rechtspraak vastgesteld dat de wet niet gold voor mensen met een handicap boven de 65. Dat was natuurlijk leeftijdsdiscriminatie en dat mocht niet! Maar met de vergrijzing in het vooruitzicht werd er in Nederland in één adem gesproken over gehandicapten en ouderen. Iets wat volgens mij de grootste fout in denken is geweest. Ik heb het liever over mensen met een handicap van 0 tot 120 jaar. Juist doordat het aantal ouderen toeneemt gaat onze regering er vanuit, dat je kunt weten dat als je ouder wordt je een handicap kunt krijgen. Dus je moet het zelf maar regelen. Hoge eigen bijdragen en een enorme verslechtering van de voorzieningen. Tegelijkertijd zorg je er voor dat de aftrek van bijzondere ziektekosten bijna onmogelijk wordt gemaakt en heel veel mensen met een handicap, helaas nog steeds vaak zonder een baan of fatsoenlijk inkomen, weer worden veroordeeld tot de charitas.
Wel slim
Maar slim is dit rechtse Kabinet wel, ze wachten net zo lang met ondertekening van het VN verdrag tot alle bezuinigingen zijn doorgevoerd!
Het invalide Klooster!
Als je net als ik geïnterviewd bent als “oudere gehandicapte” in het boek Verder is alles goed van Joke Visser krijg je daarna last van mijmeringen over het verleden. Mijn verleden speelde zich af op de Sint Maartenskliniek in Nijmegen. Het terrein was ommuurd. De bewoners hadden allemaal een lichamelijke handicap en we woonde in leefgroep van 12 jongeren.
Zes meisjes en zes jongens samen met 4 moeders (de groepsleiding). De nacht bracht je door met twee jongeren van je eigen sekse. Er waren strikte leefregels. Bewoners mochten het terrein niet verlaten. Een maal in de maand mocht (moest) je naar je ouders. Voor de rest hadden we een minimaatschappij op de berg waar we woonde. We hadden een eigen school, donkere kamer, carnavalsvereniging, soos, boogschietbaan, kinderboerderij, basketbalveld, arbeidstherapie etc. Deze regels waren bepaald en bedacht en werden bewaakt door onze gezamenlijke vijand de nonnen en niet te vergeten de artsen- in de wandelgangen ook wel “de slagers” genoemd. De medische afdeling speelde een voorname rol in het internaat. Regelmatig werden de bewoners opgeroepen om op woensdag (gehaktdag) zich te vervoegen bij de afdeling waar de “slagers” spreekuur hielden. Wie op die dag een oproep kreeg voor de dokter moest onder het mes, daar was geen ontkomen aan. De ingrepen diende een hoger doel : betrokkene zo gewoon mogelijk maken. In mijn geval was dat onbegonnen werk. Dokter X. die mij zag binnen komen constateerde meteen dat er geen eer aan mij te behalen was, waarna hij zijn mes ter zijde legde.
Onze droom!
Iedereen die toen in het internaat woonde koesterde maar een ideaal: weg uit die ommuurde pseudo-gevangenis, de samenleving in. Wij geloofden in “die revolutie” hier is de Aparticipatie beweging begonnen Wij wilde integreren in de maatschappij, meedoen, actief worden.
Volwaardig participeren in de valide samenleving.
Nu ruim veertig jaar later kijk ik terug op 40 jaar belangenbehartiging. Zeker na het Kabinet Rutte 1 waar heel veel zaken die door onze belangenbehartigers van het eerste uur zijn bereikt worden afgebroken in een moordend tempo wat ook bijna niet bij te benen is. Net als de Indische, Molukse en Marokkaanse gemeenschap verlang ik soms terug naar mijn verleden. Samen met de oud strijders van de emancipatiebeweging van mensen met een handicap wil ik weer naar de bossen van Nederland. Belgie mag ook.
Ik ben op zoek naar een oud klooster van de nonnen van toen, om ons terug te trekken uit de samenleving. Achter de beschermde muren van het klooster samen met onze dierbare. Want we hebben ons inmiddels wel gemengd met de valide medemens. Om samen met onze medestrijders voor de emancipatie van mensen met een handicap, te genieten van onze oude dag. Een eigen donkere kamer voor het ontwikkelen van foto ’s , toegankelijke bar, bibliotheek, gezamenlijk eten, koken en tuinieren. Een groot hek er om heen om de overheid buiten te sluiten.
Jongeren
Natuurlijk willen we ook jongeren ontvangen in onze eigen vormingscentrum waar we samen met de jongere generatie gezamenlijk uitwisselen en van elkaar leren.
Natuurlijk een klein kerkhofje om onze broeders en zuster die ons langzaam aan zullen ontvallen eervol te begraven en te eren. Genieten van de natuur die ons al op jonge leeftijd bewust heeft gemaakt van de natuur en haar bewoners. Volgens mij past dit in het tijdsbeeld waar rechten, vraagsturing, eigen regie en compensatie voor je handicap, zijn vervangen door charitas, eigen verantwoordelijkheid en zorg voor elkaar.
Met andere woorden zoek het maar uit!
De rollende Hollander.
Tot op het bot uitgekleed!
Met ongeloof kijk ik de laatste tijd naar politiek Den Haag. 
De VVD met zijn eigen verantwoordelijkheid en haar nivellerings-drift om alle mensen met een handicap op een minima te plaatsen. Iedereen arm zodat de rijken weer meer plaats hebben op de snelweg en er 130 kunnen rijden. De PvdA met zijn geloof in de wijken en de decentralisatie. De christelijke partijen die weer voor hun naaste willen zorgen en hopen dat de kerken weer volstromen. Waarna een plaatsje in de hemel van zelf gereserveerd wordt. Sinds de jaren zestig is de verzorgingsstaat opgebouwd en kregen mensen met een handicap voorzieningen om hun handicap te compenseren. Met het doel om volwaardig mee te kunnen doen. Naar twee Kabinetten Rutte zijn we weer terug in de situatie waar ik als vierjarige jongen in zat. Keukentafelgesprekken, toen met de sosiaal werkster van Draagt Elkanders Lasten , nu met een ambtenaar die in een wijkteam zit en het zelfde keuken tafel gesprek voert. De boodschap is nu: Nee meneer, rechten hebben we niet meer dat ging te veel kosten. We gaan nu weer voor elkaar zorgen en ik ga u vertellen hoe u dat kan doen! Na eerst de belangenbehartiging weg te bezuinigen (Rutte 1) werd het gemakkelijker om al deze maatregelen door te voeren. Je zou bijna denken dat Rutte en zijn ambtenaren op de militaire academie les hebben gehad in strategie. Rutte is er bijna, de slachtpartij is compleet ,alleen de Eerste Kamer is onze laatste linie. Ik hoop dat zij alle wetten nog eens kritisch onder de loep nemen. Checken of ze wel voldoen aan de eisen die het VN verdrag. stelt Daarna kunnen we de Tweede kamer afschaffen en is de Gemeente en Europa het nieuwe strijdtoneel.
Mark wacht nog op antwoord!
Geachte Heer Rutte, beste Mark,
Al vele jaren komen we elkaar met regelmaat tegen eerst als Staatssecretaris en ik als voorzitter van de CG Raad, later jij als lijsttrekker van de VVD en ik als ambassadeur van Programma VCP en Makkers Unlimited. Tijdens deze ontmoetingen was er altijd sprake van hartelijkheid en ondanks onze verschillen van visie hebben we het altijd goed kunnen vinden. Tot mijn stomme verbazing heb je samen met je Gideonsbende besloten om de subsidie van ons Programma VCP en Makkers Unlimited stop te zetten. Je begrijpt dat ik me hier zeer over verbaas want ook jij vond decentralisatie van groot belang en vond dat mensen met een handicap gelijke kansen moesten krijgen. Nu lijkt het er op dat je de ondersteuning van de lokale belangenbehartiging eerste de nek om wilt draaien. Om daarna samen met je bende, de rest van de maatregelen door te voeren, die uiteindelijk de nekslag zullen zijn voor 15 % van de bevolking. Die nu eenmaal bestaat uit mensen met een handicap of chronische ziekte. Ik begrijp dat je ons wil uitschakelen om de bezuinigen op de Verstandelijk Gehandicapten sector, de ouderenbonden, de Wajong, de WSW, het rugzakje, gelijke behandeling, buitengewone lasten aftrek etc. door te voeren. Deze “sympathieke” gedachte heeft mij er toe gebracht dit in verband met mijn koophuis, vrouw, kinderen, studieschulden en zo meer, deze open sollicitatie aan jou te sturen. Natuurlijk heb ik mijn cv toegevoegd.
Wat heb ik je te bieden:
Om aan te geven wat ik voor je kan betekenen. Wil ik je bij voorbaat laten weten dat ik bereid ben,om voor een salaris onder de Balkenende norm te werken. Functies waar mijn gedachte naar uit gaan zijn je privé chauffeur, neem mijn eigen donker blauwe aangepaste Volkswagen T5 mee. In deze hoeft alleen nog maar kogelvrij glas te worden aangebracht. Daarnaast ben ik absoluut geschikt om als bodyguard voor je te komen werken, heb al een kogelvrij korset. Deze functie kan ik natuurlijk ook bekleden bij onze nieuwe Koning Willem Alexander. Adviseur van zijne Majesteit i.v.m. de verschillende minderheidsgroepen die ons land rijk is, Wellicht kun je me aanbevelen. Een rolstoellakei tijdens Prinsjesdag doet het ook absoluut goed in de beeldvorming. Je ziet ik ben voor veel functies inzet baar. Ik wacht op je uitnodiging.
Graag bereid om e.e.a. mondeling te komen toelichten.
Met vriendelijke groet
Jan Troost