De vaste lezers van mijn blog weten dat ik in september 2021 met spoed naar het ziekenhuis ben gebracht met een TIA en een herseninfarct.
Dit jaar ben ik als belangenbehartiger al 50 jaar actief en heb me altijd verzet tegen het beeld in de samenleving dat gehandicapten altijd ziek zwak en misselijk zijn. In mijzelf ging ik daar soms wel erg ver in. Na een maagbloeding ging ik na twee dagen weer aan het werk tegen het advies van de arts en ook bij een botbreuk of wondroos nam ik niet iedere keer voldoende tijd om te herstellen. Ik geef toe, ik heb altijd gedacht dat iedereen een pakketje krijgt in mijn geval Osteogenesis Imperfecta maar dat ik ook nog iets anders zoals een herseninfarct kon krijgen, daar heb ik nooit bij stil gestaan. Na mijn herseninfarct dacht ik dat ik binnen 14 dagen wel weer aan de slag kon.
De revalidatie is begonnen. (foto Marion Arts)Rust
De bedrijfsarts en mijn werkgever gaven aan dat ik echt rust moest nemen. Een TIA en een herseninfarct is echt iets anders dan een bot breken waar ik ruime ervaring mee heb. In plaats van herstel ervoer ik steeds meer lichamelijke problemen, ernstige duizeligheid, spierverslapping, gevoelloosheid, niet meer goed zien, tintelingen en krachtverlies. Dat was een heel angstige ervaring. Nu ben ik niet ervaringsdeskundig op dat gebied, dus ik was bang dat het er bij hoorde.
Medicijnen
Maar het werd steeds erger totdat Paula – mijn vrouw – vroeg: ” ligt het niet aan de medicijnen”? Na contact met de huisarts belde Paula met onze apotheker. Van het ziekenhuis had ik een bloedverdunner, cholesterolverlager en een andere maagzuurremmer gekregen dan ik reeds had. Onze apotheker nam het zeer serieus en stelde voor om een andere samenstelling te proberen. Te beginnen met de maagzuurremmer. Na vier dagen ben ik van alle klachten af. Zelfs mijn gedrag is weer als vanouds . Ik ben er weer.
Herboren
Inmiddels gebruik ik de nieuwe maagzuurremmer en voel me herboren. Nu nog de tijd nemen om alles weer een plekje te geven. Volgende week start ik met ergotherapie. Ik ga leren hoe ik mijn werk zo kan richten dat ik overeind blijf. Een tweede TIA wil ik echt niet meer krijgen, ik ben er heel goed vanaf gekomen. Ik ben en blijf voor het geluk geboren. In mijn boek wat op 29 maart aanstaande wordt uitgegeven ga ik hier verder op in.
Je bent nooit te oud om te leren:
Welke maagzuurremmer heb je nu?
Met vriendelijke groet,
Aafke.
Heel mooie artikel en ervaringen. Ik ben in princiepe ook nooit ziek. In de 25 jaar dat ik bij de LFB heb gewerkt heb ben ik totaal maar een dag ziek geweest. Bij Ieder(in) nog nooit ziek geweest. Daarvoor bij mijn andere werkgevers gelook ik maar een dagje. In 1978 een burn out gehad, een maand ziektewet.
Sterk! Ik hoop inderdaad niet meer zo’n verhaal van je te lezen
Goh Jan, ik wist het niet. Wat fijn dat je er ‘gewoon’ een blog over kunt schrijven: je bent gelukkig nog (en weer) je oude zelf. Ik heb ook lang het gevoel gehad ‘ik heb al OI dus wat kan me verder nog gebeuren’. Het is natuurlijk ook uitermate oneerlijk dat je er ook nog van alles bij kunt krijgen. Maar ja, laten we het er maar op houden dat wij beiden geluk hebben in de liefde!