Als je start met je nieuwe bedrijf Inclusie Verenigt en je je al sinds 1976 actief inzet voor mensenrechten en handicap is het een droom die uitkomt: stage lopen bij het College voor de Rechten van de Mens.
Beetje apart!
Ook in mijn carrière als Voorzitter van de Gehandicaptenraad heb ik vaker stage mogen lopen bijvoorbeeld in politiek Den Haag bij de fractievoorzitters van de ChristenUnie (André Rouvoet) en PvdA (Ad Melkert). Maar ook bij de gedeputeerde van de Provincie Zeeland. Mijn medebestuurders vonden dit maar een vreemde werkwijze, maar neem van mij aan dat er geen betere wijze is om echt een kijkje in de keuken te nemen.
De stage
Soms heb je geluk en soms moet je een beetje brutaal zijn, maar nadat ik de vraag bij één van de senior beleidsadviseurs van het College voorlegde, kreeg ik al snel bericht terug dat ik twee dagen mee mocht lopen. Kort daarop kreeg ik een officieel document waar ik een geheimhoudingsplicht aan derden toegezonden kreeg. Inclusief de bepalingen uit het Wetboek van Strafrecht en welke straffen er op zouden staan bij overtreding. Dat het College vertrouwelijkheid hoog in het vaandel heeft staan, werd me meteen duidelijk.
Parkeren!
Op 29 mei in alle vroegte naar het College gereden ondanks alle gebruikelijke files. De Gehandicaptenparkeerplaats keurig voor de deur is helaas voor mijn verlengde bus onbruikbaar. Dus rij ik door naar een betaald parkeerterrein in de buurt. Om niet het risico te lopen weggesleept te worden. Utrecht is niet echt autovriendelijk dus rij ik naar de betaalautomaat. Die staat op een stoep en ik kan er op geen enkele wijze bij. Een aardige meneer vraag ik vriendelijk wat ik moet doen. Ik moet mijn kenteken intypen, dat doet hij voor mij en tikt ook nog in dat ik een dagkaart nodig heb. Gelukkig heb ik een lange arm en kan ik met heel veel moeite mijn pin intoetsen. Het bonnetje dat mijn redder aangeeft vertelt me dat ik weer 24 euro armer ben. Later bleek dat ik hem toch gratis had kunnen parkeren. Iedere gemeente heeft andere regels dus hoef geen klacht in te dienen bij het College dit keer! Natuurlijk besprak ik het probleem tijdens mijn stage.
College mag niet oordelen over eenzijdige overheidshandelen.
Het College oordeelt over discriminatiezaken, maar mag geen oordeel geven over eenzijdig overheidshandelen (zoals afgifte van een paspoort door de gemeente of over subsidieverlening), weer iets geleerd! Het College kan wel oordelen als je je gediscrimineerd voelt omdat je door een overheidsinstantie niet aangenomen bent door je beperking. Voor andere zaken over overheidshandelen kun je terecht bij de Nationale Ombudsman. Over de zaken die ik op dag twee mocht bijwonen kan en mag ik niks melden.
Hoe gaat het in zijn werk
Om jullie toch een beeld te geven. Drie Collegeleden waarvan één van hen de voorzittersrol op zich neemt en de secretaris zitten achter de tafel. De klager en de organisatie die aangeklaagd is met ondersteuning van bv advocaat, antidiscriminatiebureau en/of genodigde nemen plaats aan de tafel tegenover het College.
De sfeer is serieus maar wel vriendelijk. Het voelt toch anders aan dan dat je voor de rechter staat. Het College heeft van te voren al veel voorwerk gedaan en tijdens de zitting gaat het echt om hoor en wederhoor. Nadat alle vragen en visies van beide partijen zijn beantwoord, trekt het College zich in beslotenheid terug om tot een uitspraak te komen of nader onderzoek te laten doen. Na vier weken wordt er een uitspraak aan de betrokkenen verzonden en deze wordt gepubliceerd op de site. In sommige situaties wordt er ook een persbericht van gemaakt. Deze uitspraken zijn niet juridisch bindend maar in ruim driekwart van de zaken volgt de wederpartij het oordeel toch op. Bovendien is er heel vaak ook geen opzet in het spel en kunnen beide partijen zich vinden in de uitspraak. Mocht dit niet het geval zijn kan men naar de rechter waar de uitspraken van het College uiterst serieus worden meegenomen.
https://mensenrechten.nl/bent-u-gediscrimineerd
Wat heel interessant was dat ik bij alle afdelingen mocht mee lopen. Zeker het meelopen met de diverse afdelingen en het meldpunt waar alle meldingen binnenkomen was heel boeiend om een beeld te krijgen van de meldingen. Zie deze link.
Melden helpt.
Alle meldingen die bij het meldpunt binnenkomen worden allemaal netjes verwerkt en gerubriceerd. Bij meerdere soortgelijke meldingen wordt vaak besloten tot verder onderzoek en wordt ook aan de overheid gerapporteerd.
Ook publicitair wordt hier dan melding van gemaakt Tijdens mijn stage was er net een rapport uitgekomen over de toegankelijkheid van het openbaar vervoer. Mede dank zij jullie vele meldingen!
Tot slot.
Ik wil het College en alle medewerker danken voor dit kijkje in de keuken. Discriminatie is van alle tijden en laten we er voor zorgen dat we ons niet laten verleiden om andere groepen uit onze samenleving te gaan discrimineren. Iedere vorm van discriminatie is er één te veel. Ik ga jullie vacatures goed in de gaten houden!
Jan Troost
