Tag archieven: Gelijk = Gelijk

Doe je dit niet onbezoldigd?

Blog, Opiniestuk, , , , , , , , , ,

Pas geleden had ik een overleg met een ambtenaar ergens in het land over een nieuwe opdracht als dagvoorzitter.

Jan kijkt naar de hemel
Enigszins verbluft

Ik vertelde hem wat mijn uurtarief was. Hij keek me zeer verrast aan en zei: ” doe je dit niet als vrijwilliger dan? Dan vraag ik wel een andere gehandicapte!”

Enigszins verbluft en verbaast keek ik hem aan. Ik neem toch aan dat jij ook betaald wordt voor je diensten? Hij knikte bevestigend maar volgens mij snapte hij nog niet helemaal wat ik daar mee bedoelde.

Het is echt zo dat mensen met een handicap nog steeds tegen twee grote vooroordelen aanlopen.

  1. Dat we alle tijd hebben, want we hebben toch niks te doen!
  2. Dat onze adviezen, voorlichting en andere werkzaamheden gratis zijn.

Ik neem het de vriendelijke ambtenaar niet echt kwalijk. Ook hij zal er nog aan moeten wennen dat alleen voor niks de zon op gaat. Maar om eerlijk te zeggen: deze keer is de opdracht naar een andere collega gegaan die met een beetje geluk er een goede fles wijn aan heeft overgehouden. Maar de uiterste vriendelijke ambtenaar heeft wel mijn koffie en mijn broodje betaald. Voor hem hoop ik dat hij het bonnetje kan declareren.

Avontuur

Wat een avontuur om op je 59 ste nog een eigen bedrijf te starten. Na bijna mijn hele leven me als vrijwilliger/beroepskracht/voorzitter in te zetten voor de belangenbehartiging van mensen met een handicap/beperking ben ik nu directeur van mijn eigen onderneming www.inclusieverenigt.nl.

Klinkt goed, ‘directeur’, maar ik ben tevens voorlichter/boekhouder/administratieve kracht/chauffeur/vormgever/fotograaf en klusjesman. Gelukkig heb ik (nog) geen energetische beperking en heb ik er altijd voor gezorgd dat ik mijn netwerk goed heb onderhouden. Wat ik nog vergeten ben is dat je als ondernemer altijd bezig moet zijn om nieuwe betaalde opdrachten binnen te krijgen! Dit laatste is echt een mega klus.

Mede dankzij die relaties heb ik al een paar boeiende opdrachten mogen doen of staan er aan te komen. Zoals bijvoorbeeld:

Debat

Het VN Debat “van zorg denken naar mensenrechten” in de Gemeente Leidschendam/Voorburg op initiatief van de Participatieraad LV waar ik als spreekstalmeester/inleider mijn eerste echt betaalde opdracht kreeg!

Kijkje vanuit de voorzitter naar het publiek
Bijeenkomst in de Raadszaal

Als het eerste schaap maar over de dam is dacht ik toen:  gelukkig volgde de gemeente Lansingerland op initiatief van de Adviesraad Sociaal Domein en binnenkort de gemeente Amsterdam waar ik als moderator Talk of the Town 97 – Stad zonder grenzen het stadsdebat mag leiden.

Inleidingen

Mensen die mij kennen weten dat ik van afwisseling hou.

Vorige week nog een inleiding gegeven in de Gemeente Eindhoven over “levenslange zorg en afhankelijkheid” op verzoek van Ankie Veldhoven (PGE).

In Oss tijdens de dag van de Witte Stok ben ik gevraagd een bijeenkomst te leiden                     met het thema: ouderen en slechtzien samen met een geriater  en bij ME/CE Vereniging die al weer 30 jaar bestaat: ”Regie in eigen hand, leven met een handicap.”

Films

Voor de Coalitie van Inclusie heb ik vijf korte films mogen maken voor de training VN Ambassadeurs.

Binnenkort start met een kort filmpje voor een groot internationaal Revalidatie congres in Maastricht.

Workshops/training

Een workshop VN Verdrag voor BCMB waar ik verschillende (oud) collega’s van MEE heb geïntroduceerd in het VN Verdrag. Binnenkort een VN Training voor de Participatieraad voor het Sociaal domein in Amstelveen.

Theater

Samen met mijn goede vrienden Ruud van de Broek en Jeroen Zwart, ook wel bekend als ‘Broeder Tuck’, hebben we met De beperkte Drie-eenheid opgetreden bij Zorgbelang Arnhem/Utrecht en binnenkort in Westervoort.

 

Congres Gelijk = Gelijk

Wat helemaal spannend/uitdagend  is de organisatie en leiden van het grote 1e Nationaal Congres: Gelijk = Gelijk in de jaarbeurs in Utrecht op 29 november.

logo Gelijk = Gelijk
logo Gelijk is Gelijk

Dit ga ik samen doen met Plusproducties. De organisator o.a. van de 50plusbeurs

Mark Rutte

Ik verveel me niet maar helaas zijn mijn diensten niet meer gratis. Ik heb goed geluisterd naar mijn grote vriend Premier Mark Rutte: “Zzp’ er belangrijk voor Nederland”.

Het laatste gratis advies

Gratis advies aan Staatssecretaris Jetta Klijnsma. Opdrachten door de Gemeenten aan ondernemers met een handicap gewoon mee laten tellen voor de Quotumwet. Dan kan ik tenminste weer de Belastingdienst spekken!

 

Gastblog broeder Tuck: Hoe ziet mijn wereld er uit in 2035?

Blog, Dromen, Dromen, Gastblog, , , , , , , , , , ,
Dag Jan,
 
Je stelt een mooie vraag waarover ik graag bij mezelf te rade ga.
Zeker heb ik dromen. Hoe ziet mijn wereld er uit in 2035?

80 jaar

Dan ben ik 80 jaar, als ik het nog mag meemaken. Misschien is de medische wetenschap dan zover dat ik weer gewoon kan zien. En als de ontwikkeling zich doorzet is de 80-jarige  gemiddeld een stuk fitter dan de 80-jarige nu in 2016. Maar ik denk dat ik nog steeds blind zal zijn . Er zullen nog steeds mensen zijn met vele vormen van handicaps.

28-9-11 040 Hofplaats

Maar in mijn dromen zie ik dat het zo volledig normaal is geworden om op alle gebieden inclusief te denken, dat ‘Terug naar de Bossen’ en Broeder Tuck nog maar nauwelijks in actie hoeven te komen. .

Gebouwen en openbare ruimte.

In mijn dromen zie ik dat in alle opleidingen, die hiermee te maken hebben, toegankelijkheid een vast onderdeel is van het lespakket. Architect, wijkbeheerder, bouwvakker, wethouder enz., kortom alle mensen, die hiermee te maken hebben, zijn zich bewust van hun verantwoordelijkheid op dit gebied. Bij het ontwerpen van gebouwen en openbare ruimte wordt, zoals nu vaak het geval is niet alleen gedacht aan het oog, maar er wordt ook gedacht aan de andere zintuigen. Naast een oogstrelend ontwerp met mooie vlakverdelingen enz, wordt bijvoorbeeld het oor gestreeld met een mooie akoestiek.

Toegankelijk elektronisch stemmen

In mijn dromen zie ik dat in 2035 het heel normaal gevonden wordt dat iedereen zelfstandig kan stemmen met behoud van stemgeheim.

Dit is mogelijk met elektronische hulpmiddelen, zoals een al in 2015 ontwikkelde toegankelijke elektronische stemmachine.

Stemmachine 1908 hoe ziet hij er uit in 2035
Stemmachine 1908 hoe ziet hij er uit in 2035

We weten al niet anders meer en denken met milde verbazing terug aan dat rode potlood.
En met verbijstering denken we terug aan de strijd die het heeft gekost om tot een volwaardig toegankelijke stemprocedure te komen.

Woningen

In mijn dromen zie ik dat deze alleen nog levensloopbestendig worden gebouwd.

Dan hoef je niet te verhuizen als je een nare ziekte krijgt. Met zo’n ziekte heb je per slot al genoeg aan je hoofd. In mijn dromen zie ik dat alle woningen volwaardig toegankelijk worden gebouwd. Dan hoef je nooit meer te twijfelen of je wel bij iemand op bezoek kunt.
Je kunt er naar binnen en naar het toilet. Men is er al jaren achter dat het kortzichtig is om alleen de woning van de gehandicapte aan te passen want ook deze mens wil bij vrienden op bezoek. . In mijn dromen zie ik dat Alle apparatuur in huis toegankelijk is.
Dus niet alleen tiptoetsen met display, maar ook standenknoppen met schermvoorlezer.
Dan kan deze blinde ze weer zelfstandig bedienen. Dat scheelt een hoop hulpvragen en het is zo dat een mens die zijn omgeving kan beheersen, zich veel meer mens voelt.
toegankelijkheid begint in eigen huis.

Geluid

 
In mijn dromen zie ik dat men in 2035 zich sterk bewust is van wat geluid met mens en dier doet. Geluid kan een obstakel vormen om goed te functioneren. Bijvoorbeeld bij een bladblazer kan ik de straat niet meer oversteken want ik hoor het verkeer niet meer.
Vandaag de dag staan we bloot aan een bombardement van geluid, wat we lang niet allemaal bewust waarnemen. Toch doet het iets met ons, denk aan onwillekeurige irritatie.
Je hoort zo vaak over het korte lontje. Er wordt nu vrijelijk met afvalgeluid gestrooid.
In mijn dromen zie ik dat de normering voor geluid producerende apparaten zoals bladblazers, auto’s, motoren enz. zeer streng is geworden in het belang van de volksgezondheid. Mij wordt wel eens gevraagd of die elektrische auto’s niet gevaarlijk voor me zijn omdat ze zo stil zijn. Mijn antwoord is dat zij niet te stil zijn, maar dat de rest teveel lawaai maakt.
 
DSC_8047
De rollende fietser
 
Op een fietspad in een stil bos hoor ik elke fiets komen vanwege het zoeven van de banden op het wegdek. Graag besluit ik dit onderwerp met een citaat van de blinde Franse filosoof Jacques Lusseyran uit zijn boek: Het teruggevonden licht. “Soms werden al die geluiden, al die stemmen om me heen zo hevig, zo intens dat ik er duizelig van werd en mijn handen tegen mijn oren drukte, zoals ik mijn ogen gesloten zou hebben om me tegen al te fel licht te beschermen. Daardoor kon ik ook niet tegen lawaai, onnodige geluiden of muziek die maar eindeloos doorspeelde. Een geluid dat we niet beluisteren treft ons naar lichaam en geest als een slag. Omdat geluid niet iets is dat zich buiten ons afspeelt, maar een realiteit die door ons heen gaat en in ons verblijft wanneer we het niet volledig in ons opgenomen hebben. Tegen deze ellende werd ik goed beschermd doordat mijn ouders muzikaal waren. Aan tafel praatten zij met elkaar in plaats van de radio aan te zetten.
Maar dat is voor mij een reden te meer om erop te wijzen hoe belangrijk het is blinde kinderen te beschermen tegen geschreeuw, achtergrondmuziek en al dat soort afschuwelijke aanslagen. Op een blinde heeft een hard en onnodig geluid dezelfde uitwerking als de verblindende straal uit een schijnwerper op de ogen van iemand die kan zien. Het doet pijn. Wanneer de wereld daarentegen helder en zuiver klinkt, is haar harmonie schoner dan dichters ooit onder woorden hebben kunnen brengen of zullen kunnen weergeven.”

Zorg

In mijn dromen zie ik dat het geld voor de zorg ook daar terecht komt waar zorg wordt verleend, dus bij de mensen. Het geld blijft niet steken door marktwerking in allerlei tussenstations, zoals ambtelijke molens, te dure indicatie-organen, malafide bureautjes en te hoge manager salarissen. Niet op alle punten worden we in 2035 beschaafder; graaiers worden met pek en veren ingesmeerd en tentoongesteld op het marktplein.
 
Ook zo’n droom moet je Broeder Tuck maar gunnen.
 

Financiën

In mijn dromen zie ik dat als een uitkering nodig is, deze als vanzelfsprekend wordt beschouwd. We worden niet meer door het systeem met achterdocht bejegend en zijn gevrijwaard van al die vernederende afknijp maatregelen, die op dit moment maar al te bekend zijn. De uitkeringsgerechtigde wordt vertrouwen geschonken in plaats van vooringenomen achterdocht. Een mens die steeds in een kramp schiet, omdat hij volgens het systeem steeds wat verkeerd doet en van te voren al als onwillig wordt behandelt, komt niet verder.
 

Alleen in vertrouwen kan een mens volwaardig groeien.

Huisdieren

Het is wetenschappelijk bewezen dat het goed is voor mensen om  dieren om zich heen te hebben. De lichamelijke en geestelijke gezondheid is beter dan als er geen dieren zijn.
Toch houden instituten huisdieren steevast buiten hun deur. Als een mens de pech heeft naar een verpleeghuis te moeten, dan wordt deze mens het liefste  wat hij/zij nog heeft, het huisdier, ook nog afgenomen.

Dommel
Dommel

 In 2035 is het eindelijk doorgedrongen dat dit de verkeerde handelwijze is en staat lichamelijke en geestelijke gezondheid voorop in het zorgdenken. . In mijn dromen zie ik dat het dan als heel normaal wordt beschouwd dat de thuiszorg of de zorg in een instituut er ook voor de huisdieren van iemand is.

Vervoer

In mijn dromen zie ik dat bij het doelgroepenvervoer duurzaamheid geen discussiepunt meer is, maar vanzelfsprekend in het bestek is opgenomen. Zo ook bij het reguliere openbaar vervoer. Bij bus- en treinstations zijn stewards die je door de onoverzichtelijke chaos heen helpen en er voor zorgen dat je bij de uitstaphalte door het onbekende gebied naar het juiste adres wordt gebracht. Dan kun je bijvoorbeeld als blinde ook weer zonder spanning met het OV op reis.

benauwd
benauwd

 Bovenregionaal vervoer VALYS-begeleid heeft nu nog op een beperkt aantal treinstations assistentie. In 2035 is dat uitgebreid naar alle treinstations.
In mijn dromen zie ik ook dat VALYS geen beperkt aantal kilometers meer heeft maar dat het een open-einderegeling, dus onbeperkt, is geworden. Ook voor de gehandicapten gaan de grenzen tussen de Europese landen open en kunnen we net de regiotaxi,  bijvoorbeeld ook in Duitsland en België vrienden bezoeken, boodschappen of vrijwilligerswerk doen.

Gehoorhulpmiddelen

In mijn dromen zie ik dat gehoorapparaten een dergelijke ontwikkeling hebben doorgemaakt dat het voor de slechthorende prettig is om ze te dragen omdat  ze echt een compensatie leveren voor de beperking zonder onaangename bijgeluiden. En dat het vanzelfsprekend is dat je met het basismodel schelle hinderstemmetjes kunt verstaan, naar een concert kunt gaan en er ook nog van kunt genieten. Lieve woordjes brullen hoeft dan niet meer, maar kunnen deze op normale liefdevolle toon worden uitgesproken.

Computers en internet.

In mijn dromen zie ik dat we als gehandicapte niet meer afhankelijk zijn van aparte toegevoegde kwetsbare aanpassingen op onze computer, zoals spraaksynthesizers en schermvoorlezers. Deze zitten er al in als de software uit de fabriek komt. Omdat er vanaf de basis in de opbouw van de besturingssoftware alles al wordt verwerkt, ontstaan er geen problemen rond compatibiliteit. Natuurlijk zijn in 2035 alle websites al jaren toegankelijk.

Zo, een paar van mijn dromen en ik ben er vast een paar vergeten op te schrijven. .
Deze lijken utopieën. Maar ik zie ze werkelijkheid worden. Bedenk dat bijvoorbeeld het vrouwenkiesrecht of vliegen over de oceaan begin vorige eeuw  nog een utopie was.
Nu is het vanzelfsprekend en ervaren we het als heel normaal.

Utopieën worden niet vanzelf werkelijkheid. Ze worden verwezenlijkt omdat mensen de ideeën en idealen ontwikkelen en zich ervoor inzetten en strijden, vaak tegen de verdrukking in.

Stug volhouden dus.

Met vriendelijke en strijdbare groeten,
Broeder Tuck

Woordvoerder van ‘Terug naar de Bossen’

www.terugnaardebossen.nl

Nawoord:

Broeder Tuck neemt Afscheid van zijn fans 29-11-2017

Op 29 november 2017 tijdens het 1e Nationale Congres Gelijk = Gelijk heeft onze Broeder Tuck (Jeroen Zwart verteld dat hij de strijd tegen de kanker helaas heeft verloren. Op een indrukwekkende wijze heeft hij afscheid genomen van zijn fans om samen met zijn familie en naasten het leven nog te vieren. Dat Jeroen de 80 niet haalt is voor hem duidelijk. Maar zijn droom blijft bestaan en laten we ons best doen die waar te maken!

 

Heb jij ook dromen net als Broeder Tuck laat het me weten.  Ik verzamel de dromen om ze te gebruiken tijdens het 2 de Nationale Congres Gelijk = Gelijk het tweede grote een groot VN Verdrag Congres. 

Met dromen begint de toekomst.

troostoverleven@gmail.com