Tag archieven: minister schippers

Gastblog Tasnim Ridderhof: Zo voelt een inco!

Ik werk in de gehandicaptenzorg. Kort geleden zijn wij overgegaan op een nieuw merk incontinentiemateriaal.  Volgens de vertegenwoordiger hoef je de cliënten niet meer bij ieder plasje te verschonen. Dit scheelt tijd en geld was de motivatie. Ook zijn de cliënten er bij gebaad.

Waarom? Minder gehannes door het verschonen. 

Ik kreeg de kriebels, ‘dus ik laat ze zitten met een natte broek?’ vroeg ik. Omdat dat kan… Verschonen we de cliënten helemaal niet meer??!

Omdat het kan… volgens de vertegenwoordiger.

Broeder Tuck met inco op hoofd, Tasnim gaat verder!

Dat wil ik wel eens voelen en meemaken riep ik uit!

Vandaag ben ik een dagje vrij. Ik heb een nacht-inco maatje M mee genomen. Hier laten we cliënten met gemak 12 uur in ‘slapen’. Hoe lang hou ik het vol?! 

11.55 Inco gaat aan.

Dat is nog verdomd lastig om bij jezelf te doen. Grappig aangezien ik het al ruim 19 jaar bij andere aan doe. Wat is hij dik tussen bij mijn benen. Het is een onprettig gevoel. Ik kan niet normaal lopen. Mijn broek gaat nog maar net dicht. Ik heb een pot thee gezet zodat ik mijn luier kan gaan vullen. 

12.10 Warme billen.

Ik ben mij er erg bewust ervan dat ik hem aan heb. Zeker ook tussen mijn benen. Tijd voor wat afleiding.

12.53 Rondlopen erin is niet prettig.

Ik waggel. Nu snap ik die grappige waggelende baby’s ook. Het zit erg strak bij mijn liezen. Dat was dan ook het advies van de verkoper. Zorgen dat het goed strak zit daar, want dan blijft het goed zitten.  Het liefst zou ik hem losser doen, aangezien mijn cliënten hiertoe niet in staat zijn, laat ik hem maar zitten zoals hij zit.  Als ik erin zit heb ik echt het gevoel dat er een kussen onder mijn billen zit, niet zo’n lekkere zachte, hij bedekt ook niet mijn hele kont.  Aan dat kussen tussen mijn benen raak ik ook nog niet echt aan gewend. Het is een onprettig gevoel. Zitten met je benen over elkaar kan niet echt dus zit ik wat wijdbeens, how lady like. Ik denk dat ik wel een plasje heb in mijn blaas  maar durf het eigenlijk nog niet te doen. Tijd voor nog een kopje thee! 
 
13.24 De plas is gedaan!!

Ik moest mijzelf wel even foppen door op de wc te gaan zitten en het kwam er niet uit zoals normaal omdat je het zachtjes in je inco voelt lopen, dat is natuurlijk raar voor mij. Mijn blaas is echter opgelucht.  Wat is dat warm, je plas. Ik heb nu al twee keer bij de spiegel gekeken of mijn broek niet ondertussen nat is, maar het zit nog in de inco. Mijn billen voelen nu echt helemaal nat aan. Het liefst trek ik hem nu ook uit. Voelt vies namelijk. 
Grote humor om in je eentje nu ook te ontdekken hoeveel verzadigde blokjes ik heb op mijn inco, 2!  Hiervoor moest ik atletisch mezelf in de spiegel bekijken. De inco heeft speciale streepjes die verkleuren als je in de inco plast. De streepjes zijn weer onderverdeeld in blokjes en dan kan je zien hoe nat die is. Ik heb natte billen, en een droge broek dus ik ga verder met mijn bezigheidstherapie. 

13.40 De thee is ondertussen op.

Ik twijfel of ik een nieuwe moet zetten of gewoon een fles wijn om het vol te houden. Het voelt alsof ik in een natte badpak zit. De warmte is er ondertussen wel van af. Het begint wat te jeuken en kriebelen. Nu al vind ik eigenlijk dat iedereen die cliënten verzorgd en hen inco’s aandoet dit een keer moet doen en voelen. Zeker als je werkt met mensen die vroeger zelf naar de wc konden en nu inco’s aan hebben. Ervaar het maar, plassen in zo’n ding. Mijn cliënten hebben er altijd een aangehad (EMVB). Zij hebben vast niet zo’n ‘gevoelig’ huidje als ik heb die nu al SCHREEUWD om een droge broek, of wel?! 

Volhouden Tas!

Denk voortaan aan dit moment als je moe bent en geen zin hebt om ze weeeeeer te verschonen. Het zachte warme kussen onder mijn kont voelt ondertussen aan als een natte met proppen gevuld kussen. Het zit niet meer lekker! 

14.15 Daar kwam de tweede plas.

Het werd helemaal warm bij mijn liezen. Mijn spijkerbroek is nog steeds droog. Dus het werkt wel goed dat het in de inco blijft. Ondertussen zijn 3 ½ blokjes verzadigd. Dus ik hou hem nog even om.  Het jeukt, het kriebelt en begint weer af te koelen. Dat afkoelen vind ik eigenlijk nog wel het meest vervelend. Kan me voorstellen dat het in de winter nog kouder aan voelt.  De inco lijkt ook hard te worden. Het kussen onder mijn billen is niet prettig. Hard en nat. Stil zitten is niet prettig. Zwaarder wordt hij zeker!  De tweede pot thee is gezet en ik hou vol op naar plas drie!

15.15 Bij iedere beweging die ik maak voel ik koude natte billen.

Zolang ik stil zit is het geheel alleen nat. Zoals ik al eerder schreef  is het nu hard om erop te zitten, en ik voel mijn huid kriebelen. 

15.30 Plas drie!!!

Tijdens het plassen voelde ik me broek nat worden, gelijk naar de badkamer gewaggeld! De inco was verzadigd. Uiteindelijk waren er maar 6 blokjes waren gekleurd van de 9. De inco woog 1 kilo en 200 gram. Behoorlijke plas dus. De inco kan behoorlijke hoeveelheid aan!! 

De reacties die ik kreeg van familie en vrienden was dat ze respect voor me hadden, het knap vonden en natuurlijk dat het gestoord was. 

Alleen ik doe zulke rare dingen. 

Hoe raar is het om een inco aan te hebben. Sommige van mijn cliënten hebben die al 56 jaar aan. Dan zullen wij waarschijnlijk denken; ‘zij weten niet beter’. Dus voelen ze het ongemak van een nat, warm, koud, vol, hard, zware inco dan niet?!  Vertellen wij ze wel eens dat we het knap vinden dat ze 12 tot 14 uur zo’n ding aan hebben en hun behoefte erin doen?  Moeten ik vanaf nu cliënten ’s nachts extra gaan verschonen als ze slapen? Zelf denk ik zolang ze slapen ik dit niet hoef te doen, maar zodra ze wakker zijn moet ik er wel zijn om ze zo snel mogelijk van dat vieze ding af te helpen.  Ik heb meer gedronken dan dat ik mijn cliënten geef als ze slapen ’s nachts. Zelf plas ik ook wel wat minder in de nacht dan dat ik nu heb gedaan. 

Zal ik overdag mijn cliënten minder gaan verschonen nu omdat ze ‘maar’ 2 blokjes nat zijn en de inco nog wel een blokje meer nat kan worden?! 
Nee. Het is geen prettig gevoel om een natte broek aan te hebben. Hij wordt zwaar, hard en koud. Als je dan moet lopen, bewegen of zitten is dit niet prettig.

 Waarschijnlijk ga ik mijn cliënten na deze ervaring vaker verschonen.

#challangeaccepted #incochallenge

Tasnim Ridderhof

Noot van de redactie: Misschien goed idee om dit experiment ook door vertegenwoordigers van inco te laten doen. Daarnaast is het de moeite waard om ook Minister Schippers uit te dagen!

Medische gegevens op straat? Dan doe ik het zelf wel!

Met verbazing lees ik net een bericht van Zembla. Een meerderheid van de Tweede Kamer wil “mijn” medisch dossier delen met de zorgverzekeraar. Dan kan ik het net zo goed meteen op www.troostoverleven.nl zetten. Zo behoud ik in ieder geval mijn eigen regie!

Mijn dossier

Medisch dossier

Medisch dossier

Het medisch beroepsgeheim is voor mij heilig

Gelukkig was het handschrift van de dokter vroeger toch niet te lezen, dus als er eens een keer een dossier slingerde dan moest je toch wel van goede huize komen om het te kunnen ontcijferen. Nu alles op de computer staat is het inmiddels voor iedereen goed leesbaar en de moeilijke terminologie zoeken we wel op met Google.

Door weer een nieuwe wetswijziging in te voeren kunnen zorgverzekeraars deze medische dossiers ook zonder mijn toestemming inzien. Je wilt niet weten wat het mij een moeite heeft gekost om in mijn eigen medisch dossier inzage te krijgen en daarna er een kopie van te kopen!

Nog beter voorstel voor de Minister

Ik stel voor dat we in dit wetsvoorstel ook maar meteen regelen dat hypotheekverstrekkers, banken en andere verzekeraars hier ook gebruik van kunnen maken. Of is dit niet wat de Tweede Kamer bedoeld met transparantie? Zal ik ook mijn vingerafdrukken en DNA profiel openbaar maken? Dit maakt het werk voor de veiligheidsdiensten een stuk eenvoudiger en is zeker kostenbesparend. O ja, nu vergeet ik nog te vertellen dat er in Zwitserland een handboek voor verzekeringsartsen is waar ook mijn verwachte levensverwachting in staat. Absoluut handig voor de beoordelaars die beslissen over een begrafenis- of levensverzekering. (Maar gelukkig heb ik die al afgesloten 😉 )

Het verontrustende berichtje op mijn zondagochtend

“Patiënten moeten inzage in hun medisch dossier door de zorgverzekeraar kunnen weigeren. Ook als het gaat om fraudeonderzoek, stelt de Patiëntenfederatie. De Tweede Kamer vergaderde donderdag over inzage in het dossier. Tijdens het debat bleek dat een meerderheid van de Tweede Kamer de zorgverzekeraars inzage wil geven in medische dossiers om fraude op te sporen. SP en D66 zijn tegen. VVD, PvdA, CDA en PVV zijn voor het plan van minister Schippers (VVD). De overige partijen waren niet aanwezig bij het debat. De definitieve stemming wordt waarschijnlijk de komende week.”

Hoofdelijke stemming

Nu maar hopen dat volgende week alle Kamerleden van alle fracties er zijn. Vaak wordt een coupe ingezet als er een aantal partijen niet aanwezig zijn. Wanneer leren we nu eens dat het grootste gedeelte van onze bevolking keurige mensen zijn? Dat er niet achter iedere deur een terrorist of fraudeur woont. Als je echt iemand wantrouwt zijn er voldoende wettelijke mogelijkheden om iemand op te pakken.
foto handjes op de rug
Opgepakt

Ik roep alle politieke partijen dan ook op om de Wet van Schippers niet te steunen!

Dokter!

Mijn meeste favoriete rol bij onze theatergroep Aaibaarheidsfactor10 is toch wel de dokters rol. Je trekt een witte jas aan, hangt een stethoscoop om je nek en je bent een ander mens! Je bent alwetend en je maakt mensen beter.

De dokter met gipsschaar
De dokter met gipsschaar

De arrogante rol ligt me wel. Want ja, wat is er mooier om in een revalidatiecentrum het hoofd van het team te zijn!    In de tijd dat ik zelf in de Sint Maartenskliniek woonde hadden de dokters klinkende bijnamen als Dokter Frankenstein en de Slager. Zij bepaalde alles. Ze besliste zonder jouw of je ouders er over in te lichten. Mijn ouders accepteerde dat want ‘de dokter wist wat goed voor je was.’ Dat is tegenwoordig wel anders nu niet meer de dokter de baas is,  maar de ziektekostenverzekeraar. Zij gaan tegenwoordig over leven en dood. Onder aanvoering van Minister Schippers gaan de verzekeraars nu bepalen wat je als patiënt nog wel of niet krijgt. Eerst bepaalde de arts in overleg met de apotheker welke medicijnen je krijgt, nu doen de zorgverzekeraar en de Minister dat. Is een behandeling nog wel nodig? Dit bepalen gelukkig de dokters nog wel of je moet gedacht hebben dat je met een budgetverzekering goedkoper uit was! Dan kun je nog wel eens op de koffie komen! Is er een kerncentrale ontploft, krijgen we in onze regio dadelijk jodiumpillen, maar de Minister heeft al aangegeven dat dit bij ouderen toch niet werkt:   dus die krijgen we ook al niet!

SONY DSC                       Zorgverzekeraar Troostover leven/leden

Nieuwe rol!

Ik ga maar vast een maatpak met bijpassende stropdas aanschaffen;  dan kan ik vast oefenen voor mijn nieuwe rol. De arrogante, alleswetende, op de centen zittende en goed betaalde zorgverzekeraar!