Wat een drama!

Bijeenkomst VN-verdrag, Inclusie.

Beeld: Kees Beekmans Fotografie

Ik wordt oud. Met stijgende verbazing keek ik naar Discovery, waar de afgelopen jaren de Amerikaanse samenleving rechten van burgers verpatste aan liefdadigheid. Niet de kerken, maar de nieuwe rijken zorgen voor de armen, de gehandicapten en de uitgestotenen van de samenleving. Tv programma’s waarin oude huizen worden afgebroken, zo achter een een grote bus verborgen. Aan het einde van zo’n programma zijn de huizen opnieuw aangepast, opgebouwd en ingericht. Dit natuurlijk opgepimpt met zwembad, luxe keuken en bijpassend speelgoed voor de kinderen. Natuurlijk ook een mooi aangepast busje of bijpassende auto, motor of boot…

Lange tijd heb ik gedacht dat Obama dit probleem zou oplossen door het Nederlandse ziektekostenstelsel ook in Amerika in te voeren. Maar nee; dit Kabinet is op studiereis (in het geheim natuurlijk) naar Amerika afgereisd. In hun delegatie zijn SBS en RTL, en enkele beleidsmedewerkers van de VNG, meegevraagd. Al snel bleek dat ook enkele voorlichters van het Ministerie en belangenorganisaties nodig waren om het denken in rechten in Nederland om te zetten in nieuwe termen. Termen zoals eigen kracht, zelfredzaamheid en zorgen voor elkaar. Al snel heeft de Amerikaanse visie geleid tot nieuwe tranentrekkende programma’s op televisie, waarin getoond wordt hoe een kind met een handicap door geëmotioneerde burgers aan een rolstoel wordt geholpen.

Het huis wordt aangepast dankzij sanitair bedrijven, hulpmiddelfabrikanten en aardige aannemers, die hier goedkope reclame mee hebben op tv. De Gemeente kijkt welwillend toe hoe het particulier initiatief de taak overneemt van hunzelf, en de landelijk overheid. De Kerken die van oudsher deze taak op zich hadden genomen zijn jaloers op de TV programma’s, die langzaam maar zeker de taak van Paus en Dominee overnemen.

Mensen met een handicap krijgen de plaats die ze verdienen: onder aan de ladder. En als ze mazzel hebben krijgen ze een baan van Staatssecretaris Jetta Klijnsma, met behoud van bijstand en 100 euro als vergoeding. Ontwikkelingsorganisaties houden zich nu ook in Nederland al bezig met de armen, nu zelfs de voedselbanken het niet meer aankunnen.

Nu maar hopen dat het VN verdrag ook eindelijk eens door Nederland worden ondertekend. Hebben we tenminste nog het recht om als Burger gelijke kansen te krijgen. Zo niet, kunnen we altijd zoals zoveel andere ontwikkelingslanden de VN rapporteur vragen om langs te komen. Want dat hebben ze in Amerika wel: een fatsoenlijke Anti-discriminatie Wet. Je kunt er in ieder geval naar het toilet, en als er brand uitbreekt en je bent doof, dan gaat je persoonlijke buzzer af.

Nederland heeft al vaker dingen van anderen landen gepikt, van slaven tot olie, maar als je het doet: doe het dan goed!

Jan Troost 27 juli 2013

Over Jan Troost

Ik ben al 41 jaar betrokken bij de emancipatiebeweging van mensen met een handicap. Ik geloof in het leven, en dat humor een belangrijk wapen is om uiteindelijk iedereen zijn weg te laten vinden in onze samenleving. Creativiteit en vernieuwing zijn mijn credo, soms met een kritisch ondertoon, maar altijd met open vizier en gebruik makend van ieders kwaliteiten.

Laat hier je reactie achter:

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.