Lancering www.aparticipatie.nl , 14-01-2015.
Broeder Tuck ontving een uitnodiging om de lancering van de website aparticipatie.nl bij te wonen.
Indringend
De verhalen zijn persoonlijk, ontroerend, schokkend en indrukwekkend. De getuigenissen gaan over het leven in het internaat, maar daarnaast ook over wonen en werken, over persoonlijke onderwerpen, religie en relaties, over maatschappelijke strijd, protest, emancipatie en participatie. Kritiek op de tijdgeest van toen wordt niet geschuwd.
Belangrijke boodschap
Hoe kijken de oude internaatbewoners nu aan tegen hun eigen participatie? En wat geven zij jongeren – met en zonder handicap – mee voor de toekomst? De verhalen kweken bewustwording en begrip.’ Daar is niets aan toe te voegen.
Wat een project!
Het wordt een bijeenkomst waar je warm van wordt. Allereerst alleen al om de mensen die van heinde en verre gekomen zijn. Cabaret De Gemeentereiniging opent de bijeenkomst op de hun kenmerkende wijze en kondigt aan dat Jan vanmiddag gelanceerd wordt.
Jan praat met verschillende mensen wier verhalen op de website staan.
Waarom?
Onderwerp is regelmatig hoe hij de mensen zo gek heeft gekregen om mee te doen. Maar ook de pijn, de groei en de kracht die uit de verhalen van de mensen op deze website spreekt. Bijzondere gast, en wel de oudste, is mevrouw Lily Otermann , gepensioneerd docente op de Sint Maarten School, waar nu deze bijeenkomst plaats vindt. De jongste aanwezige is Jeske, dochter van Jan en Paula. Of eigenlijk is de jongste haar kersverse hulphond: Daan.
Dan gaat de website on line
Getoond wordt de promofilm. Deze is al zo indrukwekkend, dat als we straks thuis de volledige interviews gaan zien ons nog heel wat te wachten staat. Diep geroerd hoort Broeder Tuck de pijn, de kracht en de overlevingskunst van deze mensen die het maar te doen hadden, veelal vanuit een vervreemdende absurde situatie.
Cabaret De Gemeentereiniging brengt hun Aparticipatielied ten gehore.
Tekst en muziek Tom Stobbelaar.
Dat moet wel een tophit worden, want de hele problematiek wordt er scherp, in een paar woorden, uitgedrukt. .
Verder dient vermeld dat de feestelijke met advocaat gevulde bonbons wel heel erg lekker zijn!
Broeder Tuck
‘De website publiceert videoverhalen met ervaringen van gehandicapte jongeren die soms meer dan twintig jaar weggestopt in een internaat leefden’.
De website biedt een blik op een tijd waarin het gewoon was mensen met een handicap buiten de maatschappij te houden. Tot begin jaren tachtig van de 20e eeuw woonden zij vaak apart in internaten; instellingen voor blinden en slechtzienden, lichamelijk gehandicapten, doven en slechthorenden en verstandelijk gehandicapten. Het vastleggen van persoonlijke verhalen en het archiveren van beelden zijn van groot historisch belang. Zeker nu steeds meer internaten verdwijnen.
Maar de website geeft ook inzicht in de praktisch nooit eerder gehoorde strijd die in de bossen is begonnen: de bewoners van toen begonnen daar met hun emancipatiestrijd en legden daarmee de basis voor participatie van mensen met een beperking in de samenleving. Het waren deze mensen die zich er hard voor maakten om een eigen leven te kunnen leiden en onafhankelijk te zijn.
Van Apartheid naar Participatie: Aparticipatie!
Vanwege een zelf gekozen reden ook onheemd geleefd hebbend ‘in de bossen’, geven de verhalen en getuigenissen op de meest indringende wijze weer hoe ingrijpend, beschadigend en – ook toen al – beschamend deze maatschappelijke uitsluiting van talentvolle jonge mensen is geweest.
Weten jullie dat Vincent Bijlo een boek geschreven heeft over zijn instituutsleven? Hij heeft op een blindeninstituut gezeten. Het heet Het Instituut. Ik denk dat hij ook wel geïnterviewd wil worden over zijn instituutsleven.