Tag archieven: eigen regie
Terug naar de bossen Journaal: Linda Voortman over VN Verdrag!
Terug naar de bossen journaal Deel 3 Interview met Linda Voortman Groen Links. Over het VN Verdrag inzake personen met een handicapen haar inzet tijdens het debat, Nu afwachten wat de Tweede Kamer gaat doen op 17 december 2015!
Gastblog Zuster Margaretha: VN Verdrag 10 december de dag van de mensenrechten l!?
Na ruim negen jaar uitstel werd gisteren eindelijk het ‘VN Verdrag inzake de rechten van Personen met een handicap’ door de Tweede Kamer behandeld. Een aantal leden van ‘Terug naar de bossen’, van Wij Staan Op, blinden, doven, rolstoelers en de nodige hulp- en blindengeleiden honden waren daarvoor uit alle hoeken van het land naar Den Haag gekomen.
De beveiligingsrituelen waren voor zuster Margaretha weer even een stressmomentje. Ze had zich zoveel mogelijk uitgekleed, laarzen, rozenkrans, horloge. Maar de beugel-BH ging toch weer af. En ze was vergeten dat ze een zakmesje in haar handtas had, aandenken aan haar vader. Bij dezelfde controle twee maanden geleden was dat aan de aandacht van de beveiligers ontsnapt… Maar gelukkig is de Tweede Kamer Schiphol niet. Ik mocht het steekwapentje in een zakje doen, telefoonnummer erop en na afloop weer ophalen bij de balie.
Jan Troost was druk aan het filmen op de begane grond. Hij had de toestemming daarvoor voor elkaar gekregen!!! Inclusief perskaart, maar met veel reeds gekweekte goodwill. De zuster haalde eten en drinken voor de filmer, want daar heeft hij doorgaans geen tijd voor op dit soort dagen.
Habijt demonstratie-nijd
We zaten net aan een tafeltje toen het hoofd Bewaking op ons opkwam. Of Jan, die hij kent, even mee wilde komen. Help! Het bleek over de zuster te gaan. Ze was nu nog doorgelaten. Maar dat kan een volgende keer wel anders aflopen. De regels worden waarschijnlijk aangescherpt. En nonnen bestaan blijkbaar niet meer in de hoofden van beveiligers. Habijten vallen tegenwoordig onder ‘demonstratiekleding’. De zuster gaat zich hier op voorhand al over beraden. Voor zover zij het Huishoudelijk Reglement nu heeft bestudeerd, zou uitsluiting onrechtmatig zijn. We zien wel. (Helaas is er geen enkele ‘handel’ in habijten, en is het mij tot op heden niet gelukt een origineel te pakken te krijgen.)
Gelukkig, mijn arme dochters ten spijt, was ik weer als zuster Margaretha van huis vertrokken. Hoofd Beveiliging vroeg of ik andere kleren bij mij had. Neen dus. Anders had ik mij ofwel moeten omkleden of een mogelijke rel moeten ontketenen. En het ging tenslotte om het belangrijke IVRPH, waar ook Jan jarenlang voorwerk en politiek gelobby had verricht! Ditmaal werd de zuster nog gedoogd.
Interviews
Jan maakte dankbaar gebruik van het uur uitstel om Linda Voortman uitgebreid te bevragen. ‘Terug naar de bossen’ heeft in de loop van de jaren een hele goede band opgebouwd met name met GroenLinks en de SP. Linda had zich, zoals gehoopt en verwacht, terdege voorbereid op het debat.
Wij Staan op
Ook Ietje van Halem moest eraan geloven en werd door Jan op film vastgelegd.
Samen met negen andere jongvolwassenen met een beperking vormt Ietje de beweging ‘Wij Staan Op’. Op 16 mei jl. startten zij een publiekscampagne voor het verbeteren van de positie van mensen met een beperking. Speerpunt daarbij: de ratificatie van het IVRPH. Met de moeder van een van deze jongeren heeft Jan Troost veel overleg.
Tot slot drukten we Norbert van de eenmansfractie Klein nog even de hand. Die kennen we vooral van laatste 50Plus Beurs, Jan heeft o.a. hem toen geïnterviewd.
De Publieke Tribune
Een bonte stoet mensen met en zonder beperking en de honden betrad de publieke tribune. Die publieke tribune is overigens niet erg ‘toegankelijk’. Rolstoelers staan ergens in het gangpad. Met een hoge reling ter hoogte van het blikveld, als je pech hebt, zoals Jan Troost.
De arena
Het stoeltjesgedeelte lijkt op dat van een voetbalstadion. Heel steil oplopend, spekgladde vloerbedekking, te smalle looppaden en de stoeltjes zelf zijn uitermate ondemocratisch: je houdt een debat daar, zelfs als niet-gehandicapte, niet veel langer dan twee uur op vol. Ik kan me niet voorstellen dat de bedenker daar ooit zelf een dagdeel op heeft doorgebracht. Halverwege het debat stortte een slechtziende dame met haar blindengeleidenhond een eindje naar beneden. De schade bleef gelukkig beperkt.
Er waren twee doventolken aanwezig. Die kunnen hun werk alleen staande doen. Maar staan is verboden op de publieke tribune. Gelukkig zwaaide ditmaal een hele vriendelijk bode de scepter, en mochten de tolken bij uitzondering overeind blijven. Al werden ze tot onze stomme verbazing op een gegeven moment bijna onder de voet gelopen door een stelletje onbehouwen bezoekers.
Eten en drinken meenemen is ook verboden. Het eerste gedeelte van het debat duurde echter bijna 4 uur. En er waren mensen bij die in die vier uur hun medicijnen moesten slikken. Met liefst een slokje water! Ook daarvoor maakte de vriendelijke bode een uitzondering.
Het begint dan eindelijk!
Het debat waar zovelen zo lang naar uit hebben gezien, begon een uur later dan gepland. Na negen jaar wachten kon dat er nog wel bij. Eerst moest nog ergens over gestemd worden, door de gehele Tweede Kamer. Volle bak. Het fluorescerende haar van Geert Wilders was vanaf de publieke tribune dé blikvanger. Gelukkig hoefde hij alleen maar al dan niet zijn hand op te steken. Maar na die stemming liep de Kamer leeg, en bleef er nog een paardenkop over. Nee, niet die van Wilders, maar die van acht partijen, vertegenwoordigd door één à twee Kamerleden.
Merkwaardige gewaarwording was het dat dit debat niet werd bijgewoond door de staatssecretaris van Binnenlandse Zaken, maar door Van Rijn van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
Zelfs de politiek lijkt niet te beseffen dat dit VN Verdrag om mensenrechten gaat, en niet om ‘een gehandicaptenwet’.
Tweede bijzonderheid was dat het VN Verdrag nog niet geldt voor de Overzeese gebieden . Extra vreemd omdat juist de aanwezigheid alle landen van het Koninkrijk Nederland afgelopen oktober zo belangrijk werd gevonden dat dat de reden was het geplande debat weer eens uit te stellen.
De belangstelling vanuit de politiek en de media was overweldigend. Voor de zaak Teeven, die dag, wel te verstaan. Alle perstafeltjes op de publieke tribune bleven leeg. Mensenrechten zijn minder hot dan de duistere praktijken van omhooggevallen VVD-ers.
De standpunten
SP
De SP beet de spits af. Henk van Gerven had daarvoor zelf 60 minuten in laten plannen. Dat was de voorzitter gelukkig ook iets te gortig. Henk’s betoog betrof vooral de nog altijd verslechterende financiële positie van mensen met een beperking. Goed bedoelde woorden, maar het werd niet echt overgenomen, helaas..
PvdA
Toen de PvdA, vertegenwoordigd door Otwin van Dijk. Als gevolg van een ongeluk zit hij sinds zijn 18e jaar in een rolstoel. Een ervaringsdeskundige dus, die een vlammend betoog hield dat een echt inclusieve samenleving nog ver te zoeken is. Het IVRPH moet wat hem/PvdA betreft zo snel mogelijk worden geratificeerd, al moet er nog heel wat om heen (gefaseerd) worden geregeld en ingevuld.
Sinds zijn komst in de Kamer is het spreekgestoelte pas verstelbaar, even als de spreekmicrofoons. De toegankelijkheid van zowel het Eerste als het Tweede Kamergebouw laten nog veel te wensen over. Dit onderwerp werd door meerdere sprekers aangehaald als voorbeeld van hoe het beter moet.
CDA
Mona Keijzer van het CDA toonde zich wat halfslachtig. Natuurlijk moeten rechten van mensen met een beperking beter geborgd worden. Maar wat gaat dat kosten? En moet een en ander niet over langere termijn worden uitgespreid. Wel leuk dat ze Jan aanhaalde, die, toen hij de Frans Wolters-prijs uitgereikt kreeg voor al zijn verdiensten, in zijn speech het leven en de toekomst van zijn dochter (die Osteogenesis Imperfecta heeft) vergeleek met dat van Jan Peter Balkende’s dochter. Ook haar punt dat het vreemd is dat mensenrechten valt onder Binnenlandse Zaken en het VN Verdrag onder VWS. Lijkt op vorm van discriminatie.
Christen Unie
Gert-Jan Segers, recente opvolger van Arie Slob van de ChristenUnie, begon ook met een voorbeeld uit de privésfeer. Zijn nichtje Hanna, die het Down Syndroom heeft, een goede opleiding heeft gevolgd en zich nu op de arbeidsmarkt gaat begeven. Verder kort gezegd ook een pleidooi voor datgene dat het IVRPH behelst. Hij benadrukte het belang van goede voorlichting als tijdens de zwangerschap de ongeboren vrucht een afwijking blijkt te hebben.
Groen Links
Linda Voortman was zo gedreven dat ze Fleur Agema per ongeluk passeerde door voor haar beurt het spreekgestoelte al te betreden. Het sierde de PVV-ster dat ze daar verder geen probleem van maakte. Linda benadrukte o.a. de vele aspecten van toegankelijkheid; van gebouwen, onderwijs, gezondheidszorg, arbeidsmarkt, sport, communicatie, etc.. En daarmee samenhangend de verschillende ministeries die dit uiteindelijk moeten oppakken. Zij verweet het kabinet gebrek aan ambitie. Waarom nu niet doorpakken in plaats van weer pappen en nathouden. De grote lijnen moeten nu worden uitgezet, uitwerking volgt daarna.
D66
Ook Vera Bergkamp van D66 drong voor, wederom met goedkeuring van Fleur Agema. Er zat iemand op de publieke tribune die Vera veel informatie had verstrekt. En die persoon moest bijna naar huis. Bergkamp hield een helder betoog, had ook al de nodige interrupties gepleegd bij de andere sprekers. Gedreven en hoopvol, lijkt mij de stem van D66 in deze.
Schorsing debat
Met een kleine club aten en dronken wij wat bij restaurant Dudok. Jan en ik besloten de vervolgzitting niet meer bij te wonen. Een aantal anderen (gelukkig) wel. We zochten Jan’s spullen bij elkaar (hij had de avond daarvoor al in Den Haag doorgebracht), die lagen onder meer nog in het Tweede Kamerkluisje.
Naar huis
Daar hoorden wij met rode konen bij de ingang Kamergebouw op het grote scherm nog even het betoog aan van Tamara van Ark van de VVD. Ze had al interrupties geprutteld, waarbij ze vooral sprak ‘vanuit haar gevoel’. Een ‘pareltjes gaan nooit verloren-gevoel’ dan wel (tekst uit een corpslied). Het ging toch allemaal al héél goed in Nederland met de inclusie. En waarom ondernemertje pesten met het opleggen van onnodige regels?! Ze doen al zó hun best. Zelfs Jan normaal een aardige diplomaat werd steeds kwader en verliet briesend de hal van de Tweede Kamer!
De zuster was wel jaloers op Tamara’s mooi gelakte nagels.
Dat was geen fijn eind van een op zich goede dag, maar we hadden niet anders verwacht van de VVD.
Felicitaties voor ‘Wij Staan Op’: bijna alle negen sprekers noemden hen bij naam, haalden hun voorbeelden aan, en zwaaiden met het Wij Staan Op-manifest. Aan jullie zal het niet liggen!
Vanavond moet staatssecretaris Van Rijn het bombardement aan vragen, die gisteren gesteld zijn, beantwoorden. Of de ratificatie nu werkelijk op korte termijn gerealiseerd wordt, is toch nog de vraag.
Evenals de vraag waar het haarstukje van (nee, niet Geert Wilders maar) de microfoon van Jan ’s filmcamera is gebleven. In het tumult van 9 december geruisloos verdwenen…
De Zuster doet een schietgebedje dat het amendement van Otwin van Dijk (PvdA) wordt overgenomen! Dan nog de door de Eerste Kamer en dan RATIFICATIE!
Margreet de Broekert/zuster Margaretha
Bussum 10 december 2015
Om 19.30 gaat van Rijn antwoorden
http://www.tweedekamer.nl/vergaderingen/plenaire_vergaderingen/details?date=10-12-2015#2015A05502
Het onteigende lichaam!
Onteigening :
Houdt in dat eigendom, meestal onroerend goed verplicht wordt verkocht aan de overheid. Dit gebeurd met enige regelmaat als er een nieuwe parkeergarage, rotonde of spoorlijn moet worden aangelegd. Als je geluk hebt betalen ze er voor met een fikse vergoeding. Maar daar wil ik het dit keer niet over hebben.
Als je een lichamelijke handicap hebt en hierdoor afhankelijk bent van lichamelijke zorg is er ook een vorm van onteigening. Je lijf is niet meer van jou, maar van degene die je hulp geeft. Gelukkig vaak met grote zorg van de helpende. Toch heb ik gemerkt dat dit thema moeilijk bespreekbaar is. Zeker als je van jongs af aan hier mee te maken hebt. Ikzelf heb deze ervaring wel opgedaan. Tot mijn 17e was ik zo breekbaar dat ik altijd op de po geholpen moest worden.
Op dat moment gaf ik mijn lijf weg aan de ander. In mijn hoofd vluchtte ik weg van mijn lijf en beleefde allerlei heldhaftige avonturen. Als het po gebeuren er weer op zat keerde ik weer terug in mijn lijf. Bij de fysiotherapie werd de arm behandeld die ik net gebroken was geweest. Je lichaam was eigendom van de zuster, de dokter en de fysiotherapeut. Er was geen sprake van zelfstandig beslissen en hierdoor ook geen zelfstandigheid of eigen regie.
Je geest
Bij de maatschappelijk werkster die achter een bureau zat moest ik praten over acceptatie, gevoelens en mijn toekomst. Ik moest mijn verdriet en kwaadheid meer tonen! Nou, geloof mij, dat mens achter het bureau gaf bij mij niet echt het gevoel van nabijheid. Eigenlijk wilde ik gewoon een arm om me heen. Niet iemand die me niet aan keek en alleen bezig was met mijn woorden letterlijk naschrijven.
Bij de orthopedagoog mocht ik tekenen wat bij mij gelukkig wel goed werkte. Bij de muziektherapeut kreeg ik drum les om mijn agressie te uiten. Met mijn breekbare botten ook geen goed idee, want waar bij andere het drumstokje door het midden brak, brak ik mijn arm.
Tweedeling
Hier begint de tweedeling. Je verdeeld jezelf in twee componenten: lichaam en geest.
Het aangedane lichaamsdeel wordt behandeld. Je geest wordt weer door een andere behandelaar aangepakt. Tegenwoordig is het gelukkig vaak zo dat je zelf bij de teambespreking mag zijn waar lichaam en geest weer bij elkaar gebracht wordt. Vooral belangrijk voor als je na zo’n revalidatie periode weer terug komt in de “gewone” samenleving.
Eigen Regie
Tegenwoordig hebben we het vaak over Eigen Regie, zeker het PGB heeft dit voor vele mogelijk gemaakt! Jij betaald de zorgverlener en je bent weer de baas over je eigen lijf. Je geeft zelf de aanwijzingen over hoe en wat er moet gebeuren. Als werkgever doe je dat natuurlijk op een wijze die ook voor de PGB medewerker plezierig is.
Moeten de leden van dit Kabinet het eerst mee maken om het bovenstaande te begrijpen?
Ik hoop het niet!
Terug naar de bossen Journaal: PGB 20 jaar
Het wordt mijn dood nog eens!
Na bijna een jaar lang slijmen, overleggen, dreigen, ingehouden agressie, een gemaakte glimlach, dagen achter de computer zitten en hartkloppingen hadden we het voor elkaar. Kort voor Kerstmis kwam het verlossende woord. De rolstoel voor mijn dochter en wel in de vorm van een PGB. Vandaag na weer een telefoontje bleek dat de Gemeente uiteindelijk toch van mening is dat ik hem all-risk moest verzekeren (kosten 900,96 euro per jaar).
De Gemeente is bereid om de kosten voor een WA verzekering wel te betalen, dit is maximaal 83,25 euro. “Als u had gekozen voor een rolstoel in natura was dit niet nodig geweest”, aldus de vriendelijk ambtenaar.
De reden voor ons om voor een PGB te kiezen.
-Rolstoel Service Nijmegen (verder genoemd RSN) biedt 24 uurs bereikbaarheid en snelle service. Gezien de complexiteit en bereikbaarheid is het heel belangrijk dat mijn dochter steeds gebruik kan maken van dezelfde servicemonteur en ergotherapeut, die bij RSN aanwezig is.
-RSN denkt niet alleen mee over de rolstoel zelf, maar ook over het vervoer daarvan, dat ik op dit moment zelf kan verzorgen als rolstoelgebruiker en chauffeur van mijn eigen aangepast bus
-RSN zorgt ook voor adequate vervanging van de rolstoel in geval van grotere defecten of reparaties, zodat je er voor 100% op kunt vertrouwen.
-RSN zorgt voor begeleiding bij de ingebruikname van de rolstoel en het ermee leren omgaan.
Een verkorte bloemlezing want je moet als aanvrager natuurlijk wel uitleggen waarom je een PGB wilt.
Eigen regie, is soms ook uit handen geven.
Inmiddels heb ik het verzoek gedaan aan Belangenbehartiger.nl om bezwaar te maken. Mijn dochter en ik kunnen het zelf niet meer opbrengen en heb het uit handen gegeven.
Heb het veel te druk met de aanvraag voor de WLZ, zorgplan, zorgkantoor, SVB, UWV, werk.nl en met solliciteren!
De overheid
Ik zie dit als het langzaam uit de markt prijzen van PGB, de politiek, wil er van af: iedereen zorg en hulpmiddelen in natura, en uiteindelijk terug naar de mantelzorg en de bedeling. Dat kost niks. Met andere worden géén zorg, geen eigen regie geen keuzevrijheid. De VVD was destijds zelf grote voorstander van PGB, Erica Terpstra heeft zich er hard voor gemaakt. Erica zorgt er ook wel voor om buiten het politieke debat te blijven. Het wordt tijd voor een echte aardverschuiving, deze lijn van dit kabinet maakt alles tot op de bodem kapot. Behalve natuurlijk het grote geld want daar zijn ze zelf mee gebaad , arm wordt weer arm en rijk weer rijk.
Soms verdenk ik de regering er van dat ze heel blij zijn dat we ons ongenoegen met elkaar delen op Facebook en internet. Kanaliseer je de frustratie. angst, agressie, moedeloosheid, verdriet en machteloosheid. Misschien wel de manier om mensen te laten denken laat maar zitten!
Dat dachten we, ook (heel) even!!!
Jeske en Jan Troost
Aparticipatie beweging op 50 Plusbeurs
Terug naar de Bossen, een groep van oudere jongeren met een handicap, vraagt tijdens de 50 plus beurs aandacht voor een uniek filmproject: “Aparticipatie”.
Getuigenissen van mensen met een handicap die tot het eind van de jaren zeventig werden weg gestopt in de bossen en duinen van Nederland, zodat de samenleving er geen last van had en zij verzorgt werden.
De apartheid in Nederland.
Nu anno 2014 denkt het Kabinet dat zij met de participatiesamenleving zijn begonnen. Nee, dit is een vorm van geschiedsvervalsing die zijn weerga niet kent. Uit de getuigenissen blijkt nu al dat de jongeren met een handicap al begin jaren zeventig gevochten hebben voor hun integratie/participatie in de samenleving. Tijdens de beurs gaan we op zoek naar de jongeren van toen die hun verhaal willen vertellen. Maar ook naar de mensen die in internaten hebben gewerkt! https://www.facebook.com/AparticipatieNL
Gehandicapten “dreigen ” ouder te worden
Maar ook vragen we aandacht voor mensen met een handicap die ouder “dreigen” te worden. Door verbeteringen in de zorg worden ook mensen met een handicap ouder. Op zich is dit natuurlijk geweldig! De eerste generatie die niet voor zijn pensioen overleden is komt er aan! Joke Visser schrijfster van het boek “Verder is alles goed” heeft dit nieuwe thema op de agenda gezet! Voor 19,95 is het te koop en een gedeelte van de opbrengt gaat naar onze stichting.
Actie op de beurs.
Bezoekers kunnen ook samen met Robin Hood voor 2 euro op de foto. Deze foto’s kunnen ze later downloaden op onze Facebook pagina.
Terug naar de bossen blijft zich verzetten tegen de mega bezuinigingen van dit Kabinet. Als leden van de aparticipatiebeweging die uit de bossen is voort gekomen, vragen we ons nu wel eens af: “hadden we er niet moeten blijven?!
Terug naar de bossen : is opgericht om het recht op eigen regie te verdedigen.
Daarnaast voeren we ludieke acties om aandacht te vragen voor de bezuinigingen van dit kabinet en gelijke kansen voor mensen met een handicap van 0 tot 120 jaar.
Wilt u ons steunen: Stichting Behoud Emancipatie Gehandicapten
NL95 TRIO 0254356869
Met ondersteuning van de 50 plus beurs staat Terug naar de bossen weer op deze bijzondere beurs van 16 tot 20 september in de Jaarbeurs van Utrecht. www.50plusbeurs.nl
Vroeg of laat krijgt iedereen met een handicap te maken!
www.terugnaardebossen.nl
Overpijnzing!
Als terug naar de bossen hebben we in 2012 getwijfeld. Nu is het debat losgebarsten. Mede door de waanzinnige bezuinigingen op de zorg.
Afscheid van de verzorgingsstaat!
Het recht op voorzieningen en compensatie is als de Eerste Kamer akkoord gaat met de WMO voorbij. De keukentafel, eigen verantwoordelijkheid, mantelzorg en de participatie samenleving zijn de nieuwe toverwoorden. Woorden als: de patiënt de eerste partij, eigen regie, vraagsturing, rugzakje, recht op compensatie en verzorgingsstaat kunnen we schrappen uit het woordenboek.
De toekomst!?
Vooruitlopend op de nieuwe WMO bemoeien de nieuwe schoonmaakbedrijven zich nu al met welke kleding je aan moet, synthetisch natuurlijk, hoeven zij niet meer te strijken. Dat deze kleding zweet en brandgevaarlijk is wordt maar even over het hoofd gezien. Zelfs met de inrichting van je “eigen” woning gaat men zich bemoeien zoals de foto ’s op je dressoir die een stofnest zijn. Mijn vrouw is niet meer mijn vrouw , maar mantelzorger en de overheid gaat met haar, bepalen hoe mijn participatie er uit moet zien. Zelfs de onafhankelijke ondersteuning van MEE staat onder druk, in een tijd dat mensen met een handicap juist deze ondersteuning nodig hebben. Veel Gemeenten hebben dit nog niet geregeld, misschien denken ze dat er dadelijk via de Participatiewet van Jetta Klijnsma de werkloze MEE consulenten wel tegen zeer gereduceerd tarief hetzelfde werk gaan doen? Evenals de thuiszorgmedewerkers, de inmiddels ontslagen belangenbehartigers en de ambulant begeleiders die ondersteuning gaven aan scholieren met een handicap. Onze enigste hoop is nog gevestigd op de Verenigde Naties en het VN Verdrag waar de WMO, de Participatiewet en alle andere wetten zich aan te houden hebben. Maar ook Gemeenten zullen in hun beleid en in de uitvoering hier rekening mee moeten houden. De informatie hierover vanuit het Rijk is minimaal. Alle hoop is nu gevestigd op de Eerste Kamer die dit hopelijk heel helder maakt. Als Terug naar de bossen zullen we weer twee dagen in de Eerste Kamer present zijn. Nu de VN Nederland inmiddels kent i.v.m. de zwarte Pieten discussie zullen ze ons land ook zeker gaan bezoeken als het gaat om gelijke rechten en eigen regie van mensen met een handicap! De koffie staat klaar!