Tagarchief: week van de toegankelijkheid

Pissig

Blog, , , , ,

Week van de Toegankelijkheid

De Volkswagen bedacht door Hitler naast de trap van het designmuseum.

Tentoonstelling Het Derde Rijk

Deze week is het weer de week van de Toegankelijkheid! Dit jaar georganiseerd door Ieder In. De aller eerste keer, in 2000, is de week  georganiseerd door het landelijk bureau Toegankelijkheid en de Landelijke Gehandicapten Raad om Toegankelijkheid onder de aandacht te brengen. Het is klein begonnen en inmiddels uitgegroeid tot een groots evenement en heeft een enorme impact op mijn agenda.

Dorpshuis van het jaar Lochem

Opname voor het Stadhuis

Afgelopen maandag reden we naar het buurtcentrum Stadhuis in Lochem om de toegankelijkheid te checken voor Dorpshuis van het Jaar. Ik als toegankelijkheidsexpert samen met Omroep Gelderland en presentatrice Angelique Krüger. Ons juryoordeel over de snacks was lovend: er was prima koffie en zelfgemaakte versnapering. Over de toegankelijkheid van het gebouw en wat ik er van vond krijgen ze pas met de uitreiking te horen! Daarna ging ik snel door naar Amstelveen waar een taxi klaar stond om me naar het Rijksmuseum te brengen, waar de Opening van de Week door Ieder In was gepland. Wat ze niet gepland hadden was de klimaatblokkade… Door mijn lichtelijk ongehoorzame chauffeur toch net op tijd! 

Opening in het Rijksmuseum

Samen met Minister Hugo de Jonge kwam ik aan. Ik heb Hugo nog wel even gevraagd om me de stoep op te helpen want ik zou vanavond filmen voor AparticipatieTV en de stoep was te hoog om het zelfstandig te kunnen. De opening werd verricht door Minister Hugo de Jonge en de KRO-NCRV Minister van Gehandicaptenzaken Rick Brink. Ze hadden beide hard geoefend om in gebarentaal de Week te openen.

De ministers openen de week met gebarentaal

Weer op pad

De volgende morgen moest ik weer vroeg naar huis voor overleg met de Zonnebloem bij ons thuis. Daarna door naar mijn kantoor Café Anneke in Wijchen voor overleg met Cabaret de Gemeentereiniging om een ludieke actie met Terug naar de Bossen voor te bereiden. We gaan samen met het lokale Platform en de Wethouder op verzoek van de gemeente de horeca en winkels bewust maken in Roermond. We laten ze inzien hoe belangrijk toegankelijkheid is en dat het ook juist goed voor de economie is.

Van Abbe Museum met Koken met Troost

Woensdagochtend in alle vroegte naar het van Abbe museum in Eindhoven gegaan voor een nieuwe opname van Koken met Troost over cultuur en de bijzondere voorzieningen en methodieken die ze daar ontwikkeld hebben. Wil je weten wat voor mogelijkheden ze hiervoor hebben? Dan verwijs ik u graag door naar de website: https://vanabbemuseum.nl/bezoek/toegankelijkheid/

Onze VN Ambassadeurs en filmploeg in het museum

Samen met onze VN Ambassadeurs Theo, Lenneke en Pia hebben we de mogelijkheden onderzocht en waren erg enthousiast.  Samen met Zorgbelang Inclusief besloten om de Koken met Troost Award uit te reiken aan de directeur van het Museum. Wat ik zelf heel bijzonder vond was de robot die er speciaal is voor mensen die niet naar het museum kunnen omdat ze bijvoorbeeld veel op bed moeten liggen. Je kunt zelf de robot op afstand besturen en op die manier door het museum struinen.  Samen met een gids die vertelt wat er te zien is! Marleen Hartjes is één van de initiatiefnemers. Zij vertelde me vanuit Amsterdam hoe het werkte.

Marleen “loopt” met me mee door het museum

Moderator in Almere

Na de opname ging ik snel door naar de Gemeente Almere waar ik als moderator voor was uitgenodigd. De coördinerend ambtenaar had een restaurantje geregeld waar we de boel nog even konden doorspreken. 

Tijdens de goed bezochte avond werd de inclusie-agenda aangeboden door de Voorzitter van VIP aan wethouder Jerzy Soetekouw.  Almere is een van de Koploper gemeentes wat betreft de inclusie-agenda. De wethouder ervaart de inclusie-agenda als startpunt voor verbetering en was duidelijk geïnteresseerd in geschiedenis en had hart voor de zaak. Er was tevens een pittige discussie onder mijn leiding, natuurlijk met enige humor. Behalve de wethouder was ook Illya Soffer, Almeerse en directeur van Ieder In een begenadigd spreker.

Illya Soffer mocht ik interviewen (foto Marcel Kolder)

Het werd een stevig debat over echte inclusie, normaal werk en inkomen, toegang tot onderwijscentrum en wonen. Een wereld waar écht iedereen kan meedoen, en het ging eens een keer niet over de bekende fysieke drempel weghalen. Claudia Burger Wij Staan Op brak een lans in de zaal, met 100 belangstellenden, raadsleden, ambtenaren en wethouders, achter de loopmicrofoon voor de introductie van een programma voor alle Pabo-studenten om eens echt kennis te maken met jongeren met een beperking. Haar persoonlijke doel voor dit jaar.

Wethouder Jerzy Soetekouw  met Claudia Burger van Wij Staan op (foto Marcel Kolder)

Actie voeren in Roermond

Na 5 uur slaap reed ik de volgende ochtend door naar Roermond voor een actie vol muziek, rode loper en gesprekken met lokale ondernemers door gehandicaptenplatform Roermond, de Wethouder en mijn goede maat Harry Schreurs. Die inmiddels zijn jasje van Terug naar de Bossen aan de kapstok geeft gehangen en nu als ambtenaar het VN Verdrag ambtelijk op de kaart zet.  Dit keer was ik cameraman. Ik heb daarna wel de schroeven van mijn statief moeten aandraaien, die los getrild waren door de kinderkopjes! 

De rode loper was er ook weer bij

Samen met mijn kameraden van Terug naar de bossen en met theatrale/muzikale ondersteuning van Cabaret de Gemeentereiniging  werd het weer een dolle boel. Na de lunch verlieten we Roermond weer met de overtuiging dat Harry, de Wethouder en het Platform gezamenlijk verder aan de slag gaan om Roermond nog toegankelijker te maken.

Politiek actief in Enschede

Van Roermond door naar Gemeentehuis Enschede. Mijn eerste klus voor Prodemos. Ik mocht een avondje meedraaien om het vak te leren van een ervaren cursusleider die de cursus politiek actief al veel vaker heeft gegeven. Zelfs Theo Hendrikse die met me mee was kreeg interesse. Dus wie weet hebben we er dadelijk een Raadslid bij. Zelf ook nog onderdeel van de cursus gegeven over hoe je invloed kun hebben op de lokale politiek.

Nieuw Raadslid Theo ??

Interview WMO Magazine

Na weer kort nachtje had ik op vrijdag een interview met het WMO Magazine over wat er vooraf ging aan de huidige WMO en VN Verdrag. Was achteraf wel heel open tegen de journalist… het is ook alweer een tijdje terug dat ik mediatraining gedaan heb.

Pissig ben ik niet vaak

Daarna door naar ‘s-Hertogenbosch naar het Design museum voor de tentoonstelling Het Derde Rijk. Het was eigenlijk de bedoeling dat het een uitje werd. Na zo hard werken was ik wel toe aan iets leuks. Maar helaas, het zou weer werk worden. Het was absoluut een mooi museum, maar alle vitrines waren compleet ontoegankelijk. Even dacht ik dat ze wilde voorkomen dat ik als rolstoelgebruiker de voorwerpen uit de nazitijd kon zien.

Ontoegankelijke vitrine

Maar ook hier had design het gewonnen van bruikbaarheid. Mensen die me kennen weten dat ik meestal wel een glimlach om een foutje kan opbrengen. Maar deze keer was ik echt pissig.  Als amateur historicus ben ik zeer geïnteresseerd in deze periode van de geschiedenis. Zeker doordat vele mensen met een handicap vermoord zijn en dat al vóór 1939. De kennis die de nazi’s hebben opgedaan met de moord op gehandicapten met het T4 programma is later gebruikt om de Joden om te brengen. Ik heb mijn kaartje bij de balie achter gelaten. Als ’troost’ hebben mijn makker Frits uit Den Haag en ik maar een echte Bosche Bol gegeten. #Troostfood!

Tot slot

Op zaterdag was het tijd voor de tweede opname voor ‘Dorpshuis van het jaar’ van Omroep Gelderland bij MFC Heerewaarde waar sport, buurthuis en school samen in een nieuw gebouw zitten. Was een mooie locatie maar natuurlijk was de gemeente vergeten dat er ook nog een bovenverdieping was. Omdat het gebouw nog maar 1,5 jaar staat wordt het écht tijd dat ze in Den Haag het bouwbesluit aan passen en het ITS verplicht stellen.

Met de beheerder en omroep Gelderland aan de prima koffie

Zondag rustdag

rustdag?

Rustdag? Dat denk ik niet. Vandaag moet ik films monteren, rekeningen versturen en de zo geliefde BTW opgave naar belasting sturen.

Als jonge ondernemer ben ik er voor dat we het JAAR van de Toegankelijkheid invoeren! 

 

Toegankelijkheidspolitie in Groenlo

Gastblog, , , , , , , ,

Samen met Jan Troost op pad . Oprichter van de ludieke actiegroep Terug naar de Bossen die allerlei serieus gekke acties uitvoeren. Daarmee wilden we aantonen dat je met dit regeringsbeleid, je mensen met een beperking weer terug jaagt in de bossen.

Toiletinspectie

jan en theo op toilet controle

De Toegankelijkheidspolitie (foto Theo Bloemenkamp)

Nu zijn we samen naar Groenlo getogen om daar op uitnodiging van de lokale werkgroep gehandicaptenbeleid BOOG op speelse maar serieuze wijze de toegankelijkheid van de boerderij, en de eigenaren te ondervinden. Jan rolt rond, ik ben van geboorte af blind en slechthorend.

De Week van de toegankelijkheid

In deze week werd zomaar ik uitgenodigd om op een vrolijke speelse manier aan de slag te gaan met wat voor mensen met doofblindheid belangrijk kan zijn in de bruikbaarheid en toegankelijkheid van Leemland een leuke en bijzondere plek om je vrije tijd door te brengen en je vrij te voelen.

Obstakels

Natuurlijk zijn de obstakels voor Jan vaak duidelijker zichtbaar dan voor mij. Maar het is grappig om samen op te trekken en van elkaar te ervaren wat gaat en wat niet gaat. Ik heb dankzij onder meer hem een derde natuur ontwikkeld om naar deuropeningen te kijken en hellingbanen bewust te nemen. Hij moppert goedmoedig over geleidelijnen en op- en afritten.

geen gidslijn

Hellinghoek meten

Maar niet, op deze zonnige vrijdag in Groenlo. Want op een boerderij als deze zijn er wel een paar hellingbanen om het recreatiegebouw in te komen maar geen geleidelijnen.

Wat is er te beleven

Er is een buiten en een binnen. Buiten zijn speeltoestellen en kun je allerlei buitenspelen doen waar ik nog nooit van gehoord had. Heb jij ooit aan klootschieten gedaan? Ben jij goed in poortjesgolfen of is wc-borstel schieten wat je thuis altijd al deed?

Kinderen kunnen er zelfstandig pannenkoeken bakken. Er worden schilderworkshops gehouden. Voor groepen zijn er twee kwissen die ze kunnen doen. Eentje vooral met beeldmateriaal, een andere met vooral geluid. Deze activiteiten bieden ze aan in allerlei soorten van groepsarrangementen.

Hoe heb ik me voorbereid

Eerst naar www.leemland.nl. Een website met veel foto’s (die ik zelf niet ontdekt had maar die mij ook niet hinderden), de links waren logisch en werkten, de teksten waren kort, een beetje stijfjes vond ik, maar wel duidelijk. Veel is mogelijk straalden ze uit. We willen dat iedereen, ongeacht wel of geen beperking zich hier welkom en thuis voelt.

Daarna de ooglijn gebeld met twee vragen.

1: Zijn er toegankelijkheidsrichtlijnen voor recreatieterreinen als Leemland? Niet  voor het terrein en voor de verschillende activiteiten is het al helemaal moeilijk.

2: En kijk eens naar de website van Leemland vraag ik tegelijk. Die ziet er, ook voor slechtzienden, leuk uit en goed te gebruiken.

Verder neem ik nog het boekje “maak open” mee van Dedicon. Hierin staan tien tips om digitale informatie voor zoveel mogelijk mensen toegankelijk te maken. Dat heb ik aan de eigenaren gegeven.

Theo reikt boekje uit aan de eigenaren

Uitreiking boekje Dedicon

De eigenaren, het echtpaar Zieverink, blijken in elk geval ook heel toegankelijk te zijn. Ze lijken nieuwe uitdagingen te omarmen. Ze vertellen: “Onze zoon heeft coeliakie. Dat heeft ervoor gezorgd dat wij in onze horeca rekening houden met allerlei dieetvoorschriften en -wensen.”

En nee, blinden, slechtzienden, die hadden ze nog niet gehad. Doven, ja een meneer die had zo’n kastje bij zich. Ja solo-apparatuur zo heet dat leg ik uit.

Op onderzoek

Een nestschommel. Daarin zit je naast elkaar en tegen elkaar aan.

Samen met Theo en Theo op de schommel

De nestschommel

Het ding kan alle kanten op. Leuk, leuk, leuk gilt het kind in mij, en ik wil bijna naar Jan gillen: “Zeg je als je weg gaat, Jan!”

Maar nee Theo, er is werk te doen.

theo en jan controleren zandbak

Pracht voorziening water en zand op hoogte

Ik loop rond en bedenk terwijl ik dat doe: wanneer voel ik me nu vrij en veilig op een terrein als dit? Er is maar één sloot, ver weg van waar ik ben. De paden zijn verhard, erlangs loopt gras. De baan van de schommel, die zou een gevaar op kunnen leveren. En, als ik naar het terras en recreatiegebouw loop ontdek ik de plantenbakken. “Die hebben we scheef neergezet omdat met een markt die we hier laatst hielden allerlei auto’s het terras op wilden rijden.” Ik wrijf over mijn pijnlijke been. Met al die vrijheid in bewegen verwacht je geen obstakel meer.

Binnen

Er is een grote ruimte die in tweeën kan worden gesplitst met een deel waar kan worden gegeten. Ik denk ook aan onze slechtzienden en vraag hoe het zit met de verlichting. Er zijn speciale lampen, de naam ben ik vergeten. We kunnen de verlichting regelen. Van tamelijk diffuus tot bijna daglicht. Dat is handig voor onze schilder workshops vertelt een van de eigenaren.

Een ringleiding?

Dat begrip kennen onze gastvrouw en gastheer niet. Nu wel een beetje. En de akoestiek van de ruimtes? Die verrast me. Vaak zijn dit soort plekken hol en versta je bijna je eigen woorden niet. Hier wel. Ze hebben de plafonds heel goed geïsoleerd waardoor de ruimtes nauwelijks enige galm hebben. Ik loop, knippend met mijn vingers, rond. Inderdaad, nauwelijks galm … hm … een beetje dan.

aan tafel

Overleg met de eigenaren

Ik heb niet alle spellen bekeken, niet alle uithoeken van het terrein gezien. Er zullen volgens allerlei toegankelijkheidsregeltjes voor de diverse soorten beperkingen wel dingen niet kloppen. Maar de gastvrijheid en het improvisatietalent van de twee eigenaren doen vermoeden dat voor bijna alles hier wel een oplossing gevonden wordt. En geleidehonden of hulphonden? Natuurlijk. We zetten meteen een waterbak neer.

Jammer er rijdt geen openbaar vervoer in de buurt. Dat is het enige echte nadeel van deze plek. En daar kunnen de twee gedreven eigenaren nu net weinig aan doen.

Maar wie weet waar BOOG nog mee aan de slag kan. Nu ook de lokale pers aan ons bezoek breed aandacht heeft besteed.

In de Pers

Groenlose Gids 

Streekgids

In een eerdere versie ook verschenen in Raakvlak, ledenblad van de Oogvereniging

Theo Hendrikse 16-10-2018

 

Sprookje Amsterdam voor de valide medemens

Blog, Opiniestuk, , ,

Er was eens…     een stad hier heel ver vandaan genaamd Amsterdam. Hier woonden hele bijzondere mensen waar ik jullie wat over wil vertellen.

De zomer was weer begonnen en de mobiele stadsreinigers waren druk bezig om de rolstoelbanen spik en span te maken en de gidslijnen voor blinden grachtengroen te verven.

De mobiele gemeentereiniging

Dit was broodnodig aangezien er in Amsterdam nog maar een paar mensen zonder handicap leefden.

Door vervuiling, vergrijzing en de G-bom waren zij een bezienswaardigheid geworden.
De landelijke gehandicaptenraad had in Den Haag dan ook het VN Verdrag inzake rechten van personen zonder handicap aangenomen om ze te beschermen.
De Amsterdamse burgers werden gehuisvest in kleine woonvormen zoals de Grachtengordel en het Paleis op de Dam. De noodzakelijke begeleiding werd betaald door de overheid: voor iedere niet-gehandicapte was een begeleider aangesteld die wél normaal was. Daar waren nog veel trappen aanwezig en voelde zij zich thuis.

Dit sprookje gaat over het paleis op de Dam.

Clientenbelang Amsterdam had net op AT5 de televisieactie “cultuur voor niet-gehandicapten” gehouden Voor deze bijzondere avond had het Amsterdamse Bostheater een speciaal podium aangebracht met extra hoge trappen. Zodat ze ook het gevoel hadden dat ze welkom waren.

De speciaal aangelegde trap

Deze actie had wel 50.000 Goudstukken opgebracht! Het was heel aandoenlijk om te zien hoe deze niet-gehandicapten mensen genoten van deze avond, speciaal voor hen. Speciaal Doelgroepen Vervoer Amsterdam had een speciale reis-app ontwikkeld voor mensen zonder beperking. Deze werd dan ook voor de gelegenheid voor de allereerste eerste keer overhandigd aan Jaap.

Televisieactie

Veel gehandicapte televisiekijkers moesten een traantje wegpinken, zeker tijdens het optreden van Marc de Hond, die voor het goede doel zijn diensten had aangeboden. Het Rijksmuseum had in samenwerking met Studio I voor de arme niet-gehandicapten een speciale openingsavond georganiseerd zodat ze in alle rust langs de Nachtwacht konden lopen.

Milkshake festival

Ook het Milkshake festival had speciaal een ontoegankelijk gedeelte aangelegd die lekker modderig was en grote gaten in de weg had.

Het speciaal aangelegde pad

Natuurlijk gingen onze gehandicapte Amsterdammers rond met de collectebus zodat er nog meer leuks voor ze georganiseerd kon worden. De wethouder van Amsterdam beloofde om ook in de toekomst meer rekening te houden met haar valide bewoners.

Op die avond gebeurde er iets ondenkbaars.

Linda, die zelf blind was, maar veel ervaringsdeskundigheid met valide mensen had begeleidde die avond de valide Jaap. Toen ze aan het eind van de avond aan een tafeltje zaten en Jaap vertelde hoe hij had genoten van de prachtige avond, pakte Linda zijn hand om hem te steunen. Bij die aanraking voelden Linda en Jaap een vonk overspringen, ook al was Linda normaal gesproken heel goed in staat om werk en privé gescheiden te houden. Ze liepen samen naar buiten. Op het moment dat ze de deur door liepen kon Linda zich niet meer bedwingen en kuste Jaap.

Ondanks zijn afwijkende uiterlijk was het kwaad geschied: ze waren verliefd.
Heel lang hielden ze het geheim, want Jaap is nu eenmaal valide. En hoe moest het als ze kinderen wilden? In een maatschappij waarin gehandicapt zijn de norm is. Je kunt toch niet het risico lopen om een kind zonder handicap op de wereld te zetten?!
De verzekeringsmaatschappijen wilden genetisch onderzoek bevorderen om er zeker van te zijn dat iedere burger van Amsterdam een genetische afwijking had. Zij die geen handicap hadden werden afgeraden om kinderen op de wereld te zetten.

Linda en Jaap wisten dit, maar ze hielden van elkaar, en zijn toen maar in het geheim met elkaar getrouwd. Toen later bleek dat Linda naar enkele maanden zwanger was besloten ze, onder druk van Linda’s ouders, toch maar een erfelijkheidsonderzoek te laten doen.
Gelukkig bleek uit de test dat hun ongeboren kindje ook blind was.

Zo kon Jaap ook mee

Door de nieuwe reis – app kon Jaap bijna overal naar toe. Ook de gemeente realiseerde zich dat ook voor deze valide mensen nu eindelijk eens beleid gemaakt moest worden op alle terreinen.

Zo kwam alles toch nog goed en zo als het vaak gaat: als het eerste schaap over de dam is komen er meer. Steeds vaker zochten de inwoners van Amsterdam de valide mensen op en namen ze ze mee naar alle mooie activiteiten. Zelfs de horeca ging er rekening mee houden en plaatsten kleine claustrofobische toiletten naast de uitstekende grote gender neutrale toiletten.

En ze leefden nog lang en gelukkig!

 

Jan Troost www.inclusieverenigt.nl
3-10-2018

Talk off the Town Pakhuis de Zwijger

Amsterdam