Bezuiniging aan de keukentafel.

Bezuiniging betekent besparen op de uitgaven door deze omlaag te brengen. Deze zin wordt door PvdA en VVD iedere dag  opnieuw onder de aandacht gebracht!

foto Samson

Partijleider Samson samen met onze waarnemer in Den haag.

Het tempo is moordend en het grote publiek denkt: “ach het zal zo’n vaart niet lopen.” Juist deze nonchalante houding  geeft dit kabinet  de mogelijkheid om door te gaan. Het aantal mensen dat actief protest aantekenend, is te verwaarlozen.De Gemeenten gaan de problemen oplossen door het dichter bij de mensen te brengen! Natuurlijk moeten zij nog meer bezuinigingen, omdat ze minder geld krijgen van de Rijksoverheid. Nu Gemeenten zoals Den Haag langzaam aan wakker worden, roept Jorritsma voorzitter van de VNG dat er nog meer bezuinigd moet worden! Het toverwoord decentralisatie, begint zijn toverkracht te verliezen! Het tweede woord is mantelzorg, dé oplossing voor alle problemen. Het derde woord is de zorgzame samenleving.  Drie woorden die de bezuinigingen moet verzachten.

Rood/roze sausje.

Maar eigenlijk is het gewoon  een heel rechtse boodschap met een heel klein beetje links, rood/roze sausje. Ieder voor zich en God voor ons allen. Ouder worden en een handicap krijgen is een persoonlijk probleem. Natuurlijk zijn de rijken bereid om (mits ze dit kunnen aftrekken van de belasting) een aalmoes toe te werpen. Met gezellige en goed gevulde etentjes, aan tafels gedekt met wit damasten tafellakens. Met elkaar sprekend over de goedheid van hun goede gaven aan de armen, onder het genot van een goed glas wijn. Met een beetje mazzel wordt er ook nog een echte arme uitgenodigd aan tafel. Het recht op voorzieningen en uitkeringen uit het rijke verleden van Drees (PvdA) is inmiddels verkwanseld.

Is het keukentafel gesprek iets nieuws?

Nee hoor, in  de jaren 60 kwam de maatschappelijk werkster van “Draagt Elkanders Lasten” al bij ons thuis aan de keukentafel om het rapport op te maken. Mijn ouders  kwamen uit een eenvoudig arbeidersgezin, dankzij hun ben ik aan mijn eerste rolstoel gekomen.

jan in rolstoel 1966

Mijn bij elkaar gebedelde rolstoel, door de  maatschappelijk werker.

Mijn ouders hadden geen financiële mogelijkheden om mijn rolstoel, kostprijs 436  gulden  te betalen. De maatschappelijk werkster heeft het geld bij elkaar gekregen door aanvragen te doen bij het personeelsfonds van de Gemeente Dordrecht, Papefonds, de kerk en het Regina van Geunsfonds. Deze exercitie gaan we nu ook weer aan, nu met de gemeenteambtenaar aan de keuken tafel. Dus oude wijn in nieuwe zakken. Vervelend is wel dat we geen keukentafel meer hebben. Deze is inmiddels  wegbezuinigd!

Over Jan Troost

Ik ben al 41 jaar betrokken bij de emancipatiebeweging van mensen met een handicap. Ik geloof in het leven, en dat humor een belangrijk wapen is om uiteindelijk iedereen zijn weg te laten vinden in onze samenleving. Creativiteit en vernieuwing zijn mijn credo, soms met een kritisch ondertoon, maar altijd met open vizier en gebruik makend van ieders kwaliteiten.

4 gedachten over “Bezuiniging aan de keukentafel.

Laat hier je reactie achter:

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.