Tagarchief: broeder tuck

Gelijk is Gelijk 3 december 2019

De tweede editie van de Nationale Netwerkdag Gelijk is Gelijk vindt plaats op 3 december 2019.

Dick Houtzagers op podiumVan gunst naar recht – (foto Monika Troch)

Initiatiefnemer Jan Troost (eigenaar Inclusie Verenigt) heeft zich na het succes van de eerste editie in december 2017, ondersteund door beursorganisator  Alexander van de Kerkhof en Ieder(in), VNG en VWS hard gemaakt voor een sterke nieuwe editie. Een editie waar de mensen die actief zijn met de implementatie van het VN-verdrag elkaar op inspirerende wijze zullen treffen.

Meld je hier aan: Gelijk is Gelijk

Programma netwerkbijeenkomst Gelijk is Gelijk

Gelijk is Gelijk 2019 heeft als doel om met energie en inspiratie van te krijgen! De dag wordt omlijst met theater en muziek door Cabaret de Gemeentereiniging. Jan Troost is net als bij de eerste editie uw dagvoorzitter.

Dinsdag 3 december 2019 in het Beatrixgebouw van de Jaarbeurs Utrecht

Inloop en registratie start om 9:30

Het programma start om 10:15

Met in de ochtend onder meer Mari Sanders (regisseur Rolstoel Roadmovie), Nationale ombudsman Reinier van Zutphen, Collegelid Marjolein Zwanenburg van het College voor de Rechten van de Mens, José Smits en Jacqueline Schoonheim, schrijvers van de NGO-rapportage VN-verdrag Handicap en historicus Paul van Trigt.

Aansluitend is er ruim de tijd voor lunch en netwerken. Ook zijn er tal van specialisten aanwezig om mee in gesprek te gaan over thema’s als toegankelijkheid, gelijke rechten en dat recht kunnen verzilveren, arbeid, politiek, bouwregelgeving etc.

In het middagdeel gaan we met lokale belangenbehartigers en gemeenten dieper in op de lokale inclusie agenda: hoe staat het er mee en hoe pak je het aan.

Daarna volgt een prikkelend debat over de volgende vraag: Inclusie een sprookje?

Ook zal in de middag de uitreiking van de Broeder Tuck Award 2019 plaatsvinden!

We ronden de dag af met een borrel en uiteraard verder netwerken.

Aanvullende financiering was noodzakelijk

In 2017 bleek dat veel mensen uit onze achterban de kosten van het congres niet konden betalen. En omdat deze bijeenkomst nou juist voor iedereen toegankelijk moet zijn, hebben we naar financiering gezocht en gevonden. 

Toegang: gratis als je je aanmeldt! 

 

 

Ons publiek (foto Raymond Troch)

De Broeder Tuck Award

Tijdens Gelijk is Gelijk wordt voor de derde keer ‘de Broeder Tuck Award’ uitgereikt.

In 2017 stelde Actiegroep Terug naar de Bossen en Inclusie Verenigt ‘de Broeder Tuck Award’ in. Door deze prijs zal Jeroen Zwart ( Broeder Tuck) herinnerd blijven en zijn werk voortgezet. Kandidaten voor de Broeder Tuck Award 2019 kunnen worden aangemeld tot november 2019.

Op het Eerste Congres heeft hij persoonlijk nog de Broeder Tuck Award uitgereikt aan de gemeente Breda. Het zou zijn laatste optreden zijn. Kort daarop is “onze Jeroen” helaas overleden. 

Jeroen Zwart vervulde binnen de actiegroep Terug naar de Bossen de rol van Broeder Tuck. Als broeder, gekleed in een donkerbruine pij, was hij een verbinder die zich met tomeloze energie inzette voor gelijke kansen voor mensen met een handicap.

De Broeder Tuck Award is een stimuleringsprijs voor mensen, organisaties en bedrijven die zich inzetten voor gelijke kansen voor mensen met een handicap, in overeenstemming met het VN-Verdrag. Het Verdrag is in juli 2016 geratificeerd door de Nederlandse overheid.

De Tweede Broeder Tuck Award, gemaakt door Joke Visser, is toegekend aan Mari Sanders Regisseur van Rolstoel roadmovie uitgezonden door de EO. Mari zal bij de opening van onze bijeenkomst zijn heldere visie met ons delen.

Mari Sanders krijgt tweede Broeder Tuck Award

Kanshebbers voor de Broeder Tuck Award kunnen worden voorgedragen. Deze keer is de Broeder Tuck Award gemaakt door beeldend kunstenaar en broer van Jeroen; Machiel Zwart.

Voorwaarden zijn dat de persoon of organisatie:

  • Zich inzet voor gelijke kansen voor mensen met een handicap.
  • Samenwerkt met andere partijen en mensen met een handicap.

Grensverleggend, strijdbaar en met humor zullen onderdeel zijn van de beoordeling.

De jury zal bestaan uit Burgemeester Paul Depla (Gemeente Breda), Xandra Koster en Theo Hendrikse (Terug naar de Bossen en tevens oude vriend van Jeroen).

Cabaret de Gemeentereiniging (foto Charlie Loos)

Er zijn al een aantal mooie inzendingen ontvangen. Kandidaten voor de Broeder Tuck Award kunnen tot  15 november 2019 worden aangemeld..

Aanmeldingen voor de Broeder Tuck Award 

#rolstoelroadmovie krijgt Broeder Tuck Award

Op maandag 3 juni heeft Regisseur Mari Sanders en zijn team uit handen van Jan Troost de Broeder Tuck Award ontvangen.

In 2017 gaf Actiegroep Terug naar de Bossen en Inclusie Verenigt de Broeder Tuck Award voor het eerst uit. Door deze prijs zal onze grote vriend Jeroen Zwart herinnert blijven en zijn werk voortgezet.

Regisseur Mari Sanders met zijn team en de EO die het mogelijk maakte.

Regisseur Mari Sanders heeft met de driedelige serie bij de EO #rolstoelroadmovie een reis door Europa gemaakt. Hierin heeft hij gesprekken gevoerd met mensen die het verschil hebben gemaakt in Europa. Eenieder heeft op hun eigen wijze een bijdrage geleverd en een stem geven aan de mensen met een handicap in hun land.  Deze serie maakte duidelijk dat  we belangenbehartigers, zoals Mari die ontmoet heeft, nog steeds hard nodig hebben. Maar wat ook indruk op ons maakte was de kwetsbaarheid, de humor en de ontdekkingsreis van de regisseur zelf die op een hele natuurlijke wijze gefilmd is. Het was rauw en echt. Maar gaf tegelijkertijd een helder beeld van hoe de situatie momenteel in Europa is. Zeker in de tweede aflevering stelde hij zich ook kwetsbaar op door de uitdagingen aan te gaan, ook met zichzelf.

Mari’s doorzettingsvermogen, het zich verplaatsen in de gesprekspartners, de herkenbaarheid voor veel mensen en niet te vergeten de humor waren roldoorbrekend. Dit zorgde ervoor dat deze serie voor een breed publiek boeiend was om naar te kijken want de thema’s opvoeding, acceptatie en afhankelijkheid hebben we allemaal mee te maken. Tijdens een informele bijeenkomst in het gebouw van de  EO  is deze prijs voor de tweede keer uitgereikt. In 2017 heeft Broeder Tuck hem zelf nog mogen overhandigen aan de Gemeente Breda. Helaas is Broeder Tuck niet meer onder ons maar heb ik hem zelf mogen uitreiken aan deze jonge regisseur waarvan ik overtuigd ben dat we nog veel van hem zullen horen.

Joke Visser

De 2e Broeder Tuck Award is gemaakt door Joke Visser, beeldend kunstenaar uit Elst (Gld.). Joke is beeldhouwer in steen en klei. Door haar onderzoek naar deze materialen creëert ze nieuwe mogelijkheden die nieuwsgierig maken. Net als de Actiegroep Terug naar de Bossen is Joke van mening dat geschreven en ongeschreven regels van de maatschappij de ruimte beperken waarin we ons bewegen. Er zijn nieuwe manieren nodig om daaruit los te komen. Precies zoals regisseur Mari Sanders laat zien.

De Broeder Tuck Award

Wie was Broeder Tuck?

Jeroen vervulde binnen de actiegroep Terug naar de Bossen de rol van Broeder Tuck. Als broeder, gekleed in een donkerbruine pij, was hij een verbinder die zich inzette voor gelijke kansen voor mensen met een handicap.

Broeder Tuck (Jeroen Zwart)

De Broeder Tuck Award is een stimuleringsprijs voor individuen, organisaties en bedrijven die zich inzetten om gelijke kansen voor mensen met een handicap te realiseren, in overeenstemming met het VN-Verdrag inzak rechten van personen met een handicap. Het VN Verdrag is in juli 2016 geratificeerd door de Nederlandse Regering.

Ik weet zeker dat Jeroen, Broeder Tuck, het met ons eens zou zijn om de Award van 2019 aan Mari en zijn team te geven! Want de serie was:

Grensverleggend, strijdbaar en vol met humor.

Jan Troost

Broeder Tuck is niet meer onder ons!

Broeder Tuck (foto Monique Velsenboer)

“Nicht nur die Menschheit
Doch die ganze Schöpfung
Wartet darauf
dass wir Menschen werden”

Onze dappere, inspirerende, blijmoedige man, vader en broer is niet meer.
Wat zullen wij hem missen!

Jeroen Zwart
Broeder Tuck

Apeldoorn, 14 juni 1955
Oosterbeek, 18 december 2017

Hetty
Feye & Barbara
Machiel

Op vrijdag 22 december is om 14.00 uur de afscheidsbijeenkomst in uitvaartcentrum Mijnhart, Utrechtseweg 220 te Oosterbeek.

Daarna zien we elkaar in de ontmoetingsruimte van het uitvaartcentrum.

Neem geen bloemen mee, maar graag een gift voor
“Terug naar de bossen” op rekeningnummer:

NL95 TRIO 0254 3568 69
Ten name van Beh. Gehandicap. Emancip. ovv terug naar de bossen Broeder Tuck gift.

Woorden schieten te kort bij het verlies van mijn (onze) grote vriend Broeder Tuck, knuffelbeer, medestrijder en makker in goede en slechte tijden. Op 29 november 2017 tijdens ons Congres Gelijk is Gelijk heeft Jeroen op indrukwekkende wijze afscheid genomen van zijn vrienden en fans. Hij was er trots op dat hij de Broeder Tuck Award 2017 nog zelf kon uitreiken.

 

De kunst om er bij te horen!

Wat een weekje!

Samen met mijn vrouw Paula en zoon Ivar gaan we spontaan naar de Utrechtse Chinees om een hapje te eten. We kwamen terug van het Congres Gelijk = Gelijk in Utrecht. Het Congres dat met zijn 500 deelnemers, na maanden van voorbereiding, echt een succes genoemd mag worden! Terwijl we aan het eten waren realiseerde ik me dat ik vanavond niet naar huis zou gaan, maar door zou reizen naar Amstelveen omdat ik morgenvroeg al in Amsterdam moet zijn.

Na een dag lang dagvoorzitter zijn, waardoor je lijf vol adrenaline zit, kom ik langzaam weer op aarde met een bord bami voor me. Na afscheid genomen te hebben van Paula en Ivar rij ik door naar Amstelveen. Daar logeer ik bij Gerda, mijn oude internaat-vriendin.

 

Onderweg

Tijdens mijn rit naar Amstelveen realiseer ik me pas echt dat ik de komende drie dagen actief zal zijn op het Internationale Congres The art of Belonging georganiseerd door Disability Studies. De rollercoaster waarin ik me bevind word ik nu pas bewust van.

Broeder Tuck Award

Jeroen Zwart (broeder Tuck), mijn grote blinde vriend en strijdmakker van Terug naar de bossen, heeft vandaag afscheid genomen van zijn vrienden en fans tijdens ons Congres. De strijd tegen kanker heeft hij verloren. Desondanks is hij ongelofelijk sterk en wilde hij dan ook zelf de aanmoedigingsprijs ‘de Broeder Tuck Award’ uitreiken aan Breda voor hun inzet voor het VN Verdrag. Deze prijs zal ook volgend jaar weer worden uitgereikt.

Broeder Tuck reikt eerste Broeder Tuck Award uit aan Breda voor iedereen.

 

 

 

Tekenlabo

Eigenlijk zou Broeder Tuck de komende dagen samen met mij het tekenlabo in het bos op de conferentie bemannen op verzoek van mijn Vlaamse vriendin Sophie Sergeant van Disability Studies. Helaas was dit lichamelijk niet meer voor hem op te brengen. Ik voel dat er vocht uit mijn ogen komt, maar met de vechtlust van Broeder Tuck in mijn achterhoofd besluit ik deze uitdaging ook weer aan te gaan.

De Parkeergarage

In alle vroegte vertrek ik naar Amsterdam om ruim op tijd in Hotel Casa te zijn waar het Congres plaatsvindt. Ik sta voor de parkeergarage en bel met de organisatie of ze iemand kunnen sturen om mee de garage in te rijden. Ik ben als de dood voor die dingen… Van mijn eerste bus heb ik namelijk het dak er van af gereden. Gelukkig hebben ze een support bar waar je met alle vragen terecht kunt, of je nou een uitleg wilt over een cartoon, een vertaler of het toegankelijke toilet nodig hebt of in mijn geval ondersteuning wil bij het inrijden van de parkeergarage om mijn dakfobie te overwinnen. Al bij de binnenkomst voelt het als een warm bad en na de prima koffie en ontbijt vertel ik dat Broeder Tuck er helaas niet bij zal zijn.

Ze begrijpen mijn dubbele gevoel en geven meteen aan dat als ik me even wil terugtrekken dat ik me vrij moet voelen om dit te doen. Deze woorden doen me zichtbaar goed en ga naar mijn hotelkamer om me om te kleden. Het bed naast me is leeg en ik voel me verdrietig want mijn grote vriend waar ik vele avonturen mee heb beleefd zal er binnenkort niet meer zijn.

Robin Hood

Ik lees het programma en wat er eigenlijk van me wordt verwacht. Na mijn nieuwe Robin Hood outfit te hebben aangedaan ga ik naar mijn eigen bos. Sophie heeft het Tekenlabo al ingericht inclusief tent. Helaas doet de computer het niet goed en besluiten we zelf de vraag te stellen aan de congresgangers: “waar voel jij je thuis?”

Sophie en Robin Hood

Sophie legde me nog een keer uit wat ik moet doen: mensen verleiden om te tekenen, een formulier laten tekenen dat we de tekeningen mogen gebruiken om er verder onderzoek naar te doen en een foto maken met de persoon in kwestie inclusief de tekening in ons bos.

Ik kan niet tekenen

In het begin was het lastig om mensen aan te zetten om te tekenen. Hun standaard antwoord was “ik kan niet tekenen”, waarna ze zich snel uit de voeten/wielen maken. Nu ben ik zeker geen wetenschapper maar ik heb wel mensenkennis dus besluit ik zelf om een tekening te maken en hang deze aan de waslijn. Na nog een bak koffie gaat Robin Hood op zoek naar een nieuwe kandidaat.

Als het eerste schaap over de dam i,

volgen er meer!

 

 

 

Het bos in

De eerste die ik kon verleiden nam ik mee naar mijn bos en legde uit wat ik van haar wilde. Natuurlijk kon zij ook niet tekenen, maar toen ik wees op mijn eigen tekening besloot ze toch mee te doen. Toen het eerste schaap over de dam was kwamen er steeds meer. Wat mijzelf verraste waren de zeer intensieve gesprekken die ik tijdens deze ontmoetingen had. Het bos, het tekenen en ook in mijn rol als Robin Hood waren tijdens het drukke en intensieve Congres een rustpunt. Maar ook het tekenen op zich gaven nieuwe inzichten door hier samen over te praten.

Broeder Frits en Ruud

Broeder Leentje en Cailin

 

 

 

 

 

 

Op de andere dagen kreeg ik versterking van Broeder Leentje, Broeder Frits, Cailin, Ruud en twee studenten. Wat een prachtige werkvorm eigenlijk in onze jachtige wereld; dit ga ik vaker doen. Gelijk = Gelijk was geweldig om te doen. Maar ik realiseer me nu nog meer dat de strijd voor een samenleving voor iedereen, die ik al sinds mijn 14e voer, ook een andere kant heeft!

De kunst om er bij te horen!

 

Gastblog broeder Tuck: Hoe ziet mijn wereld er uit in 2035?

Dag Jan,
 
Je stelt een mooie vraag waarover ik graag bij mezelf te rade ga.
Zeker heb ik dromen. Hoe ziet mijn wereld er uit in 2035?

80 jaar

Dan ben ik 80 jaar, als ik het nog mag meemaken. Misschien is de medische wetenschap dan zover dat ik weer gewoon kan zien. En als de ontwikkeling zich doorzet is de 80-jarige  gemiddeld een stuk fitter dan de 80-jarige nu in 2016. Maar ik denk dat ik nog steeds blind zal zijn . Er zullen nog steeds mensen zijn met vele vormen van handicaps.

28-9-11 040 Hofplaats

Maar in mijn dromen zie ik dat het zo volledig normaal is geworden om op alle gebieden inclusief te denken, dat ‘Terug naar de Bossen’ en Broeder Tuck nog maar nauwelijks in actie hoeven te komen. .

Gebouwen en openbare ruimte.

In mijn dromen zie ik dat in alle opleidingen, die hiermee te maken hebben, toegankelijkheid een vast onderdeel is van het lespakket. Architect, wijkbeheerder, bouwvakker, wethouder enz., kortom alle mensen, die hiermee te maken hebben, zijn zich bewust van hun verantwoordelijkheid op dit gebied. Bij het ontwerpen van gebouwen en openbare ruimte wordt, zoals nu vaak het geval is niet alleen gedacht aan het oog, maar er wordt ook gedacht aan de andere zintuigen. Naast een oogstrelend ontwerp met mooie vlakverdelingen enz, wordt bijvoorbeeld het oor gestreeld met een mooie akoestiek.

Toegankelijk elektronisch stemmen

In mijn dromen zie ik dat in 2035 het heel normaal gevonden wordt dat iedereen zelfstandig kan stemmen met behoud van stemgeheim.

Dit is mogelijk met elektronische hulpmiddelen, zoals een al in 2015 ontwikkelde toegankelijke elektronische stemmachine.

 Stemmachine 1908 hoe ziet hij er uit in 2035

Stemmachine 1908 hoe ziet hij er uit in 2035

We weten al niet anders meer en denken met milde verbazing terug aan dat rode potlood.
En met verbijstering denken we terug aan de strijd die het heeft gekost om tot een volwaardig toegankelijke stemprocedure te komen.

Woningen

In mijn dromen zie ik dat deze alleen nog levensloopbestendig worden gebouwd.

Dan hoef je niet te verhuizen als je een nare ziekte krijgt. Met zo’n ziekte heb je per slot al genoeg aan je hoofd. In mijn dromen zie ik dat alle woningen volwaardig toegankelijk worden gebouwd. Dan hoef je nooit meer te twijfelen of je wel bij iemand op bezoek kunt.
Je kunt er naar binnen en naar het toilet. Men is er al jaren achter dat het kortzichtig is om alleen de woning van de gehandicapte aan te passen want ook deze mens wil bij vrienden op bezoek. . In mijn dromen zie ik dat Alle apparatuur in huis toegankelijk is.
Dus niet alleen tiptoetsen met display, maar ook standenknoppen met schermvoorlezer.
Dan kan deze blinde ze weer zelfstandig bedienen. Dat scheelt een hoop hulpvragen en het is zo dat een mens die zijn omgeving kan beheersen, zich veel meer mens voelt.
toegankelijkheid begint in eigen huis.

Geluid

 
In mijn dromen zie ik dat men in 2035 zich sterk bewust is van wat geluid met mens en dier doet. Geluid kan een obstakel vormen om goed te functioneren. Bijvoorbeeld bij een bladblazer kan ik de straat niet meer oversteken want ik hoor het verkeer niet meer.
Vandaag de dag staan we bloot aan een bombardement van geluid, wat we lang niet allemaal bewust waarnemen. Toch doet het iets met ons, denk aan onwillekeurige irritatie.
Je hoort zo vaak over het korte lontje. Er wordt nu vrijelijk met afvalgeluid gestrooid.
In mijn dromen zie ik dat de normering voor geluid producerende apparaten zoals bladblazers, auto’s, motoren enz. zeer streng is geworden in het belang van de volksgezondheid. Mij wordt wel eens gevraagd of die elektrische auto’s niet gevaarlijk voor me zijn omdat ze zo stil zijn. Mijn antwoord is dat zij niet te stil zijn, maar dat de rest teveel lawaai maakt.
 
DSC_8047

De rollende fietser

 
Op een fietspad in een stil bos hoor ik elke fiets komen vanwege het zoeven van de banden op het wegdek. Graag besluit ik dit onderwerp met een citaat van de blinde Franse filosoof Jacques Lusseyran uit zijn boek: Het teruggevonden licht. “Soms werden al die geluiden, al die stemmen om me heen zo hevig, zo intens dat ik er duizelig van werd en mijn handen tegen mijn oren drukte, zoals ik mijn ogen gesloten zou hebben om me tegen al te fel licht te beschermen. Daardoor kon ik ook niet tegen lawaai, onnodige geluiden of muziek die maar eindeloos doorspeelde. Een geluid dat we niet beluisteren treft ons naar lichaam en geest als een slag. Omdat geluid niet iets is dat zich buiten ons afspeelt, maar een realiteit die door ons heen gaat en in ons verblijft wanneer we het niet volledig in ons opgenomen hebben. Tegen deze ellende werd ik goed beschermd doordat mijn ouders muzikaal waren. Aan tafel praatten zij met elkaar in plaats van de radio aan te zetten.
Maar dat is voor mij een reden te meer om erop te wijzen hoe belangrijk het is blinde kinderen te beschermen tegen geschreeuw, achtergrondmuziek en al dat soort afschuwelijke aanslagen. Op een blinde heeft een hard en onnodig geluid dezelfde uitwerking als de verblindende straal uit een schijnwerper op de ogen van iemand die kan zien. Het doet pijn. Wanneer de wereld daarentegen helder en zuiver klinkt, is haar harmonie schoner dan dichters ooit onder woorden hebben kunnen brengen of zullen kunnen weergeven.”

Zorg

In mijn dromen zie ik dat het geld voor de zorg ook daar terecht komt waar zorg wordt verleend, dus bij de mensen. Het geld blijft niet steken door marktwerking in allerlei tussenstations, zoals ambtelijke molens, te dure indicatie-organen, malafide bureautjes en te hoge manager salarissen. Niet op alle punten worden we in 2035 beschaafder; graaiers worden met pek en veren ingesmeerd en tentoongesteld op het marktplein.
 
Ook zo’n droom moet je Broeder Tuck maar gunnen.
 

Financiën

In mijn dromen zie ik dat als een uitkering nodig is, deze als vanzelfsprekend wordt beschouwd. We worden niet meer door het systeem met achterdocht bejegend en zijn gevrijwaard van al die vernederende afknijp maatregelen, die op dit moment maar al te bekend zijn. De uitkeringsgerechtigde wordt vertrouwen geschonken in plaats van vooringenomen achterdocht. Een mens die steeds in een kramp schiet, omdat hij volgens het systeem steeds wat verkeerd doet en van te voren al als onwillig wordt behandelt, komt niet verder.
 

Alleen in vertrouwen kan een mens volwaardig groeien.

Huisdieren

Het is wetenschappelijk bewezen dat het goed is voor mensen om  dieren om zich heen te hebben. De lichamelijke en geestelijke gezondheid is beter dan als er geen dieren zijn.
Toch houden instituten huisdieren steevast buiten hun deur. Als een mens de pech heeft naar een verpleeghuis te moeten, dan wordt deze mens het liefste  wat hij/zij nog heeft, het huisdier, ook nog afgenomen.

Dommel

Dommel

 In 2035 is het eindelijk doorgedrongen dat dit de verkeerde handelwijze is en staat lichamelijke en geestelijke gezondheid voorop in het zorgdenken. . In mijn dromen zie ik dat het dan als heel normaal wordt beschouwd dat de thuiszorg of de zorg in een instituut er ook voor de huisdieren van iemand is.

Vervoer

In mijn dromen zie ik dat bij het doelgroepenvervoer duurzaamheid geen discussiepunt meer is, maar vanzelfsprekend in het bestek is opgenomen. Zo ook bij het reguliere openbaar vervoer. Bij bus- en treinstations zijn stewards die je door de onoverzichtelijke chaos heen helpen en er voor zorgen dat je bij de uitstaphalte door het onbekende gebied naar het juiste adres wordt gebracht. Dan kun je bijvoorbeeld als blinde ook weer zonder spanning met het OV op reis.

benauwd

benauwd

 Bovenregionaal vervoer VALYS-begeleid heeft nu nog op een beperkt aantal treinstations assistentie. In 2035 is dat uitgebreid naar alle treinstations.
In mijn dromen zie ik ook dat VALYS geen beperkt aantal kilometers meer heeft maar dat het een open-einderegeling, dus onbeperkt, is geworden. Ook voor de gehandicapten gaan de grenzen tussen de Europese landen open en kunnen we net de regiotaxi,  bijvoorbeeld ook in Duitsland en België vrienden bezoeken, boodschappen of vrijwilligerswerk doen.

Gehoorhulpmiddelen

In mijn dromen zie ik dat gehoorapparaten een dergelijke ontwikkeling hebben doorgemaakt dat het voor de slechthorende prettig is om ze te dragen omdat  ze echt een compensatie leveren voor de beperking zonder onaangename bijgeluiden. En dat het vanzelfsprekend is dat je met het basismodel schelle hinderstemmetjes kunt verstaan, naar een concert kunt gaan en er ook nog van kunt genieten. Lieve woordjes brullen hoeft dan niet meer, maar kunnen deze op normale liefdevolle toon worden uitgesproken.

Computers en internet.

In mijn dromen zie ik dat we als gehandicapte niet meer afhankelijk zijn van aparte toegevoegde kwetsbare aanpassingen op onze computer, zoals spraaksynthesizers en schermvoorlezers. Deze zitten er al in als de software uit de fabriek komt. Omdat er vanaf de basis in de opbouw van de besturingssoftware alles al wordt verwerkt, ontstaan er geen problemen rond compatibiliteit. Natuurlijk zijn in 2035 alle websites al jaren toegankelijk.

Zo, een paar van mijn dromen en ik ben er vast een paar vergeten op te schrijven. .
Deze lijken utopieën. Maar ik zie ze werkelijkheid worden. Bedenk dat bijvoorbeeld het vrouwenkiesrecht of vliegen over de oceaan begin vorige eeuw  nog een utopie was.
Nu is het vanzelfsprekend en ervaren we het als heel normaal.

Utopieën worden niet vanzelf werkelijkheid. Ze worden verwezenlijkt omdat mensen de ideeën en idealen ontwikkelen en zich ervoor inzetten en strijden, vaak tegen de verdrukking in.

Stug volhouden dus.

Met vriendelijke en strijdbare groeten,
Broeder Tuck

Woordvoerder van ‘Terug naar de Bossen’

www.terugnaardebossen.nl

Nawoord:

Broeder Tuck neemt Afscheid van zijn fans 29-11-2017

Op 29 november 2017 tijdens het 1e Nationale Congres Gelijk = Gelijk heeft onze Broeder Tuck (Jeroen Zwart verteld dat hij de strijd tegen de kanker helaas heeft verloren. Op een indrukwekkende wijze heeft hij afscheid genomen van zijn fans om samen met zijn familie en naasten het leven nog te vieren. Dat Jeroen de 80 niet haalt is voor hem duidelijk. Maar zijn droom blijft bestaan en laten we ons best doen die waar te maken!

 

Heb jij ook dromen net als Broeder Tuck laat het me weten.  Ik verzamel de dromen om ze te gebruiken tijdens het 2 de Nationale Congres Gelijk = Gelijk het tweede grote een groot VN Verdrag Congres. 

Met dromen begint de toekomst.

troostoverleven@gmail.com

 

Gastblog Broeder Tuck: Toegankelijk stemmen is een burgerrecht!

Supportbeurs, Vrijdag 27-05-2016.

Jan en Broeder Tuck zijn genomineerd voor de  Top100 onbeperkt van het goede doelenfonds van coöperatie DELA. De laatste tot verbazing van Broeder Tuck.

13340311_1153978991332250_2632393586700650295_o
Goede reden voor Broeder Tuck om weer eens op stap te gaan. Voor het eerst sinds zijn genezing. Gelukkig wilde zijn broer hem rijden want zijn energie is nog heel beperkt.
Wat fijn om vele kameraden van ‘Terug naar de Bossen’ weer te zien na zo lange tijd.

 

Broeder Tucks hart bloeit helemaal op van zoveel warmte.

Vooral als hij zo enthousiast besprongen wordt door Josje, de hulphond van Raymond, zodat Broeder Tuck onderuit gaat en op zijn kont komt te zitten. Op het podium wordt de top 10 bekend gemaakt, daar zijn Jan en Broeder Tuck niet bij. Wat wel nog lukt is dat Broeder Tuck in de 2 minuten pitch 100 euro weet los te kletsen. Aardig bedrag wat hij niet dagelijks in zijn collectebus heeft.

 

Petitie aanbieden, Dinsdag 31-05-2016.

Eigenlijk moest Broeder Tuck nog wat langer uitrusten maar de wet van Taverne (VVD) over experimenteren met toegankelijk elektronisch stemmen dreigt deze middag weggestemd te worden. Goede reden voor Charlie om een petitie te schrijven die Broeder Tuck en Charlie aanbieden namens ‘Terug naar de Bossen’ aan Pia Dijkstra, voorzitter van de vaste commissie binnenlandse zaken, en aan diverse leden van deze commissie.
Dit alles sluit mooi aan bij de open brieven over toegankelijke stemprocedures aan de Tweede Kamer die Broeder Tuck  onlangs heeft gestuurd.
Gelukkig wil vriend Cornelis Broeder Tuck naar Den Haag heen en weer rijden.
De petitie is te vinden in de fotoreportage.

Het bovengenoemde filmpje hebben we ook aan de commissie gestuurd.

 

Men is zeer belangstellend.

Broeder Tuck houdt een verhaal  over de ontoegankelijkheid van welk stemformulier dan ook. Dat volwaardige toegankelijkheid alleen bereikt kan worden met elektronische hulpmiddelen. Donderdag jl. had men in het debat steeds over de kip en het ei, eerst een machine om de wet aan aan te passen of eerst een wet om de machine aan aan te passen.
Broeder Tuck presenteert een kuikentje , namelijk dat er al een machine is ontwikkeld volgens de normen van de commissie van Beek, i.s.m. een vrijwillige klankbordgroep die voor de toegankelijkheid heeft gezorgd. Charlie laat de foto’s zien van het sjabloon en het stembiljet, waar Plasterk zo mee bezig is, waarvan men de ontoegankelijkheid meteen inziet. Na de overhandiging blijven politici wel 10 minuten met ons napraten en vragen stellen. Dat is voor na een petitie overhandiging erg lang. Manon Fokke (PvdA) heeft de laatste column van Broeder Tuck en de open brief op het bureau van minister Plasterk gelegd omdat daarin duidelijk staat welke bezwaren we tegen het nieuwe stembiljet hebben.

Hopelijk steekt hij er iets van op.

Stemmingen Tweede Kamer, Dinsdag 31-05-2016.

Misschien heeft de petitie er wel toe bijgedragen dat de stemming over de wet Taverne (VVD) is uitgesteld.

Zie de volgende tekst uit het transcript:
“De voorzitter:
Op verzoek van de initiatiefnemer, het lid Taverne, stel ik voor om de stemmingen over de Tijdelijke experimentenwet elektronische voorzieningen bij verkiezingen onder  punt 18 en 19 van de stemmingslijst uit te stellen. Overeenkomstig de voorstellen van de voorzitter wordt besloten.”

Als de stemming niet was uitgesteld, dan was de wet Taverne (VVD) weggestemd.
Nu heeft men meer bedenktijd. De stemming over het stemformulier van Plasterk was al uitgesteld wegens een motie van de PVV omdat deze partij ook met 80 kandidaten op het stembiljet wil staan.

Dat is nog niet mogelijk volgens de kieswet.

Nu staan grote partijen erop met 80 kandidaten en kleine met 20. Zoiets kan Plasterk makkelijk weggeven om de Pvv achter zijn ontoegankelijke stembiljet te krijgen.

Woensdag 01-06-2016

Ga ik, dus even niet als Broeder Tuck, voor het eerst weer na lange tijd  naar de vergadering van de Stadsregiotaxi Gebruikersadviesraad. Heerlijk gevoel om verwelkomd te worden zowat als Sinterklaas. Iemand zei heel wijs: “Geniet ervan, want straks vind iedereen het weer heel gewoon dat je er bent.” Collega Hans is ook weer terug van een zware operatie. Zo trakteren wij beiden op lekkers, dubbel feest! De volgende dag sta ik helemaal te trillen.

Toch teveel gedaan.

PvdA congres, 04-06-2016.

Omdat de wet voor toegankelijk elektronisch stemmen a.s. dinsdag 07-06-2016 toch weer in stemming komt gaan Jan en Broeder Tuck naar het PvdA-congres omdat we sterke aanwijzingen hebben dat de PvdA tegen gaat stemmen. Voor Aparticipatie-TV interviewen we Astrid Oosenbrug (PvdA), woordvoerster over dit onderwerp.

Zei zegt dat de PvdA wel voor toegankelijk elektronisch stemmen is maar niet voor de wet Taverne (VVD).

Deze is volgens haar te zwak en zou toegankelijk elektronisch stemmen niet dichterbij brengen. Het klinkt zo logisch maar Broeder Tuck kan zich niet aan de indruk onttrekken dat er coalitieperikelen meespelen. Zover Broeder Tuck weet heeft de VVD principiële bezwaren tegen het stembiljet van PvdA-minister Plasterk, en zal dus daar tegen stemmen.

Stemmingen Tweede Kamer, 07-06-2016.

Hier gaat Broeder Tuck niet naar toe, maar wacht de uitslag thuis af., De Tijdelijke experimentenwet elektronische voorzieningen bij verkiezingen wordt in stemming gebracht. VVD, GL, van Vliet, Kuzu, CU, Houwers Bonntes, Henk Krol en van Klaveren stemmen voor. Tegenstemmers zijn CDA, D66, SP, PvdD, en inderdaad coalitiepartner  PvdA.

Dus de wet is weggestemd.

Laat het toch niet gebeuren dat het idiote, ontoegankelijke stembiljetje er straks wel doorkomt. Daar kun je toch niet mee aankomen na de ratificatie van het VN-Verdrag inzake personen met een handicap.

Broeder Tuck is verdrietig en ontstemd.
Maar we gaan door voor al die mensen die zelfstandig hum stem willen uitbrengen, met behoud van ons grondwettelijk recht op stemgeheim.

Met vriendelijke en strijdbare groeten,

Broeder Tuck
Woordvoerder van ‘Terug naar de Bossen’

 

Gastblog Broeder Tuck: Ik bid voor wijsheid voor Tweede Kamer

OPEN BRIEF toegankelijk elektronisch stemmen voor ons allemaal

Aan: De leden van de Tweede Kamer der Staten Generaal
Onderwerp: Toegankelijk elektronisch stemmen voor ons allemaal
Datum: 14 mei 2016
Broeder Tuck bid voor toegankelijke stemmen voor iedereen.

Broeder Tuck bid voor toegankelijke stemmen voor iedereen.

Geachte heer, mevrouw,

Dinsdagavond 17 juni om 19.30 uur vindt in uw Tweede Kamer het debat plaats over het tijdelijk experimenteren met elektronische stemprinters en stemmentellers.
Daarom graag uw aandacht voor het volgende.

VN-Verdrag inzake de rechten van de mens met een Handicap
In mijn eerdere brief van 10 februari jl. meldde ik dat op 21 januari 2016 de ratificatie van het VN-Verdrag inzake de rechten van de mens met een Handicap werd aangenomen door de Tweede Kamer. Eveneens op 21 januari jl. is de motie van mevrouw Voortman aangenomen waarin op termijn gestreefd zal worden naar 100% toegankelijke stemlokalen. Op 12 april heeft de Eerste Kamer het wetsvoorstel voor de ratificatie van het verdrag aanvaard.

Daarmee hoop ik als blinde kiesgerechtigde zó dat een toegankelijk stemproces voor mij en meerdere honderdduizend kiezers met een beperking eindelijk een definitieve stap dichterbij is gekomen. Dit kan volgens mij echter alleen door het aannemen van dit wetsvoorstel dat dinsdagavond wordt besproken zodat het gebruik van stemprinters met toegankelijkheidsvoorzieningen mogelijk wordt.
Immers, wat heeft het voor een zin om te streven naar 100% toegankelijke stemlokalen als je in het stemhok geconfronteerd wordt met het rode potlood waar je niets mee kunt.

Tot mijn spijt moet ik constateren dat er nog steeds inspanningen worden geleverd om het gebruik van een nieuw model stembiljet toch nog mogelijk te maken.
Ondanks dat de Commissie Van Beek duidelijk adviseerde in de richting van het wetsvoorstel dat nu dinsdagavond wordt behandeld en juist niet adviseerde in de richting van het gebruik van een met de hand gemarkeerde stembiljetten.

BZK beproeft nieuw model stembiljet

Vorige week informeerde minister Plasterk u over de uitkomsten van nieuwe proeven met een ‘verbeterde’ nieuw model stembiljet en het elektronisch tellen ervan.
Waarom besteedt de minister kostbare middelen en tijd in een stemmethode die door de Commissie Van Beek is afgeraden?

Na lezing van het bericht die de aanbieding van het rapport begeleide, wordt de suggestie gewekt dat de testen zeer positieve resultaten hebben laten zien.

Na lezing van het volledige rapport van de organisatie die de test in opdracht van het ministerie van BZK heeft uitgevoerd kom ik toch tot een andere conclusie.

Recept voor ongeldig stemmen

In vergelijking met eerdere proeven in november 2012 is het percentage ongeldig van 14,2% gedaald naar 1,8% tijdens de proef van november 2015.
Wat niet is gemeld is dat bij de gerapporteerde score van 1,8% voor het gemak alle stembiljetten, waarvan er alleen een partijlijst was gemarkeerd als geldig werd beschouwd. Voor 18.2% van de proef stembiljetten was uitsluitend een partijlijst gemarkeerd, zodat het werkelijke percentage ongeldig eigenlijk liefst 20% bedraagt.

Overigens het percentage ongeldig van 1,8% is absurd hoog en zou bij een volledige opkomst tot ruim 230.400 ongeldige stembiljetten leiden.
Hoe kun je dan beweren dat de proeven met het nieuwe stembiljet gunstige resultaten hebben laten zien?
In werkelijkheid zouden op basis van deze testresultaten  en onder de huidige kieswetgeving waarbij wij op kandidaten stemmen (en niet op partijen) bij een volledige opkomst ruim 2,5 miljoen stembiljetten ongeldig zijn!!!!!!!!!

Willekeur in duiding uitkomst van de proeven

De minister verwijst naar het experiment met een aangepast model stembiljet voor kiezers in het buitenland die tijdens een verkiezing een ongeldig percentage van 0,23% liet zien.
De suggestie wordt gewekt dat dit percentage een betrouwbaardere indicatie zou zijn voor het verwachte risico op ongeldige stemmen dan de uitkomst van de proeven met het nieuw model stembiljet. De testpersonen zouden tijdens deze laatste proef door een gebrek aan motivatie de negatieve resultaten hebben beïnvloed!!!!
Waarom proeven nemen als je de resultaten naar believen terzijde schuift?De praktijk van het huidig stembiljet zou een betere indicatie moeten zijn hoe gemotiveerde kiezers in staat zijn een geldige stem uit te brengen.
Bij het Oekraïne referendum van 6 april jl. is slechts 32% van alle kiezers naar het stembureau gekomen. Als je niet gemotiveerd zou zijn, dan was het zeer eenvoudig om samen met de 68% andere kiezers gewoon thuis te blijven.
Zelfs bij deze gemotiveerde kiezers die slechts 1 markering met slechts 2 invulmogelijkheden in plaats van 2 markeringen met 30 x 80 invulmogelijkheden hoeven te plaatsen, bleek het niet eenvoudig om het stembiljet correct in te vullen.
Het onthutsende resultaat was dat het aantal ongeldige stembiljetten van 38.004 op een hoger niveau lag dan de totale opkomst van Tilburg, de 6e grootste gemeente van Nederland, met 36.657 kiezers.
Het land, met Geen Peil voorop, zou te klein zijn geweest als de kranten 7 april zouden koppen: ‘ALLE STEMBILJETTEN VAN DE GEMEENTE TILBURG BELANDEN ONGETELD OP DE VUILNISHOOP’
Afleiding van de kern van de zaak

Eigenlijk zouden deze statistieken in de discussie helemaal niet hoeven mee te spelen.
Een andere meer principiële reden zou iedere inspanning in de richting van dit nieuw model stembiljet subiet moeten doen beëindigen.

Hoe kun je als overheid de kiezer confronteren met een stembiljet waarbij het aantal invulmogelijkheden die naar niet bestaande kandidaten verwijst, significant hoger is dan het aantal dat naar wel bestaande kandidaten verwijst?
Slechts enkele van de soms wel 28 deelnemende lijsten hebben het recht om 80 kandidaten op de lijst te plaatsen. De overweldigende meerderheid van alle invulcombinaties (1 t/m 30 voor de lijsten en 1 t/m 80 voor de kandidaten) verwijzen dus naar niet-bestaande kandidaten!!!!

Dit kan toch niet waar zijn!!!!

Domste leerling in de klas

De verantwoordelijke kiesinstanties van landen zoals Wit-Rusland, Zimbabwe, Rusland, Myanmar etc. van wie Nederland voor wat betreft het democratische gehalte graag de maat neemt, zouden bij het aanhoren van het plan dit model stembiljet voor verkiezingen in te zetten, Nederland meewarig aankijken als ware wij het domste leerlingetje in de klas voor verkiezingsautoriteiten.

Nieuw model stembiljet niet toegankelijk

Maar eigenlijk is voor mij en de groep mensen wiens belangen ik met vuur vertegenwoordig, het hoofdstuk over de toegankelijkheidsproeven het meest tenenkrommend.

De beschrijving van de uitgevoerde proeven met de 42 testpersonen met visuele beperking gaat volledig voorbij aan wat de essentie toegankelijk stemmen betekent.

Toegankelijkheid meer dan een aap een kunstje leren
Toegankelijk stemmen betekent in essentie dat iedereen zelfstandig en met behoud van het stemgeheim zijn stem kan uitbrengen.

De beschreven proefopzet doet niets anders dan het verplaatsen van het huidige probleem in het stemhok naar buiten het stemhok.
Immers om als blinde en slechtziende kiezer de nieuwe ontwikkelde mal te kunnen gebruiken moet je de volgende stappen ondernemen:

1.      Thuis of in het stembureau bepalen op wie je wilt stemmen en vervolgens de lijst en               kandidaat nummers onthouden;
2.      Buiten het stemhok moet je van het stembureau eerst een uitgebreide instructie in het          gebruik van de mal krijgen.
3.      Aangeven op wie je wilt stemmen;
4.      Met hulp van een stembureau-lid en de gekozen mal (braille/geen braille/slechtziend)          op een proefbiljet je stem uitbrengen;
5.      Het lid van het stembureau moet je dan vertellen of het gelukt is of je de markeringen            hebt geplaatst voor de partijlijst en kandidaat op wie je wilt stemmen;
6.      Vervolgens krijg je een echt stembiljet en de mal om in het stemhok het geoefende in             praktijk te brengen!!!!!!De makers van het stembiljet en de hulp mal lijken meer geïnteresseerd om een oplossing te bedenken waarmee je een aap een kunstje leert uitvoeren. Het gaat immers niet alleen om het leren een trucje uit te voeren om d.m.v. het tellen van gaatjes een rondje in te kleuren. Ik vraag me nu af waarom al dit gedoe als je je stemgeheim toch moet prijsgeven?
Je kunt beter alle stappen overslaan en zoals nu samen met het stembureau-lid het stemhokje instappen. Daar vraag je hem/haar het stembiljet in te vullen en zo te vertrouwen dat het goed is gegaan.Oude wijn in nieuwe zakken

Dit nieuwe model stembiljet en mal is oude wijn in nieuwe zakken. Het probleem is alleen verplaatst van het stemhok naar buiten het stemhok.
Bovendien is in 2010 al een hulpmal ontwikkeld en beproefd, dat bleek niet te werken en dit blijkt nu na nadere bestudering van de resultaten van de nieuwe proef met 42 testpersonen ook niet te werken. Ook hier is het niet markeren van een kandidaat als geldige stem beschouwd. Als je de geldende kieswet toepast dan hebben 9 van de 35 blinde testpersonen ongeldig gestemd, en 7 van de 7 slechtziende testpersonen ongeldig gestemd.Dus de makers van het nieuw model stembiljet en hulpmal nieuwe stijl zijn zelfs niet in hun eigen doel geslaagd om de ‘aapjes het kunstje aan te leren’Kiezers zijn geen aapjes

Kiezers met een visuele beperking of met andere beperkingen zoals bijvoorbeeld een lichamelijke, geestelijke beperking, dyslexie of laag geletterdheid zijn net andere kiezers die geen beperkingen hebben. Ook zij kunnen hun keuze wel eens niet eerder maken dan in het stemhokje onder druk van het uur U. De verschillende type kiezers bestaan er ook onder de blinden of personen met andere beperkingen. Ook binnen kiezers met een beperking zijn er zwevende kiezers, volmacht kiezers, bewuste kiezers, gewoonte kiezers of onverschillige kiezers.

De proef en de methode van het nieuw model stembiljet en de mal is alleen geschikt voor de volmacht- en de bewuste kiezer. Je bent verplicht voordat je naar het stembureau gaat de keuze op wie je wilt stemmen te maken. Kiezers met een beperking mogen niet onvoorbereid naar het stembureau gaan of ze mogen niet zweven. Immers, het nieuw model stembiljet en de hulpmal kunnen je niet zeggen welke partijen en lijsten meedoen.

Gaan we deze verplichting voortaan ook aan alle andere kiezers opleggen? Gaan we het stembureau de instructie geven alle kiezers pas toe te laten tot het stemhokje als ze tevoren kenbaar hebben gemaakt op wie ze willen stemmen?

De goedkeuring van het VN-Verdrag voor de rechten van personen met een handicap dwingen ons immers alle personen ongeacht hun handicap in gelijke situaties gelijk te behandelen.

Slager keurt zijn eigen vlees

Wat moet in onze minister gevaren zijn dat hij zijn ministerie dit soort plannen laat voorbereiden en uitwerken?
Wellicht speelt hier mee dat de slager zijn eigen vlees keurt en derhalve ook aanprijst.
De organisatie die de proeven uit heeft gevoerd en er verslag van heeft gedaan heeft sinds 2010 toen het idee voor een nieuw model stembiljet was ontstaan aan de wieg gestaan van de verschillende ontwerpen en updates van de nieuwe modellen stembiljetten en hulpmallen. In hun enthousiasme voor hun eigen creativiteit lijkt men wel heel gemotiveerd om proeven te bedenken en er verslag van te doen welke meer gericht zijn om bevestiging te vinden van de waarde van hun eigen werk, dan objectief vaststellen of het stemproces verbeterd of de kiezers er überhaupt mee geholpen worden.Deze aanname is zeer speculatief, maar ik kan verder geen rationele reden bedenken waarom de minister een zeer zorgvuldig en evenwichtig afgewogen aanbeveling van de Commissie Van Beek, waarbij de diverse stemmethoden van alle denkbare kanten zijn belicht en alle waarborgen voor een verantwoorde verkiezing zijn afgewogen, naast zich neerlegt. Er is ook geen rationele reden te bedenken waarom een nieuw stembiljet dat op geen enkele wijze voldoet aan de basisbeginselen van een deugdelijk stembiljet überhaupt zoveel aandacht krijgt.Enthousiaste reacties van de testpersonen

In het verslag kun je positieve reacties van de testpersonen lezen variërend van ‘Goed mee te werken’, ‘Mag meteen ingevoerd worden’, ‘Lost ons probleem op’ enzovoort.
Hoe valt het te rijmen dat je zoveel bedenkingen kunt hebben bij de voorgestelde oplossing, terwijl de betrokken testpersonen zo enthousiast zijn?
Ik heb daar twee verklaringen voor. Ten eerste gaan personen zich als aapjes gedragen als je ze als aapjes behandeld. Als blinden hebben we ons leven lang geleerd je uiterste best te doen om te roeien met de riemen die je hebt. Grijp iedere hulpmiddel aan die je geboden wordt en laat zien dat je meer kunt dan dat men denkt. Dus als je uitgedaagd wordt om in een test een kunstje te vertonen, dan laat je je niet kennen en toon je waartoe je in staat bent. Dus als ze je dan vragen hoe ging het? Dan roep je ‘Makkie’ of ‘Top’. Immers, je wil niet toegeven dat je het niet kunt of neergezet worden als een lastpost of een kneus.
Een tweede verklaring heeft te maken met de ‘slager die zijn eigen vlees keurt’. Het ministerie heeft ook diverse proeven gedaan om vast te stellen of een stemprinter de toegankelijkheid voor blinden en slechtzienden positief veranderd. Eind 2014 en eerder dit jaar hebben er proeven met de stemprinter plaatsgevonden. Over deze laatste proeven heeft de minister de kamer eerder geïnformeerd (onderdeel verslag van de Deskundigengroep onder voorzitterschap van Ronald Prins). De blinde en slechtziende testpersonen lieten in deze proeven weten erg geholpen te zijn met de audiofaciliteiten van de stemprinter. De vraag dringt zich nu op waarom parallel aan deze testen dezelfde personen niet zijn onderworpen aan het nieuw model stembiljet en de hulpmal? Zou dit te maken kunnen hebben met het feit dat dit de slager niet zo goed uitkwam?
Dit is uiteraard niet na te gaan, maar ik kan me voorstellen dat de enthousiast opgetekende reacties na de test met de hulpmal met een bekend fenomeen te maken zouden kunnen hebben.
Dit fenomeen laat zich snel uitleggen door de volgende metafoor. Als je in een experiment mensen in een vrieskast laat staan en hen dan vervolgens in een koelkast plaatst, dan zullen ze erg blij zijn met de positieve verandering. De koelkast is immers en stuk warmer dan de vrieskast. De positieve reacties op dit experiment zal echter gauw omslaan als de proefpersonen verteld wordt dat er ook nog zo iets bestaat als een warm bad. Ik ben bang dat de vrieskast het rode potlood is, het nieuw model stembiljet en de hulpmal is de koelkast en de toegankelijkheidsvoorzieningen van een stemprinter is uiteraard het warm bad.

Conclusies

Op een stembiljet moet je alleen geldige en formeel goedgekeurde partijlijsten en kandidaten opties opnemen die kunnen leiden tot een geldige stem. Als op het stembiljet partijlijsten en kandidaat opties ingevuld kunnen worden die niet bestaan en dus leiden tot een ongeldige stem, dan deugt zo’n stembiljet niet en verdient het geen enkele moment van overweging. Toegankelijk stemmen kan alleen met inzet van elektronische hulpmiddelen. Alleen dan kan iedere kiezer met een beperking zelfstandig en met behoud van het stemgeheim zijn stem uitbrengen. En alleen dan zal iedere kiezer met een beperking een gelijke behandeling krijgen als kiezers zonder beperking.

Wij roepen u als volksvertegenwoordiger derhalve met klem op het wetsvoorstel om te experimenteren met de stemprinter en de stemmenteller dinsdagavond 17 juni positief te steunen.

Mocht er geen meerderheid zijn voor dit wetsvoorstel en er richting nieuw model stembiljet en hulp mal aangestuurd worden, dan zullen wij ons genoodzaakt zien een klacht in te dienen bij het College voor de Rechten van de Mens.

In het vertrouwen dat dit niet zover hoeft te komen wens ik u veel wijsheid toe bij de behandeling van dit wetsvoorstel voor het experimenteren met de stemprinter en stemmenteller en alle overige initiatieven om het stemproces te verbeteren en echt toegankelijk te maken.

Natuurlijk komen wij graag e.e.a. mondeling toelichten. Op dit moment ben ik, Jeroen Zwart (Broeder Tuck), herstellende van een nare ziekte, waardoor reizen erg bemoeilijkt wordt. Daarom zou ik telefonisch contact om met u van gedachten te wisselen zeer op prijs stellen.

Broeder Tuck en Harry Schreurs Terug naar de bossen.

Broeder Tuck en Harry Schreurs Terug naar de bossen.

Met vriendelijke groeten,

Jeroen Zwart (Broeder Tuck)
Harry Schreurs
Woordvoerders van ‘Terug naar de Bossen’

foto logo

Logo Terug naar de bossen.

Bezoek ons ook op Facebook en Twitter

Gastblog Broeder Tuck: Stembureau’s toegankelijk!

VN Verdrag door Tweede Kamer. Allemaal van harte gefeliciteerd met dit prachtige resultaat. De ratificatie van het VN-Verdrag voor rechten van mensen met een handicap is, na 9 jaar, eindelijk met algemene stemmen aangenomen door de Tweede Kamer. Nadat het de Eerste Kamer is gepasseerd is de ratificatie een feit!

Wat is Broeder Tuck blij.

Maar ook stil van een soort verbazing dat dit toch echt is gebeurd. Gevoelens lopen door elkaar maar vreugde en toekomstverwachting voeren de boventoon. Broeder Tuck is ook ongelofelijk blij met het aangenomen amendement van Otwin van Dijk (PvdA).
Dit amendement komt er in het kort op neer dat toegankelijkheid de norm wordt en ontoegankelijkheid de uitzondering. Naast ratificatie van het VN-Verdrag is dit enorm belangrijk, want het zorgt voor de eerste praktische uitvoering van het verdrag.

Zegening door Broeder Tuck en Ruud van de toegankelijke tent!

Zegening door Broeder Tuck en Ruud van de toegankelijke tent!

We hebben nu handvatten om mee aan het werk te gaan.

Dat we nog veel te doen krijgen spreekt voor zich. We zullen nog zeker met de VN-vlag en de ‘Terug naar de Bossen’-vlag  op stap moeten.

actie pgb plein

Broeder Tuck naast Jan (PGB actie 2011)

Zonder de bezielende leiding van onze Jan want jij hebt een nieuwe baan. Gefeliciteerd, in deze tijd, op jouw leeftijd, in een rolstoel, is het je toch maar mooi gelukt.

Stemmen!

Van de diverse amendementen wil Broeder Tuck er nog graag één uitlichten.
Linda Voortman (GL) heeft het ingediend en het gaat over het volledig toegankelijk maken van alle stembureaus. Dit gaat Broeder Tuck al jaren aan het hart want wat moet hij, als blinde, met een rood potlood. Er wordt vaak iets te gemakkelijk gezegd dat men dan maar iemand moet machtigen. Dan zijn we dus verplicht ons recht op stemgeheim prijs te geven, wegens de ontoegankelijke stemprocedure. Zelfstandig je stem uit te kunnen brengen, hoe voelt dat! Als een volwaardig lid van onze democratie. Dit amendement brengt toegankelijk elektronisch stemmen een flinke stap dichterbij.

Twee miljoen mensen

Met VN Verdrag volwaardig burger

Met VN Verdrag volwaardig burger

Nu kunnen 2 miljoen mensen er helemaal bij gaan horen.
Deze prachtige resultaten zouden er nooit zijn geweest zonder jullie voortdurende  jarenlange inzet. Alle strijders, uit de grond van mijn hart, BEDANKT!

Met vriendelijke en strijdbare groeten,
Broeder Tuck, 21-01-2016.

Tranen in mijn ogen!

Iets wat me echt nog nooit is overgekomen in mijn carrière als belangenbehartiger gebeurde afgelopen donderdag.

Door de knieën het NOS Journaal

Door de knieën het NOS Journaal

Tranen in mijn ogen is iets wat me alleen overkwam bij de geboorte van onze veel te vroeg overleden tweeling Samme en Jelte, en later bij onze kinderen Ivar en Jeske bij hun geboorte. Na het debat over het Amendement van Otwin van Dijk, en nadat de voltallige Tweede Kamer besloot om het VN Verdrag te ratificeren, bemerkte ik dat er een vloeistof op mijn ooglid hing. Het afvangend met mijn vinger stelde ik vast dat ik toch echt een traan gelaten had. Er zouden er nog wel een paar volgen.

OMROEP Gelderland

Precies op dat moment belde Annemiek Schakelaar van Omroep Gelderland, die me al meer dan 30 jaar volgt. Een goede journalist die zei:  “Jan… je bent emotioneel?” Verbaasd was ze, zo kent ze me niet, maar ik kon het niet ontkennen. Aangezien ik al vanaf dat ik 14 jaar was gevochten heb voor gelijke rechten. Na de Rechten van de Mens (1948), werden pas in 1976 de Rechten van de Gehandicapte Mens aangenomen. Hierdoor heb ik me altijd seksueel-neutraal gevoeld: het klopt ook wel, want je hebt een dames- en herentoilet, en een gehandicaptentoilet.

Weinig slaap.

In een week van heel weinig slaap en lobbywerk als woordvoerder Terug naar de Bossen samen met Wij Staan Op,  en mijn vriendinnen van De Drie Musketiers (Margit van Hoeve, Helga Dulfer en ondergetekende) namen we de lobby op ons. We werkten mee aan interviews voor Omroep Gelderland en bij Eva Jinek – samen met Otwin van Dijk (Kamerlid PvdA), Marc de Hondt en Gerard de Nooij zat ik echt op het toppunt van mijn kunnen.

Otwin, Marc, Gerard en Jan in overleg voor Programma Jinek.

Otwin, Marc, Gerard en Jan in overleg voor Programma Jinek.

Daarbij kwam dat ik op 21 januari 2016 afscheid zou nemen van de actiegroep Terug naar de Bossen, die ik heb opgericht samen met mijn oude vrienden uit de tijd dat jongeren met een handicap nog leefden buiten de samenleving in de bossen.

Afscheid van Terug naar de bossen

Het afscheid doet zeer, maar mijn oude club van Terug naar de Bossen gaat door samen met geweldige mensen zoals de jongeren van nu, zoals Pauline Gransier, Amber Bindels en Ietje van Halem en onze andere makkers van Wij Staan Op.

terug naar de bossen

Terug naar de bossen

Wij Staan Op

Wij Staan Op

 

 

Broeder Tuck en Zuster Margaretha

Broeder Tuck en Zuster Margaretha

Ratificatie

Nu de ratificatie alleen nog maar door de Eerste Kamer moet, is het tijd om te infiltreren in de bestaande organisaties, de landelijke en lokale politiek, de ambtenarij, VNO/NCW, MKB, vervoersbedrijven, pers, onderwijs,  arbeid,  VNG, woningbouwverenigingen, vakbonden, recreatie, cultuur,musea,  horeca en natuurorganisaties.

MEE NL

Komende maandag ga ik me met alle passie die ik tot nu toe voor de belangenbehartiging heb gehad inzetten voor MEE NL als kennis- en beleidsmanager.  Ik ga mijn vrienden missen.

Als we een toegankelijk Nederland voor elkaar krijgen, dan snap ik de tranen op de publieke tribune. En bij mij.