College voor de Rechten van de Mens opent meldpunt voor goede toegankelijkheid in de “anderhalvemetersamenleving”.
Het College voor de Rechten van de Mens merkt dat winkels, horeca en andere
dienstverlening niet voor iedereen toegankelijk zijn. Door de corona maatregelen
ervaren mensen met een beperking extra knelpunten. Het College voor de Rechten van
de Mens wil samen met betrokkenen bijdragen aan het verbeteren van fysieke en
digitale toegankelijkheid. op 14 mei lanceerde het College daarom het meldpunt
Goed Toegankelijk: een platform waar mensen met een beperking en ondernemers
problemen én oplossingen kunnen delen.
Oplossing bijvoorbeeld: Herder naast je om te voorkomen dat je geaaid wordt door mensen die medelijden met je hebben,
Even boodschappen doen bij de supermarkt, je medicatie halen bij de apotheek of online
een aankoop doen. Dit lijken normale alledaagse dingen. Maar voor mensen met
bijvoorbeeld een mobiliteits of zintuiglijke beperking is dit niet vanzelfsprekend. Deze
diensten zijn vaak niet toegankelijk waardoor mensen met een beperking hier niet
(zelfstandig) gebruik van kunnen maken. Door de corona maatregelen ervaren mensen met
een beperking nog meer obstakels. Maar ook ondernemers zijn door de corona crisis hard
getroffen. Nu ondernemers zich voorbereiden op een ‘anderhalvemetersamenleving’ is het
daarom in ieders belang dat goederen en diensten ook toegankelijk zijn voor mensen met
een beperking.
Waarom opent het College dit meldpunt?
Het College voor de Rechten van de Mens is toezichthouder op de uitvoering van het VN-
verdrag handicap in Nederland. Het College beschermt, bevordert en monitort het verdrag.
Het verdrag gaat over mensenrechten van mensen met een handicap en bepaalt dat
mensen met een beperking zelfstandig en volwaardig – op voet van gelijkheid met anderen
– mee moeten kunnen doen aan de samenleving. Dit is uitgewerkt in de wet. Daarin staat
dat goederen en diensten voor iedereen gelijk toegankelijk moeten zijn. Het College voor
de Rechten van de Mens ontvangt zelf maar ook via netwerk- en belangenorganisaties voor
mensen met een beperking signalen dat de corona crisis extra problemen oplevert voor
deze toegankelijkheid. Daarom wil het College weten met welke
toegankelijkheidsproblemen mensen met een beperking te maken krijgen vanwege de
corona maatregelen. Het College wil ook weten wat goed gaat en welke oplossingen er zijn
om de toegankelijkheid te verbeteren.
Sámen werken aan oplossingen
Het College roept mensen met een beperking en ondernemers op om hun ideeën en
oplossingen voor het verbeteren van de fysieke en digitale toegankelijkheid van goederen
en diensten te melden. Het College vraagt ondernemers ook om bij de voorbereidingen
voor de ‘anderhalvemetersamenleving’ in het bijzonder aandacht te besteden aan het
verbeteren van de toegankelijkheid voor mensen met een beperking en hun perspectief
daarin te betrekken.
Met dank aan GRIP vzw
Wat doet het College met de resultaten?
Met deze informatie kan het College de situatie rond de toegankelijkheid van goederen en
diensten in kaart brengen. Dat helpt het College bij zijn werk als toezichthouder op het
VN- verdrag. Ook wil het College samen met betrokkenen werken aan de verwezenlijking
van mensenrechten. Het zal voortdurend in gesprek gaan met alle betrokken partijen om
te werken aan oplossingen.
PBTconsult presenteert ITstandaard2020 en TPN systeem voor toegankelijkheid
Lift bij Ridderzaal Binnenhof Den Haag
Met de release van de ITstandaard2020, de vernieuwde norm voor Fysieke Toegankelijkheid van de gebouwde omgeving, openbaar vervoer en evenementen, en het Toegankelijkheid Prestatie Niveau systeem (TPN) zet PBTconsult weer een belangrijke stap op weg naar een goed toegankelijke omgeving voor iedereen. Het ingenieurs- en adviesbureau PBTconsult is voortdurend bezig met innovaties om fysieke toegankelijkheid beter te kunnen meten en monitoren.
ITstandaard2020
De ITstandaard2018, de internationaal erkende en de leidende norm voor toegankelijkheid in Nederland, heeft een volgende update gekregen met de release van de ITstandaard2020. Deze nieuwe versie bevat een verbeterde hoofdstuk indeling (sluit aan bij de ISO indeling) met verwijzing naar bouwbesluit hoofdstukken en duidelijkere tekeningen voor uitleg van de normen. Er zijn nieuwe hoofdstukken toegevoegd en op een aantal plaatsen is de norm vereenvoudigd. De vernieuwde ITstandaard2020 is nu ook online te raadplegen via de vernieuwde site www.pbtconsult.nl.
TPN systeem
Als tweede innovatie presenteert PBTconsult het TPN systeem dat een aanvulling vormt op het veel gebruikte ITS Keurmerk voor toegankelijkheid. Met het TPN systeem wordt de toegankelijkheid van een gebouw systematisch en objectief in kaart gebracht en krijgt het een waardering voor het toegankelijkheidsniveau. Er zijn in totaal 8 toegankelijkheidsniveaus.
Gebouweigenaren en beleidsmakers kunnen met het TPN systeem de toegankelijkheid van hun gebouwvoorraad objectief meten om vervolgens de toegankelijkheid gestructureerd en systematisch te verhogen. De TPN meting geeft houvast om te beslissen waar de grootste impact kan worden bereikt met aanpassingen en waar bv. grotere renovaties een betere oplossing zijn.
Aanvulling op ervaringsdeskundigheid
Het systeem is een (bouw)technische aanvulling op de inventarisaties die vaak door ervaringsdeskundigen worden gedaan. De praktische maatregelen die volgen uit een ervaringsdeskundigen schouw, en vaak relatief eenvoudig uitgevoerd kunnen worden, staan los van de bouwkundige maatregelen die nodig zijn om de fysieke toegankelijkheid structureel en duurzaam op een hoger niveau te brengen.
Ontwerprichtlijn Routegeleiding
Een volgende innovatie waaraan gewerkt wordt is het uitbrengen van een update van de Ontwerprichtlijnen Routegeleiding i.s.m. de Oogvereniging, Visio, Bartiméus en Prorail. Deze Ontwerprichtlijnen Routegeleiding zijn een belangrijk hulpmiddel bij het inrichten van de openbare ruimte om deze goed toegankelijk te maken voor met name blinden en slechtzienden. De update bevat nieuwe inzichten die zijn verzameld over de afgelopen 10 jaar en krijgt een indeling die aansluit bij de nieuwe ITstandaard2020.
Willem Jagersma PBT consult en Jan Troost Inclusie Verenigt werken samen.
Maar natuurlijk doet PBT ook nog de certificering van het:
PBTconsult is een advies- en ingenieursbureau gespecialiseerd in Fysieke Toegankelijkheid van de gebouwde omgeving en het openbaar vervoer voor iedereen. Het bureau heeft als missie de toegankelijkheid van de gebouwde omgeving Nederland op een hoger peil te brengen door goed technisch en bouwkundig advies en het verbeteren van de meet- en certificeringssystemen voor toegankelijkheid.Een team van specialisten werkt aan het inspecteren van gebouwen, openbare ruimte, vervoersmiddelen en evenementen om de toegankelijkheid te toetsen en vervolgens te adviseren welke (bouw)technische aanpassingen moeten worden gedaan om de integrale toegankelijkheid naar het gewenste niveau te brengen. PBTconsult is toonaangevend op het terrein van fysieke toegankelijkheid, met ruim 30 jaar aan opgebouwde kennis en praktijkervaring. Voor meer informatie ga naar www.pbtconsult.nl.
De gemeente Den Haag is goed begonnen. Op verzoek van de commissie Samenleving is het Programma Toegankelijkheid met verschillende deskundigen besproken.
Helaas kon ik er zelf hier niet bij aanwezig zijn. Gelukkig is Charlie Loos waarnemer Tweede Kamer van Terug naar de bossen bereid geweest om me te vervangen.
Charlie Loos Waarnemer Terug naar de Bossen
Toegankelijkheid in historisch perspectief
‘Wie zijn geschiedenis niet kent, is gedoemd haar opnieuw mee te maken’ is een uitspraak, die ook van toepassing is op de bevordering van de toegankelijkheid van de samenleving voor mensen met een handicap. Er wordt in Nederland al ruim drieënzestig jaar aandacht gevraagd voor toegankelijke openbare gebouwen, toegankelijk openbaar vervoer, infrastructuur en aanpassingen van woningen.
In dit tijdschrift werd er voor het eerst aandacht voor gevraagd. 1957
Het begin van de toegankelijkheidsbevordering in Nederland ligt in 1957, toen voor het eerst werd ingezien dat integratie van gehandicapten in de samenleving niet alleen een sociale, maar ook een ‘fysieke’ aangelegenheid was. Door het aanpassen van woningen, gebouwen en recreatieve voorzieningen, kortom door het aanpassen van de samenleving, kon pas echt van integratie gesproken worden.
Men ontdekte dat dankzij eenvoudige voorzieningen mensen vaak weer een redelijk normaal leven kunnen leiden.
Minister M.A.M. Klompé van CRM beloofde in mei 1970 bij de opening van Het Dorp in Arnhem, dat het subsidiebeleid van haar departement er op gericht zou worden de toegankelijkheid voor gehandicapten als eis te stellen.
Zij zou ook de andere ministeries verzoeken een soortgelijke gedragslijn te volgen.
In de bossen
Het is goed om ons te realiseren dat veel jongeren met een handicap tot eind jaren zeventig in internaten zaten in de bossen en duinen van Nederland, die vaak door religieuzen verzorgd werden en op het ommuurde terrein vonden alle activiteiten plaats: De school, zorg, vrije tijd en wonen.
In de bossen
Er was nog geen op- en afrit bij de stoepen. Toegankelijkheid was ook bij Gemeenten nog geen item in de beleidsvorming. Gebouwen werden niet toegankelijk gemaakt want de enige keer dat ze buiten de muren kwamen was de avond voor Sinterklaas, zodat de kinderen met een handicap uit de internaten bij V&D pakjes konden kopen . Dit om het gewone publiek niet te confronteren met zoveel ellende. Werd je ouder dan was vaak het verpleeghuis of het Dorp je toekomst.
Tweede Kamer 1975
In april 1975 werden in de Tweede Kamer twee moties met algemene stemmen aangenomen met als strekking om 25 miljoen gulden beschikbaar te stellen voor de aanpassing van gebouwen voor gehandicapten in het kader van een werkgelegenheidsprogramma.
Dit onderzoek, getiteld “Gehandicapten in de kou? Kom nou!” werd in februari 1976 gepubliceerd. Daaruit kwam naar voren, dat gehandicapten behoefte hadden aan de volgende (in volgorde van belangrijkheid) toegankelijke gebouwen: kerken, winkels, zwembaden, bibliotheken, parken, postkantoren, cafés, wegrestaurants, busstations, NS- stations en bankgebouwen.
De grootste belangenbehartigers voor verbetering van de toegankelijkheid waren de mensen met een handicap zelf.
Geboden Toegang
Pas in maart 1973 rolde “Geboden Toegang” voor het eerst van de pers waar de minimale eisen van toegankelijkheid op een rijtje waren gezet. Voor veel belangenbehartigers en hun organisaties de nieuwe bijbel.
Geboden Toegang 1973
Het principe van wat later de integrale toegankelijkheid werd genoemd, was al in Geboden Toegang zichtbaar, ook niet-gehandicapten konden profiteren van toegankelijke voorzieningen, zoals mensen met koffers, ouders met kinderwagens, mensen met koffiewagens en ander rollend transportmaterieel.
Inmiddels is PBT consult exclusief gemachtigd om namens Ieder(in), ITS-opnamen en analyses ten behoeve van het ITS-keurmerk uit te voeren.
Afsluitend na deze historische terugblik is het bouwbesluit nog steeds geen garantie voor toegankelijkheid. Nu we met steeds meer mensen met een beperking te maken hebben onder andere door de vergrijzing is het tijd voor actie.
Het VN Verdrag is helder
Toegankelijkheid is de norm. De meest dodelijke opmerking in de implementatievoorstellen is dat men onder politieke druk besloten heeft om het woord geleidelijk toe te voegen. Den Haag laat zien dat u lef heeft en vergeet geleidelijk laat zien dat u een echte koploper bent. Achteraf aanpassen is altijd duurder en discrimineert mensen met een handicap, waardoor zij geen onderdeel zijn van onze economie, participatiesamenleving en burger van uw stad. In het zelfde verdrag staat dat we er voor moeten zorgen dat we mensen met een beperking betrekken.
NIET OVER ONS, ZONDER ONS
Maar met mijn bijna 48 jaar ervaring in deze sector weet ik dat het niet vanzelf gaat. De gemeenteraad kan d.m.v. een amendement besluiten om toegankelijkheid zoals dat is omschreven in de integrale standaard toegankelijkheid afdwingen bij renovatie en nieuwbouw. Maar ook in het bestek bij vervoer en infrastructuur. De integrale standaard voor toegankelijkheid is er. De breedte van een deur is bekend, hoe geleidelijnen voor blinden moet worden aangelegd is uitgezocht. De hellinghoek weten we. Zelfs hoe een toilet, waar iedereen gebruik van kan maken ingericht moet worden is bekend. Ja zelfs hoe we bij brand naar buiten moeten kunnen.
Toegankelijkheidspolitie
Toegankelijkheidspolitie (foto Raymond Troch)
Misschien wordt het tijd om de toegankelijkheidspolitie weer opnieuw op te richten zoals we die bij de CG Raad (Makkers Unlimited) hadden. Die de controle doet op straat en in gebouwen. Mooi werkgelegenheidsproject voor mensen met een handicap
Zorg er voor dat mensen met een handicap opgeleid worden zodat ze bij bouw en woningtoezicht de plannen kunnen controleren.
Natuurlijk zijn ook mensen met een handicap onderdeel van de democratie
Democratie is niet vanzelfsprekend en heeft af en toe wat onderhoud nodig. Daarom vieren we de democratie op het Democratiefestival op 30 en 31 augustus op het eiland Veur Lent in de Waal bij Nijmegen. We vieren dat we in een land leven waar iedereen zijn of haar mening mag geven, waar we verschillend mogen zijn en waar we samen de keuzes maken, hoe moeilijk dat soms ook is. In steeds meer landen staat de democratie onder druk. De polarisatie lijkt het steeds meer te winnen van het compromis. Als we meer met elkaar zouden praten en naar elkaar zouden luisteren, komen we misschien dichter bij elkaar.
Het terrein
Gelukkig zijn er steeds meer mensen met een handicap die actief zijn in de belangenbehartiging. Maar ook in de politiek, zoals ook in de Provinciale Staten van Gelderland. Vanuit Provinciale Staten kwam dan ook de vraag: “hoe toegankelijk is het eiland waar dit democratiefestival plaats vindt?”
Afgelopen woensdag werd ik door de Provincie gebeld of ik bereid was de volgende dag te komen kijken. Dit naar aanleiding van een vraag van de Provinciale staten. Want dit festival wordt voor de eerste keer georganiseerd door de VNG, Provincie Gelderland en het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Eén van de Statenleden had haar zorg uitgesproken over de plaats van het festival, wat op een ongelijk en zanderig terrein is.
Toevallig
De dag ervoor was ik getipt door een oude strijdmakker dat dit mooie festival zou plaatsvinden. Ik geef toe, het was helemaal aan mijn aandacht ontsnapt. Ook het eiland Veur Lent had ik zelf nog nooit bezocht. Dus toen ik werd gebeld door de Provincie of ik de volgende morgen kon komen kijken om mijn eerste indruk te geven, heb ik dit meteen aanvaard. Niet helemaal gratis meer, want ik heb inmiddels een eigen bedrijf 😉
Donderdag
In alle vroegte zijn Theo Hendrikse, mijn blinde kameraad, en ik afgereisd naar het eiland Veur Lent. Natuurlijk te ver doorgereden waardoor we voor een brug stonden naar een écht heel ontoegankelijk gedeelte van het eiland.
Ik geef toe, toen ik dat zag dacht ik ‘hier is echt helemaal niks van te maken!’, vooral door het zand, de kuilen en de enorme hoogteverschillen. Gelukkig waren we een brug te ver en bleken we er voorbij gereden te zijn.
De Brug
Een vriendelijke wandelaar loodste ons naar de eerste brug waar we de auto konden neerzetten. De organisator stond ons op te wachten om ons het grasland te laten zien. Hij vertelde ons dat hij onder andere ook de Zwarte Cross organiseerde en dat dat allemaal prima ging qua toegankelijkheid.
De goede brug naar het eiland
Waarbij ik het niet kon laten om te vermelden dat de overheid, VNG, Provincie Gelderland en Binnenlandse Zaken dit festival organiseerde en zij in het kader van het VN Verdrag hier ook wel wat zouden gaan verwachten. De oplossing was dat er wel een pad naar de grote tent zou komen en de rest opgelost zou worden met strandrolstoelen. Inmiddels was ook een contactpersoon van de Provincie aangekomen.
Verbetering noodzakelijk
Theo en ik hebben toen ook aangegeven dat wij van mening waren dat er nog wel wat zaken verbeterd moesten worden. Zeker omdat niet iedereen gebruik kan maken van een strandrolstoel en dat toch alle plekken door middel van bijvoorbeeld rubberen matten bereikbaar moesten zijn. Ook waren wij van mening dat er ook een voorziening moest komen voor mensen die doof of slechthorend zijn.
Wat de organisator al prima geregeld had waren 2 aangepaste toiletten en een golfkar voor als je slecht ten been bent. Als je een gehandicaptenparkeerkaart hebt kun je een vergunning krijgen om te parkeren voor het terrein. Op mijn vraag of hij het boekje ‘Maak je Event toegankelijk voor iedereen’ kende bevestigde hij dit.
Maak je event toegankelijk voor iedereen van Marianne Dijkshoorn
Stomverbaasd
Nog voordat ons rapportje klaar was werd ik de volgende dag gebeld door het Ministerie van Binnenlandse zaken. Hij gaf aan dat alle opmerkingen inmiddels waren overgenomen en dat het inmiddels ook op de site stond. De ambtenaar van Provinciale Staten was dit keer sneller dan ik. Theo was inmiddels nog druk bezig om de site te testen. Ik kan wel zeggen dat ik in mijn hele carrière nog niet eerder heb mee gemaakt dat ze zó snel verbeteringen hebben aangebracht. Soms moet je ook een compliment weggeven.
Theo controleert de site nog even
AparticipatieTV
Met AparticipatieTV gaan we twee dagen naar het festival en ik hoop jullie daar ook te ontmoeten. Wij gaan in ieder geval het VN verdrag maar weer eens promoten en kijken hoe de verschillende partijen hier tegen aan kijken.
AparticipatieTV is er bij
Nu is het aan ons; kom ook naar het Democratie Festival!
Geef je op bij https://www.democratiefestival.nu/
Het programma is boeiend en je kunt je stem laten horen. Zonder aanmelding kom je het terrein niet op, dus vergeet je niet in te schrijven en je identificatiebewijs mee te nemen.
Dit zijn de maatregelen die zijn genomen door het festival:
Het festival vindt plaats op een ongelijk en zanderig terrein dat niet bestraat is. Er is een aantal maatregelen getroffen om de toegankelijkheid te vergroten:
Bij aankomst Zit je een rolstoel of ben je slecht ter been en kom je met de auto? Als je in het bezit bent van een gehandicaptenparkeerkaart, dan kun je op het backstageterrein parkeren (het is ongeveer 50 meter van de ingang). Geef dit dan aan bij je inschrijving. Je ontvangt zo spoedig mogelijk een parkeerkaart.
Paden Er wordt een hexafloor aangelegd vanaf de ingang naar alle tenten, het hoofdpodium, de programmapartners, het restaurant en de (invaliden)toiletten. Bij het hoofdpodium is ook een platform aanwezig voor minder validen. Het overgrote deel van het terrein is toegankelijk. Verder zijn er een paar strandrollators en strandrolstoelen te gebruiken en is er een golfkarretje beschikbaar.
Zitten Er is voldoende zitgelegenheid op het festivalterrein. Daarnaast is het mogelijk om een opklapbaar stoeltje mee te nemen.
Toiletten Er zijn twee toiletunits op het terrein aanwezig, die beide voorzien zijn van een invalidentoilet (spoeltoilet). Beide toiletunits zijn te bereiken via de hexafloor.
Slechtziend Helaas is er geen markering voor slechtzienden aanwezig op het festivalterrein. De organisatie kan je een begeleider bieden die met je mee kan lopen en je kan begeleiden tijdens de dag. Als je hier gebruik van wilt maken, laat je ons dit dan bij je inschrijving weten?
Slechthorend Ben je doof, dan kun je het beste zelf een tolk meenemen. Lukt dit niet, laat het ons weten. Wij kijken dan naar de mogelijkheden. Voor mensen die slechthorend zijn bieden we de mogelijkheid om bij de informatiebalie een koptelefoon op te halen. Voor meer informatie hierover mail naar info@democratiefestival.nu.
Wij zijn van het Summer School programma stadsplanning en stedelijk beleid van de Universiteit van Amsterdam. Onze studenten zullen van 8-22 juli de verkeerssituatie bij de pontjes van en naar het Amsterdam Centraal Station onderzoeken. Specifiek gaat het om hoe mensen met een beperking deze situatie ervaren en al dan niet de plek vermijden tijdens het reizen. Daarnaast willen we nagaan wat er nodig is om het reizen met de pont toegankelijker en aantrekkelijker te maken voor hen. Niet alleen de grote pont, maar ook de kleinere.
Op de pont (foto Joke Visser)
Hiervoor zoeken wij mensen die vrijwillig eenmalig op stap willen gaan met een klein groepje studenten of zich willen laten interviewen (in het Engels) over dit onderwerp en hun ervaringen. Het gaat hier om een klein onderzoek waarvan de bevindingen zullen gedeeld worden met Cliëntenbelang Amsterdam.
Minister Ollongren is voornemens de bouwregels aan te passen, zodat in de toekomst alle woningen beter toegankelijk worden.
Kajsa Ollongren, Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties, viceminister-president
Dat is voor een flink deel op te lossen door de indeling van woningen anders te ontwerpen, waardoor bijvoorbeeld een grotere badkamer en iets bredere gangen mogelijk worden. In de nieuwe eisen staat ook dat alle woningtoegangsdeuren toegankelijk moeten zijn. De meerkosten van alle aanpassingen zijn doorgerekend, en komen voor nieuwe woningen neer op € 4000,– per woning. Met name een toegankelijk balkon, en realiseren van liften in gebouwen waar dat nu nog niet verplicht is zorgen voor die extra kosten.
Woningbouwverenigingen tegen!
AEDES, de overkoepelende organisatie van woningcorporaties is daarom op voorhand tegen. Ze zijn van mening dat betere woningtoegankelijkheid alleen voordelen bied voor mensen die rolstoelgebonden zijn. Voor anderen zijn de effecten alleen maar negatief (de extra kosten) Alsof het niet voor iedereen prettig is om geen hoge drempel naar het balkon te hebben of een lift naar de derde etage. En dat terwijl na ratificatie van het VN-verdrag Handicap integrale toegankelijkheid de norm zou moeten zijn.
Nieuwbouw Aanpasbaar? (Foto’s Ronald Blonk)
Toegankelijkheid mensenrecht
Toegankelijkheid als iedereen als universeel mensenrecht. Maar nee, Nederland blijft conservatief en validistisch. Aanpassingen voor de toegankelijkheid voor gehandicapten zijn alleen een zaak van en voor gehandicapten, en voor de rest alleen maar lastig en duur, en niet onze verantwoordelijkheid. Terug naar de bossen!
In herinnering Ronald Blonk 22-04-1956 – 16-01-2020 †
Ronald Blonk KIT (kenner integrale toegankelijkheidsrichtlijnen) bij PGZO (Platform Gehandicapten Zuidoost) Amsterdam
Al weer enige tijd geleden kreeg ik een mailtje uit Enschede van twee heren die mij graag eens wilde spreken over inclusie, zorg, toerisme en Twente.
Mijn “kantoor” Café Anneke (Foto Ellen Spanjers)
Natuurlijk heb ik ze uitgenodigd op mijn kantoor Café Anneke in Wijchen. Inmiddels weet ik dat zaken doen in een Café een gouden greep is. Goede koffie, een lekker broodje en soms een borrel na afloop. Voordeel is dat ik Twents goed versta en de cultuur een beetje ken. Want mijn lieve vrouw Paula komt uit Glanerbrug. Regelmatig ook vakantie gehad in die omgeving die echt heel mooi is, dus keek ik uit naar het overleg met Henk en Elmer. Meteen aan het begin van het gesprek maar duidelijk gemaakt dat ook ik ondernemer ben. Het eerste adviesgesprek is gratis zolang de klant de koffie betaald ;-).
Het doel van het gesprek was, om hun idee omtrent toerisme voor iedereen, met mij te delen en te kijken hoe we hier in samen kunnen werken.
Inclusieconsultant
Voor mij als inclusieconsultant een boeiende gedacht zeker omdat ik in het verleden actief met dit thema bezig ben geweest op Ameland en in Friesland.
Enkele maanden na ons gesprek is het zo ver en ben ik de samenwerking aangegaan met Twente. Natuurlijk willen we dat alle inwoners en vakantiegangers van Twente gewoon mee kunnen doen in de maatschappij! Zeker nu de Nederlandse regering het VN-verdrag voor de rechten van mensen met een beperking heeft ingevoerd.
Inmiddels zijn er 8 geschikte zorgvakantieaccommodaties geselecteerd waar je op vakantie kunt. Samen met enkele ervaringsdeskundigen, aangevuld met mijn kennis over inclusie en toegankelijkheid, checken we de accommodaties. Maar nog belangrijker wat is er allemaal te zien en te doen in de omgeving.
Palthe Huis
Afgelopen week hebben we het Palthe Huis in Oldenzaal bezocht. Het is het woonhuis van de familie Palthe. Johannes Palthe, een predikant en grootgrondbezitter, kocht in de 18e eeuw de voormalige stadsboerderij die in de 17e eeuw was verbouwd tot een deftig woonhuis.
Netjes opgelost plezierige bijkomstigheid de deuren zijn standaard breed in deze oude huizen. (foto Dorien de Groot)
Drie generaties Palthe hebben in het Palthehuis gewoond, tot dat in 1928 de kleindochter van Johannes Palthe, Gulia Palthe, overleed en het huis een museum werd. Intussen is dit museum is al goed op weg zeker gezien de nieuwe aanbouw, waardoor ook het oude prachtige gebouw nu toegankelijk is.
Nieuwbouw inclusief rolstoeltoilet (foto Dorien de Groot)
Als je liefhebber bent van prachtig erfgoed is dit echt een aanrader.
Samen met Dorien de Groot de toegankelijkheidscheck gedaan. Inclusief een rapportage met aanbevelingen en inmiddels naar het Palthe Huis verzonden. Advisering gaat natuurlijk over meer alleen over een drempeltje. Dat is het mooie van dit werk samen met de klant zoeken naar oplossingen.
Binnenkort naar Villapark Eureka in Deurningen en het ’t Borghuis in Losser
Gastvrij Twente met dank aan Danielle van der Stelt en Henk Abels. (foto Dorien de Groot)
Op basis van onze eerste ervaringen zien we veel potentie bij Oldenzaal en Twente.
Wil je zorgeloos op vakantie in Twente: kijk dan op www.zintenza.nl
Elmer en Henk de volgende keer trakteer ik! (foto Jan Troost)
Natuurlijk werk ik met www.inclusieverenigt.nl niet alleen in Twente maar in heel Nederland en soms in Vlaanderen bij onze Zuiderburen.
De komende periode hebben we nog de tijd om ons voor te bereiden op de omgevingswet. De nieuwe wet aangenomen in 2015 zal uiteindelijk in 2021 in gaan.
Toegankelijk voor iedereen
De nieuwe wet gaat een vereenvoudiging inhouden van o.a. de bouwregeling en de fysieke omgeving. Veel van onze belangenbehartigers houden zich al vele jaren bezig met toegankelijkheid in de meeste brede zin. Het bouwbesluit was ook niet echt optimaal dus ik zie kansen. Kort geleden mocht ik met Anneke van der Vlist (Ieder In) een korte voorlichting geven over deze nieuwe wet, aan een aantal participatieraden in Capelle aan de IJssel. Deze nieuwe wet brengt een oerwoud aan regels bij elkaar. Maar ook los staande zaken als infrastructuur, milieu, ruimtelijke ordening en natuurlijke integrale toegankelijkheid. Het laatste is met het VN Verdrag in de hand een integraal onderdeel van onze lobby natuurlijk. Bij de behandeling van de Wet in de Tweede Kamer is er een amendement aangenomen over de toegankelijkheid van nieuwe bouwwerken en de directe omgeving daar van voor mensen met een beperking. Maar ook het bevorderen van de toegankelijkheid van de openbare ruimte voor personen met een beperking. Een belangrijke versterking van onze positie in deze wet.
WIJCHEN
Kort geleden is er in mijn eigen Gemeente Wijchen een amendement aangenomen over een nieuw te ontwikkelen gebied tussen Kasteel en Wijchens Meer.
In 2016 was er al een geheim overleg in het Kasteel van Wijchen
Opdracht aan de projectontwikkelaars
De Raad heeft de opdracht mee gegeven aan de projectontwikkelaar dat er bij het maken van de plannen nadrukkelijk het een voorbeeldproject wordt, met het VN Verdrag als basis. Integrale toegankelijkheid is de norm, de projectvoorstellen zullen hier dan ook nadrukkelijk op getoetst worden. Uiteindelijk zal het project gegund gaan worden aan de projectontwikkelaar die hier aan voldoet.
Amandement
Inclusie voor iedereen moet dan ook vanzelfsprekend zijn in dit nieuw te ontwikkelen gebied. Cultuur historie, natuur, infrastructuur en woningbouw/winkels komen bij elkaar. Natuurlijk moeten we er boven op blijven zitten maar ik zie nieuwe kansen. Ben benieuwd hoe jullie aankijken tegen de nieuwe omgevingswet maar ook wat jullie nodig hebben om er voor te zorgen dat Nederland nog toegankelijker wordt?
Wil je meer weten of je mening met ons delen over de omgevingswet?
Wordt net als ik lid van Klink (Samen voor inclusie).
Over Klink
Klink is voor iedereen die opkomt voor mensen met een beperking. Voor iedereen die kennis en ervaringen wil delen zodat mensen met een beperking volwaardig mee kunnen doen. Klink is dé community voor iedereen die – persoonlijk of professioneel, zeven dagen per week of af en toe – werkt aan een écht inclusieve samenleving. Klink is samen voor inclusie. https://www.platformklink.nl/
Natuurlijk zullen we met onze Toegankelijkheidspolitie de ontwikkelingen in de gaten houden. De Toegankelijkheidspolitie is inmiddels een vast onderdeel van de VN Troep van Terug naar de bossen
Inmiddels hebben we een nieuwe wethouder maar die weten we ook te vinden.Jan Troost (Inclusie Verenigt)
Waarom is de coupé voor rolstoelen/rollators altijd een stiltecoupé? Valide mensen hebben een keuze. Wij niet!
Verdriet in de trein….Gehandicapten mogen niet praten.
En ja hoor, het was weer zo ver.
We zaten in een enkele trein van Utrecht Centraal naar Den Haag Centraal en het was wéér een Stiltecoupé! Omdat de NS beweert dat een Rolstoelcoupé niet bestaat, was deze keer mijn vraag.
stiltecoupe
Waarom is deze coupé voor rolstoelen/rollators altijd een stiltecoupé? Valide mensen hebben een keuze. Wij niet!
De NS geeft aan dat ze proberen reizigers met een beperking zoveel mogelijk tegemoet te komen. Er is ruimte voor mensen met een rolstoel ingericht, maar wanneer je ervoor kiest om in de coupé te gaan zitten, zul je inderdaad rekening moeten houden met het feit dat het gaat om een stiltecoupé. Vind je het heel vervelend om toch stil te zijn, dan raad ik je aan om toch op het balkon te zitten.
Wanneer je ervoor kiest?
Hoe bedoelt de NS dit? Er is geen keuze, want er is meestal maar 1 Rolstoelcoupé in een trein en als er al 2 zijn, dan zijn dat ook Stiltecoupé’s.
Op het balkon is zoals je ziet 1 zitplaats naast de deur. Keuze?
Ik ga echt niet voor een deur zitten in mijn eentje als ik met mijn vriendin ben. Anders ook niet als ik in de coupé kan zitten overigens. Ik vind dat mijn recht. En ja, wij blijven gewoon praten. Als mensen er wat van zeggen, zeggen we: “Klagen bij de NS”.
1e Klas.
Een keer zat ik naar een debat over het doelgroepenvervoer te luisteren en had er geen erg in dat mijn afstandsbediening leeg was en mensen dus mee konden luisteren. Kwam een conducteur naar me toe. Heb ik gewoon gezegd dat het mijn werk was. Moest ik in afgesloten coupé van de 1e klas gaan zitten. Dat was een goede oplossing en bijzonder klantvriendelijk, maar wel ver lopen naar de uitgang en de trein stopt maar een paar minuten. Net gehaald. Had intussen afstandsbediening opgeladen, dus in de volgende trein geen probleem. Toen was ik dus alleen onderweg. Maar als je samen bent, is me dat nog nooit aangeboden.
Valys
Vorig jaar ging ik om het uit te proberen met Valys Begeleid op stap. Hoe lossen zij het probleem op met je rollator? Die zetten ze gewoon buiten een coupé tussen 2 deuren omdat ze met elkaar willen praten en wij hebben dat maar te accepteren. Dat is niet de manier om iets aan te kaarten, maar de weg van de minste weerstand en ook niet verstandig. Als mijn rollator toen uit de trein was gevallen was dat hun verantwoordelijkheid geweest, maar zelf durf ik dat risico absoluut niet nemen. Dus nee, we hebben nog steeds geen keuze. Die begeleiding bestaat overigens niet, want een mevrouw met een rolstoel werd gedwongen terug helemaal met de Valystaxi te gaan, terwijl combineren juist kilometers bespaart. Maar ze hadden gewoon vergeten om assistentie te regelen. Verder gingen ze zelf naar huis en lieten een jongen, die helemaal niets wist met ons meegaan. Ze worden ook geacht je te leren hoe je in- en uit moet checken. Maar we mochten de treinkaarten geeneens zien. Verder rekenden ze een taxirit van Den Haag CS naar mijn huis, terwijl ik met de tram was gegaan, omdat ik geen zin had om heel Den Haag door te rijden. In die bus was je dan gesloopt, zoals ik op de heenweg constateerde. Als je als eerste opgehaald bent word je als laatste thuis gebracht. Ook op Valys is nog het nodige aan te merken dus.
Het is niet voor het eerst dat ik over de Stiltecoupé heb geklaagd, want 5 mei 2014 zat ik in de trein van Den Haag HS naar Brussel in een Stiltecoupé. Ik vind dat gewoon niet kunnen.
Ik blijf erover door emmeren tegen de NS.
Vaak worden mensen in een rolstoel of scootmobiel in een fietsgedeelte geplaatst. Dat is voor een rollator ook geen optie, omdat je er niet meer uit kunt als er fietsen voor je rollator staan.
Het wordt hoog tijd dat de NS iets anders verzint. Want we willen echte gelijkwaardigheid en geen gunsten.
Wat betreft de omgebouwde dubbeldekker is de plaats voor een rolstoel echt veel te krap. Die kun je net gebruiken om een rollator en misschien een handbewogen rolstoel neer te zetten. Maar als je daar zit heb je echt een probleem. Dat hebben we moeten doen omdat het ontzettend druk was in de trein en er nergens plaats was. Mensen zaten zelfs op de trappen en fietsen stonden tussen de 2 deuren omdat er geen plaats was in het fietsgedeelte. Waar nu die fietsen stonden, word je meestal ook neer geplant als je in een rolstoel of scootmobiel zit. Of ergens anders tussen 2 deuren, wat superhandig is omdat er steeds mensen in- en uit moeten stappen en zich dus allemaal langs jou heen moeten wringen. Sommige mensen met een beperking vinden dat heel vervelend. Niet voor zichzelf, maar voor de andere reizigers.
Als er mensen langs moeten in de omgebouwde dubbeldekker als je tegenover de WC staat, is er nauwelijks plaats om te lopen. Ik weet van een vorige keer dat mijn rollator iedere keer van zijn plaats was. Doordat mensen er tegenaan liepen, terwijl ik in de coupé beneden zat. In een dubbeldekker is de Stiltecoupé boven en heb je dus meestal wel een keuze. We zaten nu dus tegenover de WC en dat was geen pretje.
Toiletjuffrouw
Wel handig voor de bezoekers van het toilet, want we konden uitleggen hoe hij werkte. Veel mensen zien dat niet. Verder duurt het best lang voordat de deur automatisch sluit, dus een sluitknop aan de buitenkant zou ook handig zijn. Daar is weer echt over nagedacht. Maar waarom ze het toilet op deze manier gemaakt hebben is me een volslagen raadsel. Daar is weer écht over nagedacht. De volgende keer neem ik een schoteltje mee.
De knopjes uitleggen
Samenvattend moet er nog heel veel gebeuren bij de NS en ik adviseer de ontwerpers om in een grotere rolstoel en met een scootmobiel te testen hoe het in de praktijk uit gaat pakken als ze rolstoelers vervoeren.
Of gewoon het VN-testteam van Terug naar de bossen uitnodigen om van te voren te testen. We komen graag.
Wat sneller de treinen en perrons toegankelijk maken dan op zijn laatst in 2040, zoals ProRail me vertelde.
Perron anno 2017
Anders om te beginnen op elk station assistentie regelen voor mensen met een rolstoel of scootmobiel. Het is toch ronduit belachelijk dat je niet vanaf elk station kunt reizen?
Denk graag mee
Verder mogelijkheid van inchecken om 8.45 omdat je met assistentie een kwartier van te voren op het station moet zijn en dan dus niet met je voordeelurenkaart kunt reizen als je met de trein van 9.03 wilt op werkdagen. En dan niet antwoorden dat je een trein later kan nemen, want mensen met een handicap hebben net zo goed afspraken als valide mensen. Dat antwoord kreeg ik nl ook al een keer.
En mensen met andere handicaps willen graag een zitplaats in de trein, dus ook zij zouden om 8.45 moeten kunnen inchecken. Dat is niet zo moeilijk hoor NS! Gewoon als bestelling op je NS-kaart zetten, net als de 40% korting, het automatisch opladen en de keuzedagen.
En ook niet de poortjes bij elk perron zetten, want je moet nogal eens van perron wisselen. En overstappen gratis maken nu je door poortjes moet en steeds in- en uit moet checken en tot nu toe dus ook steeds het starttarief moet betalen. Nu moeten mensen steeds dat geld terug vragen en dat is makkelijk te voorkomen. Scheelt een hoop bureaucratie.
Ik heb er dus wel over nagedacht.
Graag aanvulling van lezers als ik nog wat vergeten ben.
Een heel gewone vraag op de golfbaan. Als je met een onbekende een balletje gaat slaan. Maar is het ook een goede vraag voor een doktersconsult? De vraag is zo direct. Zo zakelijk. Zo weinig empathisch. Impertinent bijna. Maar helemaal niet zo gek. Want de meeste handicaps zijn nu eenmaal onzichtbaar. Daar moet je naar vragen.
De kans is groot dat u er een heeft. Misschien wel meer dan één. In dit land leven meer dan vijfenhalf miljoen mensen met een chronische ziekte. Zo’n ziekte kan leiden tot stoornissen, beperkingen en handicaps. Wat zijn de gevolgen voor het dagelijks leven? Dat valt soms mee. De meeste patiënten zijn gewoon met hun ziekte aan het werk. Nou ja gewoon, vaak met een extra inspanning of een werkaanpassing. Soms leidt een chronische ziekte tot een echte handicap. Dat betekent dat je, deftig gezegd, door je aandoening niet optimaal maatschappelijk kunt participeren. Als je handicap ook nog eens verborgen is achter een normaal uiterlijk, zien anderen die vaak niet. Dat is ook het geval als zichtbare problemen alle aandacht trekken. Zo kun je een cognitief probleem over Wat is úw handicap? De kans is groot dat u er een heeft. Misschien wel meer dan één. In dit land leven meer dan vijfenhalf miljoen mensen met een chronische ziekte. Zo’n ziekte kan leiden tot stoornissen, beperkingen en handicaps. Wat zijn de gevolgen voor het dagelijks leven? Dat valt soms mee. De meeste patiënten zijn gewoon met hun ziekte aan het werk.
Nou ja gewoon, vaak met een extra inspanning of een werkaanpassing. Soms leidt een chronische ziekte tot een echte handicap. Dat betekent dat je, deftig gezegd, door je aandoening niet optimaal maatschappelijk kunt participeren. Als je handicap ook nog eens verborgen is achter een normaal uiterlijk, zien anderen die vaak niet. Dat is ook het geval als zichtbare problemen alle aandacht trekken. Zo kun je een cognitief probleem over het hoofd zien bij iemand met een loopstoornis. Of een Autisme Spectrum Stoornis bij iemand met een facialisparese. Voorbeelden van onzichtbare handicaps. Terzijde: het komt nog steeds voor dat iemand in een rolstoel betuttelend wordt toegesproken. Alsof hij niet goed snik is. Bij een zichtbare handicap krijg je een onzichtbare cadeau!
Dat mensen na een hersenletsel motorische beperkingen overhouden, is goed zichtbaar. De onzichtbare cognitieve gevolgen komen later aan het licht. Die worden pas opgemerkt als patiënten weer gaan deelnemen aan de samenleving. Bijvoorbeeld als ze hun werk weer gaan oppakken. Geheugenproblemen, concentratieverlies, dyslexie. Allemaal voorbeelden van cognitieve handicaps bij patiënten met hersenletsel. Het herstel vergt veel tijd. Vaak is de handicap blijvend. De handicap interfereert met het dagelijks leven. Hij belemmert de participatie.
Interview met Jan Troost
De afgelopen week zat ik bij een interview van Jan Troost, boegbeeld van de Nederlandse gehandicapten. Overlever bij uitstek, met zijn Osteogenesis imperfecta en meer dan vijftig fracturen. Vanuit zijn rolstoel strijdt hij voor de belangen van mensen met een zichtbare handicap. Vind hem hier! Troost is oud-voorzitter van de Gehandicaptenraad. Politiek lobbyist. Levensgenieter en levenskunstenaar. Hij wil als bruggenbouwer de werelden van gehandicapten en niet-gehandicapten bij elkaar brengen. Hij blaakt van energie. Hij weet alles van de Wet gelijke behandeling en van het VN-verdrag voor de rechten van mensen met een beperking of chronische ziekte (sinds juli 2016 ook in Nederland van kracht). Hij weet hoe je gebouwen toegankelijk kunt maken voor gehandicapten. En hij is initiatiefnemer van aparticipatie.nl.
Aparticipatie is de beweging van mensen met een handicap om het vroegere ‘apartheidsdenken’ achter zich te laten en weer onderdeel van de samenleving te zijn. Mensen met een zichtbare handicap hebben tot eind jaren zeventig, begin jaren tachtig, in internaten in bossen en duinen gewoond. Zij werden buiten de maatschappij gehouden. Zij werden apart geplaatst in instellingen voor blinden en slechtzienden, lichamelijk gehandicapten, doven en slechthorenden en voor verstandelijk gehandicapten. Daar, in de bossen en de duinen, is hun emancipatiestrijd begonnen. Om vanuit die apartheid te participeren in de maatschappij.
Na afloop van het interview spoedt Troost zich direct naar zijn volgende afspraak. Geen tijd om een golfballetje te slaan. Aan zijn handicap ligt het niet. Die is duidelijk zichtbaar. Gaat hij nu werken aan de emancipatie van mensen met een onzichtbare handicap? Die moet nog beginnen. Er ligt nog een wereld voor hem open. En voor ons.
Blog André Weel
André Weel
Bedrijfsarts bij Yellow Factory in Hilversum, en docent bij de beroepsopleiding en nascholing van bedrijfs- en verzekeringsartsen
