Al in de Middeleeuwen hielpen de rijken arme plaatsgenoten uit religieus plichtsbesef, en in de Gouden Eeuw stond de Nederlandse armenzorg op eenzame hoogte.
Lied om de misdeelde enige ondersteuning te geven.
Maar het duurde tot eind negentiende eeuw voordat de Nederlandse staat met sociale wetgeving kwam. Tijdens Kabinet Rutte 1 is voortvarend gewerkt aan de afbraak van onze sociale wetgeving.
De gemeente aan zet!
De Gemeenten hebben nu de macht om een goede WMO te realiseren voor haar burgers. Met stijgende verbazing werd ik dan ook door mijn lieve vrouw geattendeerd op dit filmpje van de Staatsloterij. Ze was waarschijnlijk bang dat ik vandaag een rustdag zou nemen. Deze mevrouw werd verrast door de staatsloterij omdat ze een aangepaste badkamer krijgt vanwege het feit dat ze de vreselijke ziekte ALS heeft. Natuurlijk gun ik haar dit maar wat triest dat dit op deze wijze schijnt te moeten!
De geluksmachine van de Staatsloterij!
In al mijn affiniteit dacht ik dat dit echt een goede reden was voor de betreffende gemeente om aan de keukentafel heel snel samen met een onafhankelijke cliënten ondersteuner, er voor te zorgen dat ze veilig en nog zo lang mogelijk thuis kan wonen. Maar helaas ook Gemeenten denken dat ze door soms absurd hoge eigen bijdragen, en het zogenaamde ‘gooi over de schutting beleid’ deze meerkosten voor mensen met een handicap niet meer hoeven te vergoeden. Als we nu ook nog ipv een auto (niet aangepast) of ijs als prijs bij de Staatsloterij een traplift of aanbouw van een slaapkamer kunnen krijgen omdat de gemeenten haar verantwoordelijkheid niet meer neemt., hoe lang duurt het dan nog dat we een hartoperatie kunnen winnen bij de Staatsloterij omdat het budget van de Zorgverzekeraar onvoldoende is?
Vorige Eeuw
Maar goed dat ik oude posters bewaar en we al weer enige tijd geleden met Cabaret de Gemeentereiniging dit lied hebben ingestudeerd.
Advies aan allen: Studeer dit lied goed in binnenkort mag u het allen meezingen!
Gisteren de omgevingswet met Minister Blok. Vandaag gaat Aparticipatie TV weer naar Tweede Kamer voor het debat met van Rijn over AMVB toegankelijkheid.
Komende maandag komt de omgevingswet in de Tweede Kamer. Na het ten grave dragen van het PGB in 2011 onder Rutte 1. Gaat de VVD onder leiding van Minister Blok en Minister Kamp ook de toegankelijkheid ondermijnen. Eerst Groningen nu de rest van het land
RIP geboden toegang met dank aan de VVD.
Zelfregulering
Dit alles onder de noemer zelfregulering, het verminderen van bouwregels die zwaar bevochten zijn sinds 1973. Vlak voor dat de nieuwe AMVB toegankelijkheid van het VN Verdrag de woensdag daar op in De Tweede Kamer komt. Heel gehandicapt Nederland en de bouwwereld was blij dat er helderheid was bijvoorbeeld over de breedte van deuren 85 cm vrije deurruimte. Nu wil de VVD het los laten onder het mom dat ze de regeldruk willen verminderen.
Een beetje toegankelijkheid bestaat niet.
Minister Blok en Minister Kamp!
Ik nodig u beidde uit om samen met mij een dagje op stap te gaan. Gezellig samen, in door mij beschikbare rolstoelen. Na dit dagje zal helder worden waarom u idee van loslaten van dit soort regels niet kosten besparend maar kosten verhogend zijn. Het voorkomt procedures, rechtszaken en veel gedoe. Het VN Verdrag is helder misschien moet u het nog eens lezen!
Mijn hoop heb ik op de Tweede Kamer waar ik van uitga dat zij wel het VN Verdrag goed hebben gelezen en de commentaren van het College van de rechten van de Mens, Ieder (in), het overlegplatform Bouwregeling en de woonalliantie.
Het PGB is ook weer uit het graf herrezen nu de toegankelijkheids-regels nog!
Robin Hood: Tweede woordvoerder naast Broeder Tuck.
Met afschuw heb ik gekeken naar het filmpje van Wilders over zijn reactie op de uitspraak van de rechter. Keurig voorbereid, omdat hij er in ieder geval een politiek gewin uit wil halen!
Toen ik nog voorzitter van de Gehandicaptenraad was nodigde ik nieuwe Kamerleden die op het terrein van VWS actief waren uit om samen met mij werkbezoeken in het land te doen en kennis te maken met onze achterban. Als politiek lobbyist wist ik dat de eerste kennismaking met Kamerleden vaak heel belangrijk was. De beste tijd om dit te doen was kort na de verkiezingsuitslag. In die periode was ik de meest constante factor in Den Haag. De meeste Kabinetten hadden geen lang leven. Op dat moment was Geert Wilders nog lid van de VVD en ook met hem ging ik op werkbezoek. Wilders zat gewoon naast me in mijn busje (zonder bewaking). Wel was hij heel helder over hoe hij aankeek tegen de WAO: afschaffen. Iedereen kan werken tot de laatste snik. Hij nuanceerde het nog; ‘misschien moeten we het behouden voor de laatste maanden van het leven.’ Enigszins geschokt hoorde ik dit aan. Ik probeerde het nog aan de orde te stellen maar zijn stelligheid had hij toen ook al!
Waarom vertel ik dit!
Ik heb me tot nu toe buiten de discussie gehouden maar nu hij in het filmpje op zijn site aangaf dat de helft van Nederland achter hem stond kon ik niet anders als reageren.
Ik niet!
Laat je niet bedonderen. Veel mensen in Nederland steunen Wilders niet. En ik zeker niet! Omdat ik ook geloof in vrije meningsuiting deel ik dit met jullie. Laat ik helder zijn: bedreigingen aan mensen waardoor ze voortdurend bewaakt worden en in een soort open gevangenis lopen wens ik niemand toe. Ook Geert niet. Ik nodig hem graag uit om weer een ritje in mijn bus te maken en met echte mensen te spreken. Mensen die een andere mening zijn toe gedaan!
De verruwing in de landelijke politiek vind ik schokkend. Het opzetten van groepen mensen tegen elkaar nog meer. Ik zie dat ook mensen uit onze achterban zich soms laten verleiden om achter de uitspraken van Wilders te gaan staan. De ernstige verslechtering door dit rechtse Kabinet, de problemen in de zorg, PGB en de beroerde financiële situatie waar veel mensen met een handicap mee te maken geven hier aanleiding toe. Maar ook dit heeft te maken met politieke keuzes waar Wilders mede verantwoordelijk voor is. Deze zijn gemaakt in Kabinet Rutte 1 waar Wilders als gedoogpartij aan de wieg stond. Ook in zijn verkiezingsprogramma heeft hij geen enkele aandacht voor onze achterban. Alleen voor ouderen die door zijn angst zaaierij er in geloven dat hij de oplossing is. Als je dan toch een protest wil uitbrengen stem dan in maart 2017 op de lijstduwer van de partij die het dichtste bij je aansluit.
Ik ben blij met de Grondwet.
“Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.”
Wilders wil dit wijzigen als hij aan de macht is. Met oog op de geschiedenis weten we allemaal hoe gevaarlijk dit is.
De uitspraak van de rechter was wijs; wel een veroordeling maar geen straf. Dat een politicus de rechtbank voor “knettergek ” uitmaakt geeft wel aan wat een populist deze man is geworden zonder dat er een democratische partij aan ten grondslag ligt.
Populist: “een persoon die populair probeert te zijn door naar het volk te spreken, maar zonder echt inhoud te hebben”.
Zo in het kader van vrije meningsuiting heb ik mijn zegje gedaan! Zonder te beledigen!
Ik sta voor gelijke kansen voor iedereen!
foto Jeanette Schols
Kom in verzet laat je stem horen en geef je mening! Verdiep je in de partijprogramma’ s. Ga naar de stembus! Maak gebruik van je democratische rechten. Infiltreer in de politieke partijen maar laat je niet bedotten door andere groepen in onze samenleving de schuld te geven! Onze democratische rechten moeten we behouden en bevechten.
Dit keer roep ik alle leden van de PvdA op om dit amendement te steunen. Ben je lid steun dan dit amendement stem hier op met 100 steunbetuigingen moet de PvdA er iets mee doen! Alleen leden van de PvdA kunnen stemmen.
VN Verdrag ook in ontwikkelingslanden! Met dank aan Truus Jonker.
Inclusie ipv apartheid
INLEIDING:
Omdat mensen met een handicap vaak een vergeten groep is, ook in de internationale samenwerking. Is dit amendement van groot belang in het kader van ontwikkelingssamenwerking. Vaak zijn zij de eerste slachtoffers in oorlog en bij rampen, Het VN Verdrag is ook hier van groot belang ook ter ondersteuning van gehandicapten organisaties in ontwikkelingslanden. Inclusie ipv apartheid.
TEKST VAN DE MOTIE:
Amendement Internationale samenwerking Partijprogramma PvdA hoofdstuk 10 Pagina 60 en 61
PAGINA 60
Nederland heeft in het bijzonder een voortrekkersrol te vervullen als het gaat om rechten van vrouwen, kinderen, LHBTI, en mensenrechtenverdedigers.
Toevoegen: mensen met een handicap
De PvdA wil zich in het bijzonder inzetten voor gelijke rechten voor vrouwen en meisjes, met name zij die te maken hebben met verschillende vormen van uitsluiting
Toevoegen: zoals meisjes en vrouwen met een handicap.
PAGINA 61
We willen dat kinderen naar school kunnen blijven gaan en dat er werk en opleiding is voor de volwassenen, zodat mensen weer een eigen bestaan kunnen opbouwen.
Toevoegen: Wij willen dat binnen noodhulp kwetsbare groepen –die makkelijk achterblijven- bereikt worden, zoals mensen met een handicap zoals verwoord in het VN-Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap.
De strijd voor het AMvB toegankelijkheid gaat door!
Vandaag was de behandeling in de Tweede Kamer over het AMvB Toegankelijkheid in de Tweede Kamer. We hebben met alle belangenorganisaties onze zorgen geuit over de vrijblijvendheid en dat er geen heldere normen van toegankelijkheid in staan. Een uniek gebeuren, dat zoveel belangenorganisaties gezamenlijk een standpunt hebben ingenomen. Een grote meerderheid in de Tweede Kamer wil helderheid voor 19 december 2016. Dan weten we meer!
We gaan er voor!
Ik maak van mijn handicap mijn beroep en ben te huur als ervaringsdeskundige, survivalspecialist en levenskunstenaar. Al in 1996 zei ik tijdens mijn benoeming als voorzitter van de Gehandicaptenraad dat ik me niet liet tillen! Zo ook in 2011:
“Vanaf mijn veertiende geloof ik in een samenleving waarin iedereen gelijke kansen krijgt en niet enkel voor mensen met een handicap, maar voor iedereen. Misschien ben ik te naïef, een beetje maf om daarin te geloven, maar dat ideaal heb ik nog steeds!” (Leefwijzer.nl, 2011)
De komende periode ga ik kijken wat de mogelijkheden zijn om als me zelf in de markt te zetten. Als gast spreker, levenskunstenaar, spreekstalmeester/dagvoorzitter en VN Verdrag inspirator/adviseur.
Inclusie is geen illusie, daar geloof ik in.
Tijd om weer uit de kast te komen. Het afgelopen jaar bij MEE NL heb ik ervaren als een zeer leerzame periode en ben blij dat ik na bijna drie jaar WW hier weer mijn kennis en kunde heb mogen inzetten en mijn netwerk verder uit te breiden. Als oude rot in het vak van de belangenbehartiging realiseer ik me dat in mijn functie binnen MEE NL niet echt kan doen waar ik goed in ben. Als creatief denker, spreker en belangenbehartiger vanuit een vrije rol voel ik me veel meer op mijn plek. Ik ben een verhalen verteller en verbinder veel minder een papierentijger.
Jan als dagvoorzitter
Nodig mij uit en ik laat je kennismaken met mijn wereld. Als bruggenbouwer breng ik onze werelden bij elkaar. Kritisch, met humor, oplossingsgericht en bevlogen.
Ik ben een positieve professionele bemoeial en pragmaticus, creatief, met humor en veel levenswijsheid. Ervaringsdeskundige, deskundige wet Gelijke behandeling, deskundige VN-verdrag en toegankelijkheidsdeskundige (design for all).
Ga het avontuur met mij aan, laat me je inspireren… Ontdek en ervaar dat er eigenlijk gewoon geen verschillende werelden bestaan…
Gezamenlijke verklaring van de samenwerkende mensen en organisaties die zich inzetten voor de implementatie van het VN-verdrag inzake mensen met een handicap
Door de knieën het NOS Journaal
Geachte meneer Van Rijn,
Mede naar aanleiding van de reacties op de internetconsultatie willen wij u ons gezamenlijke standpunt duidelijk maken over het concept Besluit toegankelijkheid. Dit standpunt is aanvullend op alle individuele reacties die wij stuurden in het kader van de internetconsultatie.
Het concept Besluit toegankelijkheid is voor ons allen volstrekt onacceptabel. Door zelfregulering als uitgangspunt te hanteren, door het volkomen gebrek aan helderheid over hoe en wat de randvoorwaarden en kaders van de implementatie zijn, en door de zeer onwenselijke verwijzing naar het Bouwbesluit en de Kieswet (die geen VN-proof kaders bieden) zijn wij genoodzaakt om deze AMvB integraal te verwerpen.
Zoals in de talloze reacties op de internetconsultatie te lezen is, doen wij een dringend beroep op u: terug naar de tekentafel!
Zorg ditmaal voor betrokkenheid van de mensen voor wie het verdrag bedoeld is en de mensen die werk moeten maken van het toegankelijk maken van Nederland. Maak gebruik van reeds bestaande en bewezen Nederlandse en Europese normen voor toegankelijkheid zoals ITS en WCAG en gebruik het General Comment over Toegankelijkheid van het VN-Comité voor de Rechten van mensen met een beperking. Voor zo’n aanpak kunt u van ons alle steun verwachten.
Mocht u ondanks de bijna 600 kritische reacties uit de internetconsultatie en dit dringend beroep toch besluiten het huidige concept Besluit toegankelijkheid, of een cosmetisch aangepaste versie daarvan, door de Tweede Kamer willen loodsen, dan weet u in ieder geval ons standpunt: Liever geen AMvB dan deze AMvB!
Namens:
Alliantie voor de implementatie van het VN-verdrag (Per Saldo, LPGGz, Coalitie voor Inclusie, LFB en Ieder(in)) Wij Staan Op! Terug naar de bossen LCR Jan Troost Helga Dulfer Dutch Coalition on Disability and Development
Dit bericht gaat ook ter kennisgeving naar de leden van de Vaste Kamercommissie VWS.
Hoogachtend,
Wij de Nederlandse burger krijgen 2 weken de tijd om te reageren op de Algemene Maatregel van Bestuur (AMVB). Dit wordt het toetsingsinstrument voor het College van de rechten van de Mens en de rechter. Zij moeten beoordelen of iets voor burgers met een beperking wel of niet toegankelijk is.
Actie toegankelijkheid DUDOC Arnhem 2009 (foto Paul Romein)Ontmoeting op de trap i.v.m. de te steile hellingbaan.
Oude rot
Al sinds 1972 hou ik mij bezig met toegankelijkheidsvraagstukken. Een belangrijk
uitgangspunt was en is het handboek ‘Geboden toegang 1973’ (later het handboek voor toegankelijkheid) en de ‘Ontwerprichtlijnen voor het ontwerpen van gids- en geleidelijnen in het openbaar domein, gebouwen, OV- knooppunten en haltes’.
Verbijstering
Helemaal niets lees ik terug in de AMVB hierover! Deze zou uitleg geven over wat toegankelijkheidsrichtlijnen zijn voor nieuwbouw en grootscheepse renovatie. Juist in de toelichting van de Wet Gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte zou dit vermeld moeten worden. Dit is niet het geval. Er wordt wel verwezen naar een leuk initiatief van ongehinderd.nl en hun site Keurmerk van toegankeijkheid wat zeker bruikbaar is voor oudere gebouwen van voor de ratificatie.
VVD
Het lijkt er op dat de VVD, met haar wens om de regeldruk te verminderen, het van de PvdA weer gewonnen heeft. Als Oud Voorzitter van de CG Raad, de voorganger van Ieder (in), en onze lokale toegankelijkheidsgroepen weet ik hoe belangrijk maatgeving is. Zoals de hellinghoek bij hellingbanen en op en afritten, de breedte en hoogte van deuren, van een alarmkoord, de hoogte van knoppen, geleidelijnen en uitgankelijkheid bij brand. Dit zijn belangrijke richtlijnen die zeker bij nieuwbouw een uitgangspunt horen te zijn. Deze richtlijnen zijn ook enorm belangrijk bij openbaar vervoer om zo voor iedereen toegankelijk te zijn.
Een beetje toegankelijk bestaat niet!
Participatie, mee doen en eigen verantwoordelijkheid zijn loze woorden als je de toegankelijkheid niet echt regelt. Ieder (in) is de eigenaar van het Internationaal Toegankelijkheids Symbool (ITS); laat dat de norm zijn voor nieuwbouw.
Voorstel: Amandement Toegankelijk voor iedereen!
Alle gebouwen en openbaar vervoer die na de ratificatie 2016 gebouwd/ontwikkeld worden dienen te voldoen aan de ITS criteria. Dit is duidelijk, simpel en dan weten architecten, opdrachtgevers en aannemers waar ze zich aan te houden hebben. Zo heeft het College van de Rechten van de mens en de rechter ook meteen heldere criteria om te toetsen of er aan het VN Verdrag is voldaan.
Een beetje toegankelijkheid bestaat niet!
Natuurlijk is het voor kleine ondernemers en bestaande gebouwen niet altijd mogelijk om volledig te voldoen aan al die regels die er in het Handboek Toegankelijkheid staan. In Amerika, ons grote voorbeeld wat betreft de Americans with Disabilities Act ( A.D.A) van 1990. Ook in Amerika is dat ook niet zo gegaan. Maar toen daar de A.D.A. in werking trad zijn er wel ontwerprichtlijnen vastgelegd vergelijkbaar met ons ITS. Alle gebouwen, infrastructuur en OV moeten hier aan voldoen. Ook het verhaal over historische gebouwen is te kort door de bocht; zie hier de Notre Dame in Parijs (historisch gebouw).
Marmeren trap in Notre Dametoegankelijk voor iedereen
Als dit niet in het AMVB Algemene Maatregel Van Bestuur komt is dat echt een ramp. Dus trek aan de bel en laat de Tweede Kamer weten dat dit echt niet kan en reageer op de internet consultatie! In december komt het in de Kamer. De VVD heeft haast, maar zeker met een steeds vergrijzende samenleving is het tijd voor echte toegankelijkheid voor iedereen.
Mark het is ook in jouw belang.
Ook voor onze Minister president, ministers staatssecretarissen en Kamerleden; we moeten ook zorgen voor hun toekomst!
PARTICIPEREN LIJKT NU OPEENS EIGEN VERANTWOORDELIJKHEID’.
Zelf opgegroeid ‘met lotgenoten achter een hek’, zet jan Troost (58) zich al veertig jaar in voor gelijke rechten voor mensen met een handicap. Er is nog een lange weg te gaan, zegt hij. ‘Gehandicapten hebben lang in apartheid moeten leven, dan participeer je niet zomaar even.’
Tekst Pien Heuts Beeld Jeannette Schols
Maximaal 28 jaar zou hij worden. Jan Troost laat foto’s zien op zijn telefoon. Hij heeft net zijn aandoening gegoogeld. `Afschuwelijke plaatjes van misvormde baby’s’, oordeelt hij. Als je in je sollicitatiebrief zet dat je broze botten hebt, neemt geen werkgever je aan. Terwijl ik werk, een gezin heb, tal van nevenfuncties bekleed en inmiddels 58 ben.’
Troost is nu kennis- en beleidsmanager bij MEE NL, de vereniging die mensen met een handicap ondersteunt op het gebied van opvoeding, onderwijs, wonen, werken en financiën en zo bijdraagt aan participatie.
Hoe heeft die aangeboren aandoening je gevormd?
`Het is mijn drijfveer geworden om te strijden voor gelijke rechten voor alle mensen in deze samenleving. Ik ben vroeger in
apartheid opgegroeid. Op mijn twaalfde moest ik naar de Sint Maartenskliniek in Ubbergen. Dat was beter, zei de dokter. Daar in de bossen zat ik met andere gehandicapte kinderen, ging er naar school, had er vrienden. Tot mijn negentiende zat ik afgesloten van de gewone wereld. In de kliniek is de drang ontstaan deel uit te maken van de samenleving in plaats van met lotgenoten achter een hek te zitten.’
Wat heb je met die drang gedaan?
‘Ik vond en wist dat het anders moest. Dat er een einde aan die apartheid moest komen. Daarom ben ik de opleiding tot maatschappelijk werker gaan doen. In die tijd, de jaren zeventig, was het bijzonder dat een gehandicapte wilde studeren. Het systeem was: mensen met een handicap kunnen toch niet werken, dus een studie is zinloos, daarom krijg je een levenslange uitkering. De staat zorgt voor je. Ik ging tegen de stroom in en stoorde me niet aan de ontoegankelijkheid, ook letterlijk, van het onderwijs voor gehandicapten.’
Je hebt jezelf aan het systeem ontworsteld?
Deels. Met die uitkering was ik blij. In die tijd werd je niet eens gekeurd, zoals nu. Ik kon zelfstandig wonen. Tegenwoordig kan dat bijna niet meer als jonge Wajonger. De uitkeringen zijn vergeleken met vroeger fors lager. Na mijn opleiding ben ik in het opbouwwerk terechtgekomen. En van daaruit ben ik me als belangenbehartiger steeds meer gaan inzetten voor mensen met een handicap. Veel mensen met een beperking werken bij belangenorganisaties; daar werd je wél aangenomen.
Mensen ondervinden dagelijks dat ze een gebouw niet binnen kunnen of een baan niet krijgen vanwege hun handicap’.
GELIJKE RECHTEN.
Bij reguliere werkgevers had je het stigma dat je weinig kon bijdragen en toch vroeg dood zou gaan. Ik heb gelukkig bijna altijd betaald werk gehad.’
In 1996 werd je voorzitter van de Chronisch zieken en Gehandicapten Raad (nu Ieder(in)).
Wat was je belangrijkste doel?
Het versterken van de maatschappelijke positie van mensen met een beperking. We probeerden in Den Haag aandacht te krijgen voor de achterstelling en de slechte inkomenspositie. Mensen ondervinden, nog steeds dagelijks dat ze een gebouw niet binnen kunnen, dat ze een baan niet krijgen vanwege hun handicap, dat ze moeizaam van het openbaar vervoer gebruik kunnen maken. Het ontbreekt aan gelijke behandeling. We hebben ons jarenlang hard gemaakt voor gelijke rechten en gelijke kansen voor iedereen. Het is gelukt de Wet gelijke behandeling te verbreden tot mensen met een handicap en chronische ziekte. En op 14 juni heeft Nederland eindelijk het VN-verdrag inzake de rechten van personen met een handicap geratificeerd. De betekenis daarvan is enorm.’
Tussen ondertekening en ratificatie zat negen jaar! Waarom duurde het zo lang?
Er moesten wetten worden aangepast. Maar belangrijker: werkgevers hebben er lange tijd pontificaal voor gelegen. Uitvoering van het verdrag betekent namelijk nogal wat. Werkgevers zijn bijvoorbeeld verplicht een gehandicapte werknemer zodanig te ondersteunen dat hij net als zijn valide collega optimaal zijn werk kan doen. Dat kan aanpassingen vergen en geld kosten. Het verdrag moet te allen tijde uitsluiting voorkomen. Ook het passend onderwijs is bijvoorbeeld nog lang niet zover dat het toegankelijk is voor kinderen met een beperking. Het kind dat vanwege zijn handicap niet mee kan op schoolreisje naar Italië mag nu niet langer worden geweigerd.’
Zal de ratificatie de participatie van mensen met een handicap vergroten?
`Uiteindelijk wel. We zijn niet langer `zorgobjecten’, maar krijgen gelijke burgerrechten als het om participeren en meedoen gaat. Dat kost tijd. We komen uit een tijd van `aparticipatie’: mensen met een beperking groeiden op in apartheid, met aparte crèches, scholen, instellingen. Als je mensen in apartheid laat opgroeien, kun je niet verwachten dat ze opeens gaan participeren. De samenleving is daar op zijn beurt ook nog niet aan gewend. Die slag moeten we eerst maken.’
Jan in bus (foto Jeannette Schols)
In het sociaal akkoord en de Participatiewet zijn afspraken opgenomen over garantiebanen en beschutte werkplekken voor mensen met een beperking. Hoe verloopt dat volgens jou?
`Op zich is het een prima idee om mensen te laten integreren op de reguliere arbeidsmarkt en zo te komen tot een samenleving waar álle mensen kunnen meedoen en een volwaardig, leefbaar loon kunnen verdienen. Maar daar is wel individuele ondersteuning en aandacht voor nodig. Wat hebben mensen nodig om hun beperking op de werkvloer te compenseren? Een tolk, een coach, speciale apparatuur? Het gaat veelal om een groep die nog nooit heeft gewerkt. Participeren lijkt nu opeens hun eigen verantwoordelijkheid geworden. En als het niet lukt, worden ze gekort op hun uitkering. Als je eerst de sociale werkvoorziening om zeep helpt en vervolgens verwacht dat de reguliere arbeidsmarkt het wel oplost, ben je naïef. Het is niet voor niets dat die doelen niet worden gehaald. Zorg voor goede begeleiding naar zo’n werktraject. En verbreed de definitie van werk; sluit vrijwilligerswerk en stages niet uit, zodat mensen hun mogelijkheden kunnen verkennen.’
Helpen een quotumwet en boetes zoals staatssecretaris Klijnsma voorstaat?
Ik denk het niet. De beeldvorming over gehandicapten op de werkvloer moet veranderen. Er moet een einde komen aan de ongelijkwaardige relatie tussen mensen. Daarin kan de FNV een rol spelen. Als de vakbond afdwingt dat mensen worden gecompenseerd voor hun handicap met hulpmiddelen en ondersteuning, zodat zij een volwaardig loon kunnen verdienen, maak je een einde aan de tweedeling op de werkvloer.
Werken moet lonen, ook voor mensen met een handicap.’
Je bent ruim veertig jaar bezig met de emancipatie van mensen met een handicap. Wat is de balans?
Stap voor stap komen we iets dichter bij gelijkheid. Maar we zijn er nog lang niet. Ik maak me bijvoorbeeld zorgen om de steeds ouder wordende gehandicapte. Mensen die nooit gewerkt hebben en dus ook geen aanvullend pensioen hebben opgebouwd, zitten straks met een armzalige AOW. En mensen die wel werken, halen waarschijnlijk de pensioengerechtigde leeftijd van 67 jaar niet. Gehandicapt zijn kost vreselijk veel energie. Je hele leven heb je gesodemieter met uitkeringsfabrieken, verzekeraars, artsen. Een normaal leven leiden vraagt het uiterste van jezelf.
Ik pleit ervoor dat mensen met een handicap net als bij de brandweer eerder met pensioen mogen. Nu vallen ze voortijdig uit en belanden in de bijstand. Er ligt een taak voor de vakbond om dat bespreekbaar te maken.’
Jan Troost bij MEE NL (foto Jeannette Schols)
Gehandicapt zijn kost vreselijk veel energie. Je hele leven heb je gesodemieter met uitkeringsfabrieken, verzekeraars, en artsen’.
FNV Magazine (uitkeringsgerechtigde) #3|2016
Met dank aan: Pien Heutz tekst, fotografie Jeannette Schols en de FNV
Noot redactie: Jan Troost werkt inmiddels niet meer werkzaam bij MEE nl. Is nu als ZZP er werkzaam bij zijn bedrijf: inclusieverenigt.nl
