Ik ben gevraagd als oud-Nijmegenaar om mee te werken aan het voorleesproject Kleurrijke Verhalen.
Dit project is voortgekomen uit een initiatief in Amerika om kennis te maken met de diversiteit van onze samenleving. Voorlezen aan kinderen door kleurrijke mensen. Dat de bibliotheek mij heeft gevraagd vind ik een compliment, want dat suggereert toch dat ze me in Nijmegen nog steeds kleurrijk vinden!
Het idee om jonge kinderen in contact te brengen door o.a. drag queens komt uit 2015. Een Amerikaanse moeder wilde haar zoontje toen meer leren over genderdiversiteit en bedacht de voorleesuren in de klas. Wat begonnen is in de Verenigde Staten, is nu ook in het Verenigd Koninkrijk en Nederland te vinden. Ik vind het een geweldig initiatief om de diversiteit van onze samenleving al op jonge leeftijd onder de aandacht te brengen.
Hoe jonger hoe beter!
Kinderen hebben nog geen vooroordelen en stappen gewoon op je af. Zo vragen ze in alle openheid waarom ik niet kan lopen, een dikke schoen heb en zeggen “wat bent u een klein mannetje” of dat ik op Jerommeke uit Suske en Wiske lijk.
Kom naar de bieb!
Ik was verrast dat dit initiatief weerstand opriep. De bibliotheek vertelde mij dat een eerdere voorleesbijeenkomst van mijn collega voorlezer drag queen Marcella was afgelast omdat er een demonstratie was van een groep jongeren die van mening waren dat je kinderen niet mocht blootstellen aan onze kleurrijke samenleving.
Deze discussie was helemaal aan me voorbij gegaan, moet ik zeggen. Maar, ik geloof in een samenleving voor iedereen. Dus, Marcella: ik vind het een eer om samen met jou de kinderen voor te lezen. De bibliotheek stuurt me een paar kinderboekjes, waar ik zelf een keuze uit mag maken. Nou, ik ga thuis vast oefenen.
De jongeren die de vorige keer demonstreerden kom ik ook graag een keer voorlezen. De Krokodillenbende is echt een aanrader.
Vind jij ook dat voorlezen van belang is voor je kind en ben je met mij van mening dat diversiteit en ontmoeting voor iedereen een verrijking is? Dan zie ik zie je graag samen met jullie kinderen, op 2 februari van 14.00 -14.45 in de bibliotheek Gelderland Zuid (Mariënburg 29 in Nijmegen).
Ik denk dat ik al sinds 1976 actief ben in de strijd om de pispot. Nog maar één eigenaar van een café: Knoertje van Cafe Hengstdal weigerde mij een pilsje te geven omdat ik geen briefje kon overleggen van de dokter.
Plassen bij de politie
In latere jaren ging ik in Nijmegen naar mijn stamkroegen het Pumke of Du Commerce. Na het laven moet je net als iedere gast lozen. Het enige rolstoelvriendelijke toilet was op het Politiebureau. Gaf soms wel een bijzondere situatie geef ik toe, maar goed dat je in de jaren zeventig nog niet hoefde te blazen.
Wijchen
In 1993 is er in het centrum van Wijchen een nieuwe winkelpassage gebouwd. Henk Schnitzler actief binnen de Werkgroep Integratie Gehandicapten en ITS consulent is gaan wonen boven de Passage en bemoeide zich natuurlijk met de bouw. Aan de zijkant van het winkelcentrum is toen aan de buitenkant een volledig rolstoelvriendelijk toilet gebouwd. Op de markt in Wijchen staat zelfs keurig aangeven met bordjes waar hij is.
De sleutel
De sleutel was onder andere af te halen bij Prikkers waar je overigens prima kunt lunchen! Zoals velen van jullie weten heb ik in Café Anneke mijn vaste werkplek om opdrachten voor www.inclusieverenigt.nl binnen te halen. Daar werd ik gebeld door een journalist van de Gelderlander over de situatie in Wijchen als het gaat over toegankelijkheid.
Bovenstaand artikel is schijnbaar verkeerd gevallen want inmiddels is het bordje van het enigste aangepaste openbare toilet verwijderd. Zou het er door een vandaal er vanaf zijn gehaald? Ga binnen kort maar eens informeren bij de gemeente.
Motie Gemeenteraad
Wat wel helder is dat onze Gemeenteraad inmiddels een onderzoek naar een openbaar toegankelijk toilet heeft afgedwongen d.m.v. een motie. De beslismotie komt bij de komende begrotingsbehandeling in november 2018 aan de orde.
Tijdens het management team van VCP Versterking Cliënten positie waar ik als ambassadeur lokale belangenbehartiging lid van ben vraagt Geert Bakker, onze Opper Makker of ik tijdelijk wil bijspringen bij Makkers Unlimited, want nu de verkiezingen zijn vervroegd moeten we alle zeilen bijzetten om onze campagne “Politiek voor iedereen” te laten slagen.
Op verschillende manieren willen we aandacht vragen voor het gehele proces. Als oude actievoerder vind ik het bijzonder om weer eens een echte jaren zeventig actie te organiseren. Toevallig had ik die morgen gelezen dat de Gelderlander ( De krant van Gelderland ) 5 verkiezingsdebatten organiseerde met lezers van de Gelderlander. Jan Dick de Bruijne een Makker uit Nijmegen wil samen met mij de actie coördineren.
Jan Dick en ik kennen elkaar nog goed uit mijn tijd als coördinator van de WIG in Nijmegen en we besluiten om een aantal makkers uit Nijmegen Yvon Bakker en George Dragt te vragen om mee te denken .
24 oktober 2006
Onder het genot van een bak koffie bespreken we met Yvon, George en Jan Dick hoe we deze actie gaan opzetten. De tijd dringt want het eerste debat is al op 30 oktober in Ede. Het idee is dat we alle debatten gaan bezoeken en we inhoudelijk zullen deelnemen aan het debat. Dat betekend dat alle makkers die mee doen, zich moeten opgeven bij de Gelderlander en daar ook een vraag kunnen stellen. We geven ons niet op als Makkers maar als mens . Vooraf gaand aan het debat zullen we de toegankelijkheid toetsen van de gebouw waar het debat plaats vind, op een ludieke, maar actie gerichte wijze zullen we aandacht vragen voor onze actie ” politiek voor iedereen”. Jan Dick en ik zullen de mensen werven, de actie coördineren en de pers te woord staan. Na het overleg besluiten we dat we de Gelderlander wel op de hoogte moeten stellen maar we zullen niet alles prijs geven.
Ludiek karakter
Dit soort acties moeten ook nog een ludiek karakter hebben en we besluiten om aan Rolstoel Service Nijmegen te vragen om voor ons het toilet voor iedereen te maken zodat we dat kunnen meenemen met onze actie Renate onze steun en toeverlaat op het bureau van Makkers regelt T-shirts met het opschrift Politiek voor iedereen. Onze fluorescerende makkers hesjes worden weer uit de kast gehaald, de megafoon wordt weer voorzien van nieuwe batterijen, ons makkers spandoek wordt opgepoetst. De folders met de eisen van de CG Raad en De FvO zullen we uitdelen aan het publiek wat naar het debat komt. Scharen, touw, de Russische gasmaskers die Jan Dick heeft geregeld gaan allemaal in de bus. De gasmaskers hebben we nodig om ons te beschermen als er gerookt wordt tijdens het debat. Alles wordt in mijn bus geladen klaar voor actie.
Communicatie
Jan Dik regelt de nodige communicatie met onze mede makkers, verzend de persberichten en ik ritsel alles wat los en vast zit. Twan de eigenaar van Rolstoel Service Nijmegen doet ook weer mee. Hij sponsort het toilet voor iedereen en Remco zijn zoon doet de ontwikkeling en bouw. Acht november tijdens het debat in Arnhem met Rutte VVD in Dudoc kan ik hem ophalen inclusief verlichting, trekhaak en een bord om het hoofd van de lijsttrekker op te bevestigen. We spreken af dat op de toiletbril onze actie sticker politiek voor iedereen wordt geplakt.
Moe maar tevreden bel ik Jan Dick die inmiddels Makker Jeroen, Ben, Theo, Arjan,Cailin en Arjen op de hoogte heeft gesteld. Wij zijn er klaar voor dit weekend moet ik alleen nog touwen en katrollen kopen want we weten nu al dat Dudoc een probleem gaat opleveren. O ja ik moet Ivar mijn zoon nog regelen als een van de jongste Makkers moet hij in Arnhem videobeelden maken. Hij is een kei op de computer dus dan kunnen we wel gebruiken.
30 oktober 2006
Een lichtende Jan Troost voert het woord.
Vanochtend om 7.00 uur opgestaan want ik moet om 9.00 uur in Best zijn bij het lokale platform om met hun te praten over agenda 22 . Voor die tijd moet ik in Grave Theo ophalen mijn blinde mede makker die ik vaak mee heb gevraagd als ADL, tijdens een van mijn vele dienstreizen die ik in mijn vorige functie als Voorzitter van de CG raad heb gemaakt. Theo is onze vaste accordeonist voor feesten en acties. Na een goede bijeenkomst in Best maar wel in een koude brandweer kazerne. Wat overigens goed gemaakt werd met een lekker broodje en goede koffie, rijden we richting Ede waar onze eerste inspectie zal plaats vinden in het pas gebouwde cultureel centrum Cultura. Vanavond om 19.30 begint het debat tussen André Rouvoet Christen Unie en Femke Halsema Groen Links. Voor zo’n actie ben je behoorlijk gespannen heb je wel aan alles gedacht, zou iedereen er zijn?, kunnen we er parkeren? Maar we hebben ons ook niet gemeld bij de politie . Theo en ik nemen alles nog eens door tijdens de rit.
Jeroen ophalen
In de buurt van Oosterbeek bel ik nog even naar Makker Jeroen of hij wel op tijd is en hij wel rekening houdt met de file. Jeroen vertelt me dat Makker Ben helaas heeft moeten afzeggen. Ter plekke besluit ik om Jeroen zelf op te halen en met zijn drieën wat te gaan eten in Ede zodat we echt op tijd zijn. Jeroen staat ons al op te wachten en na dat ik Theo en Jeroen aan elkaar heb voorgesteld realiseer ik me dat ik nu twee blinden in mijn bus heb zitten, dat kan nog boeiend worden in een vreemde stad. Gelukkig is de gehandicapten parkeerplaats naast het Cultura vrij dan is voor het uitladen wel handig. We besluiten om wat te gaan eten bij de chinees maar op maandag is dan niet eenvoudig .
De eerste persoon die we tegen komen is Rob Jaspers van de Gelderlander, hij was op zoek naar een kinderboek voor Femke Halsema want haar tweeling was jarig. Maar hij kon geen boekwinkel vinden . Ik bood hem aan om een kinderboek voor hem te kopen omdat we toch de stad in moeten. Uiteindelijk vinden we zowel een boekwinkel als een chinees die open is. De chinees is boven maar met een lift kunnen we binnen. Uitstekend gegeten maar wel met enige stress, want de klok loop door en we moeten om 18.30 uur klaar staan om het publiek te ontvangen.
Klotenpaaltjes
Na het eten was het inmiddels donker geworden en als rolstoelgebruiker met twee blinden ieder aan een handvat is het op de smalle stoepjes van Ede bijna een slapstick geworden .Want ik moet goed voor me kijken om niet in een gat te rijden dan moet je er ook nog op letten dat Theo en Jeroen niet tegen een van de vele reclameborden, klotenpaaltjes, fietsenrekken of ander straat meubilair aan botsen. Als blinden geleide hond ben ik niet opgeleid want meerdere malen loopt Jeroen en dan weer Theo tegen een obstakel op want soms met auw, of gegrom gepaard gaat. Jammer dat Omroep Gelderland er niet bij was.
Precies om 18.30 zijn we bij de bus het uitladen van de T-shirts, megafoon, makkers hesjes en andere spullen kan beginnen. De volgende keer nemen we toch maar een makker extra mee want twee blinden en een rolstoelgebruiker gezamenlijk een bus uit laten laden en het ook naar de plaats van bestemming brengen vraagt toch wel om veel inventiviteit. Jan Dick is inmiddels ook aan gekomen samen met zijn kameraad, de kleding en de gas maskers worden uitgedeeld en ik inspecteer snel het gebouw. Theo maakt muziek en Jeroen en Jan Dick delen folders uit aan het toestromende publiek
Voor de verzamelde pers leg ik het doel van onze actie politiek voor iedereen met onze megafoon uit. De lijsttrekkers worden door ons hartelijk verwelkomt. De spullen worden opgepakt en ook wij gaan naar binnen om aan het politieke debat deel te nemen . Hier maak ik bekend dat we aan het einde van de verkiezingskaravaan bekend zullen maken wie de BTB Bereikbaar Toegankelijke en Bruikbare politicus wordt. Het debat vind plaats in een goed toegankelijke ruimte en na twee uur debat waar we natuurlijk zelf volop aan hebben deelgenomen worden we uitgenodigd om nog een glaasje champagne te drinken. Aan de directeur van het cultureel centrum Cultura wordt het keurmerk Politiek voor iedereen uitgereikt waar hij zichtbaar trots op is. Na Theo en Jeroen thuis te hebben afgezet rol ik rond 24.00 uur vermoeid, maar tevreden in bed. De eerste actie was geslaagd en nu lekker slapen.
8 november 2006
Heb vanochtend om 9.30 overleg in Utrecht en rond 12.00 rij ik naar Nijmegen want vandaag moet ik de toilet pot ophalen. Eerst nog even bij Jan Dick de posters van de VVD ophalen. Rond 14.00 uur ben ik bij de rolstoelservice waar onze toilet klaar staat. Wat een plaatje inclusief foto van Rutten die ook nog verlicht wordt vanuit de pot. Twan maakt nog wat foto’s voor de site en stuurt ze naar Jan Dick om ze uit te printen voor Rutte. Je kunt niet met lege handen aan komen bij een lijsttrekker.
Dudok het stadscafé in Arnhem is slecht toegankelijk dus we maken ons klaar voor een moeilijke klus, de bestorming van Dudok, kan beginnen. Thuis haal ik Ivar mijn zoon op, hij zal de avond vanavond op video vastleggen en we rijden naar Arnhem. Na de auto geparkeerd te hebben lopen we naar Dudok om de situatie te verkennen. Een korte hellingbaan is zichtbaar voor de deur. Maar binnen zijn trappen dat is bij een eerder verkenning door een van onze lokale spionnen vastgesteld. Hoe ze dit hebben opgelost is nog niet helder, maar volgens Arjan is de knop bij de zijdeur waar rolstoelgebruikers kunnen aanbellen voor hulp, pas vandaag aangebracht. Ze zijn getipt, maar dat maakt voor de inspectie niet uit.
Arjan, Ivar en ik gaan bij weer en lokale chinees eten voor 5 euro kun je hier goed eten want veel tijd hebben we niet. De chef van de politie belt onder het eten want Ivar en ik hebben een kwartier geleden een persbericht afgegeven op het hoofdbureau van politie. Wat nog geen 500 meter van Dudok ligt, we hebben daar ook het aangepaste toilet gecontroleerd in geval van nood. Hij wilde weten wat we gingen doen ,want voor een demonstratie moet je een vergunning hebben. Naar mijn uitleg ging hij akkoord en anders zou hij me wel vinden. Ik antwoordde dat hij mijn nummer had en dat ik herkenbaar ben aan een zwarte maffia hoed. Die ik vandaag maar heb opgedaan omdat Ad Poppelaars de nieuwe directeur van de CG Raad op zijn weblog het al had over de rolstoel maffia en aan dat beeld voldoe ik graag.
Ivar, Arjan en ik halen na het eten de actie spullen op inclusief ons toilet. Bij Dudok zijn onze mede makkers reeds aangekomen. Het koud en nat en Ben en Theo maken muziek om ons op te warmen.
We delen persberichten uit en legen de omstanders uit wat het doel is van onze actie de meest begrijpen het , sommige mensen zie je kijken moet dat nu. Ja, dat moet, emancipatie gaat gepaard met strijd en soms tegenstellingen maar als eerste bewustwording van daar uit kun je dichter bij elkaar komen. De bedrijfsleider van Dudoc komt naar buiten en wil ons naar binnen helpen. Een legertje koks en barpersoneel staat klaar om ons naar binnen te duwen. Jan Dick weigert pertinent hij vertelde dat hij zijn nek al een keer heeft gebroken en hij dat niet nog een keer wil. Ik ga nu zelf ook maar eens poolshoogte nemen. Nee deze hellingbaan is goed bruikbaar voor biervaten maar dat is het dan ook wel.
Onze arbo arts geeft ook aan dat het gevaarlijk is zowel voor de arbeidsomstandigheden van het personeel als voor onze rolstoelmakkers. Na rijp beraad geef ik de eigenaar een wenkenblad voor de toegankelijkheid van horeca bedrijven. Hij zegde toe dat er een goede oprit kwam en een lift om de zaal te betreden. Bij de volgende verkiezing een herkansing dan komen we terug, nu kunnen we niets anders doen dan Dudok het keurmerk politiek NIET voor iedereen te overhandigen.
De bus van Rutte komt er aan, met een vandaag reist hij vandaag door het land, ongetwijfeld ook slachtoffer van de file is hij later dan gepland. Ondanks verwoede pogingen van de bus om door de afzetting van het voetgangers gebied te komen komt hij uiteindelijk lopend naar ons toe . Via de megafoon roep ik hem tegemoet, dag meneer Rutte welkom in Arnhem. Enigszins verrast dat wij als Makkers voor de ingang van Dudok stonden stel ik hem meteen gerust en leg hem uit waarom wij hier staan voor politiek voor iedereen. Mark Rutte en ik kennen elkaar uit een ander leven en ik mag hem dan ook tutoyeren.
Ik leg hem het belang uit van toegankelijke gebouwen waar politieke partijen hun debatten houden en dat we daarom het toilet voor iedereen ontwikkeld hebben. Een fotoserie overhandigde ik van het dit toilet wat een prototype is om overal in te zetten waar zowel manen als vrouwen met of zonder handicap naar het toilet kunnen . Als cadeau geef ik hem het Russische gasmasker want de VVD staat voor veiligheid en Makkers wil deze lijsttrekker beschermen tegen de gevaren van het roken in ruimtes waar debatten plaats vinden.
Na onze toelichting nodigt Mark ons uit om aan het debat deel te nemen. Ik wijs hem op de trappen bij de hoofdingang van Dudok en gezamenlijk gaan we naar onze zijgang van Dudok. Hier wordt al heel duidelijk wat ons probleem is om binnen te komen. Mark Rutte wil ons graag naar binnen helpen hij biedt me zelfs aan om me te tillen. Maar ja wij laten ons niet tillen ook wij hebben ons eergevoel ik vertelde aan de lijsttrekker dat we begin jaren zeventig nog wel getild werden maar dat we in 2006 gewoon willen deel nemen aan het debat, zelfstandig en met gevoel van eigenwaarde. Drie van onze Makkers waren bereid om zich te laten duwen en trekken door bereidwillige koks en barpersoneel. Jan Dick legde nog een heel persoonlijk uit aan Mark Rutte dat dit soort hellingen voor hem een brug te ver waren, hij heeft zijn nek al eens gebroken. Ook ik ben niet bereid om mij te laten duwen op deze levensgevaarlijke helling{hoe goed bedoeld dan ook}.
Ik zelf besluit, om mij net zoals in veel andere ontwikkelingslanden gebruikelijk is mij op handen en voeten op mijn kont de trap te beklimmen. De eigenaar van Dudok heeft een lege krat bier ter beschikking gesteld, een hulpmiddel wat ik nodig heb om weer in mijn rolstoel te klimmen. Al debatterend met de lijsttrekker van de VVD beklim ik de trappen van Dudok, het zweet loopt me van de rug en enigszins buiten adem beantwoord ik boven aan de trap nog een paar vragen aan Omroep Gelderland.
Voordat Rutte de zaal in gaat vraag ik nog aan hem of hij in mijn rolstoel de helling op wil gaan? Hij realiseert zich dat het echt link is en ziet er van af. Maar geeft nog wel even aan dat we wel een heel helder statement hebben neer gezet. Na op adem te zijn gekomen nemen we afscheid van Jan Dick die nog steeds buiten staat in de regen samen met onze arbo arts. Ik snap zijn keuze dat hij niet mee komt soms moet je kiezen voor je zelf en je eigen veiligheid. Makker Jan Dick we zien je terug in Doetinchem bij Jan Peter Balkenende Lijsttrekker van het CDA.
Het debat
De Makkers die met ware doodsverachting naar binnen zijn gegaan, doen inmiddels volop deel aan het debat zo hoort het, want stemmen doe je niet allen d.m.v. een stemwijzer maar je neemt deel aan het debat en hoort wat de politici willen met Nederland en dan pas maak je een keuze. Uiteindelijk in het stemhokje nu maar hopen dat we er in kunnen en dat Theo en Jeroen een toegankelijk stemlokaal hebben voor iedereen. Aan het einde van het debat waar onze Makkers vol op aan hebben deelgenomen en vragen stelde over de WMO, arbeidsmogelijkheden en de UWV keuringen. Deze werden beantwoord door Anouska van Miltenburg VVD en Agnes Kant van de SP die met elkaar in het debat gingen over de zorg en de WMO. Zij maakten hun verschillende visies aan de zaal kenbaar . Onze makkers waren tevreden dat ze er bij waren. Ivar, Theo en ik verlieten via de zelfde manier het pand en belande in een heel ander actie. Een lawaaidemonstratie van de sympathisanten van de krakers van fort Pannerden de krakers zitten vast in het hoofdbureau, daar waar ook het het rolstoeltoilet is. Ik besluit om het nog maar even op te houden en moe maar voldaan gaan we huiswaarts. Maandag gaan we naar Balkenende om hem een cadeau aan te bieden. Tot Maandag
13 november 2006.
Rond 7.00 uur opgestaan het wordt weer en drukke dag. Vandaag is de dag van Balkenende CDA de actie van vandaag bij het lijsttrekkersdebat in Doetinchem is goed voorbereid maar we kennen de locatie zelf niet en ook de beveiliging kan nog roet in het eten gooien Na mijn bus gecontroleerd te hebben of de actiematerialen er nog allemaal zijn vertrek ik naar Jan Dick mede organisator van de actie. Hij heeft na onze succesvolle actie in DUDOC in Arnhem onze toilet “voor iedereen” mee genomen en alle andere actiematerialen. Rond 10.00 uur sta ik voor de deur van Jan Dick ik wordt hartelijk begroet door zijn twee Golden Retrievers ze kennen me inmiddels. Na een bak koffie nemen we het programma door want vandaag gaan we Balkenende een bijzonder cadeau aan bieden.
Dovenschap
Deze actie is ontstaan tijdens een masterclass voor bestuurders van Dovensschap onder leiding van Yolan Koster. Yolan had aan mij gevraagd of ik een gastles wou geven over Leiderschap. Tijdens de cursus kwam ik op het idee dat het goed zou zijn dat mensen die doof, zijn ook actief zouden kunnen zijn als Makker tijdens de actie Politiek voor iedereen. We hadden al eerder bedacht dat het goed zou zijn dat we aandacht zouden vragen voor doventolken bij lijsttrekkersdebatten en nu ik hier was en de power mocht ervaren van het kader van de dovenbeweging heb ik ze uitgedaagd om mee te doen in Doetinchem . Ik had al een doventolk geregeld, de vrouw van mijn oude strijdmakker Luc Houx die door een noodlottig ongeluk er vanavond niet meer bij kan zijn. Jolanda bedacht zich geen moment zij wilde wel het cadeau zijn wat we aan Balkenende aanbieden. Het past ook helemaal in de nagedachtenis van Luc die zelf ook aan veel acties heeft deelgenomen. Een aantal cursisten gaf zich meteen spontaan op. Na dat ik ze het e-mailadres heb gegeven van de Gelderlander waar ze zich anoniem zullen opgeven zonder te melden dat ze een doventolk nodig hebben, spreek ik af dat ik ze via de mail op de hoogte hou en als er iets mis gat ze me met SMS kunnen waarschuwen. Sms is een goede manier om met mensen die doof zijn te communiceren zeker bij actie.
Na de koffie rij ik naar de Werkgroep Integratie Gehandicapten om de actie van morgen door te spreken. Dan gaan we naar Wouter Bos PvdA en zullen hem een nieuwe campagne aanbieden. In Nijmegen trekken we samen met het lokale platform de Werkgroep Integratie Gehandicapten op, een actief platform met een goede naam in Nijmegen. Na even wat afspraken gemaakt te hebben ga ik weer terug naar Jan Dick om onze toiletpot op te sieren met CDA campagne materiaal. Over de foto van Rutten VVD plakken we de foto van Balkenende roem is vergankelijk dat blijkt maar weer. Alle spullen worden weer ingepakt in mijn bus en na een snelle boterham vertrek ik naar Oosterbeek om makker Jeroen weer op te halen. Ondertussen wordt ik gebeld door Radio 1 Journaal en omroep Annie S een omroep voor doven en slechthorende via internet we spreken de avond door. Jeroen en ik rijden snel door naar Doetinchem mijn Tom Tom brengt me veilig in Doetinchem maar daar is hij toch even het spoor bijster want er heeft een wegreconstructie plaats gevonden.
Iets te laat ontmoeten we Jolanda bij het Lutger college we besluiten snel even iets te eten bij de chinees en dat de school te verkennen. Het eten was prima maar toen bleek dat ik niet kon betalen met mijn creditcard en pinnen kon ik niet. Gelukkig had Jolanda geld bij zich want anders hadden we moeten afwassen of in het ergste geval, vanavond vast gezeten op het politiebureau in Doetinchem. Om 18.00 staan we bij onze bus en we laden onze spullen uit. De school is niet verlicht aan de buitenkant en de Aktie buiten het gebouw zal dan ook plaats vinden in het donker de volgende keer moeten we toch bouw lampen regelen. De hoofd ingang is alleen bereikbaar door een monumentale trap. Maar ik zie dat onder de trap een extra nooduitgang zit dus binnen zullen we komen. Wim Zijp een oude vriend van mij is vanavond uit Zutphen gekomen om video opnames te maken van onze doventolk actie. Hij help om mijn bus uit te laden ook de cameraploeg van Annie S de doven en slechthorende omroep is aangekomen en helpt mee het toilet uit te laden. In het pikdonker verlicht door onze lap uit de toiletpot komen alle makkers naar ons toe. Onze doven Makkers die zich zelf deaf empourment noemen zijn inmiddels aangekomen samen met Jolanda onze doventolk nemen we onze strategie nog even door, de T shirts worden uitgereikt en ik vraag ze of ze vast een goede plek willen zoeken in de zaal.. Jolanda en onze Makkers gaan met de trap naar boven. Buiten maken Theo muziek want Ben zijn trekzak heeft geleden onder de regenbuien van Rutte in Arnhem. De politie in uniform is inmiddels ook aangekomen. Ze waren snel overtuigd van onze vredelievende actie.
Jan Troost biedt Balkende een doventolk aan (foto Raymond Troch?)
En toen ik vroeg aan oom agent of hij wist hoe we binnen moesten komen ging hij polshoogte nemen en werd de deur onder de trap geopend door een uiterst vriendelijke docent ,conciërge of was het misschien wel de directeur daar ben ik niet achter gekomen. Maar onze Makkers konden met de lift naar boven in de zaal zelf was er een ringleiding voor slechthorende dus we waren tevreden. De zaal zat goed vol in Doetinchem. Kamerleden van SP. CDA en VVD gingen in discussie met de zaal over plattelandsontwikkeling.
Tijdens het debat wordt ik door diverse journalisten geïnterviewd. Als eerste het radio 1 journaal, de lokale tv omroep en daarna de dovenomroep Annie S waarbij ze met twee camera’s werkte om zowel mij als de doventolk op te nemen. Dit is weer een nieuwe ervaring maar ik ben wel heel enthousisast over de professionaliteit van Annie S die uitzend via internet.
Hij komt!
Rond 20.30 uur ontstond er een groot geroezemoes in de zaal . Hij komt, hij is al binnen, hoorde ik fluisteren, even nog dacht ik dat Sinterklaas binnen kwam met zijn Pieten maar nee, het was lijsttrekker Balkenende met zijn beveiligingsmensen inclusief oordopje. Rob Jaspers en zijn collega ronden het debat af en verwelkomen “ onze premier“ en lijsttrekker van het CDA Jan Peter Balkenende. Al snel geeft Rob Jaspers mij als lid van Makkers Unlimited het woord 1 ½ minuut om het belang van een doventolk toe te lichten .
Toen ik naar voren reed naar het podium met in mijn kielzog Jolanda onze doventolk met de handen gebonden met een mooie strik er om heen. Herkende Balkenende me en verwelkomde hij met Jan, dat ik jou weer hier mag ontmoeten.
Al snel vertelde ik dat we hem als CDA lijsttrekker een doventolk wilde aanbieden om 40000 mensen die doof of slechthorend te bereiken. Een half uur krijgt hij gratis onze tolk maar tijd is onverbiddelijk, want na een half uur gaat onze wekker af en zullen de tolk en onze doven zwevende kiezers verdwijnen net als in het sprookje van Assepoester. Nadat Jan Peter de handen los maakte begon Jolanda meteen de gesproken woorden in gebarentaal om te zetten.
Onze doven Makkers zwaaide met hun gekleurde handschoenen wat applaus betekend. Een gebaar dat onze premier nog niet kende. Hij begon dan ook meteen met de zaal te debatteren onder deskundige leiding van de Gelderlander. Na precies een half uur ging de kookwekker af
Jolanda nam de kookwekker mee en onze doven makkers verlieten in optocht de zaal . Met de rest van de Makkers hadden we afgesproken dat zij in de zaal zouden blijven. Annie S hadden nog een interview geregeld met Balkenende maar een van hun camera’s deed het niet goed en leende mijn camera. Na dat onze doven makkers zowel door Radio 1 als door Annie S zijn geïnterviewd moet ik nog een paar vragen beantwoorden. Onze Jolanda maakt overuren maar iedereen heeft er een goed gevoel over. Daarna zoek ik Jeroen, Arjen, Ben en onze blind boys Theo en Jeroen weer op. Onderling Sterk was er ook nog, heb ze meteen maar geronseld om lid te worden van Makers Unlimited. Nog even wat drinken en dan inpakken en weg wezen.
Dinsdag 14 november 2006.
Gisteravond was ik pas om 13.00 uur thuis want ik moet Theo en Jeroen nog thuis brengen. Rond 10.30 vertrek ik naar Jan Dick hij was er gisteren niet bij maar regelt van uit huis nog heel wat zo ook de poster van Wouter Bos PvdA die we vanavond gaan aanbieden. Maar ik zelf heb vandaag een probleem want naast actie voeren moet ik ook nog mijn gewone werk doen en om 11.00 uur vertrek ik naar Horst aan de Maas om daar samen met het Nederlands Debat Instituut een cursus overtuigend leren inspreken te geven. Jan Dick zorgt er voor dat alle actiespullen bij Lux in Nijmegen terecht komen. Want met alle files weet ik niet of ik er op tijd ben. Geert Bakker en onze fotografe Renate zijn er vanavond ook. Na een leuke cursus zit ik om 17.00 uur weer in de auto richting Nijmegen en precies om 18.00 uur kom ik aan bij Lux door de regen die gestaag op ons stort, ontmoeten we onder een afdak onze mede makkers en een delegatie van de Werkgroep Integratie Gehandicapten. Net op tijd want Wouter Bos is eerder dan gepland hij wil snel naar binnen maar daar hebben we hem van kunnen weerhouden. Het ging zo onverwacht dat zelfs ons fotografe Renate snel naar buiten gehaald moest worden. Wouter nam gelukkig even de tijd om ons cadeau fatsoenlijk aan hem aan te bieden. Wij hadden een aanvulling voor zijn campagne.
Zijn eigen poster met de tekst gelijke kansen voor iedereen maar nu niet door 2 mannen en 2 vrouwen om zich heen maar met 4 jongeren met een handicap. Om hem nog maar eens duidelijk te maken hoe belangrijk deze groep is.
Na de nodige foto’s vertrekken we gezamenlijk naar binnen om als eerste naar de zaal te gaan met de lift want alle rolstoelgebruikers kunnen alleen maar op het podium. Onze Makkers zitten echt op een goed plaats en het debat was bijzonder , maar ja, voor Wouter is Nijmegen ook wel een beetje een thuiswedstrijd. Nijmegen wordt ook wel Havanna aan de Waal genoemd, een stad waar het rode hart klopt. Nadat Bos vertrok namen Pechtold D66. Dijsselbloem PvdA en Vendrik Groen Links het stokje over. Pechtold vertelde nog wel even scherp dat hij het leuk vond dat Bos bij hem in het voorprogramma zat, maar daar na was er een goede discussie over uitzettingsbeleid en het allochtonenbeleid waar weinig van Verdonk VVD overbleef. Door deel te nemen aan het hele politieke proces, kun je wel veel beter een keus maken welke partij jouw stem mag hebben. Na het debat hebben we met alle Makkers nog wat gedronken in het café van LUX. De bus weer ingeladen en rond 1.00 uur was ik weer thuis. Rond 2.00 uur wordt ik wakker van Paula ze heeft iets gehoord ik zeg dat ze gewoon moet gaan slapen. Helaas de volgende morgen bleek dat ze gelijk had, mijn raam van de bus was ingeslagen en mijn Tom Tom was verdwenen. De auto stond 5 meter van ons slaapkamer raam de volgende keer zet ik er stroom op. Misschien mag ik de beveiliging van Balkenende wel lenen de volgende keer!
Donderdag 16 november 2006.
Gisteren heb ik een dag eindelijk weer gewoon gewerkt. En vandaag is onze laatste actiedag van de verkiezingskaravaan van de Gelderlander.Vanavond moeten we naar Boxmeer. Heb vanochtend bij Jan Dick de foto’s van Jan Marijnissen (SP) opgehaald, om op ons toilet voor iedereen te plakken. Daarna richting Oosterbeek om Makker Jeroen op te halen. Rond 17.30 zijn we pas aangekomen door file. Even snel een frietje… en dan naar café restaurant Riche een heel mooi gebouw wat pas helemaal opnieuw gerenoveerd is. Maar alleen de toegang naar de foyer waar het debat plaats vind is ontoegankelijk. Je kunt er alleen komen via een zijingang. Waar je eerst door een donker steegje moet lopen. In het café van Riche verzamelen we ons bij elkaar. Onze “blind boys” maken muziek bij de ingang, en blind boy Jeroen houd de paraplu boven Makker Theo. Dan komt er een grote witte limo voorrijden, Mét chauffeur. We konden ons al niet voorstellen dat Jan Marijnissen van de SP eruit kwam. Maar nee, een van de gasten van het hotel werd uit het restaurant opgehaald.
Toen hoorden we dat Jan Marijnissen niet kwam. Maar wel de tweede op de lijst: Agnes Kant, een hele goede vervangster.
Meteen belden ik met Agnes om aan te geven dat we even gingen actie voeren. En of ze daar aan mee wou werken…
Na dat we ons hadden opgesteld buiten verwelkomden de Gelderlander Agnes Kant, en wilde haar meteen mee naar binnen nemen, om via de trap de foyer te betreden. Nadat ik Agnes erop wees, dat ook onze makkers niet via de normale ingang naar binnen konden. Besloot ze om samen met ons door de donkere steeg de zijingang te betreden.
Het debat binnen, was behoorlijk fel, maar dat kan ook niet anders, als je Agnes Kant in zaal hebt. Op de vraag of zij weet dat ze genoemd word als Minister van Volksgezondheid gaf ze aan dat ze dit nog niet gehoord had, maar dit wel een boeiende optie vond. Aan het einde van het debat hebben we aan Rob Jaspers voor de Gelderlander een foto overhandigd van Balkenende met onze doventolk om hiermee aangegeven dat de Gelderlander de meest bereikbare, toegankelijke en bruikbare krant is die ons in staat hebben gesteld om aan de verkiezings karavaan deel te nemen.
Daarna hebben we onze spullen weer opgeruimd en zijn we na een afscheidsborrel naar Grave gereden om daar samen met Jeroen de nacht door te brengen.
“De volgende morgen”
Hebben we de toilet weer teruggebracht naar onze sponsor RSN (rolstoel service Nijmegen) De gasmaskers weer ingepakt, de T-shirts gewassen… Klaar voor de volgende actie! Op 22 november waar we de stembureaus zullen bezoeken. Onze speciale dank, gaat uit naar onze makkers, de Gelderlander, RSN, en niet te vergeten mijn dochter Jeske die dit dagboek voor me heeft uitgetypt.
Makker Jan T.
Nawoord: Geert Bakker was de drijvend kracht achter Makkers Unlimited. Van 2004 tot 2011 was Geert samen met onze Makkers de drijvende kracht achter Makkers Unlimited. Actie geeft kracht mede door zijn inspiratie is later Terug naar de Bossen verder gegaan.
Ben vannacht om 24.00 uur gaan slapen om half 3 was het opstaan geblazen. Ik heb wat koffie gezet met mijn slaapdronken kop en brood gesmeerd voor Aschwin en Marco. Ze verteld dat ze de Rob Jordaans penning en een vierdaagse rolstoel krijgen i.p.v. van het felbegeerde Vierdaagse kruisje. Gisteravond kon ik het ze niet meer vertellen want ze waren al in dromenland.
Een half uur later stonden Guus, Gabriel en Henk al te wachten bij de bus van Werkenrode. Met Gabriel nog even de laatste stand van zaken besproken. Om kwart voor 4 vertrokken we voor de laatste grote prestatie van ons WIG-team. Op de laatste dag word je door alle mensen langs het parcours bijna gedragen naar de finish op de Annastraat.
Spanning.
Nu pas voel ik de enorme spanning waar we de afgelopen week onder hebben moeten werken en rijden. Er valt een enorme druk van mijn schouders en voel nu pas de vermoeidheid. Vandaag wordt het vast een geweldige dag, alleen mijn stem klinkt als een bootwerker. Toen onze lopers onderweg waren naar de Wedren ben ik even snel gaan douchen ook om de pijn aan mijn schouder wat te verlichten. Toch vind ik het jammer dat ik de laatste dag niet met onze ploeg mee kon rijden. Roeland onze coördinator op het kantoor van de WIG vind het niet verantwoord dat ik nu op het parcours zit. Dit omdat ik bereikbaar moet zijn voor de pers en de organisatie. Ik heb nog genoeg te doen en drink met Frank , de nachtportier van Werkenrode, nog een warm bakje koffie. Ruim de bungalow op want hier komen we niet meer terug om half zes bel ik Birgit op of ze de autotelefoon komt brengen. Bel ook nog even naar Karien Joore onze voorzitter , of ze nog wat geld kan halen want organiseren kost nu eenmaal geld. Twee uur later arriveert Birgit samen met Annie die haar naar Werkenrode heeft gereden met de opgeladen telefoon. Annie had op mijn verzoek Lydia opgehaald met de videocamera. Daarna gaan Lydia en ik het geld ophalen bij onze voorzitter waar we om 9 uur aankomen. Hierna halen we Rashid (ons teamlid die de eerste dag is uitgevallen) en zijn vriendin op. Wat Rashid niet wist is dat zijn vriendin er voor gezorgd had dat hij in het programma van Jack Spijkerman “Heb je een wens , vraag het de VARA” zou komen.
Een journalist van de VARA zou om 11.00 uur in Café de Molen in Malden zijn. Dit was ook de verzamelplaats voor de WIG organisatie, de lopers en Rolstoel Service Nijmegen die de locatie had geregeld. Ik neem de rolstoel van Rashid even mee met een smoes want we wilden hem versieren met helium ballonnen. Ondanks dat hij was uitgevallen werd hij door Jack Spijkerman in het zonnetje gezet. Met zijn arm ging het gelukkig steeds beter maar adviseerde hem om zijn arm tijdens de intocht toch in een mitella te laten zitten.
De intocht!
Om 14.00 uur waren al onze “lopers” binnen. Paula mijn vrouw is ook gekomen om in de feestvreugde te delen. Ze heeft op de achtergrond een belangrijke rol gespeeld. De grote fles champagne wordt open getrokken en Marco zorgt er natuurlijk voor dat de hele ploeg natgespoten wordt. Iedereen heeft het gehaald . Moe, oververhit en erg enthousiast. Het laatste gedeelte zou ik zelf mee rijden, maar omdat Rashid ook mee moest naar de overhandiging bied ik hem om hem te trekken d.m.v. een touw tussen de beidde rolstoelen.
Onze wandelaars kregen de Rob Jordaans-penning uitgereikt door Independent Living Nederland. Gabriel krijgt een speciaal aanhangwagentje voor de bloemen aangehaakt. Deze kar willen we gebruiken voor de bloemen want en rijden en bloemen vast houden is nu eenmaal niet zo eenvoudig. We stellen ons op op het terras en al zingend lopen we naar de finish in Nijmegen.
De intocht (foto Jan van Teeffelen)
Het enthousiasme van het publiek aan de kant is enorm. Van alle kanten worden er bloemen aangeboden (achteraf zou blijken dat ons team 240 bossen bloemen had gekregen). De warmte van 35 graden op het parcours is overweldigend, maar de sfeer op de “Via Gladiola” geeft de echte vierdaagse spirit. Voor de KNBLO winkel op de Annastraat staat Omroep Gelderland zij doen verslag van de overhandiging van “onze lopers” van de Rob Jordaans-penning.
Overhandiging Rob Jordaans penning.
Van de voorzitter van Independent Living Nederland Tine Kouwenhove krijg ik als eerste een medaille en oorkonde uitgereikt voor mijn rol als rolstoel marsleider. Ik ben hier door geroerd want Rob Jordaans was een oud klasgenoot van de Mytylschool in Dordrecht en een groot voorvechter voor gelijke kansen en onafhankelijk leven.
Rob was inmiddels overleden en ik vond het toch een grote eer dat ik hem als eerste kreeg. De rest van het team was ook erg enthousiast. Na de hartverwarmende woorden van Tine en onze voorzitter van de WIG Karien gaan we naar de VIP Tribune. Paula had twee WIG vierdaagse T-shirts keurig met een rode strik versiert om te overhandigen aan marsleider Chris Bos en Jac Trum (raadslid CDA). De laatste had zich voordat de Vierdaagse begon , al meerdere malen uitgesproken tegen de pers, dat hij als loper tegen deelname van de rolstoelers was. Aangekomen bij de VIP tribune komt onze Burgemeester d’Hondt ons tegemoet lopen om ons te feliciteren met deze prestatie.
Wat een chaos!
Wat er toen gebeurde is bijna niet te beschrijven. Het lijkt wel op de Tour de France, overal cameraploegen waaronder het NOS-journaal, RTL 4, Omroep Gelderland , journalisten, fotografen en radioverslaggevers die ons letterlijk bestormden.
Na nog even tegen de marsleider gezegd te hebben dat we akkoord zouden gaan met een limiet van 100 rolstoelgebruikers, zetten we onze weg voort , onder luid applaus van het publiek op de tribune en langs de kant van de weg. Na het afstempelen moet ik nog even naar de Vereniging het hoofdkwartier van de Vierdaagse voor een interview met radio Unique. Ik neem nog even afscheid van de medewerkers van de KNBLO waar ik prima mee heb samengewerkt. Daarna ga ik de stad in om samen met de medewerkers van de WIG en onze lopers nog een borrel te drinken op de Waalkade. We heffen gezamenlijk het glas en op mijn vraag of ze volgend jaar weer mee doen. Luid er een eenduidig ja . De heer Schakel, Voorzitter van de van de KNBLO en Erica Terpstra zijn voor, nu nog de rest van de KNBLO.
Bij mijn afscheid uit Nijmegen kreeg ik deze tekening van Renee Donders.
Naschrift: Uiteindelijk zou het nog tot 2009 duren voordat de rolstoelgebruikers het Vierdaagsekruisje zouden krijgen i.p.v. een certificaat. De eerste die hem in ontvangst mocht nemen was Carolien Smit uit Nijmegen. Met mijn buur de helaas inmiddels overleden Marsleider Chris Bos is het weer helemaal goed gekomen. Ook Jac Trum (oud raadslid CDA) en ik zijn nu weer vrienden op facebook.
Bij het busje van Werkenrode aangekomen zien we Gabriël (Jerom de Torso), Henk, Guus, Alfred en Leo al zitten. Het busje is ons gratis ter beschikking gesteld door Werkenrode. Snel rijden we naar het Julianaplein in Nijmegen waar Helma en Jeroen ons staan op te wachten. Ons videobedrijf Chicken Skin stond al klaar om te filmen, net zoals het NOS-journaal. Na een interview voor het Journaal zijn we onze startkaarten gaan afstempelen. De 50 km lopers zijn inmiddels op weg.
Helma en ik zouden samen rijden, als rolstoel marsleider rij ik mee als waarnemer, maar bij de start word ik aangehouden door Johan Dibbits, VARA Radio. Achter hem staat iemand van KRO Echo. Na beiden te woord te hebben gestaan kan ik eindelijk op weg. Nog maar net over de Waalbrug staat er een fotograaf van De Gelderlander. Lees verder De geschiedenis van: Rolstoelen in de Vierdaagse 1995. De dag van Elst Deel 3→