Categorie archieven: Terug naar de Bossen

Brief aan de Informateur: Ervaring aan tafel

Afgelopen weekend werden we benaderd door onderstaande partijen om achter hun initiatief te staan voor een overleg  met Informateur Mariëtte Hamer. Dus verspreid dit in je eigen netwerk want het kan niet zo zijn dat iedereen aan tafel zit. Maar de vertegenwoordigers van 13 % van onze in bevolking niet. We zijn al eerder in 2011 uit de bossen gekomen!

Binnenhof Den Haag
Vergeet ons niet weer.
We blijven nog graag in de bossen 😉

 

 

 

 

 

 

 

30 mei 2021 te Leiden

Ervaringsdeskundigen met een levenslange en levensbrede hulpvraag aan de politieke tafel, in beeld én met passende eigen agenda.

Geachte informateur, geachte mevrouw Hamer,

U heeft de eervolle taak om samen met politieke partijen te werken aan overeenstemming voor het formuleren van een herstel- en transitiebeleid en te inventariseren welke andere urgente grote thema’s met voorrang moeten worden uitgewerkt. U wilt dit zoals u zelf zegt doen in clusters en niet klonteren. Wij kunnen hier, als gelegenheidscoalitie, een belangrijke bijdrage aan leveren. Wij zijn een diverse groep van mensen met verschillende beperkingen die actief deelnemen aan de samenleving. Ons initiatief is afgestemd en wordt ondersteund door onder andere Wij Staan Op!, Ieder(in) en de Coalitie voor Inclusie.

Wij hebben ervaringskennis hoe het is om midden in het leven te staan met een beperking en wat er voor nodig is om te kunnen participeren. Dit is niet vergelijkbaar met het perspectief van ouderen.

De positie van de groep mensen met een levenslange en levensbrede hulpvraag is met de bezuiniging in de zorgwetten en met de decentralisaties naar de gemeenten ernstig onder druk komen te staan. Hun positie is uit beeld geraakt: er is geen zicht op en er is geen regie op. Het relatief hoge percentage klachten als gevolg van discriminatie van mensen met een beperking, bevestigt dit.[1]

Aandacht voor de aanpak van de effecten van vergrijzing ging ten koste van aandacht voor en visie op beleid voor mensen met beperkingen en of een chronische ziekte
Ervaringsdeskundigheid aan de politieke tekentafel is nu meer dan ooit van belang.

 Bestaanszekerheid

Bescherming vanuit verschillende wetten is sinds 2012 verdwenen, waardoor mensen met een beperking in armoede zijn geraakt of dreigen te raken en er is geen of weinig perspectief op verbetering.

In de plaats van de bescherming vanuit verschillende wetten, zijn er wetten gekomen met tegenstrijdige effecten. Er is vanuit kaders en vanuit systemen gedacht waardoor het zicht op het individu buiten beeld is geraakt.

De extra kosten zijn gestegen, de tegemoetkomingen zijn wegbezuinigd en de regelingen bieden geen bescherming of perspectief meer.

De bezuinigingen in de zorg (10 miljard) zijn voor de helft gefinancierd door deze te individualiseren van de kosten met name in de langdurige zorg (care).[2] Juist mensen met een levenslange zorgvraag zijn daar in hoge mate de dupe van. Zij hebben structureel te maken met hoge zorgkosten.

Het systeem van uitkeringen en verrekening is zo ingewikkeld gemaakt dat het verlammend werkt in plaats van prikkelend en/of  ondersteunend.
Het bijstandsregime (i.p.v. het Wajong-regime) gaat uit van tijdelijkheid en biedt daarmee geen zekerheid voor deze groep die juist bij langdurige zekerheid gebaat is.

 Participatieparadox

De verwachting is dat je participeert en zelfstandig bent in de samenleving, maar juist zelfstandig je leven leiden wordt door de huidige systemen belemmerd in plaats van ondersteund.

Er is een totaal gebrek aan inzicht en passende ondersteuning om participatie waar te maken. De verwachting dat je met je omgeving je hulpvraag oplost is voor mensen met een levenslange en levensbrede zorgvraag volkomen onrealistisch. Zo wordt er langdurige afhankelijkheid van de omgeving gecreëerd, die ten koste gaat van de eigen regie en ten koste van gezonde relaties in de breedste zin van het woord.

Doordat het opvangen van de effecten van de vergrijzing politieke speerpunten zijn geworden raakt het perspectief van mensen met een levenslange handicap uit beeld. Dat gaat gepaard met kostenbeheersing en verlies van autonomie. Inrichting van de ondersteuning hoort aan te sluiten bij de levensfase, de hulpvraag én de wensen van de persoon. 

We zijn verstrikt geraakt in de systemen van de uitvoeringsinstanties. In plaats van te leven zijn we de helft van de tijd bezig met vechten met instanties om de ondersteuning te kunnen organiseren en aan te laten sluiten bij een actief en zelfstandig leven.De regels en de uitvoering zijn gebaseerd op wantrouwen ten opzichte van de hulpvraag van mensen met een beperking. Dit gaat ten koste van onze tijd en energie om daadwerkelijk te kunnen participeren op voet van gelijkheid. Het vertrouwen moet terug zodat er integraal en zonder argwaan naar de hulpvraag wordt gekeken. Uit de schaduwrapportage is onder andere gebleken dat de positie van de mensen met een handicap structureel verslechterd is in aanloop naar de ratificatie van het VN verdrag Handicap 2016.[3]

 Ervaringsdeskundigheid

Juist voor deze groep, die om hun leven te kunnen leiden als iedereen, specifieke onvervangbare ervaringskennis heeft, is het nodig dat zij zelf rechtstreeks hun deskundigheid inbrengen. Doordat deze groep niet aan tafel zit, wordt er wet en regelgeving ontwikkeld die het leiden van een zelfstandig leven in de weg zit.Het luisteren naar deze groep maakt het regelgevingsproces efficiënter en effectiever.Het brengt de uiteindelijke kosten naar beneden, het vergroot de zelfredzaamheid en ook de eigen regie. De inzet van ervaringsdeskundigheid is nodig om de participatieparadox te doorbreken, bestaanszekerheid te garanderen en de participatie haalbaar te maken. De jaarlijkse monitoring van het College voor de Rechten van de Mens 2020 bevestigt dat deze ontbreekt en nodig is.[4]

Graag komen we met u als de informateur in gesprek over het agenderen van deze structurele knelpunten. Dat onze ervaringsdeskundigheid cruciaal is, om de ook zo door u gewenste inclusieve samenleving invulling te geven, leggen wij u graag uit aan een politieke tafel.

Met vriendelijke groet,

Jiska Ogier (contactpersoon)
Pauline Gransier
(contactpersoon)
Eva Westerhoff
Peter Waalboer
Amber van Ginneken

Sarike de Zoeten
Margit van Hoeve
Illya Soffer
Aline Molenaar

Namens Terug naar de Bossen Jan Troost

[1] https://mensenrechten.nl/nl/nieuws/discriminatiemonitor-2019-86-procent-van-de-organisaties-die-discrimineerden-treft

[2] zie artikel Mirjam de Rijk, Schrappen in 9 stappen 5 oktober 2016 – verschenen in nr. 40 van de Groene

[3] Tractatenblad 2016, 105

[4] https://mensenrechten.nl/nl/publicatie/5fc877581e0fec037359c660

logo wij staan oplogo terug naar de bossenlogo coalitie voor inclusie

 

logo oogvereniginglogo 2 culogo ieder inlogo per saldologo inclusie nederland

 

 

 

 

Gastblog Mandy Mienes: Milieuzone doet soms extra pijn!

Als mens met beperking ben je gewend om zuinig te doen. Zuinig met je geld en spullen. Duurzaam om te gaan met je spullen zoals je hulpmiddelen en aanpassingen. Je denkt overal goed over na, zo ook over de aanschaf van een aangepaste auto. Die moet vooral lang mee kunnen gaan.

Aangepaste diesel auto’s en of busjes voor mensen met een beperking geweerd in milieuzones.

Zuinig aan

Als mens met beperking ben je gewend om zuinig te doen. Zuinig met je geld en spullen. Duurzaam om te gaan met je spullen zoals je hulpmiddelen en aanpassingen. Je denkt overal goed over na, zo ook over de aanschaf van een aangepaste auto. Die moet vooral lang mee kunnen gaan. (foto Mandy Mienes)

Goede zaak

Steeds meer steden voeren een milieuzone in. Op zich een goede zaak om fijn stof tegen te gaan.  Maar mensen met een beperking kopen vaak een dieselbusje of auto om er duurzaam lang mee te rijden. Dit omdat de UWV en de WMO hele hoge eisen stelt aan de aanpassingen en vergoed deze alleen als je een auto aanschaft van minder dan 3 jaar oud. En dus ook het liefst een auto die heel erg lang meegaat. Gebruik je een rolstoel dan betekend dat er ook meer ruimte in je auto nodig is.

Meer ruimte nodig

Nu moet u weten dat een stationauto of bus altijd al duurder is dan een gewone auto. Dus mensen met een beperking moeten al heel hard sparen voor deze aanschaf. Niet altijd gemakkelijk als je weinig inkomen hebt doordat je niet kan werken. Of als je wel inkomen hebt door werk dan ben je de extraatjes daarvan tegenwoordig kwijt aan de hoge bijdragen vanwege je eigen inkomen.

Weg spaarpot. Men wil wel, maar het gaat financieel simpelweg niet.

Ontheffing?

Nu kun je natuurlijk ontheffing krijgen voor zo’n zone, maar dat kost heel veel werk en privacy gevoelige gegevens. Dat ik geen privacy meer heb, daar raak je aan gewend. Maar waar ik niet aan gewend raak is dat je gemiddeld een dagdeel aan bureaucratie kwijt ben met zo’n ontheffing. Het vergt een juridisch blik aan leeswerk en dan nog heel veel kopiëren en naslagwerk bij de belasting. Dit kost veel energie, geld en confrontatie met je beperking. Het gekke is, dat je in Nederland al bijna geen privacy meer hebt door alle formulieren die je overal moet invullen. Maar waar blijft die informatie, alles wordt geregistreerd in Nederland maar dat je beperking niet weggaat staat kennelijk nergens. Dus moet je dit keer op keer weer bewijzen.

Nu heeft de vierde stad al een milieuzone ingevoerd. Als alle 50 grote steden dit gaan doen, gaat het mij en anderen straks 200 uur per jaar kosten om overal een ontheffing aan te vragen. Dit staat dan nog los van de zelfbedachte digitale parkeerontheffingen die ook steeds vaker zijn intrede doet b.v. Amsterdam, Utrecht en Kaag en Braassum.

AMSTERDAM € 150

In Amsterdam kost een milieu ontheffing jaarlijks € 150, als alle steden dat ook gaan doen kost het ons € 7500 per jaar om deze ontheffingen aan te schaffen.  Voor mijn werk kom ik nagenoeg in al deze steden, waar haal ik straks de tijd en geld nog vandaan om te werken. Want werken kost mij straks meer geld dan dat het oplevert. De participatiesamenleving is ook zelfs voor de koning belangrijk preekt hij in zijn troonrede. Maar maak het dan ook mogelijk om te participeren. Dat betekent soms even verder nadenken over invoeren van dit soort maatregelen.

Maak uitzondering simpel en mogelijk.

  1. Pas de strenge regels van de UWV en de WMO aan om je aanpassingskosten van je auto/bus te vergoeden .

       2. Geef iedereen die een gehandicaptenparkeerkaart heeft sowieso ontheffing via de                  databank van de RDW.

Zowel voor een milieu zone als voor apart parkeerbeleid die afwijkt van het gebruikelijke parkeerbeleid. De andere Europese landen doen dit al, en bovendien is het ook nog eens VN-verdrag waardig.

Heb jij ook last van deze maatregelen, meld je dan bij terugnaardebossen@gmail.com gaan we er mee aan de slag!

VWS en Tweede Kamer we komen er aan!

Ook andere oplossingen zijn van harte welkom.

Mandy Mienes  
Gerda Polman

Brekend nieuws:gemeente moet huishoudelijke hulp blijven geven.

 

De hoogste bestuursrechter bij de Centrale Raad van Beroep heeft uitspraak gedaan in de eerste WMO 2015 zaken.

Belangenbehartiger.nl Christiaan Dol
Belangenbehartiger.nl Christiaan Dol

Volgens de rechter moet de gemeente burgers met een beperking voldoende hulp bij het huishouden (Hbh) verstrekken om te kunnen participeren in de samenleving.

Maatwerkvoorziening

Met de invoering van de nieuwe Wmo 2015, vonden veel gemeenten dat hulp bij het huishouden een ‘algemene voorziening’ was en dat zij dit niet meer hoefde te verstrekken. De rechter heeft hier een streep door gehaald en vindt dat de gemeente mensen met een beperking volledig moet compenseren. Dus ook met huishoudelijke hulp als degene dat – vanwege zijn of haar beperking – niet langer zelfstandig kan.

Normuren

Voor 1 januari 2015 werd de normtijd voor Hbh gebaseerd op het CIZ-protocol. Met de invoering van de Wmo 2015 zijn veel gemeenten daar van afgestapt en gingen de mensen die Hbh hard nodig hebben er vaak fors op achteruit.

De hoogste bestuursrechter heeft vandaag ook bepaald dat dit niet zomaar kan. Inwoners moeten volledig gecompenseerd worden. Weliswaar mag de gemeente gebruik maken van normtijden, maar dan moeten deze op ‘objectieve wijze’ zijn vastgesteld. Bij het CIZ-protocol was dat het geval.

Nieuwe aanvraag

Als de gemeente vorig jaar u geen Hbh wilde toekennen, omdat het een ‘algemene voorziening’ was en/of als u vorig jaar fors op de Hbh bent gekort, dan kan het zinvol zijn om bij uw gemeente een nieuwe aanvraag in te dienen. U verwijst naar de uitspraak van de CRvB (ECLI:NL:CRVB:2016:1402) en vraagt om volgens het CIZ-protocol geïndiceerd te worden. Als de gemeente dat niet wil doen, dan kunt u hiertegen bezwaar maken. Uiteindelijk kan de rechter de gemeente terugfluiten.

Hulp bij bezwaar
Als vrienden van Terug naar de Bossen, kunt u zo goed als gratis gebruik maken van de juridisch ondersteuning van Belangenbehartiger.nl. Zie hiervoor onze eerdere bericht

Terug naar de Bossen: Juridische ondersteuning 2016!

In 2014 Eerste Kamer al gewaarschuwd!

http://demonitor.ncrv.nl/werken-met-een-beperking/participatiewet-lijkt-in-strijd-met-vn-verdrag-meer-onderzoek-is-nodig

 

Historische terugblik.

Linda Voortman Groen links heeft in 2014 motie ingediend om Participatiewet te toetsen aan VN Verdrag.

Linda Voortman Groen Links met aan haar zijde Charlie en Broeder Tuck
Linda Voortman Groen Links met aan haar zijde Charlie en Broeder Tuck

Diverse organisaties hebben de Eerste Kamer deze brief verzonden.

De brief aan de Eerste Kamer

Lader Bezig met laden...
EAD logo Duurt het te lang?

Opnieuw laden Laad het document opnieuw
| Open Openen in nieuwe tab
Debat Eerste Kamer 2014 overleg over VN Verdrag Met Jetta Klijnsma
Eerste Kamer 2014, overleg over nav de brief over toetsing participatiewet en VN Verdrag met Jetta Klijnsma

PvdA Steun motie over Persoon Gebonden Budget

34. Motie over persoonsgebonden budget (PGB) Steun deze motie! Of bekeer u tot de VVD!
Den Haag
 (contactpersoon: Terphuis, Sander, S.)
Krimpen aan den Ijssel, Ouderen Netwerk (LAO), Ridderkerk, Alphen aan den Rijn
de kist met aanhang
Ingediend op: 11-02-2016
Motie van de afdeling Den Haag voor het partijcongres van PvdA op 13 februari 2016.
Constaterende dat:  
•Op 9 februari de PvdA de steun voor het amendement van mevrouw Linda Voortman t.b.v. stevige verankering van het PGB in de zorgverzekeringswet, heeft ingetrokken; 
•Er geen concrete termijn en inhoudelijke afspraken zijn gemaakt tussen de PvdA en de VVD, hoe het PGB verankerd wordt in de zorgverzekering; 
•De VVD en de zorgverzekeraars hebben aangegeven, het behouden van PGB geen doel op zich te vinden; 
•Reeds is gebleken dat de zorgverzekeraars teveel macht hebben en patiënten te vaak een PGB ten onrechte en op onredelijke gronden, wordt geweigerd.
Overwegende dat:  
•in het partijprogramma van de PvdA staat, dat de inzet van het persoonsgebonden budget (pgb) blijft als mogelijkheid behouden, omdat de PvdA vindt, dat dit mensen instaat stelt om zelf, veelal in hun directe omgeving, de zorg te kiezen die zij willen; 
•In het partijprogramma ook staat, dat het tegengaan van sociaal economische gezondheidsverschillen in Nederland een prioriteit heeft, en met zorg, ondersteuning wordt er naar gestreefd zoveel mogelijk mensen zo volledig mogelijk mee te laten doen in de samenleving. In landelijke wetgeving moeten de rechten van cliënten en patiënten duidelijk geregeld. 
Roept de Tweede Kamerfractie op om
•Concrete termijn vast te stellen waarbinnen de verankering van het PGB in de zorgverzekeringswet wordt geregeld middels wetgeving; 
•In deze wetgeving, het uitgangspunt moet zijn dat alle mensen gelijke rechten hebben op toegang tot PGB en dit niet afhankelijk is van sociaal economische achtergrond of polisvoorwaarden in de kleine lettertjes; 
•Dat geregeld moet worden, dat mensen met chronische ziekten en handicaps, kunnen overstappen van zorgverzekering en de restitutiepolis, behouden blijft.
Alle hoop is gevestigd op de “echte” PvdA leden!

Effe rechtzetten!

Onderstaande foto is via de sociale media breed verspreid en vele dachten dat ik een “knieval” maakte voor onze Staatssecretaris Martin van Rijn na het debat over het VN Verdrag.

Geen val voor van Rijn!
Geen val voor van Rijn!
Dit wilde ik nog wel even recht zetten. Bij het overhandigen van mijn blouse aan Martin van Rijn verloor ik mijn bril en daar was ik naar op zoek!

Als aandenken voor Martin van Rijn overhandigde ik mijn Tndb blouse (ooit partij voor 1 euro per stuk opgekocht bij Nijmeegs Jopie, nog uit de tijden van de Koude Oorlog). Na de stomerij – we hebben wat afgezweet op de publieke tribune – zal hij deze blouse op zijn kamer kunnen hangen als herinnering aan het VN Verdrag.

MARTIN: “Terug naar de bossen gaat door!”

Heb meteen verteld dat mijn vertrek als woordvoerder bij Terug naar de bossen niet betekend dat hij van “ons” af is. Onze groep oud gediende gaat zeker door. Samen met Wij Staan Op zullen ze het beleid kritisch blijven volgen! Want we zijn er nog lang niet.

25 febr 2001 RechtNu tou
25 febr 2001 Recht Nu tour

Al in 2001 reisde we als CG-Raad met een bus door Nederland samen met parlementariërs. In tenminste 15 steden voerde we actie samen met lokale gehandicapten- en chronisch ziekenorganisaties om echt gelijke kansen en gelijke rechten te krijgen. Als je denkt ‘nu kunnen we achterover gaan zitten’: vergeet het maar, nu begint het pas echt!.

Zware strijd.

 

Ik ken onze Staatssecretaris al heel lang,  ook toen hij nog topambtenaar was bij VWS. In de afgelopen jaren hebben we vaak de degens gekruist. Ik had me al voorgenomen om op 21 januari officieel te stoppen als woordvoerder bij Terug naar de bossen. Maar, ik wilde dit afsluitende debat niet missen. Al mijn hoop was gevestigd op een overwinning in de zeer boeiende/zware politieke lobby die gevoerd werd door de werkgevers en door de gehandicaptenbeweging richting de politieke partijen.

Wij Staan OP
Wij Staan OP
Helga en Jan
Helga en Jan 

 

 

 

 

 

Breed omarmt.

Dat uiteindelijk alle politieke partijen het VN Verdrag hebben omarmt is echt een heel belangrijk signaal, ook voor de samenleving. Na de behandeling in de Eerste Kamer is het aan de Minister-President om het Verdrag te ratificeren.

Belangrijk is dat toegankelijkheid voor iedereen de norm is nu. Het is aan ons om deze nieuwe werkelijkheid als een olievlek te verspreiden in Nederland. De tijd van infiltratie is aangebroken: we moeten uit onze schuilplaatsen komen en onze positie in de samenleving innemen! Binnen bestaande organisatie als werkgever, werknemer, journalist, Kamerlid, de lokale politiek, onderwijs, MKB, sportvereniging, enz. We moeten helder maken dat we een economische factor van betekenis zijn, en ook midden in de samenleving staan.

Tot Slot

klein IMG_7650

In de politieke lobby hebben we geweldig samen opgetrokken met Wij Staan OpStichting Gebruikers Assistentiehonden,  Ieder In en The Dutch Coalition on Disability and Development (DCDD).

Ik wil jullie bedanken voor de vele reactie’s die ik heb gekregen op mijn afscheid bij Terug naar de bossen en het in dienst gaan bij MEE NL.

Voor zij die denken ‘zo, daar zijn we ook weer van af’: zij komen bedrogen uit. Want een oude vos verleer je zijn streken niet!

 

Gastblog Broeder Tuck: Stembureau’s toegankelijk!

VN Verdrag door Tweede Kamer. Allemaal van harte gefeliciteerd met dit prachtige resultaat. De ratificatie van het VN-Verdrag voor rechten van mensen met een handicap is, na 9 jaar, eindelijk met algemene stemmen aangenomen door de Tweede Kamer. Nadat het de Eerste Kamer is gepasseerd is de ratificatie een feit!

Wat is Broeder Tuck blij.

Maar ook stil van een soort verbazing dat dit toch echt is gebeurd. Gevoelens lopen door elkaar maar vreugde en toekomstverwachting voeren de boventoon. Broeder Tuck is ook ongelofelijk blij met het aangenomen amendement van Otwin van Dijk (PvdA).
Dit amendement komt er in het kort op neer dat toegankelijkheid de norm wordt en ontoegankelijkheid de uitzondering. Naast ratificatie van het VN-Verdrag is dit enorm belangrijk, want het zorgt voor de eerste praktische uitvoering van het verdrag.

Zegening door Broeder Tuck en Ruud van de toegankelijke tent!
Zegening door Broeder Tuck en Ruud van de toegankelijke tent!

We hebben nu handvatten om mee aan het werk te gaan.

Dat we nog veel te doen krijgen spreekt voor zich. We zullen nog zeker met de VN-vlag en de ‘Terug naar de Bossen’-vlag  op stap moeten.

actie pgb plein
Broeder Tuck naast Jan (PGB actie 2011)

Zonder de bezielende leiding van onze Jan want jij hebt een nieuwe baan. Gefeliciteerd, in deze tijd, op jouw leeftijd, in een rolstoel, is het je toch maar mooi gelukt.

Stemmen!

Van de diverse amendementen wil Broeder Tuck er nog graag één uitlichten.
Linda Voortman (GL) heeft het ingediend en het gaat over het volledig toegankelijk maken van alle stembureaus. Dit gaat Broeder Tuck al jaren aan het hart want wat moet hij, als blinde, met een rood potlood. Er wordt vaak iets te gemakkelijk gezegd dat men dan maar iemand moet machtigen. Dan zijn we dus verplicht ons recht op stemgeheim prijs te geven, wegens de ontoegankelijke stemprocedure. Zelfstandig je stem uit te kunnen brengen, hoe voelt dat! Als een volwaardig lid van onze democratie. Dit amendement brengt toegankelijk elektronisch stemmen een flinke stap dichterbij.

Twee miljoen mensen

Met VN Verdrag volwaardig burger
Met VN Verdrag volwaardig burger

Nu kunnen 2 miljoen mensen er helemaal bij gaan horen.
Deze prachtige resultaten zouden er nooit zijn geweest zonder jullie voortdurende  jarenlange inzet. Alle strijders, uit de grond van mijn hart, BEDANKT!

Met vriendelijke en strijdbare groeten,
Broeder Tuck, 21-01-2016.

Tranen in mijn ogen!

Iets wat me echt nog nooit is overgekomen in mijn carrière als belangenbehartiger gebeurde afgelopen donderdag.

Door de knieën het NOS Journaal
Door de knieën het NOS Journaal

Tranen in mijn ogen is iets wat me alleen overkwam bij de geboorte van onze veel te vroeg overleden tweeling Samme en Jelte, en later bij onze kinderen Ivar en Jeske bij hun geboorte. Na het debat over het Amendement van Otwin van Dijk, en nadat de voltallige Tweede Kamer besloot om het VN Verdrag te ratificeren, bemerkte ik dat er een vloeistof op mijn ooglid hing. Het afvangend met mijn vinger stelde ik vast dat ik toch echt een traan gelaten had. Er zouden er nog wel een paar volgen.

OMROEP Gelderland

Precies op dat moment belde Annemiek Schakelaar van Omroep Gelderland, die me al meer dan 30 jaar volgt. Een goede journalist die zei:  “Jan… je bent emotioneel?” Verbaasd was ze, zo kent ze me niet, maar ik kon het niet ontkennen. Aangezien ik al vanaf dat ik 14 jaar was gevochten heb voor gelijke rechten. Na de Rechten van de Mens (1948), werden pas in 1976 de Rechten van de Gehandicapte Mens aangenomen. Hierdoor heb ik me altijd seksueel-neutraal gevoeld: het klopt ook wel, want je hebt een dames- en herentoilet, en een gehandicaptentoilet.

Weinig slaap.

In een week van heel weinig slaap en lobbywerk als woordvoerder Terug naar de Bossen samen met Wij Staan Op,  en mijn vriendinnen van De Drie Musketiers (Margit van Hoeve, Helga Dulfer en ondergetekende) namen we de lobby op ons. We werkten mee aan interviews voor Omroep Gelderland en bij Eva Jinek – samen met Otwin van Dijk (Kamerlid PvdA), Marc de Hondt en Gerard de Nooij zat ik echt op het toppunt van mijn kunnen.

Otwin, Marc, Gerard en Jan in overleg voor Programma Jinek.
Otwin, Marc, Gerard en Jan in overleg voor Programma Jinek.

Daarbij kwam dat ik op 21 januari 2016 afscheid zou nemen van de actiegroep Terug naar de Bossen, die ik heb opgericht samen met mijn oude vrienden uit de tijd dat jongeren met een handicap nog leefden buiten de samenleving in de bossen.

Afscheid van Terug naar de bossen

Het afscheid doet zeer, maar mijn oude club van Terug naar de Bossen gaat door samen met geweldige mensen zoals de jongeren van nu, zoals Pauline Gransier, Amber Bindels en Ietje van Halem en onze andere makkers van Wij Staan Op.

terug naar de bossen
Terug naar de bossen
Wij Staan Op
Wij Staan Op

 

 

Broeder Tuck en Zuster Margaretha
Broeder Tuck en Zuster Margaretha

Ratificatie

Nu de ratificatie alleen nog maar door de Eerste Kamer moet, is het tijd om te infiltreren in de bestaande organisaties, de landelijke en lokale politiek, de ambtenarij, VNO/NCW, MKB, vervoersbedrijven, pers, onderwijs,  arbeid,  VNG, woningbouwverenigingen, vakbonden, recreatie, cultuur,musea,  horeca en natuurorganisaties.

MEE NL

Komende maandag ga ik me met alle passie die ik tot nu toe voor de belangenbehartiging heb gehad inzetten voor MEE NL als kennis- en beleidsmanager.  Ik ga mijn vrienden missen.

Als we een toegankelijk Nederland voor elkaar krijgen, dan snap ik de tranen op de publieke tribune. En bij mij.

Terug naar de Bossen: Juridische ondersteuning 2016!

Nieuwe initiatieven: Juridische ondersteuning en Aparticipatie TV.

Nieuwe ronde, nieuwe kansen!

Nieuwe ronde, nieuwe kansen!

Bezwaar en beroep via Terug naar de bossen

Het voeren van juridische procedures is ingewikkeld. Niet alleen vanwege de wetteksten, maar ook omdat het om de gezondheid van u of uw naaste gaat. Dit kan heel emotioneel zijn. Daarbij komt dat juristen niet goedkoop zijn, waardoor een juridische procedure veel geld kan gaan kosten. Dit weerhoudt veel mensen ervan om een bezwaar- of beroepsprocedure op te starten. Zeker met oog op de decentralisatie is dat erg jammer. Terug naar de bossen heeft hier iets op gevonden. Samen met Belangenbehartiger.nl, willen wij onze Vrienden goede en nagenoeg gratis juridische ondersteuning aanbieden. Om van onze regeling gebruik te kunnen maken, moet u eerst een vriend van Terug naar de Bossen worden. Een vriendschap kost u € 10,00 per jaar (meer mag natuurlijk ook, dan ondersteund u onze activiteiten)

Mocht u ons werk willen steunen, dan kunt u een jaarlijkse bijdrage over maken op:

NL95 TRIO 0254356869 t.n.v. Stichting Behoud Emancipatie Gehandicapten ovv vriend van.

Wanneer kan Belangenbehartiger.nl u bijstaan?

Belangenbehartiger.nl geeft juridische ondersteuning als u problemen heeft bij de indicatie voor zorg vanuit de Wmo, Wlz of Jeugdwet. Als er voldoende mogelijkheden zijn om een juridische procedure op te starten, gaat Belangenbehartiger.nl voor u aan de slag.

Welke kosten brengt Belangenbehartiger.nl in rekening?

Belangenbehartiger.nl brengt u alleen de daadwerkelijke kosten in rekening. Denk hierbij aan de kosten voor het aangetekend versturen van een bezwaarbrief, griffiekosten en reiskosten. Daarnaast krijgt Belangenbehartiger.nl van de gemeente een ‘proceskostenvergoeding’ als het bezwaar of beroep (deels) gegrond wordt verklaard. Bij bezwaar- en beroepsprocedures moet de gemeente de kosten van een procedure betalen. Van de proceskostenvergoeding gaat 25% naar Terug naar de Bossen.

Deze regeling geldt alleen voor Vrienden van Terug naar de Bossen, voor niet vrienden gelden andere tarieven.

Als u hiervan gebruik wil maken van onze juridische ondersteuning, dan stuurt u een email naar  terugnaardebossen@gmail.com Onderwerp: Juridische ondersteuning.

In uw email legt u uit waarom u bezwaar wil maken tegen het besluit van de gemeente en – heel belangrijk – voor welke datum bezwaar/beroep moet worden aangetekend. Als bijlage voegt u toe:

  • Het besluit van de gemeente, Ciz of Zorgverzekeraar/Zorgkantoor
  • Uw aanvraagformulier (indien aanwezig)
  • Alle relevante stukken, denk hierbij aan medische verklaringen, briefwisseling et cetera
  • Bij Wmo of Jeugdwet, de gemeentelijke verordening en beleidsregels. (zie website van uw gemeente)

Terug naar de bossen controleert uw lidmaatschap en stuurt uw email door naar Christiaan Dol van www.belangenbehartiger.nl

Christiaan Dol neemt zo spoedig mogelijk contact met u op.

Belangenbehartiger.nl Christiaan Dol
Belangenbehartiger.nl Christiaan Dol

BELANGRIJK: u blijft verantwoordelijk voor de termijn waarbinnen bezwaar of beroep moet worden aangetekend totdat Belangenbehartiger.nl een ondertekend machtigingsformulier heeft ontvangen! Als de termijn bijna verloopt, kunt u pro forma bezwaar/beroep aantekenen. Een pro forma bezwaar- of beroepschrift vindt u hier . http://www.belangenbehartiger.nl/home.htm

Als u het aanvraagformulier hebt ingevuld, kan u wel alvast de stukken naar ons opsturen.

OOK IN 2016 BLIJVEN WE ACTIEF!

‘Terug naar de bossen’ bestaat uit oudere jongeren met een handicap, die hun jeugd hebben doorgebracht in internaten, ver weggestopt in de bossen. In de jaren ’70 hebben ze hun weg uit de inrichtingen en het vinden van een goede plek in de samenleving met succes bevochten. Integreren en participeren, daar gingen ze voluit voor. ‘Terug naar de bossen’ (TNDB) is in 2011 opgericht om het recht op eigen regie te (her)verdedigen. Want dat recht ligt helaas zwaar onder vuur, onder andere door de enorme bezuinigingen, die dit kabinet ten uitvoer brengt. Participeren, maar dan wel Apart. Ofwel: Aparticipatie.

Door middel van het voeren van ludieke acties, het meedoen aan relevante demonstraties, het bijwonen van Kamer vergaderingen en dergelijke vraagt TNDB aandacht voor de steeds verslechterende positie van gehandicapten in de Nederlandse samenleving in het algemeen. En voor gelijke kansen voor mensen met een handicap van 0 tot 120 jaar in het bijzonder!

Komend jaar gaan we verder met het maken van Journaals over actuele zaken in onze Tweede Kamer en daar buiten. Met uw bijdrage kunnen we ook in de toekomst deze journaals die te zien zijn op YouTube blijven maken en tevens ondertitelen voor doven en slechthorende. 

Mocht u na het lezen ons vrijwilligerswerk willen steunen, dan kunt u een bijdrage over maken op: NL95 TRIO 0254356869 t.n.v. Stichting Behoud Emancipatie Gehandicapten ovv Aparticipatie TV

 

De TNDB-ers vragen zich regelmatig af “Hadden we niet daar in die bossen moeten blijven…?!”

 

 

 

 

CDA en Groen Links over uitstel debat ratificatie VN Verdrag inzake rechten personen met handicap!

Linda Voortman Groen Links en Mona Keijzer CDA geven toelichting over uitstel behandeling Tweede Kamer ratificatie VN Verdrag. Maar ook hoe het nu verder gaat. Exclusief interview voor het Terug naar de bossen Journaal.