Stefan Groothuis klaar voor nieuw schaatsseizoen en Otwin van Dijk Kamerlid PvdA en Jan Troost voorvechter gelijke rechten in gesprek met Annemiek Schakelaar bij Omroep Gelderland. Natuurlijk over het VN Verdrag en de stemming in de Tweede Kamer 19-1-2016
http://www.omroepgelderland.nl/tv/programma/160844370/In-Gelderland-Live/aflevering/137576534
Het amendement van PvdA Kamerlid Otwin van Dijk lijkt door de VVD nu te worden ingezet als chantagemiddel.
In dit amendement pleit Van Dijk, zelf rolstoelgebruiker, voor toegankelijkheid (van gebouwen, overheidsvoorzieningen, werkplekken, etc.) als norm. En dat is volgens Tamara van Ark in strijd met het regeerakkoord. De zware lobby vanuit werkgeversorganisaties heeft zijn werk weer eens goed gedaan. Vooral vrijblijvendheid van toegankelijkheid moet ‘de norm’ blijven. En daarmee staan gehandicapten wederom in de kou. Maar de stemmingen in de tweede kamer, volgende week dinsdag, gaan daar helderheid in brengen.
Hieruit zal blijken of Nederland een ontwikkelingsland of een gidsland is.
Voor die mensen die het debat hebben gemist en de VVD uitspraken nog eens terug willen horen.
http://debatgemist.tweedekamer.nl/debatten/verdrag-inzake-de-rechten-van-personen-met-een-handicap
De dag na de behandeling van het VN Verdrag in de Tweede Kamer was ik uitgenodigd om op sollicitatiegesprek te komen bij MEE.NL.
Was behoorlijk hyper en nog vol adrenaline n.a.v. het debat in de Tweede Kamer. Was ook de eerste keer dat ik zelf de Kamerleden en de Staatssecretaris zou interviewen voor Aparticipatie TV’s vaste onderdeel Het Terug naar de Bossen Journaal.
Na een onrustige nacht ben ik in alle vroegte naar Utrecht gereden vanuit het NOVOTEL, waar ik de nacht had doorgebracht.
Dat je naar aanleiding van je brief wordt uitgenodigd is al heel bijzonder, zeker na 3 1/2 jaar werkloosheid. Daarbij waren de signalen Lees verder In het bakje van Jetta!
In oktober werd ik gevraagd om als dagvoorzitter bij het symposium “Zorg voor seks” op te treden. Seksuoloog Jim Bender vroeg me voor dit bijzondere symposium georganiseerd door Sophia Revalidatie in Den Haag. Het symposium was bijzonder. 200 revalidatieartsen, een (intimiteits)verpleegkundige, en een hele boel maatschappelijk werkers en psychologen waren hier aanwezig. Uitleg geven over zo’n bijzonder onderwerp en dat ook nog voor een zaal met deskundige dokters was natuurlijk een kolfje naar mijn hand. Jim Bender mijn oude collega bij de CG Raad, en ik hebben ook voor de jongeren van de Vereniging Osteogenesis Imperfecta VOI een workshop gegeven over seksualiteit.
Natuurlijk hebben we dat. Het onderwerp of jongeren met een handicap seksuele gevoelens hebben is pas sinds begin jaren zeventig een item geworden. Ik heb zelf toen meegedaan aan een onderzoek waarin helder werd dat wij net als onze “gezonde” jongeren, dezelfde verlangens deelden. Voor die tijd dacht men: wat niet weet, wat niet deert! Dus voorlichting geven aan jongeren met een handicap doen we natuurlijk niet en we maken het al helemaal niet bespreekbaar.
De seksuele ontwikkeling begint al in de wieg. De baby op de borst vasthouden is het begin van de seksuele ontwikkeling: aanraking en knuffelen is belangrijk. Maar wat nou als je snel iets breekt zoals bij Osteogenesis Imperfecta? Voorzichtigheid en angst bij de ouders moet ook bespreekbaar gemaakt worden.
Jongeren op zoek naar hun eerste ervaringen krijgen te maken met zelfacceptatie. Ze zien in de voorlichtingsboekjes en films alleen maar rechtop lopende modellen met een fantastisch lijf in bijzondere standjes waar de gemiddelde OI-er alleen van kan dromen. Het aangaan van een relatie met een lichamelijke beperking is vaak niet simpel. Vooroordelen, handelingsverlegenheid en je eigen onzekerheid spelen allemaal mee. Op Facebook en datingsites kun je je handicap vaak nog even verbergen. Maar het moment van de ontmoeting is vaak de lakmoesproef.
Toch zien we binnen onze vereniging vaak dat onze leden vaak een relatie hebben of hebben gehad. In de literatuur heb ik er niets over kunnen vinden. Maar humor, doorzettingsvermogen, grenzen verleggen en vooral het bespreekbaar maken is van groot belang.
Deze blog is verschenen in Breekpunt Het blad van de Vereniging Osteogenesis Imperfecta. Nummer 2 december 2015.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen!
Het voeren van juridische procedures is ingewikkeld. Niet alleen vanwege de wetteksten, maar ook omdat het om de gezondheid van u of uw naaste gaat. Dit kan heel emotioneel zijn. Daarbij komt dat juristen niet goedkoop zijn, waardoor een juridische procedure veel geld kan gaan kosten. Dit weerhoudt veel mensen ervan om een bezwaar- of beroepsprocedure op te starten. Zeker met oog op de decentralisatie is dat erg jammer. Terug naar de bossen heeft hier iets op gevonden. Samen met Belangenbehartiger.nl, willen wij onze Vrienden goede en nagenoeg gratis juridische ondersteuning aanbieden. Om van onze regeling gebruik te kunnen maken, moet u eerst een vriend van Terug naar de Bossen worden. Een vriendschap kost u € 10,00 per jaar (meer mag natuurlijk ook, dan ondersteund u onze activiteiten)
Mocht u ons werk willen steunen, dan kunt u een jaarlijkse bijdrage over maken op:
NL95 TRIO 0254356869 t.n.v. Stichting Behoud Emancipatie Gehandicapten ovv vriend van.
Belangenbehartiger.nl geeft juridische ondersteuning als u problemen heeft bij de indicatie voor zorg vanuit de Wmo, Wlz of Jeugdwet. Als er voldoende mogelijkheden zijn om een juridische procedure op te starten, gaat Belangenbehartiger.nl voor u aan de slag.
Welke kosten brengt Belangenbehartiger.nl in rekening?
Belangenbehartiger.nl brengt u alleen de daadwerkelijke kosten in rekening. Denk hierbij aan de kosten voor het aangetekend versturen van een bezwaarbrief, griffiekosten en reiskosten. Daarnaast krijgt Belangenbehartiger.nl van de gemeente een ‘proceskostenvergoeding’ als het bezwaar of beroep (deels) gegrond wordt verklaard. Bij bezwaar- en beroepsprocedures moet de gemeente de kosten van een procedure betalen. Van de proceskostenvergoeding gaat 25% naar Terug naar de Bossen.
Deze regeling geldt alleen voor Vrienden van Terug naar de Bossen, voor niet vrienden gelden andere tarieven.
Als u hiervan gebruik wil maken van onze juridische ondersteuning, dan stuurt u een email naar terugnaardebossen@gmail.com Onderwerp: Juridische ondersteuning.
In uw email legt u uit waarom u bezwaar wil maken tegen het besluit van de gemeente en – heel belangrijk – voor welke datum bezwaar/beroep moet worden aangetekend. Als bijlage voegt u toe:
Terug naar de bossen controleert uw lidmaatschap en stuurt uw email door naar Christiaan Dol van www.belangenbehartiger.nl
Christiaan Dol neemt zo spoedig mogelijk contact met u op.
BELANGRIJK: u blijft verantwoordelijk voor de termijn waarbinnen bezwaar of beroep moet worden aangetekend totdat Belangenbehartiger.nl een ondertekend machtigingsformulier heeft ontvangen! Als de termijn bijna verloopt, kunt u pro forma bezwaar/beroep aantekenen. Een pro forma bezwaar- of beroepschrift vindt u hier . http://www.belangenbehartiger.nl/home.htm
Als u het aanvraagformulier hebt ingevuld, kan u wel alvast de stukken naar ons opsturen.
‘Terug naar de bossen’ bestaat uit oudere jongeren met een handicap, die hun jeugd hebben doorgebracht in internaten, ver weggestopt in de bossen. In de jaren ’70 hebben ze hun weg uit de inrichtingen en het vinden van een goede plek in de samenleving met succes bevochten. Integreren en participeren, daar gingen ze voluit voor. ‘Terug naar de bossen’ (TNDB) is in 2011 opgericht om het recht op eigen regie te (her)verdedigen. Want dat recht ligt helaas zwaar onder vuur, onder andere door de enorme bezuinigingen, die dit kabinet ten uitvoer brengt. Participeren, maar dan wel Apart. Ofwel: Aparticipatie.
Door middel van het voeren van ludieke acties, het meedoen aan relevante demonstraties, het bijwonen van Kamer vergaderingen en dergelijke vraagt TNDB aandacht voor de steeds verslechterende positie van gehandicapten in de Nederlandse samenleving in het algemeen. En voor gelijke kansen voor mensen met een handicap van 0 tot 120 jaar in het bijzonder!
Komend jaar gaan we verder met het maken van Journaals over actuele zaken in onze Tweede Kamer en daar buiten. Met uw bijdrage kunnen we ook in de toekomst deze journaals die te zien zijn op YouTube blijven maken en tevens ondertitelen voor doven en slechthorende.
Mocht u na het lezen ons vrijwilligerswerk willen steunen, dan kunt u een bijdrage over maken op: NL95 TRIO 0254356869 t.n.v. Stichting Behoud Emancipatie Gehandicapten ovv Aparticipatie TV
De TNDB-ers vragen zich regelmatig af “Hadden we niet daar in die bossen moeten blijven…?!”
Heel gehandicapt Nederland wachtte afgelopen donderdag in grote spanning af of het debat omtrent het ‘VN Verdrag inzake de Rechten van Personen met een handicap (IVRPH)’ nog dit jaar zou worden geratificeerd. Na bijna 10 jaar. Als waardig kerstcadeau.
Maar ja hoor, het werd uitgesteld. Staatssecretaris Martin van Rijn heeft meer tijd nodig om één en ander uit te zoeken. En veel Kamerleden lijken zich nu pas serieus bezig te houden met de consequenties van ratificatie van dit Verdrag. Hoeveel eurocentjes gaat dit de samenleving, en in het bijzonder het bedrijfsleven, wel niet kosten. De lobby vanuit de werkgeversorganisaties is heel sterk in het Haagse. Met in de voorhoede de clownesk ogende Hans de Boer, die in zijn circustaaltje uitkeringsgerechtigden zoals zuster Margaretha zonder blikken of blozen labbekakjes noemt.
VNO/NCWMaar de zuster is wel slimmer dan meneer Hans. Zij snapt wél dat gehandicapten gewoon een nieuwe (consumenten)markt vormen als Nederland toegankelijker gemaakt zou worden.
Kardinaal Jan Troost en Harry Schreurs waren de avond tevoren al naar Den Haag vertrokken. De zuster sliep in haar eigen hemelbed.Om die donderdag toch nuttig te besteden besloten de mannen een aantal interviews te regelen en vast te leggen op film. Zuster Margaretha wilde haar kerstgedachte graag voor de enorme kerstboom in het Tweede Kamergebouw uitspreken. En ook dat was al gepland voor die donderdag.
Qua kleding ontdaan van elke frivoliteit, op een beugel BH na, zelfs de bontkraag haalt zij dan van haar jas. Dit allemaal in verband met de beveiligingsrituelen in Den Haag. En alhoewel gesluierde vrouwen in haar laantje een heel gewoon straatbeeld vormen, keken de bouwvakkers die in haar buurhuis aan het werk zijn, toch wel wat verbaasd op. De trein was als gevolg van een seinstoring overvol. Een non van 61 jaar is tegenwoordig geen excuus meer om je plaats voor af te staan. Al zullen de meeste treinpassagiers dat niet eens opmerken. 90% van hen zit immers voorovergebogen met groot fanatisme op de smartphoneknoppen te rammelen.
Uiteindelijk aangekomen bij Den Haag CS kwamen haar mannen de zuster al tegemoet. Onder rolstoel-escorte liep ze naar Ingang Lange Poten. Zij en Harry moesten door de gewone poortjes, de Kardinaal had uiteraard zijn eigen ingang. Van heel nabij maakte de zuster mee hoe de elektrische rolstoel van Harry aan grondig onderzoek werd onderworpen. Er ging van alles af, zoals het nodige metaal in Harry’s mooie torso. En ze vonden een schroevendraaier voor ‘Eerste Hulp bij rolstoelpech’ in zijn rugzak. Net als het zakmesje van de zuster moest dit stuk gereedschap worden afgegeven. Bij zuster ging, jawel, de beugel BH weer eens af. Maar: we kwamen weer binnen.
Zuster Margaretha was op van de zenuwen, voor haar Kerstoverdenking, die begeleid zou worden met wat ‘illustraties’. Te weten een foto van de Kardinaal, één van Broeder Tuck met zuster Margaretha, en een afdruk van de Rutte-Wilders poster. Als dat maar goed zou gaan… ‘Take one’ ging goed. Er kwam wel een bewaker op ons af die vroeg wat we aan het doen waren. Volstrekt overbodige vraag, maar Jan bleef zoals altijd beleefd. ‘Filmen, meneer’.
Jan wilde vervolgens toch van dichterbij filmen. Dus overnieuw. Ook ‘Take two’ ging okay!
We hadden de nodige bekijks. Onder andere van een man, die van de Telegraaf bleek te zijn. Niet verrassend: hij was in het geheel niet geïnteresseerd in onze boodschap, wilde slechts met zijn smartphone een foto maken. Een grote groep studenten van een juridische HBO-opleiding, die nieuwsgierig bleef staan, had wel oprecht belangstelling.
Gelukkig heeft de zuster tegenwoordig haar eigen ‘Strijdkreet’-informatietasje* bij zich. De docent nam een en ander in ontvangst en beloofde de studenten aan het onderwerp IVRPH te zetten. Hoofd Beveiliging kwam naar ons toe. Hij bleek de zuster op internet te hebben nagetrokken. Ze was goddank goed bevonden! Nog even discussie over het habijt, hij had andere informatie dan de zuster en liet dat haar zien.
Het was een goed en prettig gesprek, maar het blijft voorlopig spannend of religieuzen in de nabije toekomst ook nog getolereerd worden. Misschien moet de zuster een volgende keer Broeder Bodar meenemen. Na al deze spanning was het hoogste tijd voor koffie. Althans voor de nozem en de non. Jan moest naar de Groen van Prinsterenzaal, samen met Charlie. Want wat bijna niemand voor elkaar krijgt: Jan mocht het VWS commissieoverleg over de toekomst van Thuiszorg TSN filmen en bovendien na afloop daarvan zijn exclusieve interview met Van Rijn!
Tijdens een snelle lunch maakten we kennis met Jorn Jongma, beleidsmedewerker bij de PvdA. Bijzonder vriendelijke man, bekende van Jan (uit de gehandicaptenwereld).
… kwam Jan ineens op de zuster af, zwaaiend met een tweede perspasje! En dan weet je weer dat je met de ex-voorzitter van de Chronisch Zieken en Gehandicapten Raad te maken hebt. ‘Meekomen, ik ben een interview geregeld met PvdA Kamerlid Otwin van Dijk en Mona Keijzer van het CDA. Jij interviewt Otwin, zuster’. ‘Ja maar… Jij weet vast wat je wilt weten en vragen, en dan kan ik niet ruiken, Jan. Laten we even wat vragen formuleren en die schrijf ik dan op’. ‘Geen tijd voor’. ‘Maar ik wil het toch, ik gris wel een paar kluiskaartjes mee en schrijf daar de vragen op’. Gezucht. De zuster toch haar zin.
Een perspasje geeft toegang tot de eerste verdieping van het Tweede Kamergebouw. Daar aangekomen kwam als een soort F-16 iemand met een camera op ons af gevlogen.‘Hoi Jan, even blijven staan’. Klik, klik, klik. Geen alledaags beeld natuurlijk: een kleine man in een rolstoel (met een speciaal ontworpen statief waar een fikse filmcamera op is gemonteerd), die een non achter zich aan sleept. Ook deze man bleek een bekende van Jan. Waarvan? De zuster vroeg het haar opperhoofd. Die wist dat even niet meer. Dus liep de zuster naar de patatbalie waar de man inmiddels zijn plek weer had ingenomen. Journalist geweest bij de Volkskrant, nu ANP fotograaf. Lezers, graag de komende tijd de kranten in de gaten. Want ergens zal daar t.z.t wel een foto van opduiken.
De nodige pers en politiek verslaggevers hadden zich op deze 1e etage verzameld om de minister van Veiligheid en Justitie aan zijn jasje te trekken over de Teeven-deal.
De zuster keek haar ogen uit. De speciale PVV-gang, de íjsbeergangen, BN-ers die belangrijk liepen te doen, toch wel bijzonder om dat allemaal te aanschouwen.
Toen het debat Voortgang Trekkingsrecht PGB. Ook een belangrijk onderwerp voor de doelgroep. De zuster bekeek het allemaal op een van de tv-schermen. Ze was eigenlijk behoorlijk moe. De avond tevoren had ze, op verzoek, een speech gehouden ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van haar favoriete Bussumse restaurant De Taj Mahal. Best emotioneel was dat geweest, ook voor veel gasten. Na dit jubileumfeest had ze haar Kerstgedachten nog moeten aanpassen omdat het debat over HET Verdrag weer eens was uitgesteld. Emile Roemer kwam op Jan afgelopen. Verderop zag ik Lodewijk Asscher, en nog wat hotemetoten. Toen werd het weer even stil, daar op die 1e verdieping. De zuster viel bijna in slaap op de genoeglijke leren bank.
En toen liep de Kamer weer leeg. Geroezemoes alom. Mona Keijzer (CDA) kwam zonder dralen op Jan af, voor het beloofde interview. Ze schudde de zuster glimlachend een hand, de zuster bleef in de plooi. (Zie hier het filmverslag.) Otwin van Dijk (PvdA) moest nog even wachten, dames gaan nog altijd voor. De zuster nam deze gelegenheid te baat om alvast nader kennis te maken met Otwin. Hij had haar via de mail al wel een groot compliment gegeven voor haar blog over het VN Verdrag, maar ze hadden elkaar nog niet persoonlijk ontmoet. Wat een sympathieke man! De zuster zou er bijna voor op de PvdA gaan stemmen (sorry, Broeder Tuck).
Otwin stelde voor om naar beneden te gaan voor het interview. Dan konden we wat meer op gelijke hoogte spreken. Otwin gaf uitgebreid, duidelijk en enthousiast antwoord op alle vragen van de zuster. Filmverslag volgt spoedig. En toen was het tijd voor ons allen om op te breken. Maar niet voordat de zuster Otwin haar geplastificeerde Rutte-Wilders poster liet zien. Otwin vond die zo leuk dat hij ‘m meekreeg. Benieuwd wat hij ermee gaat doen!
(Ter informatie voor nieuwkomers: Terug naar de bossen heeft het origineel van deze geweldige poster, gemaakt door Frans van den Heuvel, op 11 november 2011 persoonlijk aan de Minister President overhandigd. Die weet er dus van).
Na deze vermoeiende dag laafden wij ons aan een lekker hapje en drankje. En stak zuster Margaretha bij de enorme kerstboom in de Galerij een kaarsje op voor haar Broeder Tuck.
Het weinige waar ik echt geen verstand van heb is belastingen. Zelfs mijn belastingaanslag laat ik door een ander invullen. Maar mijn intuïtie waarschuwde me dat mensen met een beperking weer het haasje zijn. In de periode dat ik Voorzitter van de CG Raad was, werkte Henk Weijnen bij ons. Buitengewoon intelligent en hij wist alles van inkomen en belastingen. Durf nu wel te zeggen dat toen ik destijds bij Staatssecretaris Willem Vermeend zat, ik ook absoluut niet snapte waar hij het over had. Maar dan zat Henk naast me om het me in te fluisteren.
Gelukkig hebben meerdere bestuurders hier soms last van. Onderstaande tekst is dan ook grotendeels van Henk Weijnen mijn oude beleidsmedewerker inkomensbeleid en belastingen die ik gevraagd heb om het Kabinetsplan voor mij nog eens goed te bekijken op gevolgen voor mensen met een handicap!
Ik heb het Belastingplan nog eens goed bekeken, behalve dan de berichtgeving in de media, die zich vooral bezig houden met het zo genaamde belastingverlichtingspakket.. Zoals het er nu naar uitziet zal het Belastingplan 2016 ook door de Eerste Kamer aangenomen worden omdat D66 akkoord zal gaan. T.o.v. eerdere versie’s zijn er weinig veranderingen. De aftrek van specifieke zorgkosten is, voor zover ik het kan overzien, niet gewijzigd t.o.v. 2015.
In eerdere jaren is hierop echter al veel bezuinigd, vooral in 2013 Staatssecretaris financiën Frans Weekers (VVD). Onder zijn bewind is er bezuinigd door het afschaffen van aftrek loophulpmiddelen, en in 2014, afschaffing aftrek rolstoel en scootmobiel voor nieuwe gevallen, en aanpassing van de woning, eveneens voor nieuwe gevallen, en afschaffing WTCG (naar gemeenten).
Stuur dit toch nog maar eens aan de Eerste Kamer die hier komende Dinsdag 22 december 2015 over gaat stemmen. Dan weten ze in ieder geval dat gehandicapten weer het haasje zijn en kunnen ze niet zeggen dat ze het niet wisten.
Henk bedankt voor het influisteren en na Dinsdag zullen we weten of we met de Kerst Hazenpeper of macaroni met ham en kaas eten.
Fijne Feestdagen
Linda Voortman Groen Links en Mona Keijzer CDA geven toelichting over uitstel behandeling Tweede Kamer ratificatie VN Verdrag. Maar ook hoe het nu verder gaat. Exclusief interview voor het Terug naar de bossen Journaal.