Speciaal ivm het historische moment dat Nederland het VN Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap eindelijk gaat ratificeren volgen wij de Tweede Kamer op de voet.
Verslag vanuit de Tweede Kamer 9 september 2015. Deel 1
Tag archieven: aparticipatiebeweging
Gastblog Broeder Tuck: De 0-lijn en het VN-Verdrag.
NIEUWS: Eindelijk het Plenaire debat over het VN-verdrag.
Woensdag 9 december 2015 Plenaire zaal Tweede Kamer
14.15 tot in de late uurtjes!
Uitvoering van het op 13 december 2006 te New York tot stand gekomen Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap (Trb. 2007, 169) (33 990) + Rijkswet houdende goedkeuring van het op 13 december 2006 te New York tot stand gekomen Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap (Trb. 2007, 169 en Trb. 2014, 113) (R2034) (33 992)
Broeder TUCK die helaas door een ernstige ziekte er niet bij kan zijn heeft in zijn wijsheid deze blog geschreven. De Kamerleden zijn we graag ter wille!
In 2007 heeft Nederland het VN-Verdrag voor rechten van mensen met een beperking ondertekend. Broeder Tuck vraagt zich af waarom het debat over, en de ratificatie van dit Verdrag toch steeds wordt uitgesteld door onze overheid.
Nederland is een van de laatste om het te ratificeren, d.w.z. bekrachtigen in de binnenlandse wetten. Op het moment van bekrachtiging wordt een 0-meting gedaan en wordt de hoogte van de 0-lijn vastgesteld. Bij de 0-meting wordt gekeken naar facetten als toegankelijkheid, de maatschappelijke positie van, en de zorg voor mensen met een beperking, enzovoort. In elk land, dat ondertekend heeft, zal de 0-lijn op een ander niveau liggen.
Oeganda
Bijvoorbeeld in Oeganda ligt deze lijn lager dan in Nederland. Na ratificatie is een land verplicht om alle facetten zoals bijvoorbeeld de zorg op minstens hetzelfde niveau te houden. “Na ratificatie wordt de 0-lijn vastgesteld” is zo de algemene gedachtengang die Broeder Tuck om zich heen waarneemt. Mis, maar daarover verderop meer..
Verbeteren van het niveau mag natuurlijk ook. Om maar even op de zorg door te gaan: Deze gaat op dit moment veelal van Rijksoverheid naar de gemeentes, en met minder geld.
Minder geld mag wel als de zorg maar op hetzelfde niveau blijft. Dit is voor de meeste gemeentes niet te doen.
De WMO
De Wet Maatschappelijke Ondersteuning is als wet- in essentie een mooi voorbeeld van hoe een wet volgens het VN-Verdrag eruit zou moeten zien. En dan vooral de ‘compensatieplicht’. Het is dan ook wel aardig om op te merken dat Den Haag het niet heeft over bezuinigen, maar over een efficiëntiekorting… (gemeentes kunnen de zorg efficiënter inkopen en dus krijgen ze minder geld). Op zich druist de W.M.O. niet in tegen het VN-Verdrag, maar de gemeentes redden het gewoonweg niet om de zorg op het oude peil te houden met deze efficiëntiekorting. De gemeentes spreken zelf trouwens wel over bezuinigingsmaatregelen.
De zorg wordt minder!
De zorg wordt dus minder en dat is dus in strijd met het VN-Verdrag voor rechten van mensen met een beperking. Maar het verdrag is nog niet geratificeerd.
Broeder Tuck krijgt het vermoeden dat voor ratificatie eerst de 0-lijn flink omlaag wordt gebracht. Eerst bezuinigen en afschaffen, en als men daar nog niet mee klaar is, de ratificatie maar weer uitstellen. Hoe hoog lag de 0-lijn wel 5 jaar geleden? Toen hadden we bijvoorbeeld nog sociale werkplaatsen en een Wet Tegemoetkoming Chronisch zieken en gehandicapten. En dan sindsdien de afbraak van de thuiszorg en de sluiting van verpleegtehuizen.
Broeder Tuck struikelt pijnlijk over een lage 0-lijn.
Daarvoor hoef je niet blind te zijn. Nu wordt het nog iets ingewikkelder.
Nederland heeft ooit het Weens Verdragen-verdrag ondertekend.
Daarin staat dat je als land een verdrag ondertekend, je niets meer mag doen dat tegen de geest van dat verdrag indruist. Ondertekening van een verdrag wil, volgens het Weens verdrag, zeggen dat je als land geen beleid mag maken dat in strijd is met dat verdrag.
Dus eigenlijk vindt het vastzetten van de 0-lijn al plaats op het moment van die ondertekening. Niet na ratificatie maar in 2007 is het ijkpunt van de 0-lijn !
Dat is meteen ook het punt….
Onderdelen van nieuw beleid zou je strijdig kunnen noemen met het VN-verdrag…., geratificeerd of niet. Denk bijvoorbeeld aan de beperkingen van het P.G.B.
Nou krijgt Broeder Tuck helemaal de kriebels. De laatste jaren is de maatschappelijke positie van mensen met een beperking enorm verslechterd. Minimumloon verdienen op een sociale werkplaats is toch heel wat anders als voor een bijstandsuitkering te werken om aan de Participatiewet te voldoen. En minder zorg wordt ook al steeds gewoner.
In 2007 hadden we bijvoorbeeld nog grote gesubsidieerde instellingen voor de belangenbehartiging van mensen met een beperking. Het aantal mensen (de meesten met beperking) dat daar toen werkte is gedecimeerd.
Handelt Nederland nu in strijd met internationale verdragen en schendt zij deze?
Broeder Tuck is geen jurist maar met zijn eenvoudige logica denkt hij van wel.
Met vriendelijke en strijdbare groeten,
Broeder Tuck
26 november 2015
Van apartheid naar participatie!
In het project Aparticipatie.nl vertellen mensen met een handicap hun indrukwekkende verhaal!
Het is onze wens om deze persoonlijke getuigenissen vast te leggen van mensen die woonden, werkten en leefden in de (naoorlogse) instellingen voor gehandicapten in de bossen van Nederland. Mensen met een handicap groeiden in apartheid op en maakten zelf bewust de keuze tot integratie (of in hedendaagse termen: participatie) in de maatschappij. Zij hebben hun individuele achtergrond, keuzes en persoonlijke verhaal. Tegelijk legden zij in de jaren zeventig samen de basis voor de emancipatiebeweging van mensen met een handicap.
Zonder historie geen toekomst!
Door het vastleggen van hun persoonlijke geschiedenis laten wij zien hoe zij, weggerukt uit de thuissituatie, jarenlang in de internaten moesten leven. Duidelijk wordt welke strijd zij moesten leveren voor een plaats in de “gewone” maatschappij. Wat moesten zij overwinnen? Hoe is de emancipatiebeweging tot stand gekomen en wat deze heeft bereikt? Historische kennis en begrip van de situatie van toen helpen antwoord geven op de vraag wat participatie en inclusie zijn en wat daar nu en in de toekomst voor nodig is. Echte participatie geeft mensen een stem en regie over hun eigen leven.
Sint Maartenskliniek
De eerste interviews waren met mensen uit het oude internaat (kinderrevalidatie) van de Sint Maartenskliniek in Nijmegen. Inmiddels is ook dit internaat verdwenen.
De kracht van de films zit hem in de combinatie van de persoonlijke vertelling en het waardevolle historisch foto- en filmmateriaal.
Onze inspiratiebron is het indrukwekkende werk van de Shoah Foundation. Deze stichting legde wereldwijd bijna 52.000 getuigenissen op video vast van overlevenden van de holocaust.
Oral history
Oral history (mondelinge geschiedenis) is een methode van wetenschappelijk onderzoek naar het verleden op basis van mondelinge overlevering. Daarbij gaat het om het systematisch verzamelen en vastleggen van individuele herinneringen door middel van reeksen vraaggesprekken.
Projectdoel
Het project Aparticipatie.nl is in 2014 gestart met een financiële bijdrage van Ieder(in). Daarmee is een begin gemaakt met het vastleggen van de persoonlijke getuigenissen op videofilm en een zoektocht naar historisch beeldmateriaal.
Er is een website gebouwd http://aparticipatie.nl/ , waarop de videofilms te vinden zijn van 14 personen uit de omgeving van Nijmegen.
http://aparticipatie.nl/verhaal/4-jan-van-slochteren
In de toekomst willen wij een nieuwe reeks videofilms realiseren. Ook hierin zal het historisch beeldmateriaal een belangrijke rol spelen, omdat dit materiaal dreigt te verdwijnen met de afbraak van de oude internaten.
https://www.facebook.com/AparticipatieNL
De jacht op Kamerleden tijdens de 50PLUS Beurs geopend!
Ook dit jaar hebben we met ons Terug naar de bossen team de 50Plus beurs weer onveilig gemaakt. Dit keer geen stand. maar een mobiele cameraploeg die op zoek was naar Kamerleden. Hoe staat het met de participatie en toegankelijkheid van de verschillende standhouders en hun koopwaar?
Drie Kamerleden
Vlak voor verkiezingen zie je dat op de 50PLUS beurs alle politieke partijen aanwezig zijn. Nu hebben we maar 4 politieke partijen terug gevonden de SGP, SP, Fractie Klein en natuurlijk de 50Plus Partij. Uiteindelijk hebben we drie Kamerleden kunnen interviewen over wat ouderen met een handicap nog van de politiek te verwachten hebben. Er doet zich een nieuw “probleem” voor!
Gehandicapten worden ouder!
Het klinkt als heel positief maar de politiek realiseert zich nog steeds niet wat dit betekend! Jongeren met een WAJONG uitkering bouwen geen pensioen op dus zitten vaak een leven lang op een minimum. De voorloper van de WAJONG de AAW is in 1976 voor jong gehandicapten ,18 jarige ,die tot dan toe geen uitkering konden krijgen gerealiseerd. Dat betekend dat in 2023 de eerste “jong gehandicapten” het zullen moeten doen met een naakte AOW. Daar komt nog bij dat velen die geen uitkering hebben tot een 67 ste moeten doorwerken. Ook bij deze maatregel heeft men er geen rekening mee gehouden dat het hebben van een handicap een zwaar beroep is, vergelijkbaar met politie, brandweer en de zorg. Hoe mooi het ook lijkt om ouder te worden de 50 plus generatie met een handicap heeft alle reden om zich zorgen te maken!
Emile Roemer SP
Henk Krol 50PLUS partij
Norbert Klein Fractie Klein
Dan maar weer naar Den Haag
De aparticipatiebeweging gaat binnenkort maar weer eens naar Den Haag om de andere Kamerleden van VVD, PvdA, SGP, CDA, ChristenUnie, Partij van de Vrijheid, D66 te vragen waarom ze er niet waren! Combineren we met het VN Verdrag wat in oktober in de Kamer wordt besproken (naar verwachting)!
Spreekstalmeester in beeld!
Heeft u een spreekstalmeester/dagvoorzitter nodig?
Sfeer is belangrijk tijdens een congres of bijeenkomst. Onderstaande videoregistratie van de lancering van de website aparticipatie.nl geeft een beeld over wat ik voor u kan betekenen. Natuurlijk zijn er ook combinatie aanbiedingen mogelijk bijvoorbeeld samen met Cabaret de Gemeentereiniging http://www.gemeentereiniging.nl/ . Neem gerust contact op en we bekijken in goed overleg de mogelijkheden.
http://troostoverleven.nl/contact/
Ons Aparticipatie lied
Dat het debat, ook op lokaal niveau hier weer een impuls mee krijgt. Als u echt interesse hebt?
Daag ik u uit om de nieuwe site: http://aparticipatie.nl
Te bezoeken!
Oorgetuigeverslag van Broeder Tuck
Lancering www.aparticipatie.nl , 14-01-2015.
Broeder Tuck ontving een uitnodiging om de lancering van de website aparticipatie.nl bij te wonen.
Indringend
De verhalen zijn persoonlijk, ontroerend, schokkend en indrukwekkend. De getuigenissen gaan over het leven in het internaat, maar daarnaast ook over wonen en werken, over persoonlijke onderwerpen, religie en relaties, over maatschappelijke strijd, protest, emancipatie en participatie. Kritiek op de tijdgeest van toen wordt niet geschuwd.
Belangrijke boodschap
Hoe kijken de oude internaatbewoners nu aan tegen hun eigen participatie? En wat geven zij jongeren – met en zonder handicap – mee voor de toekomst? De verhalen kweken bewustwording en begrip.’ Daar is niets aan toe te voegen.
Wat een project!
Het wordt een bijeenkomst waar je warm van wordt. Allereerst alleen al om de mensen die van heinde en verre gekomen zijn. Cabaret De Gemeentereiniging opent de bijeenkomst op de hun kenmerkende wijze en kondigt aan dat Jan vanmiddag gelanceerd wordt.
Jan praat met verschillende mensen wier verhalen op de website staan.
Waarom?
Onderwerp is regelmatig hoe hij de mensen zo gek heeft gekregen om mee te doen. Maar ook de pijn, de groei en de kracht die uit de verhalen van de mensen op deze website spreekt. Bijzondere gast, en wel de oudste, is mevrouw Lily Otermann , gepensioneerd docente op de Sint Maarten School, waar nu deze bijeenkomst plaats vindt. De jongste aanwezige is Jeske, dochter van Jan en Paula. Of eigenlijk is de jongste haar kersverse hulphond: Daan.
Dan gaat de website on line
Getoond wordt de promofilm. Deze is al zo indrukwekkend, dat als we straks thuis de volledige interviews gaan zien ons nog heel wat te wachten staat. Diep geroerd hoort Broeder Tuck de pijn, de kracht en de overlevingskunst van deze mensen die het maar te doen hadden, veelal vanuit een vervreemdende absurde situatie.
Cabaret De Gemeentereiniging brengt hun Aparticipatielied ten gehore.
Tekst en muziek Tom Stobbelaar.
Dat moet wel een tophit worden, want de hele problematiek wordt er scherp, in een paar woorden, uitgedrukt. .
Verder dient vermeld dat de feestelijke met advocaat gevulde bonbons wel heel erg lekker zijn!
Broeder Tuck
‘De website publiceert videoverhalen met ervaringen van gehandicapte jongeren die soms meer dan twintig jaar weggestopt in een internaat leefden’.
De website biedt een blik op een tijd waarin het gewoon was mensen met een handicap buiten de maatschappij te houden. Tot begin jaren tachtig van de 20e eeuw woonden zij vaak apart in internaten; instellingen voor blinden en slechtzienden, lichamelijk gehandicapten, doven en slechthorenden en verstandelijk gehandicapten. Het vastleggen van persoonlijke verhalen en het archiveren van beelden zijn van groot historisch belang. Zeker nu steeds meer internaten verdwijnen.
Maar de website geeft ook inzicht in de praktisch nooit eerder gehoorde strijd die in de bossen is begonnen: de bewoners van toen begonnen daar met hun emancipatiestrijd en legden daarmee de basis voor participatie van mensen met een beperking in de samenleving. Het waren deze mensen die zich er hard voor maakten om een eigen leven te kunnen leiden en onafhankelijk te zijn.
Van Apartheid naar Participatie: Aparticipatie!
Aparticipatie beweging op 50 Plusbeurs
Terug naar de Bossen, een groep van oudere jongeren met een handicap, vraagt tijdens de 50 plus beurs aandacht voor een uniek filmproject: “Aparticipatie”.
Getuigenissen van mensen met een handicap die tot het eind van de jaren zeventig werden weg gestopt in de bossen en duinen van Nederland, zodat de samenleving er geen last van had en zij verzorgt werden.
De apartheid in Nederland.
Nu anno 2014 denkt het Kabinet dat zij met de participatiesamenleving zijn begonnen. Nee, dit is een vorm van geschiedsvervalsing die zijn weerga niet kent. Uit de getuigenissen blijkt nu al dat de jongeren met een handicap al begin jaren zeventig gevochten hebben voor hun integratie/participatie in de samenleving. Tijdens de beurs gaan we op zoek naar de jongeren van toen die hun verhaal willen vertellen. Maar ook naar de mensen die in internaten hebben gewerkt! https://www.facebook.com/AparticipatieNL
Gehandicapten “dreigen ” ouder te worden
Maar ook vragen we aandacht voor mensen met een handicap die ouder “dreigen” te worden. Door verbeteringen in de zorg worden ook mensen met een handicap ouder. Op zich is dit natuurlijk geweldig! De eerste generatie die niet voor zijn pensioen overleden is komt er aan! Joke Visser schrijfster van het boek “Verder is alles goed” heeft dit nieuwe thema op de agenda gezet! Voor 19,95 is het te koop en een gedeelte van de opbrengt gaat naar onze stichting.
Actie op de beurs.
Bezoekers kunnen ook samen met Robin Hood voor 2 euro op de foto. Deze foto’s kunnen ze later downloaden op onze Facebook pagina.
Terug naar de bossen blijft zich verzetten tegen de mega bezuinigingen van dit Kabinet. Als leden van de aparticipatiebeweging die uit de bossen is voort gekomen, vragen we ons nu wel eens af: “hadden we er niet moeten blijven?!
Terug naar de bossen : is opgericht om het recht op eigen regie te verdedigen.
Daarnaast voeren we ludieke acties om aandacht te vragen voor de bezuinigingen van dit kabinet en gelijke kansen voor mensen met een handicap van 0 tot 120 jaar.
Wilt u ons steunen: Stichting Behoud Emancipatie Gehandicapten
NL95 TRIO 0254356869
Met ondersteuning van de 50 plus beurs staat Terug naar de bossen weer op deze bijzondere beurs van 16 tot 20 september in de Jaarbeurs van Utrecht. www.50plusbeurs.nl
Vroeg of laat krijgt iedereen met een handicap te maken!
www.terugnaardebossen.nl
Heb de handdoek in de ring gegooid!
Na 42 jaar vind ik het welletjes, ik gooi de handdoek in de ring. Ik ben boos, gefrustreerd en zie er geen heil meer in. De mooiste jaren van mijn leven ben ik bezig geweest met belangenbehartiging van mensen met een handicap. Sommigen noemen me een lastig klein mannetje met een snor (die snor heb ik overigens niet meer).
Anderen vinden me een Don Quichotte die tegen molens vecht. Al vanaf mijn 14 de ben ik lid van de Aparticipatie beweging van mensen met een handicap. Wij woonden in de apartheidssamenleving van een internaat met een hek er om heen, afgezonderd van de samenleving. Wij wilden rechten zoals omschreven in de VN rechten van de gehandicapte mens uit 1976. Niet over ons, niet zonder ons! Integreren midden in de samenleving. Veel leden van de aparticipatiebeweging zijn in de belangenbehartiging terecht gekomen en zitten inmiddels in de WW of erger nog in de bijstand. De laatste slag in de Eerste Kamer moet nog komen voor de participatie wet, de WMO en de langdurige zorg.
Ik verlang weer naar de Zusters van de Congregatie Dochters van Maria en Joseph die ons in de bossen verzorgden. Naar de groepsleiding en staf die er voor zorgden dat alle activiteiten zoals fotografie, Soos en pony kar rijden op het terrein plaatsvonden. Alles wat toen bevochten is , is binnen 2 Kabinetten Rutte afgebroken. Op LinkedIn enthousiaste discussies van allerlei mensen die wel brood zien in de decentralisatie. De mensen waar het over gaat worden alleen nog maar aangesproken als kwetsbare mensen. Gehandicapten moeten weer terug in hun hok , ook dat is duidelijk. Ik ga rustig wachten op de medewerker van het wijkteam die met mij aan de keukentafel gaat zitten om samen met mij en mijn “mantelzorger” mijn participatiebehoefte te onderzoeken. In de krant stond : “Oud Voorzitter CG-Raad en woordvoerder Terug naar de Bossen gooit handdoek in ring”! De ingezonden reacties logen er niet om. Eindelijk van hem zijn we af. Sommige politieke partijen hingen de vlag uit en bij VWS en SZW werden de ambtenaren getrakteerd om het te vieren.