Terug naar de bossen journaal Deel 2 Interview met Ietje van Halem WIJ STAAN OP! Over het VN Verdrag en hun visie over de toekomst! Inderdaad de jeugd heeft de toekomst. Nu afwachten wat de Kamer gaat doen.
Tag archieven: CDA
Gastblog Zuster Margaretha: VN Verdrag 10 december de dag van de mensenrechten l!?
Na ruim negen jaar uitstel werd gisteren eindelijk het ‘VN Verdrag inzake de rechten van Personen met een handicap’ door de Tweede Kamer behandeld. Een aantal leden van ‘Terug naar de bossen’, van Wij Staan Op, blinden, doven, rolstoelers en de nodige hulp- en blindengeleiden honden waren daarvoor uit alle hoeken van het land naar Den Haag gekomen.
De beveiligingsrituelen waren voor zuster Margaretha weer even een stressmomentje. Ze had zich zoveel mogelijk uitgekleed, laarzen, rozenkrans, horloge. Maar de beugel-BH ging toch weer af. En ze was vergeten dat ze een zakmesje in haar handtas had, aandenken aan haar vader. Bij dezelfde controle twee maanden geleden was dat aan de aandacht van de beveiligers ontsnapt… Maar gelukkig is de Tweede Kamer Schiphol niet. Ik mocht het steekwapentje in een zakje doen, telefoonnummer erop en na afloop weer ophalen bij de balie.
Jan Troost was druk aan het filmen op de begane grond. Hij had de toestemming daarvoor voor elkaar gekregen!!! Inclusief perskaart, maar met veel reeds gekweekte goodwill. De zuster haalde eten en drinken voor de filmer, want daar heeft hij doorgaans geen tijd voor op dit soort dagen.
Habijt demonstratie-nijd
We zaten net aan een tafeltje toen het hoofd Bewaking op ons opkwam. Of Jan, die hij kent, even mee wilde komen. Help! Het bleek over de zuster te gaan. Ze was nu nog doorgelaten. Maar dat kan een volgende keer wel anders aflopen. De regels worden waarschijnlijk aangescherpt. En nonnen bestaan blijkbaar niet meer in de hoofden van beveiligers. Habijten vallen tegenwoordig onder ‘demonstratiekleding’. De zuster gaat zich hier op voorhand al over beraden. Voor zover zij het Huishoudelijk Reglement nu heeft bestudeerd, zou uitsluiting onrechtmatig zijn. We zien wel. (Helaas is er geen enkele ‘handel’ in habijten, en is het mij tot op heden niet gelukt een origineel te pakken te krijgen.)
Gelukkig, mijn arme dochters ten spijt, was ik weer als zuster Margaretha van huis vertrokken. Hoofd Beveiliging vroeg of ik andere kleren bij mij had. Neen dus. Anders had ik mij ofwel moeten omkleden of een mogelijke rel moeten ontketenen. En het ging tenslotte om het belangrijke IVRPH, waar ook Jan jarenlang voorwerk en politiek gelobby had verricht! Ditmaal werd de zuster nog gedoogd.
Interviews
Jan maakte dankbaar gebruik van het uur uitstel om Linda Voortman uitgebreid te bevragen. ‘Terug naar de bossen’ heeft in de loop van de jaren een hele goede band opgebouwd met name met GroenLinks en de SP. Linda had zich, zoals gehoopt en verwacht, terdege voorbereid op het debat.
Wij Staan op
Ook Ietje van Halem moest eraan geloven en werd door Jan op film vastgelegd.
Samen met negen andere jongvolwassenen met een beperking vormt Ietje de beweging ‘Wij Staan Op’. Op 16 mei jl. startten zij een publiekscampagne voor het verbeteren van de positie van mensen met een beperking. Speerpunt daarbij: de ratificatie van het IVRPH. Met de moeder van een van deze jongeren heeft Jan Troost veel overleg.
Tot slot drukten we Norbert van de eenmansfractie Klein nog even de hand. Die kennen we vooral van laatste 50Plus Beurs, Jan heeft o.a. hem toen geïnterviewd.
De Publieke Tribune
Een bonte stoet mensen met en zonder beperking en de honden betrad de publieke tribune. Die publieke tribune is overigens niet erg ‘toegankelijk’. Rolstoelers staan ergens in het gangpad. Met een hoge reling ter hoogte van het blikveld, als je pech hebt, zoals Jan Troost.
De arena
Het stoeltjesgedeelte lijkt op dat van een voetbalstadion. Heel steil oplopend, spekgladde vloerbedekking, te smalle looppaden en de stoeltjes zelf zijn uitermate ondemocratisch: je houdt een debat daar, zelfs als niet-gehandicapte, niet veel langer dan twee uur op vol. Ik kan me niet voorstellen dat de bedenker daar ooit zelf een dagdeel op heeft doorgebracht. Halverwege het debat stortte een slechtziende dame met haar blindengeleidenhond een eindje naar beneden. De schade bleef gelukkig beperkt.
Er waren twee doventolken aanwezig. Die kunnen hun werk alleen staande doen. Maar staan is verboden op de publieke tribune. Gelukkig zwaaide ditmaal een hele vriendelijk bode de scepter, en mochten de tolken bij uitzondering overeind blijven. Al werden ze tot onze stomme verbazing op een gegeven moment bijna onder de voet gelopen door een stelletje onbehouwen bezoekers.
Eten en drinken meenemen is ook verboden. Het eerste gedeelte van het debat duurde echter bijna 4 uur. En er waren mensen bij die in die vier uur hun medicijnen moesten slikken. Met liefst een slokje water! Ook daarvoor maakte de vriendelijke bode een uitzondering.
Het begint dan eindelijk!
Het debat waar zovelen zo lang naar uit hebben gezien, begon een uur later dan gepland. Na negen jaar wachten kon dat er nog wel bij. Eerst moest nog ergens over gestemd worden, door de gehele Tweede Kamer. Volle bak. Het fluorescerende haar van Geert Wilders was vanaf de publieke tribune dé blikvanger. Gelukkig hoefde hij alleen maar al dan niet zijn hand op te steken. Maar na die stemming liep de Kamer leeg, en bleef er nog een paardenkop over. Nee, niet die van Wilders, maar die van acht partijen, vertegenwoordigd door één à twee Kamerleden.
Merkwaardige gewaarwording was het dat dit debat niet werd bijgewoond door de staatssecretaris van Binnenlandse Zaken, maar door Van Rijn van Volksgezondheid, Welzijn en Sport.
Zelfs de politiek lijkt niet te beseffen dat dit VN Verdrag om mensenrechten gaat, en niet om ‘een gehandicaptenwet’.
Tweede bijzonderheid was dat het VN Verdrag nog niet geldt voor de Overzeese gebieden . Extra vreemd omdat juist de aanwezigheid alle landen van het Koninkrijk Nederland afgelopen oktober zo belangrijk werd gevonden dat dat de reden was het geplande debat weer eens uit te stellen.
De belangstelling vanuit de politiek en de media was overweldigend. Voor de zaak Teeven, die dag, wel te verstaan. Alle perstafeltjes op de publieke tribune bleven leeg. Mensenrechten zijn minder hot dan de duistere praktijken van omhooggevallen VVD-ers.
De standpunten
SP
De SP beet de spits af. Henk van Gerven had daarvoor zelf 60 minuten in laten plannen. Dat was de voorzitter gelukkig ook iets te gortig. Henk’s betoog betrof vooral de nog altijd verslechterende financiële positie van mensen met een beperking. Goed bedoelde woorden, maar het werd niet echt overgenomen, helaas..
PvdA
Toen de PvdA, vertegenwoordigd door Otwin van Dijk. Als gevolg van een ongeluk zit hij sinds zijn 18e jaar in een rolstoel. Een ervaringsdeskundige dus, die een vlammend betoog hield dat een echt inclusieve samenleving nog ver te zoeken is. Het IVRPH moet wat hem/PvdA betreft zo snel mogelijk worden geratificeerd, al moet er nog heel wat om heen (gefaseerd) worden geregeld en ingevuld.
Sinds zijn komst in de Kamer is het spreekgestoelte pas verstelbaar, even als de spreekmicrofoons. De toegankelijkheid van zowel het Eerste als het Tweede Kamergebouw laten nog veel te wensen over. Dit onderwerp werd door meerdere sprekers aangehaald als voorbeeld van hoe het beter moet.
CDA
Mona Keijzer van het CDA toonde zich wat halfslachtig. Natuurlijk moeten rechten van mensen met een beperking beter geborgd worden. Maar wat gaat dat kosten? En moet een en ander niet over langere termijn worden uitgespreid. Wel leuk dat ze Jan aanhaalde, die, toen hij de Frans Wolters-prijs uitgereikt kreeg voor al zijn verdiensten, in zijn speech het leven en de toekomst van zijn dochter (die Osteogenesis Imperfecta heeft) vergeleek met dat van Jan Peter Balkende’s dochter. Ook haar punt dat het vreemd is dat mensenrechten valt onder Binnenlandse Zaken en het VN Verdrag onder VWS. Lijkt op vorm van discriminatie.
Christen Unie
Gert-Jan Segers, recente opvolger van Arie Slob van de ChristenUnie, begon ook met een voorbeeld uit de privésfeer. Zijn nichtje Hanna, die het Down Syndroom heeft, een goede opleiding heeft gevolgd en zich nu op de arbeidsmarkt gaat begeven. Verder kort gezegd ook een pleidooi voor datgene dat het IVRPH behelst. Hij benadrukte het belang van goede voorlichting als tijdens de zwangerschap de ongeboren vrucht een afwijking blijkt te hebben.
Groen Links
Linda Voortman was zo gedreven dat ze Fleur Agema per ongeluk passeerde door voor haar beurt het spreekgestoelte al te betreden. Het sierde de PVV-ster dat ze daar verder geen probleem van maakte. Linda benadrukte o.a. de vele aspecten van toegankelijkheid; van gebouwen, onderwijs, gezondheidszorg, arbeidsmarkt, sport, communicatie, etc.. En daarmee samenhangend de verschillende ministeries die dit uiteindelijk moeten oppakken. Zij verweet het kabinet gebrek aan ambitie. Waarom nu niet doorpakken in plaats van weer pappen en nathouden. De grote lijnen moeten nu worden uitgezet, uitwerking volgt daarna.
D66
Ook Vera Bergkamp van D66 drong voor, wederom met goedkeuring van Fleur Agema. Er zat iemand op de publieke tribune die Vera veel informatie had verstrekt. En die persoon moest bijna naar huis. Bergkamp hield een helder betoog, had ook al de nodige interrupties gepleegd bij de andere sprekers. Gedreven en hoopvol, lijkt mij de stem van D66 in deze.
Schorsing debat
Met een kleine club aten en dronken wij wat bij restaurant Dudok. Jan en ik besloten de vervolgzitting niet meer bij te wonen. Een aantal anderen (gelukkig) wel. We zochten Jan’s spullen bij elkaar (hij had de avond daarvoor al in Den Haag doorgebracht), die lagen onder meer nog in het Tweede Kamerkluisje.
Naar huis
Daar hoorden wij met rode konen bij de ingang Kamergebouw op het grote scherm nog even het betoog aan van Tamara van Ark van de VVD. Ze had al interrupties geprutteld, waarbij ze vooral sprak ‘vanuit haar gevoel’. Een ‘pareltjes gaan nooit verloren-gevoel’ dan wel (tekst uit een corpslied). Het ging toch allemaal al héél goed in Nederland met de inclusie. En waarom ondernemertje pesten met het opleggen van onnodige regels?! Ze doen al zó hun best. Zelfs Jan normaal een aardige diplomaat werd steeds kwader en verliet briesend de hal van de Tweede Kamer!
De zuster was wel jaloers op Tamara’s mooi gelakte nagels.
Dat was geen fijn eind van een op zich goede dag, maar we hadden niet anders verwacht van de VVD.
Felicitaties voor ‘Wij Staan Op’: bijna alle negen sprekers noemden hen bij naam, haalden hun voorbeelden aan, en zwaaiden met het Wij Staan Op-manifest. Aan jullie zal het niet liggen!
Vanavond moet staatssecretaris Van Rijn het bombardement aan vragen, die gisteren gesteld zijn, beantwoorden. Of de ratificatie nu werkelijk op korte termijn gerealiseerd wordt, is toch nog de vraag.
Evenals de vraag waar het haarstukje van (nee, niet Geert Wilders maar) de microfoon van Jan ’s filmcamera is gebleven. In het tumult van 9 december geruisloos verdwenen…
De Zuster doet een schietgebedje dat het amendement van Otwin van Dijk (PvdA) wordt overgenomen! Dan nog de door de Eerste Kamer en dan RATIFICATIE!
Margreet de Broekert/zuster Margaretha
Bussum 10 december 2015
Om 19.30 gaat van Rijn antwoorden
http://www.tweedekamer.nl/vergaderingen/plenaire_vergaderingen/details?date=10-12-2015#2015A05502
Mark Rutte ben je mijn eerste klant?!
Geachte heer Rutte, beste Mark.
Mocht je van mijn aanbod geen gebruik willen maken dan mag je dit ook door sturen aan de nieuwe kandidaat Minister President zoals: Jesse Klaver, Emiel Roemer, Lodewijk Asscher, Sybrand Buma, Alexander Pechtold, Marianne Thieme, Kees van der Staaij en Gert-Jan Segers. Wilders heb ik al eerder in mijn bus gehad en dit aanbod doe ik hem niet. Mocht Geert Wilders zich hierdoor gediscrimineerd voelen? Kun je hem adviseren om een klacht in te dienen bij het College van de rechten van de mens!
Onze ontmoeting
In 2013 heb ik je ontmoet in het Torentje samen met Harry Schreurs dit nav het schilderij wat we je overhandigd hebben tijdens het VVD Congres. Buiten de uitstekende koffie heb ik je ook mijn cv overhandigd met het verzoek er naar te kijken en me uit te nodigen voor een gesprek. Door alle drukte rond het Torentje is mijn brief vast in de map: nog te doen! terecht gekomen, daarom deze herinnering. Zeker nu dit Kabinet iedereen weer aan het werk wilde krijgen.
Ondanks dat ik inmiddels druk bezig ben om mijn bedrijf: troostoverleven.nl verder op te bouwen, “de zogenaamde VVD aanpak”, wil ik je laten weten dat ik nog steeds beschikbaar ben.
Wat heb ik je te bieden: Privé chauffeur
Om aan te geven wat ik voor je kan betekenen, wil ik je bij voorbaat laten weten dat ik bereid ben om voor een salaris onder de Balkenende norm te werken. Functies waar mijn gedachten naar uit gaan zijn, je privé chauffeur, neem mijn eigen donker blauwe aangepaste Volkswagen T6 mee. Onregelmatige tijden geen probleem en mijn Gehandicapten parkeerkaart biedt voordelen bij het parkeren. In mijn bus hoeft alleen nog maar kogelvrij glas te worden aangebracht.
Daarnaast ben ik absoluut geschikt om als bodyguard voor je te werken, heb al een kogelvrij korset. In de tussentijd kunnen we opnamen maken van je activiteiten en in het kader van Oral History je belevenissen vastleggen, nu je binnenkort het Torentje moet verlaten.
De Koning
Deze functie kan ik natuurlijk ook bekleden bij onze koning Willem Alexander. Adviseur van zijne Majesteit i.v.m. de verschillende minderheidsgroepen die ons land rijk is, lijkt me een uitstekende functie die past bij mijn kwaliteiten.
Rolstoel lakei
Tijdens Prinsjesdag stel ik me beschikbaar als rolstoel lakei naast de Gouden Koets dit doet het absoluut goed in de beeldvorming. Het brengt de inclusieve samenleving echt in beeld. Deze functie kan ik natuurlijk ook bekleden als ik jou chauffeur/beveiliger ben.
Wellicht kun je me aanbevelen?
Brede belangstelling
Van het CDA de Frans Woltersprijs 2015 mogen ontvangen en van je vrienden van de PvdA de Zilveren Roos in het dorp Wijchen waar ik woon. Gekampeerd met de SP, PvdA en Groen Links in de bossen en stage gelopen bij de Christen Unie en vele jaren de politiek lobby voor de CG-Raad in Den Haag mogen doen, dus ben zeer breed georiënteerd. Natuurlijk heb ik ook warme banden met de VVD 😉
Je ziet ik ben voor veel functies inzet baar.
Ik realiseer me dat je binnenkort ook weer een nieuwe baan zoekt, geen enkel probleem breng je als je vaste chauffeur ook graag naar Brussel of Straatsburg.
Ik wacht (nog steeds)op je uitnodiging.
Met vriendelijke groet
Jan Troost
Rolde bijna van de divan!
De dag voor 1 april word ik s’avonds gebeld door een keurig sprekende meneer. De heer Flappe., hij stelde zich voor als lid van de CDA-basisgroep sociale zekerheid. Hij vertelde me dat ik door de jury was uitverkoren om de Frans Woltersprijs te ontvangen uit handen van Ank Bijleveld Commissaris van de Koningin in Overijssel. Even dacht ik dat het een grap was en ik twijfelde even. Ik sta nu niet echt bekend als een fanatiek CDA aanhanger. Hij vertelde dat ik de prijs tijdens het 35 – jarig CDA congres overhandigd zou krijgen. Hier zouden ook alle Oud Minister Presidenten aanwezig zijn, van Agt, Lubbers en Balkenende. Enigszins aarzelend vroeg de heer Flappe of ik de prijs wilde accepteren. Tijdens het telefoontje lag ik op mijn divan tv te kijken en rolde er bijna af van verbazing!
Ik was vereerd
Ik was natuurlijk ook vereerd om juist van het CDA deze prijs te mogen ontvangen. Natuurlijk gaf ik meteen aan dat ik het op prijs zou stellen dat ik het CDA na de uitreiking en de toelichting zou mogen toespreken. Een gouden kans om tijdens het CDA congres onze boodschap nog eens onder de aandacht te brengen. Broeder Tuck (incognito) heeft onderstaand geluidsfragment opgenomen van de uitreiking door Ank Bijleveld en mijn korte toespraak:
De Frans Woltersprijs
Is een blijk van waardering en erkenning voor hen die zich bijzonder hebben ingezet op sociaal gebied. En daarmee anderen te stimuleren zich op sociaal gebied verdienstelijk te maken. Genoemd naar oud-Kamerlid Frans Wolters die de basisgroep sterk ondersteunde en zelf een voorbeeld was vanwege zijn warme belangstelling voor mensen en met name degenen met een zwakkere positie in de samenleving.
“Jan Troost is een persoon die zich tientallen jaren op het brede sociale domein zeer verdienstelijk heeft gemaakt. Hij is vanaf zijn geboorte gehandicapt en van jongs af aan aangewezen op een rolstoel..Jan Troost is een boegbeeld, een ambassadeur, actievoerder en een gewaardeerd oud- voorzitter van de Chronisch zieken en Gehandicapten Raad (CG-Raad) maar ook een aimabele persoonlijkheid waar iedereen een beroep op kan doen. Hij is al veertig jaar actief in de belangenbehartiging en ook betrokken bij de actiegroepen Terug naar de bossen en Makkers Unlimited. Hij weet op een voortreffelijk manier ‘de factor humor’ in te zetten om de vele vraagstukken van zijn gehandicapte medemens voor het voetlicht te brengen. Als voorzitter van de CG-raad deed hij aangifte van discriminatie toen cultuurfilosoof Wim Rietdijk verkondigde dat mensen die lichamelijk onvolwaardig zijn door abortus of euthanasie gedood moeten kunnen worden. De rechter kon niets met zijn aangifte, omdat dergelijke uitingen niet strafbaar waren. Hierop nam de politiek actie, met een wijziging in het Wetboek van Strafrecht als resultaat. Het discrimineren van mensen met een beperking is nu strafbaar”.
Dames en heren
Wat geweldig, dank u meestal sta ik bij het CDA buiten om actie te voeren voor onze belangen. Het is de eerste keer dat ik u mag bezoeken. Maar ik wil toch nog één ding kwijt. Minister Balkenende, Minister President hij hoorde dat ik afscheid nam van de CG-Raad en toen hebben we een gesprek gehad in het Torentje. Dat ging over de Eeuw van onze dochters Amelie en Jeske, mijn dochter. Met één groot verschil, Jeske heeft een handicap en tegenwoordig is dat niet zo makkelijk. Want sinds ik uit de bossen verdwenen ben, veertig jaar geleden zat ik bij de nonnen. Dat was zo hé we zaten niet in de samenleving, maar buiten de samenleving en daar is de strijd van jongeren met een handicap begonnen. Daar heb ik groot respect voor. Ook voor mijn dochter en natuurlijk ook voor Amelie, want uiteindelijk moet je het samen doen en zoals tegenwoordig gaat maak ik me er zorgen over. De zogenaamde prenatale eugenetica, het lijkt wel of mensen met een handicap niet meer geboren moeten worden, er niet meer mogen zijn! Ik ga er van uit dat ook het CDA, als gezinspartij hier verder over nadenkt en dat ethische discussies over mensen met een handicap ook worden voortgezet. Want neem van mij aan, mensen met een handicap zullen altijd geboren blijven worden.
En de strijd die wij voeren is ook voor jullie, want uiteindelijk krijg je allemaal een handicap!
Dank U wel!
Mantelzorg: Sorry geen tijd!
In 1988 ben ik getrouwd met mijn vrouw Paula. We beloofden elkaar trouw en zorg voor elkaar, in goede en slechte tijden!
Dat was overigens nog voor dat de term mantelzorg werd misbruikt door de overheid!
De term zelf is in 1971 uitgevonden door mevr. Hattinga Verschure.
Mantelzorg is: “ De zorg die men binnen zo’n groep aan elkaar verleent is voor elk lid van de groep als een mantel, die verwarmt, beschut en beveiligt.”
Het was de tijd dat het gezin nog de hoeksteen van de samenleving was.
Lubbers
Het Kabinet Lubbers (1985) begon het woord mantelzorg te introduceren bij zorg aan personen met ernstig lichamelijk, verstandelijk of psychische beperking. De (bereidheid tot) wederkerigheid, zoals Hattinga Verschure het bedoelde is inmiddels uit het woordenboek van de Regering verdwenen. Onder Rutte 1 is het woord Mantelzorg als oplossing aangegrepen om de enorme bezuiniging en afbraak van de verzorgingsstaat te vergoelijken. We moeten weer voor elkaar zorgen net als vroeger. Wat ze er bij vergeten te vertellen is ,dat de situatie voor 1970 echt anders was dan nu. De man werkte veelal buitenshuis en de vrouw werkte thuis en zorgde voor de kinderen. Als goedmakertje werd het mantelzorg compliment in het voor uitzicht gesteld in 2007. Toen nog 250 euro per jaar, inmiddels gezakt naar 200 euro en vanaf 2015 mogen de Gemeenten het zelf beslissen.
De ” Gemantelde”.
Over hoe de “Gemantelde” zich voelt of hier over denkt is niet bekend. Sommige gemeenten zien de mantelzorger nu als perfect middel om te bezuinigen. Waarom een elektrische rolstoel als je een rolstoel duwer naast je in bed hebt liggen! Waarom introduceren we niet de rolstoeldraagstoel waarbij de gemantelde door vrienden of de buren door de straten wordt gedragen, hoeven we de huizen, openbaar vervoer en publieke gebouwen ook niet aan te passen!
Kan ik nog wel eens goed ruzie maken als ik steeds meer afhankelijk wordt van mijn vrouw, dochter, zoon, buren of vrienden? Waar blijft de wederkerigheid in onze relatie’s?
Met een actie van Makkers Unlimited hebben we de in 2010 gehouden landelijke politieke verkiezingsbijeenkomsten bezocht . De mantelzorger zat geketend door middel van een ketting aan ons vast, aan de gemantelde. De personen hierboven maakten even tijd voor ons. De mantelzorger vroeg aan de politici die langs kwamen om de taak even 10 minuten over te nemen. Het antwoord: je raad het al!
Sorry we hebben het druk en even geen tijd!
Mantelzorgers zijn dus mensen die langdurig en onbetaald zorgen voor een chronisch zieke, gehandicapte of hulpbehoevende persoon uit hun omgeving. Dit kan een partner, ouder of kind zijn, maar ook een ander familielid, vriend of kennis.
De eeuw van “Onze” dochters.
In 2005 hield Minister-President Jan Peter Balkenende een lezing getiteld ‘De eeuw van mijn dochter’. Hierin sprak hij over de fundamenten die de samenleving leefbaar moeten houden in de nieuwe eeuw waarin zijn dochtertje zal opgroeien.
De fundamenten die hij besprak waren: solidariteit, rechtsorde en economische weerbaarheid. Op de Nieuwjaarsreceptie van de Koningin sprak ik hem. Toevallig waren we op dat moment lotgenoten: we hadden beide wondroos gehad, beide hadden we op de rand van de dood gebalanceerd en dat schept een band!
Onze dochters
Onze dochters waren de tweede overeenkomst. ze waren even oud en tijdens de receptie spraken we elkaar hier over. Datzelfde jaar zou ik afscheid nemen van de CG Raad en hem was ter oren gekomen dat ik mijn laatste Nieuwjaars toespraak zou houden over solidariteit. Hij was benieuwd, en nodigde me dan ook uit in het Torentje.
Het Torentje
Minister President Balkenende wilde van mij horen met welke problemen mensen met een handicap of chronische ziekte te kampen hadden. Hoe hun werkelijkheid, achter de hem bekende cijfers en tabellen, er werkelijk eruitzag. Na het bespreken van een groot aantal prangende kwesties (mobiliteit, de zorg, toegang tot arbeid, onderwijs, toegankelijkheid etc. ) spraken Balkenende en ik over hoe we solidariteit vorm konden geven.
Ik stelde voor om te spreken over de eeuw van onze dochters. (mijn dochter heeft dezelfde handicap als ik, Osteogenesis Imperfecta).
Ik hield een pleidooi voor gelijke rechten om de Wet Gelijke Behandeling op grond van handicap of chronische ziekte uit te breiden. ‘Roepen we daarmee geen eindeloze processen op ons af?’ vroeg Balkenende zich af. Die gedachte relativeerde ik, verwijzende naar de recente dreiging met wetgeving door toenmalig Minister Zalm. Die dreigde namelijk alleen en dat resulteerde in acties van de banken, die hiermee een begin maakten met het toegankelijk maken van het betalingsverkeer door onder andere de betaalautomaten op een toegankelijke hoogte te bouwen.
2020
Nu ik in 2020 terug denk aan dit gesprek en zie hoe de verzorgingsstaat is afgebroken in 15 jaar, voel ik me echt klote. Ik heb altijd een positieve kijk gehad op het leven, maar ik maak me nu oprecht zorgen over de “Eeuw van mijn dochter”. Ik lig er nachtenlang van wakker.
Jan Peter, ik hoop echt dat jouw dochter nooit gebruik hoeft te maken van de WAJONG, de WMO, de zorg en zeker niet van de participatie wet. Ik spreek de hoop uit dat het CDA in de komende tijd gaat voor de “eeuw van onze dochters”! Ook na de verkiezing in 2021.
Want dit Rechtse Kabinet zorgt niet voor “Gelijke kansen”, maar voor een tweedeling tussen onze dochters!
Mede namens mijn dochter Jeske Troost.
Jan Troost oud Voorzitter CG-Raad
Werk boven inkomen!?
Wat een kletsverhaal, de beleidsmakers en politici geloven er nog steeds in!
Ontslaan en daarna aannemen voor minder dan de helft!
Op dit moment worden medewerkers in de thuiszorg, in zorginstellingen en bij belangenorganisaties ontslagen. In de jaren tachtig gebeurde precies hetzelfde . Ook toen nam de werkeloosheid in Nederland snel toe. Meer dan 600.000 werklozen . In die tijd werkte ik bij de Werkgroep integratie Gehandicapten in Nijmegen. Drie medewerkers werkten er destijds in WSW verband (Wet Sociale Werkvoorziening ), voor de rest werkten er alleen vrijwilligers en stagiaires. Onder dreiging van overheidsingrijpen in de lonen sloten werkgevers en werknemers in 1982 het befaamde Akkoord van Wassenaar. Wim Kok indertijd Voorzitter van de FNV later Minister President ( PvdA) ) karakteriseerde het akkoord als ‘een keuze van verantwoordelijke mensen voor een eigen rol in het geheel, in plaats van te zeer afhankelijk te zijn van keuzes die de overheid oplegt’. Zijn argument als vakbondsvoorzitter: “Als je dan een loonmaatregel ziet aankomen waardoor de regering het overneemt en je als vakbeweging met lege handen staat, is het beter zelf verantwoordelijkheid te nemen”. Minister president Ruud Lubbers (CDA) meende achteraf dat zijn dreigement om in te grijpen in de lonen ‘op z’n zachtst gezegd een handje geholpen heeft om dat akkoord van Wassenaar te krijgen’. Loonvorming moest weer primair een taak van de sociale partners worden.
Nijmegen ( Havana aan de Waal).
In Nijmegen pleitten we toen al voor een basis inkomen samen met Unitas (werklozen centrum) andere maatschappelijke organisaties en politieke partijen als PPS, PSP en D66. Al snel bleek toen dat de Gemeente Nijmegen 300 gulden moest betalen als bijdrage aan de WSW voor onze WSW medewerkers bij de WIG. Snel bleek dat het goedkoper was voor de Gemeente om mensen aan te nemen via de WVM (Werk Verruimende Maatregel). Bijstand plus een paar guldens meer. De PvdA onder leiding van Premier Kok formuleerde het later als volgt: Iedereen heeft recht op werk! Het is van het grootste belang zoveel mogelijk mensen door middel van arbeid mee te laten doen aan de samenleving, hun talenten en zelfrespect te ontwikkelen en economische zelfstandigheid te realiseren. De Partij van de Arbeid staat voor werk boven inkomen: dat is goed voor mensen zelf én voor de samenleving. Het is sterk én sociaal. Het lijkt er op dat dit Kabinet vergeten is dat de huur of hypotheek, eten, kleding, zorgkosten , gas en elektra wel betaald moeten worden! Zonder financiële mogelijkheden geen economische groei. Als mensen met een handicap geen economische factor van betekenis meer zijn kunnen we het wel schudden. Tot nu toe hebben veel Nederlanders door het werk in o.a zorg , vervoer, onderwijs, vakantie, wonen etc er een goede baan en inkomen aan gehad!
Staatssecretaris Klijnsma
Staatssecretaris Jetta Klijnsma (PvdA) gaat nog verder met haar participatie wet. Niet alleen de mensen uit de WSW maar ook uit de activiteitencentra moeten aan het werk. Mensen in de bijstand worden verplicht om vrijwilligerswerk ( d.w.s. vrijwillig verricht, onbetaald werk) verplicht te gaan doen. Op de Antillen noemen we dat te werk gestelden. Betere benaming want vrijwilligerswerk is een zelf gekozen werk. Niets op tegen, maar dan wel loon naar werken.