Tot aan de verkiezingen voor de nieuwe Tweede Kamer gaan Mari en Jan op de koffie met aspirant Kamerleden.
In de eerste uitzending ga ik op de koffie met Burgemeester Otwin van Dijk over het belang van verkiezingen en natuurlijk over het VN Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap.
Bij de tweede uitzending is Mari er weer bij. Samen met Illya Soffer blikken we vooruit op de komende verkiezingen. En wat Ieder(in) al gedaan heeft om ook de verkiezingen inclusief te maken en wat de verwachtingen zijn.
Illya Soffer Directeur Ieder(IN)
De aspirant Kamerleden
Vanaf volgende weekend starten we met de aspirant Kamerleden. Onze eerste gasten zijn April Ranshuijsen voor Groen Links en Barbara Oomen voor de PvdA
In deze vlogserie Troost & Sanders bespreken filmmakers Jan Troost en Mari Sanders de wereld rondom mensen met een beperking vanuit hun eigen observaties in het corona tijdperk en daarna.
De Vlaamse journalist Luk de Wulf maakte vorig jaar een prachtig YouTube filmpje van Tima. Een negenjarig meisje dat in een rolstoel zit. Het is echt de moeite waard om te kijken.
Deze campagne heeft de titel gekregen #sayyes — ‘zeg ja tegen kindjes zoals ik’. Het werd in België een enorme hype. Veel mensen schaarden zich achter deze oproep. Waarom? Omdat het appelleert aan een gevoel van rechtvaardigheid denk ik. En omdat het laat zien wat we allemaal willen. Zorgen dat iedereen mee kan doen.
Nederland
Eigenlijk doen we in ons land iets heel raars. We lossen heel veel op met zorg, terwijl dat vaak niet de beste oplossing hoeft te zijn. Een goed voorbeeld vind ik altijd het openbaar vervoer. Dat is helaas nog steeds niet echt goed toegankelijk. Dan maak je dat toch toegankelijk zou je denken… Nee, we laten een optocht van aangepaste busjes rijden achter niet-toegankelijke streekbussen. Waarom maken we niet gewoon alles toegankelijk? Daar heeft iedereen profijt van. Je komt elkaar dan ook echt tegen. Hetzelfde geldt voor het onderwijs. Voor de ouderenzorg. Voor de gehandicaptenzorg. We zorgen over het algemeen heel goed voor mensen die iets nodig hebben hoor. Maar Nederland kent geen echte traditie van inclusie. We zijn gewend om dingen voor mensen apart te regelen. Vaak ook buiten het zicht van de samenleving.
Het Dorp
Bedenkt u zich dat onze eerste grote crowdfunding-operatie op TV zo’n 55 jaar geleden ‘open het dorp’ was. We zamelden geld in om lichamelijk gehandicapte mensen — apart — bij elkaar — aan de rand — van Arnhem te laten wonen. Ook nog eens op heuvels trouwens. Wat ik als rolstoeler persoonlijk toch best sadistisch vind.
Ulft 2508- Burgemeester Otwin van Dijk, PvdA, Oude IJsselstreek op het DRU terrein /RM
Studie
Toen ik zelf 20 jaar geleden wilde gaan studeren en om een vervoersvoorziening vroeg om naar de universiteit te komen omdat het openbaar vervoer niet toegankelijk was, werd dat afgewezen. Mensen zoals jij — gehandicapt — hoeven niet te studeren. Ik werd boos en zocht contact met de politiek. Het beleid werd gelukkig gewijzigd en ik kon wél gaan studeren.
VN Verdrag
Nederland heeft anderhalf jaar geleden eindelijk het VN verdrag voor rechten voor mensen met een beperking geratificeerd. Tegelijkertijd is wettelijk vastgelegd dat gebouwen en voorzieningen toegankelijk moeten worden gemaakt voor mensen met een beperking. Dat betekent dat we moeten werken aan gelijkwaardigheid. In de zorg. In onze samenleving. In ons beleid. Waarin we mensen niet apart zetten als ze anders zijn. Waarin we niet alles oplossen met zorg. Waarin we vooral kijken naar de mens achter een handicap, ziekte of ouderdomsgebrek. Ik pleit voor een inclusieve samenleving waaraan iedereen — jong en oud, gehandicapt en gezond, enz. — mee kan doen. En we dát regelen.
Fotomodel
Dat vraagt wat van mensen met een zorgvraag zélf. Laat zien dat je er bent en vertel wat je nodig hebt om het leven te leiden dat je wilt. Ik ken een meisje met Down dat een contract heeft gekregen als fotomodel. Een verdere emancipatie dus van cliënten en patiënten. Misschien moeten we ook eens ophouden met woorden als cliënten en patiënten. We zijn gewoon allemaal unieke burgers.
De Samenleving
Het vraagt ook wat van de samenleving. We moeten ons allemaal afvragen wat we kunnen bijdragen om ervoor te zorgen dat iedereen uit de voeten kan. Wat kan ik als museum, dienstverlener, buurman of werkgever doen? Je ziet bijvoorbeeld prachtige initiatieven van supermarkten die hun personeel trainen hoe om te gaan met mensen met dementie. Zo krijgen we een dementievriendelijke samenleving.
Gemeenten
Het vergt ook wat van gemeenten. Op lokaal niveau komt alles wat met het gewone leven te maken heeft bij elkaar. Toegankelijke gebouwen. Openbaar vervoer dat door iedereen gebruikt kan worden. Sportclubs waar mensen met en zonder handicap met elkaar samen trainen. Gewoon naar school. Zorg en ondersteuning om echt mee te kunnen doen. Gemeenten hebben een belangrijke opdracht om te werken aan de inclusieve samenleving.
1 e Nationale Congres: Gelijk = Gelijk
Op 29 november is het eerste grote congres over het VN verdrag voor rechten voor mensen met een beperking. Met een prachtige titel: ‘Gelijk = Gelijk’. Gemeenten kunnen op die dag van elkaar leren.
“Aandacht maakt alles mooier” is de slogan van een bekende Zweedse meubelmaker. Ik denk dat dat zo is. Oprechte interesse in elkaar leidt tot meer gelijkwaardigheid. Denk af en toe eens aan het filmpje over Tima en stel jezelf vraag:
“Wat zou ik willen in zo’n situatie?” Laten we daar met z’n allen aan werken!
Afgelopen zaterdag 13 februari is er op het partijcongres van de PvdA Motie 34 aangenomen dat oproept dat de PGB beter verankerd moet worden in de zorgwet. Met een betoog heb ik duidelijk gemaakt aan een volle congreszaal waarom er vol voor deze oproep moet worden gegaan.
34. Motie over persoonsgebonden budget (PGB) Steun deze motie! Of bekeer u tot de VVD!
Den Haag
(contactpersoon: Terphuis, Sander, S.)
Krimpen aan den Ijssel, Ouderen Netwerk (LAO), Ridderkerk, Alphen aan den Rijn
Ingediend op: 11-02-2016
Motie van de afdeling Den Haag voor het partijcongres van PvdA op 13 februari 2016.
Constaterende dat:
•Op 9 februari de PvdA de steun voor het amendement van mevrouw Linda Voortman t.b.v. stevige verankering van het PGB in de zorgverzekeringswet, heeft ingetrokken;
•Er geen concrete termijn en inhoudelijke afspraken zijn gemaakt tussen de PvdA en de VVD, hoe het PGB verankerd wordt in de zorgverzekering;
•De VVD en de zorgverzekeraars hebben aangegeven, het behouden van PGB geen doel op zich te vinden;
•Reeds is gebleken dat de zorgverzekeraars teveel macht hebben en patiënten te vaak een PGB ten onrechte en op onredelijke gronden, wordt geweigerd.
Overwegende dat:
•in het partijprogramma van de PvdA staat, dat de inzet van het persoonsgebonden budget (pgb) blijft als mogelijkheid behouden, omdat de PvdA vindt, dat dit mensen instaat stelt om zelf, veelal in hun directe omgeving, de zorg te kiezen die zij willen;
•In het partijprogramma ook staat, dat het tegengaan van sociaal economische gezondheidsverschillen in Nederland een prioriteit heeft, en met zorg, ondersteuning wordt er naar gestreefd zoveel mogelijk mensen zo volledig mogelijk mee te laten doen in de samenleving. In landelijke wetgeving moeten de rechten van cliënten en patiënten duidelijk geregeld.
Roept de Tweede Kamerfractie op om
•Concrete termijn vast te stellen waarbinnen de verankering van het PGB in de zorgverzekeringswet wordt geregeld middels wetgeving;
•In deze wetgeving, het uitgangspunt moet zijn dat alle mensen gelijke rechten hebben op toegang tot PGB en dit niet afhankelijk is van sociaal economische achtergrond of polisvoorwaarden in de kleine lettertjes;
•Dat geregeld moet worden, dat mensen met chronische ziekten en handicaps, kunnen overstappen van zorgverzekering en de restitutiepolis, behouden blijft.
VN Verdrag door Tweede Kamer. Allemaal van harte gefeliciteerd met dit prachtige resultaat. De ratificatie van het VN-Verdrag voor rechten van mensen met een handicap is, na 9 jaar, eindelijk met algemene stemmen aangenomen door de Tweede Kamer. Nadat het de Eerste Kamer is gepasseerd is de ratificatie een feit!
Wat is Broeder Tuck blij.
Maar ook stil van een soort verbazing dat dit toch echt is gebeurd. Gevoelens lopen door elkaar maar vreugde en toekomstverwachting voeren de boventoon. Broeder Tuck is ook ongelofelijk blij met het aangenomen amendement van Otwin van Dijk (PvdA).
Dit amendement komt er in het kort op neer dat toegankelijkheid de norm wordt en ontoegankelijkheid de uitzondering. Naast ratificatie van het VN-Verdrag is dit enorm belangrijk, want het zorgt voor de eerste praktische uitvoering van het verdrag.
Zegening door Broeder Tuck en Ruud van de toegankelijke tent!
We hebben nu handvatten om mee aan het werk te gaan.
Dat we nog veel te doen krijgen spreekt voor zich. We zullen nog zeker met de VN-vlag en de ‘Terug naar de Bossen’-vlag op stap moeten.
Broeder Tuck naast Jan (PGB actie 2011)
Zonder de bezielende leiding van onze Jan want jij hebt een nieuwe baan. Gefeliciteerd, in deze tijd, op jouw leeftijd, in een rolstoel, is het je toch maar mooi gelukt.
Stemmen!
Van de diverse amendementen wil Broeder Tuck er nog graag één uitlichten.
Linda Voortman (GL) heeft het ingediend en het gaat over het volledig toegankelijk maken van alle stembureaus. Dit gaat Broeder Tuck al jaren aan het hart want wat moet hij, als blinde, met een rood potlood. Er wordt vaak iets te gemakkelijk gezegd dat men dan maar iemand moet machtigen. Dan zijn we dus verplicht ons recht op stemgeheim prijs te geven, wegens de ontoegankelijke stemprocedure. Zelfstandig je stem uit te kunnen brengen, hoe voelt dat! Als een volwaardig lid van onze democratie. Dit amendement brengt toegankelijk elektronisch stemmen een flinke stap dichterbij.
Twee miljoen mensen
Met VN Verdrag volwaardig burger
Nu kunnen 2 miljoen mensen er helemaal bij gaan horen.
Deze prachtige resultaten zouden er nooit zijn geweest zonder jullie voortdurende jarenlange inzet. Alle strijders, uit de grond van mijn hart, BEDANKT!
Met vriendelijke en strijdbare groeten,
Broeder Tuck, 21-01-2016.
Iets wat me echt nog nooit is overgekomen in mijn carrière als belangenbehartiger gebeurde afgelopen donderdag.
Door de knieën het NOS Journaal
Tranen in mijn ogen is iets wat me alleen overkwam bij de geboorte van onze veel te vroeg overleden tweeling Samme en Jelte, en later bij onze kinderen Ivar en Jeske bij hun geboorte. Na het debat over het Amendement van Otwin van Dijk, en nadat de voltallige Tweede Kamer besloot om het VN Verdrag te ratificeren, bemerkte ik dat er een vloeistof op mijn ooglid hing. Het afvangend met mijn vinger stelde ik vast dat ik toch echt een traan gelaten had. Er zouden er nog wel een paar volgen.
OMROEP Gelderland
Precies op dat moment belde Annemiek Schakelaar van Omroep Gelderland, die me al meer dan 30 jaar volgt. Een goede journalist die zei: “Jan… je bent emotioneel?” Verbaasd was ze, zo kent ze me niet, maar ik kon het niet ontkennen. Aangezien ik al vanaf dat ik 14 jaar was gevochten heb voor gelijke rechten. Na de Rechten van de Mens (1948), werden pas in 1976 de Rechten van de Gehandicapte Mens aangenomen. Hierdoor heb ik me altijd seksueel-neutraal gevoeld: het klopt ook wel, want je hebt een dames- en herentoilet, en een gehandicaptentoilet.
Weinig slaap.
In een week van heel weinig slaap en lobbywerk als woordvoerder Terug naar de Bossen samen met Wij Staan Op, en mijn vriendinnen van De Drie Musketiers (Margit van Hoeve, Helga Dulfer en ondergetekende) namen we de lobby op ons. We werkten mee aan interviews voor Omroep Gelderland en bij Eva Jinek – samen met Otwin van Dijk (Kamerlid PvdA), Marc de Hondt en Gerard de Nooij zat ik echt op het toppunt van mijn kunnen.
Otwin, Marc, Gerard en Jan in overleg voor Programma Jinek.
Daarbij kwam dat ik op 21 januari 2016 afscheid zou nemen van de actiegroep Terug naar de Bossen, die ik heb opgericht samen met mijn oude vrienden uit de tijd dat jongeren met een handicap nog leefden buiten de samenleving in de bossen.
Afscheid van Terug naar de bossen
Het afscheid doet zeer, maar mijn oude club van Terug naar de Bossen gaat door samen met geweldige mensen zoals de jongeren van nu, zoals Pauline Gransier, Amber Bindels en Ietje van Halem en onze andere makkers van Wij Staan Op.
Terug naar de bossen
Wij Staan Op
Broeder Tuck en Zuster Margaretha
Ratificatie
Nu de ratificatie alleen nog maar door de Eerste Kamer moet, is het tijd om te infiltreren in de bestaande organisaties, de landelijke en lokale politiek, de ambtenarij, VNO/NCW, MKB, vervoersbedrijven, pers, onderwijs, arbeid, VNG, woningbouwverenigingen, vakbonden, recreatie, cultuur,musea, horeca en natuurorganisaties.
MEE NL
Komende maandag ga ik me met alle passie die ik tot nu toe voor de belangenbehartiging heb gehad inzetten voor MEE NL als kennis- en beleidsmanager. Ik ga mijn vrienden missen.
Als we een toegankelijk Nederland voor elkaar krijgen, dan snap ik de tranen op de publieke tribune. En bij mij.
Stefan Groothuis klaar voor nieuw schaatsseizoen en Otwin van Dijk Kamerlid PvdA en Jan Troost voorvechter gelijke rechten in gesprek met Annemiek Schakelaar bij Omroep Gelderland. Natuurlijk over het VN Verdrag en de stemming in de Tweede Kamer 19-1-2016
Het amendement van PvdA Kamerlid Otwin van Dijk lijkt door de VVD nu te worden ingezet als chantagemiddel.
In dit amendement pleit Van Dijk, zelf rolstoelgebruiker, voor toegankelijkheid (van gebouwen, overheidsvoorzieningen, werkplekken, etc.) als norm. En dat is volgens Tamara van Ark in strijd met het regeerakkoord. De zware lobby vanuit werkgeversorganisaties heeft zijn werk weer eens goed gedaan. Vooral vrijblijvendheid van toegankelijkheid moet ‘de norm’ blijven. En daarmee staan gehandicapten wederom in de kou. Maar de stemmingen in de tweede kamer, volgende week dinsdag, gaan daar helderheid in brengen.
Hieruit zal blijken of Nederland een ontwikkelingsland of een gidsland is.
Voor die mensen die het debat hebben gemist en de VVD uitspraken nog eens terug willen horen.
Otwin van DIJK PvdA over uitstel behandeling Tweede Kamer ratificatie VN Verdrag en zijn amendement toegankelijkheid. Exclusief interview door Zuster Margaretha voor het Terug naar de bossen Journaal.
