De Troost partij

Als wij mensen met een handicap of chronische ziekte er niet waren geweest, dan had niemand de mond opgedaan, over toegankelijkheid van schoolgebouwen.

Als wij er niet waren geweest, niet hadden gedemonstreerd in Den Haag tegen alle bezuinigingsmaatregelen, dan sprak nu niemand over het inkomen en het PGB van mensen met een beperking.

Als wij er niet waren geweest, was er nog minder aandacht, voor werkplekken van mensen met een handicap.

Niet rooskleurig

Maar het blijkt al lang dat alleen onze stem, onze hardnekkig strijdlust en onze ultieme kracht om volledig te gaan voor onze rechten, weinig zoden aan de dijk lijkt te zetten. Want juist wij, staan er niet rooskleurig op voor de komende tijd.

Jan en Jeroen op het binnenplein
Jan en broeder Tuck op het Binnenhof

Nu vraag ik me af, helpt het, als we zelf een politieke partij beginnen? Lees verder De Troost partij

Sint Maartenskliniek 1971-1979 De Rosamars, ons tweede actiedoel! Deel 9 a

Na de demonstratie bij de officiële opening van De Lindenberg, op 29 maart 1972, werd de actiegroep spoedig tot Werkgroep Integratie Gehandicapten gedoopt.

Binnen of buiten?

In deze vergadering werd besloten om onze actiegroep in tweeën te splitsen. Eén groep zou zich in de ” buitenwereld ” gaan roeren. De tweede groep. die de naam AIG nog een aantal jaren zou voeren, zou binnen de muren actie gaan voeren, om ook intern de boel op te schudden. Gezien mijn lichamelijk gesteldheid besloot ik om intern actief te worden.

foto leden AIG 1972 Een vergadering van de Actiegroep Integratie Gehandicapten. Helemaal rechts vooraan Gerard te Wierik, Frans Huijsman, Jan Troost, Margareth Underwood, Frans Suitela, Donald Willemsen, Ton de Ley en Cees Laurijsen

Nijmegen is altijd de stad van de Vierdaagse geweest, al vanaf 1909 is Lees verder Sint Maartenskliniek 1971-1979 De Rosamars, ons tweede actiedoel! Deel 9 a

17 juli 1992 Expeditie Rusland Pskov De zwarte markt. Deel 5/8

Na het bezoek aan de sponsoren zijn we naar de zwarte markt geweest waar van alles en nog wat verkocht wordt. Ondanks de enorme rijen voor de staatswinkels blijkt dat op deze markt echt alles te koop is. Overal staan Lada’s met op het kofferdeksel, onderdelen van auto’s en motoren. Je kunt hier echt van alles kopen kleding, snuisterijen, horloges, accordeons en platen. Verderop in de straat staat een vrachtwagen vol met groene kolen waar iemand bezig is de kolen in dunne reepjes te snijden en ze vervolgens verkoopt. Ook hier staan weer lange rijen geduldig te wachten.

Voor geld is alles te koop

Als je geld hebt kan je hier alles kopen. Voor ons geen probleem, maar voor een jas betaald de gemiddelde Rus een maandsalaris.

foto rij wachtende russen voor de winkel
wachtend op een brood of groene kool

De zwarte handel is er enorm. Als je dollars hebt kun je Lees verder 17 juli 1992 Expeditie Rusland Pskov De zwarte markt. Deel 5/8

Uit de kast bij Disability Pride

Ongeveer twee weken geleden werd ik gebeld dat men van plan was om een Disability Pride te organiseren in Arnhem. Of we bereid waren om als Terug naar de bossen en Cabaret de Gemeentereiniging hier aan mee te werken.

Wij doen mee!

Beiden zeiden we “natuurlijk wij doen mee.”

foto venlo terug naarde bossen als VN macht
Terug naar de bossen en Cabaret de Gemeentereiniging zijn er bij

Als Terug naar de bossen ondersteunen we dit soort mooie initiatieven. Fem Korsten, Petra van Boetzelaar (secretaris BOSK), Ierc Groot Kormelink en Gijs Horvers zijn de initiatiefnemers die op 6 oktober de eerste Disability Pride organiseren. Lees verder Uit de kast bij Disability Pride

Sint Maartenskliniek 1971-1979 Demonstratie Lindenberg 29 maart 1972. Deel 8.

De demonstratieve tocht eindigde bij het Cultureel Centrum de Lindenberg aan de Ridderstraat midden in het centrum van Nijmegen. We vormde een kring om de trappartij om de hoogwaardigheidsbekleders, die kort na ons zouden arriveren, te ontvangen. De officiële opening zou verricht worden door de Minister van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk: Minister Engels. Die arriveerde samen met zijn vrouw en Burgemeester de Graaf in een grote auto.

foto aankomst Minister
De Minister arriveert.

In zijn kielzog kwamen hoogwaardigheidsbekleders van gemeente, provincie en Rijk aanlopen. Ze worden enthousiast ontvangen door de demonstranten met Lees verder Sint Maartenskliniek 1971-1979 Demonstratie Lindenberg 29 maart 1972. Deel 8.

Vrijdag, 17 juli 1992 expeditie Rusland Pskov. Deel 4/8

Na een kort en slapeloos nachtje staan we redelijk vroeg op.  Ik wil eerst koffie drinken en ontbijten voor we onze Maffia vrienden weer ontmoeten. Precies om 8.00 uur rijden er twee Lada’s voor. Gerard en ik staan al buiten op de stoep voor het hotel.

De handel!

De Lada’s zijn tot de nok gevuld met legeruniformen en hoofddeksels. Na ze grondig bekeken te hebben, koop ik de twee mooiste uniformen en vier petten. Ik betaal ze met Amerikaanse dollars die ik bij me had. Tevreden geven we elkaar de hand en ik vraag ze hun contactgegevens. Ik geef aan dat ik ga overleggen met mijn superieur. Deze zou contact met hun opnemen als hij interesse heeft. De mijne heb ik natuurlijk niet gegeven!  Mijn verzameling van uniformpetten is weer wat groter geworden en een mooie herinnering aan ons bezoek aan Rusland rijker. Na afscheid te hebben genomen breng ik de spullen naar mijn hotelkamer. Hierna ga ik terug naar onze delegatie die inmiddels aan het ontbijten was.

Bezoek Dovenorganisatie

Om 10:30 zijn we op bezoek in het kantoor van de Doven organisatie en bekijken we de kantoortjes van Sergei en Wladimir. Ik krijg als voorzitter van de delegatie een volledige uitgave van de Russische gebarentaal voor doven overhandigd, die nu al weer jaren in mijn boekenkast staat. We rijden nu weer in onze bus, naar een voor ons onbekende bestemming.

foto houten barakken
Bij de Russische Maffia op bezoek

Uiteindelijk komen we aan op een oud en afgelegen industrieterrein. We stoppen voor de poort. Lees verder Vrijdag, 17 juli 1992 expeditie Rusland Pskov. Deel 4/8

Zand er over !

foto kist met jan
Zand er over, maar nu nog even niet!

Afgelopen maandag stonden we op de 50 plus beurs in Utrecht om de stand op te bouwen. Uit het bos van mijn buurman hebben we 4 antieke tafelpoten gehaald. Met een oude plank uit mijn schuur hebben we een balie getimmerd. Op dat moment kreeg ik een berichtje op Linked Inn door een bevriend Oud Kamerlid van de CDA. Ze had gezien dat er allerlei nieuwe berichten op mijn site troostoverleven.nl verschenen. Ze was verbaasd,  ze had van een goede kennis gehoord dat ik inmiddels was overleden! Lees verder Zand er over !

Sint Maartenskliniek 1971-1979 De demonstratie 29 maart 1972. Deel 7.

Voor mij persoonlijk was het een hele bijzondere dag: de eerste demonstratie voor gelijke rechten. We durfden ook niet zo goed de berg af. Hij was ook enorm steil en de terugreis was een ware prestatie. Zeker om met je gewone rolstoel weer naar boven rijden. Als veertienjarige heb ik toen besloten dat ik de weg naar de stad wilde afleggen samen met de initiatiefnemers zoals Ton de Ley; Een leerling van de Nijmeegse scholengemeenschap N.S.G. waar we in 1971 een integratie project mee waren begonnen. Hier hebben leerlingen van het N.S.G. en wij van de Monnikskap elkaar leren kennen. Samen dingen doen, praten, bier drinken en plannen maken. Hier is dan ook het plan ontstaan om actie te voeren tegen de ontoegankelijkheid van dit net nieuw gebouwde Cultureel Centrum. In dat opzicht was de demonstratie zeer indrukwekkend. Het gevoel!

foto demonstratie
De demonstratieve tocht naar de Lindenberg vanaf de Sint Maartenskliniek

Er moet een bom op!

Het was net alsof je lang in een ziekenhuis hebt gelegen en je voor het eerst weer buiten komt. Het was ook heel spannend; het was de eerste protest mars van mensen met een handicap, compleet met begeleiding door de politie. Onze biologie docent meneer Nollen, normaal een bedaarde man, riep steeds: “Er moet een bom op ! Lees verder Sint Maartenskliniek 1971-1979 De demonstratie 29 maart 1972. Deel 7.

Expeditie in het jaar 2050

Jan Peter, Mark en ik hebben besloten om eindelijk de stap te nemen . Vandaag start de expeditie naar de verdwenen school!

foto Mark Rutte en jan troost
Twee van de expeditieleden staan klaar om het oerwoud in te trekken.

Al tientallen jaren gaat het gerucht dat er vlakbij Nijmegen in de oerwouden van Berg en Dal een school heeft gestaan waar anders validen werden opgeborgen ver van de samenleving. In 2015 komt er een verbod op speciale scholen, ook wel bekend als “de wet Nagtegaal”, vernoemd naar Jan Nagtegaal directeur van Handicap en Studie. Hij was een groot voorvechter voor gelijkheid in het onderwijs.  Al in 2014 zijn alle scholen en universiteiten openbaar geworden en iedereen kon er terecht. Weigering van anders validen werd hard aangepakt. Managers en onderwijzend personeel die anders validen weigerden, werden in een heropvoedingskamp bewust gemaakt van hun foute visie. Buitengewoon onderwijs scholen werden gesloten en de emancipatie van de anders validen was een feit. Door de toenmalige regering werd in 2015 prenatale diagnostiek verplicht gesteld.En bij een afwijking meteen besloten tot verplichte abortus. Volgens het Centraal Bureau Statistiek (CBS) is het aantal jongeren met een handicap die geboren werden tot nul gereduceerd. Hierdoor is de gezondheidszorg weer betaalbaar geworden. De anders validen zijn dan ook een uitstervend ras geworden. Handicap en Studie is in 2014 opgeheven. Jan Nagtegaal de voorvechter van weer ” samen naar school ” is kort na zijn benoeming in de orde van de maagd Maxima, van de aardbodem verdwenen.

De start van de expeditie

s’ Morgens om 10.00 uur start de expeditie, na 12 uur zwoegen en het wegkappen van takken en struiken, besluit de expeditie om haar tenten op te slaan aan de voet van de hoge berg. Naast de ruïne van Knoertje. Volgens de overlevering was dit ooit een klein café waar anders validen zich lieten vollopen met bier en daardoor hun schoolresultaten negatief lieten beïnvloeden. Dit kon natuurlijk alleen maar gebeuren omdat zij bij elkaar leefden en niet de normen meekregen van onze gewone samenleving. Ondanks archeologisch onderzoek is dit nooit bevestigd en zijn er ook geen hulpmiddelen of kroonkurken op de plaats teruggevonden. Lees verder Expeditie in het jaar 2050

Sint Maartenskliniek 1971-1979 De po! Deel 6.

Mijn eerste dag op het internaat was vol indrukken. Eerst het afscheid van mijn ouders, daarna kennis maken met mijn leefgroep en toen naar de brugklas. Gera mijn groepsleidster bracht me naar mijn nieuwe slaapkamer op de derde verdieping van onze  flat. Mijn kamergenoten Wim Muller en Leo Klazen waren er niet die waren naar therapie, de komende jaren zou ik ze nog wel beter leren kennen. Wim had als oud gediende de beste plaats bij het raam. Mijn bed stond naast de deur en Leo sliep in het midden. Ik vertelde Gera dat ik bang was om op zo’n hoog bed te slapen en dat ik er dan uit zou kunnen vallen. Ze begreep dit maar de dokter vond het nodig dat ik een hoog bed had want ik moest ieder avond op de po.

foto roestvrijstalen po
De po!

Anders zouden de groepsleidsters er niet goed bij kunnen. Ik nam me voor om zo weinig mogelijk gebruik te maken van de po. Zodat ik zo min mogelijk gebruik hoefde te maken van de hulp van onze groepsleiding. Dit zou me nog duur te staan komen want de verpleegster zou kort daarop, me verplichten om Duvalac te slikken;een smerig drankje om je darmen in werking te stellen. Ik had geleerd om het op te houden maar dat was nu voorbij! Als 13 jarige schaamde ik me er vreselijk voor dat ik iedere dag op de po geholpen moest worden. Met alle risico ’s van botbreuken bij deze handeling. Mijn lichamelijke gesteldheid was door alle botbreuken behoorlijk achteruit gegaan. Lees verder Sint Maartenskliniek 1971-1979 De po! Deel 6.